Zbiór niepublikowanych dotąd krótkich form literackich Kurta Vonneguta obejmujący 10 opowiadań, list z frontu do rodziców, wspomnienia wojenne oraz okraszone cierpkim dowcipem przemówienie z 2007, którego słynny pisarz nie zdążył już wygłosić. Całość jest zilustrowana zabawnymi szkicami jego autorstwa. Pełen zgryźliwego humoru głos w niekończącej się dyskusji o wojnie, pokoju i problemach humanitaryzmu. Książka, z otwierającym ją ponadczasowym esejem o zniszczeniu Drezna przez aliantów, zawiera również teksty lżejsze, m.in. dowcipną opowieść o trzech amerykańskich żołnierzach siedzących wśród ruin i rozważających śmiertelnie istotną kwestię – jaki będzie ich pierwszy posiłek po powrocie do domu. Tytułowe opowiadanie to utrzymana w konwencji lekkiej grozy historia dwóch naukowców polujących na diabła. Wstęp do antologii napisał syn pisarza Mark Vonnegut.