Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.
Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.
|
Bywało lepiej
„Jesteśmy snem” to zbiór trzech krótkich powieści Ursuli K. LeGuin. Zbiór dość nierówny, bo zawarte w nim historie są leciwe i mało zajmujące, szczególnie dla współczesnego czytelnika.
Wporzo
„Niepodległość. Terra Alta II” to powieść kryminalna, ale przy okazji jest zaangażowanym głosem w dyskursie o tożsamości Katalonii.
Niejednoznaczny kot
Jeżeli w ruinach kurortu znajdziesz nietknięte drzwi, a obok nich tajemniczą figurkę, na wszelki wypadek jej nie dotykaj, a już na pewno nie podnoś! Tytułowa bohaterka filmu „Suzume” przez swoją lekkomyślność zostaje wciągnięta w niesamowitą przygodę, w trakcie której będzie musiała uratować swój kraj oraz zakocha się w… żółtym krzesełku.
Upadek Rycerza: Część 5. Rycerz odnowiony
Tego już w czasach TM-Semic nie poznaliśmy. Batman pokonał Azraela, a sam Azrael najwyraźniej poszedł po rozum do głowy, Robin powrócił do jaskini, Nightwing pojawił się ni stąd ni zowąd i tylko rozczarowanego i obrażonego Alfreda nadal brakuje. Bruce Wayne wrócił do roli człowieka-nietoperza, prawda? No niestety, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana.
Puchatek: Żenada i wstyd
Jak wielokrotnie pouczają starsi – co nagle, to po diable. „Puchatek: Krew i miód” potwierdza to w całej rozciągłości.
Kulawe konie: Sez. 1. odc. 1. Witajcie w czyśćcu (a może nawet w piekle)
Nie ulega wątpliwości, że twórcy „Kulawych koni” znakomicie potrafią operować kontrastami i igrać z przyzwyczajeniami widzów. I tak na początku pierwszego odcinka wprawdzie obserwujemy dynamiczną akcje przeprowadzoną przez agentów służb specjalnych, ale szybko wydarzenia toczą się w zgoła odmiennym tempie, Co istotne, mimo to napięcie wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie.
Harry Potter? Narnia? Mozart!
Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?
– kanał informacyjny ogólny [pomoc…] – kanał informacyjny działu [więcej…] – kanał informacyjny blogu
Oscary 2015: Rozdanie najgorsze i rozdanie ekscytujące. O nominacjach oscarowych dyskutuje EsensjaPrzed jutrzejszą ceremonią redakcja Esensji rozmawia o nominacjach oscarowych, typuje faworytów, wymienia pominiętych i szacuje szanse. Dla kogo Oscary?
Piotr Dobry, Jarosław Robak, Konrad Wągrowski, Kamil WitekOscary 2015: Rozdanie najgorsze i rozdanie ekscytujące. O nominacjach oscarowych dyskutuje EsensjaPrzed jutrzejszą ceremonią redakcja Esensji rozmawia o nominacjach oscarowych, typuje faworytów, wymienia pominiętych i szacuje szanse. Dla kogo Oscary?  NAJLEPSZY FILM Konrad Wągrowski: W tym roku zaledwie osiem filmów doczekało się nominacji – „Snajper”, „Birdman”, „Boyhood”, „Grand Budapest Hotel”, „Gra tajemnic”, „Selma”, „Teoria wszystkiego” i „Whiplash” – i powiem chyba, że szału nie ma. To nie są złe filmy, ale też w większości nie wybitne. Moim zdaniem zwycięstwo „Boyhood”, jedynego dzieła wychodzącego ponad przeciętność, jest tyleż oczywiste, co zasłużone. A wy jak uważacie? Jarosław Robak: Też trzymam kciuki za „Boyhood”, ale po zgarnięciu nagród Gildii Producentów i Gildii Aktorów faworytem do zwycięstwa jest chyba jednak „Birdman”. Ale masz rację, poziom tegorocznych kandydatów jest bardzo taki sobie: nie wiem, co w stawce robią dwie odbite na ksero, szkolne biografie angielskich geniuszy („Gra tajemnic” i „Teoria wszystkiego”). Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie za to „Selma”, bo nie okazała się „poprawną politycznie” (cokolwiek to znaczy) laurką, ale naprawdę ciekawym obrazem i samego Martina Luthera Kinga, i ruchu praw obywatelskich. Gdyby jakimś cudem wygrała, może obudziliby się polscy dystrybutorzy i wprowadzili ją w końcu do kin. Konrad Wągrowski: Już chyba się obudzili, bo premiera jest zapowiadana na 10 kwietnia. Kamil Witek: Jarku, mnie nie dziwią nominacje dla klasycznych biografii bo przecież to one w dużej mierze tworzą quasi-gatunek o nazwie „filmy oscarowe”. „Selma” jest przyzwoita, ale po 476 płomiennej przemowie Kinga czułem się jak na kazaniu, które jest o kilka razy za długie. Plus za bezkompromisowe ukazanie amerykańskiego południa, gdzie podziały rasowe były i są obecne nawet 100 lat po wojnie secesyjnej. Żałuję tylko, ze zza pleców dwójki oczywistych faworytów nie ma szans, że wyskoczy „ten trzeci” bo „Whiplash” to jednak za mały film a „Grand Budapest Hotel”, mimo współliderowania w liczbie nominacji, w większości typowań nie jest do końca brany na serio. 
