Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Roman Polański
‹Pianista›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
100,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPianista
Tytuł oryginalnyThe Pianist
Dystrybutor Syrena
Data premiery6 września 2002
ReżyseriaRoman Polański
ZdjęciaPaweł Edelman
Scenariusz
ObsadaAdrien Brody, Thomas Kretschmann, Frank Finlay, Andrzej Zieliński, Andrew Tiernan, Krystyna Feldman, Maja Ostaszewska, Andrzej Blumenfeld, Marian Dziędziel, Borys Szyc, Michał Żebrowski, Zbigniew Zamachowski, Krzysztof Pieczyński, Katarzyna Figura, Cezary Kosiński, Joanna Brodzik
MuzykaWojciech Kilar
Rok produkcji2001
Kraj produkcjiFrancja, Holandia, Niemcy, Polska, Wielka Brytania
Czas trwania148 min
ParametryDVD - 2 szt., Dolby Digital 5.1 oraz DTS 5.1
WWW
Gatunekdramat, wojenny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

DVD: Pianista
[Roman Polański „Pianista” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Wielkość filmu Polańskiego polega na tym, że udaje mu się wstrząsnąć widzem poprzez suchą relację, nie uciekając się do łzawych scenek, do grania na uczuciach, do sprawdzonych chwytów. Zaletą filmu jest również prawdziwe i jasne ukazanie odpowiedzialności za Holocaust. I choć temat ten przez kino jest już mocno wyeksploatowany, to przyznać należy, że „Pianista” należy do najwybitniejszych dzieł o tej tematyce, bijąc oskarową „Listę Schindlera” na głowę.

Konrad Wągrowski

DVD: Pianista
[Roman Polański „Pianista” - recenzja]

Wielkość filmu Polańskiego polega na tym, że udaje mu się wstrząsnąć widzem poprzez suchą relację, nie uciekając się do łzawych scenek, do grania na uczuciach, do sprawdzonych chwytów. Zaletą filmu jest również prawdziwe i jasne ukazanie odpowiedzialności za Holocaust. I choć temat ten przez kino jest już mocno wyeksploatowany, to przyznać należy, że „Pianista” należy do najwybitniejszych dzieł o tej tematyce, bijąc oskarową „Listę Schindlera” na głowę.

Roman Polański
‹Pianista›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
100,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPianista
Tytuł oryginalnyThe Pianist
Dystrybutor Syrena
Data premiery6 września 2002
ReżyseriaRoman Polański
ZdjęciaPaweł Edelman
Scenariusz
ObsadaAdrien Brody, Thomas Kretschmann, Frank Finlay, Andrzej Zieliński, Andrew Tiernan, Krystyna Feldman, Maja Ostaszewska, Andrzej Blumenfeld, Marian Dziędziel, Borys Szyc, Michał Żebrowski, Zbigniew Zamachowski, Krzysztof Pieczyński, Katarzyna Figura, Cezary Kosiński, Joanna Brodzik
MuzykaWojciech Kilar
Rok produkcji2001
Kraj produkcjiFrancja, Holandia, Niemcy, Polska, Wielka Brytania
Czas trwania148 min
ParametryDVD - 2 szt., Dolby Digital 5.1 oraz DTS 5.1
WWW
Gatunekdramat, wojenny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Nie da się ukryć, że rok 2003 był rokiem Romana Polańskiego. Po latach chudych, gdy kolejne filmy, choć niejednokrotnie ciekawe, przyjmowane były przez krytykę z rezerwą, jeśli nie chłodno, po porażkach finansowych i kolejnych próbach powrotu do pierwszej ligi, nieco niespodziewanie udało się to właśnie teraz, gdy „Pianista” przyniósł reżyserowi Złotą Palmę w Cannes, nominację do Oscara i Oscara za reżyserię. I nawet jeśli miałoby być to ostatnie dzieło reżysera, to wspaniale podsumowuje całą jego karierę.
Znaczenia „Pianisty” dla twórczości Polańskiego jest niepodważalne. Film spowodował deszcz nagród, jakich nie otrzymał żaden z wcześniejszych, choć wśród nich były takie dzieła jak „Wstręt”, „Dziecko Rosemary” czy „Chinatown” Ten film przełamał złą lub nienajlepszą passę ostatnich dzieł Polańskiego. „Piraci”, „Śmierć i dziewczyna”, „Gorzkie gody”, czy „Dziewiąte wrota” nie biły rekordów kasowych i nie zachwycały krytyków (choć, może poza „Piratami” nie były też recenzencko miażdżone – każdy z nich miał swoje wartości). Za ten film Polański otrzymał statuetkę – marzenie każdego filmowca. „Pianista” zresztą jest filmem o tyle wyjątkowym, że był nagradzany właściwie wszędzie, gdzie tylko się dało – w Polsce, Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Skandynawii i U.S.A. Sukces nie do przecenienia.
Z pewnością to osobiste przeżycia Polańskiego skłoniły go do ekranizacji wspomnień Władysława Szpilmana. Choć nigdy jawnie tego nie powiedział, najwyraźniej nie pozostałby spełniony jako twórca, gdyby nie podjął tematu zagłady Żydów w czasie drugiej wojny światowej. Nie opisywał swoich losów, sam przyznał, że to przekraczało by jego możliwości – specjalnie szukał opowieści odrębnej od jego własnych doświadczeń z krakowskiego getta. Sięgnął więc po książkę innego człowieka – pianisty, kompozytora Władysława Szpilmana, który przeżył warszawskie getto, ukrywanie się podczas okupacji, Powstanie Warszawskie i późniejsze unicestwianie miasta. Właśnie poprzez te losy udało się niezwykle sugestywnie oddać terror (to za słabe słowo) niemieckiej okupacji i tragiczne losy miasta i jego mieszkańców – nie tylko Żydów, też i Polaków.
Wielkość filmu Polańskiego polega na tym, że udaje mu się wstrząsnąć widzem poprzez suchą relację, nie uciekając się do łzawych scenek, do grania na uczuciach, do sprawdzonych chwytów. Oglądamy człowieka, który próbuje przeżyć. Nie jest w tym ani zręczniejszy od innych, którym się udało, ani bardziej zdeterminowany. Po prostu ma więcej szczęścia. Nikt w kinie do tej pory nie oddał tak sugestywnie okupacyjnego osaczenia i balansowania na granicy życia i śmierci.
Zaletą filmu jest również prawdziwe i jasne ukazanie odpowiedzialności za Holocaust. I choć temat ten przez kino jest już mocno wyeksploatowany, to przyznać należy, że „Pianista” należy do najwybitniejszych dzieł o tej tematyce, bijąc oskarową „Listę Schindlera” na głowę.
Dodatki (70%):
Ciekawe, acz nie powalające. Mamy tu przede wszystkim film dokumentalny „Statyści” wbrew swej nazwie zawierający mniej informacji z planu, a więcej prawdziwych wspomnień z II wojny światowej. Swą współpracę z Polańskim wspominają – ciekawie – Alan Starski, Wojciech Kilar i Marek Edelman. Zapoznamy się też z biografiami, bardzo ciekawymi projektami scenograficznymi i wysłuchamy wywiadu z Polańskim, w którym opowiada dlaczego wziął się włąśnie za ekranizację „Pianisty”. Czego tu brakuje, a na co można by liczyć – to więcej informacji o samym Szpilmanie
koniec
18 marca 2004

