Pomysł „A Chorus Line” powstał, kiedy scenarzyści obejrzeli rejestrację wideo kilku broadwayowskich castingów. W spektaklu występują tancerze biorący udział w przesłuchaniach do „chorus line”, czyli baletowego ensemble’u w nowej broadwayowskiej produkcji, oraz reżyser spektaklu. Wszyscy marzą o angażu. Kiedy po pierwszej selekcji zostaje ich siedemnaścioro, reżyser prosi, żeby opowiedzieli coś o sobie, by ich lepiej poznać.

Zaczynają mówić o swojej przeszłości, początkowo niechętnie. Pomału sceniczny casting zamienia się w opowieść o tancerzach i choreografie, o ich życiu i wydarzeniach, które sprawiły, że wybrali taką drogę.

Okazuje się, że dla niektórych balet był ucieczką z niedobrego domu, dla innych okazją do przemiany z brzydkiego kaczątka w księżniczkę. Wspomnienia z dzieciństwa przeplatają się z doświadczeniami dorastania i wczesnej młodości, kompleksami, uprzedzeniami, dramatycznymi przeżyciami. Jedna z tancerek, dawna przyjaciółka reżysera, nie może znaleźć pracy jako solistka i dlatego wraca do baletu.

W efektownym finale wszyscy tancerze w złotych kostiumach, w zaskakującej scenografii, tańczą skomplikowane układy – wszyscy ubrani jednakowo i wykonujący te same ruchy tracą w pewnym sensie swoją unikalną osobowość, którą w czasie spektaklu ujawnili.