Wyszukaj / Kup Jarosław Robak: Wiem, że Akademia lubi biografie – ale jednak potrafiła zignorować „Get On Up” o Jamesie Brownie, które nie jest ani lepsze, ani gorsze od „Gry tajemnic” (a w dodatku ma świetną muzykę i jest lepsze aktorsko), więc chyba nawet w Hollywood znają jakieś granice. Rozumiem, co może przeszkadzać w „Selmie”, ale ja jestem fanem amerykańskiej kultury oratorskiej i słuchanie pastora Kinga w świetnej interpretacji Davida Oyelowo to była dla mnie sama przyjemność. Piotr Dobry: Wypada zauważyć, że z polskiej perspektywy to najbardziej ekscytujące rozdanie w historii. Pięć nominacji dla Polaków jeszcze nigdy się nie zdarzyło i zapewne nieprędko się powtórzy. Z kolei w kategorii ogólnej rzeczywiście, chyba coby zachować równowagę w przyrodzie, mamy najgorsze rozdanie od lat. Wybitnych filmów sztuk raz („Boyhood”), kilka poprawnych biopików, najsłabsze filmy w karierze Wesa Andersona i Clinta Eastwooda. Cóż, przynajmniej ta zaleta, że wiadomo komu kibicować. Kamil Witek: 5 nominacji – świetnie, szkoda tylko, że dwie z nich są chyba w najnudniejszej oscarowej kategorii – krótkometrażowy film dokumentalny. Zresztą krótkie metraże to powoli polska specjalność, bo w tych kategoriach w ostatnich latach nominowani byli Fabicki, Konopka i Bagiński. W przyznaniu tytułu najgorszych Oscarów od lat przeszkadza mi rok 2012, gdzie wybitnych filmów było zero, tym bardziej, że totalnych pomyłek na poziomie „Czasu wojny” czy „Strasznie głośno…” teraz nie ma. „Snajper” jest aż tak zły? 
Wyszukaj / Kup Piotr Dobry: Ale czemu krótki metraż ma być najnudniejszy? „Joannę” będę widział dopiero kilka godzin przed galą, ale „Nasza klątwa” trafiła mnie emocjonalnie mocniej niż siedem filmów z głównej kategorii, wyjąwszy jedynie „Boyhood”. A „Snajper” może nie tyle zły, bo sprawnie skręcony i świetnie zagrany (nawet Sienna Miller daje radę), ile dość ograniczony w swej prowojennej wizji i skrajnym odhumanizowaniu muzułmanów. Zdecydowanie wolę Eastwooda, kiedy robi filmy niebanalne i niejednoznaczne, jak „Bez przebaczenia”, „Za wszelką cenę” czy „Gran Torino”. Konrad Wągrowski: Jeśli mowa o „Snajperze”, to naprawdę ciężko nakręcić ciekawy, wielowymiarowy film, jeśli ojciec Chrisa Kyle’a grzmi, że „rozpęta piekło”, jeśli film w jakiś sposób uderzy w pamięć jego syna, a koledzy-weterani grożą scenarzyście, że go zabiją, jeśli spieprzy – z ich punktu widzenia – tę opowieść. A szkoda, bo możliwych arcyciekawych tropów tu było dużo. Powstał tymczasem film o dzielnym chłopaku, który zabił 160 parszywych drani, ale jakoś doszedł po tym do siebie. Lepsze wrażenie robi „Selma”, bo