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Młodzi w łodzi (gwiezdnej)
Jarosław Loretz

28 II 2023

A gdyby tak przenieść młodzieżową dystopię w kosmos…? Tak oto powstał film „Voyagers”.

więcej »

Bohater na przekór
Sebastian Chosiński

2 VI 2022

„Cudak” – drugi z trzech obrazów powstałych w ramach projektu „Kto ratuje jedno życie, ten ratuje cały świat” – wyreżyserowała Anna Kazejak. To jej pierwsze dzieło, które opowiada o wojennej przeszłości Polski. Jeśli ktoś obawiał się, że autorka specjalizująca się w filmach i serialach o współczesności nie poradzi sobie z tematyką Zagłady, może odetchnąć z ulgą!

więcej »

Epizod epizodu
Sebastian Chosiński

21 IV 2022

Tak, takie filmy powinny powstawać. Tak, powinny pokazywać pełne spektrum zachowań Polaków w czasie drugiej wojny światowej i ich reakcji na Zagładę Żydów: od mniej lub bardziej świadomego bohaterstwa, poprzez „umywanie rąk”, aż po współpracę z okupantem. Tylko, na Boga!, niech one mają odpowiednią do wagi tematu wartość artystyczną. Nie jak w przypadku „Ciotki Hitlera” Michała Rogalskiego.

więcej »

Polecamy

Dekoracje waść niszczysz!

Z filmu wyjęte:

Dekoracje waść niszczysz!
— Jarosław Loretz

Ten człowiek jeszcze oddycha!
— Jarosław Loretz

Dama przed podróżą
— Jarosław Loretz

Dama w podróży
— Jarosław Loretz

Wymarzony kochanek
— Jarosław Loretz

Spaleni słońcem
— Jarosław Loretz

Dymek w lesie
— Jarosław Loretz

Beczka bezpieczeństwa
— Jarosław Loretz

Pomsta na ufokach
— Jarosław Loretz

Zupa jednak wyszła za słona
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Przeżyłem getto
— Eryk Remiezowicz

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Grudzień 2013 (6)
— Sebastian Chosiński, Gabriel Krawczyk, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Grudzień 2013 (1)
— Gabriel Krawczyk, Konrad Wągrowski

Bo tak trzeba
— Ewa Drab

Uwierz w ducha
— Karol Kućmierz

Polański w stanie czystym
— Tomasz Rachwald

Disneyowska inscenizacja dla dzieci
— Urszula Lipińska

Tegoż autora

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski

Żyje się tylko dziewięć razy
— Konrad Wągrowski

Pościgi, wybuchy, cięte dialogi
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.