przynajmniej widać w niej pasję i energię, i wstydliwe przypomnienie Ameryki, gdy naprawdę trudno było o nie mówić jako o państwie równości i praworządności. Ale też nie przepadam za skrajnie czarno-białymi filmami (w kwestii konfliktu poglądów). Nie oczekuję oczywiście jakiegoś wybielania rasistów, ale spojrzenie, skąd brał się ów rasizm byłoby ciekawe i nadanie jakichś ludzkich cech Martinowi Lutherowi Kingowi też by nie zawadziło. O problemach „Gry tajemnic” już mówiliśmy, „Birdman” jest tyleż ładny, co nie budzący większych emocji, cieszy mnie nominacja dla Wesa Andersona, nawet jeśli nie tyczy jego najlepszego filmu (ale jest dobry, kurcze – nie powtarzajmy dyskusji podsumowującej roku), „Teoria wszystkiego” ładnie rozgrywa opowieść miłosną, w której happy endem będzie rozstanie bohaterów, ale jest do bólu zachowawcza w formie, ponad przeciętność wychodzi „Whiplash”, bo choć przesłanie może być uważane za kontrowersyjne, to jednak ma on pomysł, energię, a emocjami może obdzielić wszystkich pozostałych nominowanych. Ale na nagrodę główną zasłużyć może tylko „Boyhood”. 
Wyszukaj / Kup Kamil Witek: Mówiąc „najnudniejsza” miałem na myśli bardziej prestiż i zainteresowanie wszystkich – widzów, uczestników gali i branżę. Nie neguję jakości filmów, to z pewnością filmy dobre czy bardzo dobre a jeśli „Nasza klątwa” ma taki ładunek emocjonalny jak mówi Piotr, to już nie mogę doczekać się kiedy pojawi się w jakiejkolwiek dystrybucji w kraju, choć pewnie doczepiony do jakiegoś polskiego filmu na zasadzie bonusa przejdzie raczej niezauważenie. Konrad wspomniał o „Whiplash”, wiem, że Jarkowi się nie podobał, Piotrkowi odwrotnie, więc dziwię się dlaczego jeszcze się o niego nie pokłóciliście. Ja na samo wspomnienie początkowej partii trąbek z tytułowego „Whiplasha” aż podskakuję, a też podobnie jak Jarek wolę rocka od jazzu… Piotr Dobry: Och, bo ten temat jest już przez środowisko tak przewałkowany… A „Naszą klątwę” znajdziesz tutaj. Jarosław Robak: Z naszych krótkometrażowych dokumentów o wiele większe wrażenie zrobiła na mnie „Joanna” Anety Kopacz: film o umieraniu, ale też o doświadczaniu zmysłowości świata, bardzo wysmakowany formalnie: z muzyką Jana A.P. Kaczmarka i zdjęciami Łukasza Żala, chwilami przywodzącymi na myśl najlepsze momenty Terrence’a Malicka. Piękny list miłosny do życia (i, moim zdaniem, nasza największa oscarowa szansa) – świetnie, że właśnie trafiła do kin studyjnych. Konrad Wągrowski: A może jeszcze kilka słów o tym, kogo nam w tym rozdaniu zabrakło? Z pewnością „Zaginiona dziewczyna” jest filmem lepszym od co najmniej połowy z nominowanych, ktoś jeszcze? 
Wyszukaj / Kup Jarosław Robak: Skoro Akademia i tak zaszalała, nominując dość eksperymentalne filmy jak „Boyhood” czy „Birdman”, z powodzeniem mogła docisnąć arthouse’owego pedału i docenić wybitne „Pod skórą” Jonathana Glazera (a już na pewno tego tytułu brakuje w kategoriach „aktorka pierwszoplanowa” i „muzyka”). Do listy życzeń dopisałbym też rzeczy bardziej mainstreamowe: „Dziką drogę”, „Interstellar” (!), a także może niezupełnie udany, ale bardzo przewrotny musical „Tajemnice lasu” z wspaniałymi rolami Emily Blunt i Anny Kendrick. Nie mówiąc już o tym, że skandalicznie zignorowaną „Lego przygodę” uważam za film lepszy od całej nominowanej ósemki. NAJLEPSI AKTORZY Konrad Wągrowski: Na razie pewni wydają się być zwycięzcy w dwóch kategoriach – nie powinno być mocnych na Julianne Moore w kategorii pierwszoplanowej, a i J.K. Simmons powinien zgarnąć golasa za drugoplanową (choć ja kibicuję Edowi Nortonowi, który zagrał najlepszą rolę od lat i jest, obok zdjęć, najjaśniejszym elementem „Birdmana”). Ciekawa walka między Michaelem Keatonem i Eddiem Redmaynem – ten drugi ma przewagę, bo przecież Akademia uwielbia role postaci autentycznych i kalekich (a tu mamy dubla). Tylko w drugoplanowych kobiecych nie wiem na kogo stawiać… | ||||||||||||||||
Całkowicie zgadzam się z Piotrem Dobrym, że w kategorii filmów zagranicznych Oskar powinien przypaść właśnie znakomitym "Mandarynkom" - właśnie dlatego, że to uniwersalnie piękna i mądra przypowieść po której obejrzeniu coś dobrego w człowieku zostaje. W odróżnieniu od przekombinowanej na siłę "Idy" i przytłaczającego "Lewiatana".
Powoli zbliżają się wakacje – co ciekawego warto spakować do waszych pleckaów i walizek?
więcej »
Jako że niezmiennie obserwuję z zainteresowaniem wszystko, co dzieje się w świecie kultury, a zwłaszcza filmu, nie mogłam nie zauważyć postępującego trendu, który polega na oskarżaniu filmów i seriali o to, że są coraz bardziej woke (tzn. świadome nierówności społecznych i nakierowane na próby ich niwelowania poprzez odpowiedni przekaz kulturowy).
więcej »
Joe Alex to legenda polskiego kryminału, choć akurat akcja wydawanych pod tym pseudonimem powieści Macieja Słomczyńskiego nie rozgrywa się nad Wisłą. Nie stało to jednak wcale na przeszkodzie w przenoszeniu ich na scenę Teatru Sensacji, w czym przodował głównie Józef Słotwiński. To on był autorem dwóch wersji „Samolotu do Londynu” – spektaklu, który w wersji książkowej nosił tytuł „Piekło jest we mnie”.
więcej »
Indianie też nie mieli się czego wstydzić
— Jarosław Loretz
Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz
Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz
Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz
Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz
Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz
Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz
Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz
Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz
Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz
Do sedna: Alejandro González Iñárritu. Birdman
— Marcin Knyszyński
Oscary 2019: Esensja przyznaje Oscary
— Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
20 najlepszych polskich filmów XXI wieku
— Esensja
10 najlepszych filmów wojennych XXI wieku
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku. Druga setka
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku
— Esensja
Oscary 2018: Esensja przyznaje Oscary
— Piotr Dobry, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
Oscary 2018: Najlepsze filmy
— Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
Oscary 2018: Najlepsi aktorzy
— Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski
Oscary 2018: Kategorie techniczne
— Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski
Oscary dla „Birdmana” i „Idy”!
Esensja przyznaje Oscary 2015
— Esensja
Ranking filmów nominowanych do Oscara 2015
— Esensja
Ranking polskich nominacji Oscarowych
— Esensja
Ranking filmów nominowanych do Oscara w kategorii filmu nieanglojęzycznego
— Esensja
Esensja o „Idzie”
— Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Krystian Fred, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski
20 najbardziej pamiętnych przemów oscarowych
— Kamil Witek
Krótko o filmach: Bezpieczna przystań na pustyni
— Sebastian Chosiński
Do sedna: Alejandro González Iñárritu. Zjawa
— Marcin Knyszyński
Do sedna: Alejandro González Iñárritu. Biutiful
— Marcin Knyszyński
Do sedna: Alejandro González Iñárritu. Babel
— Marcin Knyszyński
Do sedna: Alejandro González Iñárritu. 21 gramów
— Marcin Knyszyński
Do sedna: Alejandro González Iñárritu. Amores perros
— Marcin Knyszyński
Pomysł na życie zawodowe po osiemdziesiątce
— Konrad Wągrowski
Krótko o filmach: W rytmie pogrzebów
— Marcin Osuch
Miłość zimna jak rozpalone żelazo
— Sebastian Chosiński
W miłości jak na wojnie
— Joanna Najbor
Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Statek szalony
— Konrad Wągrowski
Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski
Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski
Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski
Migające światła
— Konrad Wągrowski
Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski
Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski
Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski
Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski
Więcej tak rzeczowych dyskusji. Panowie rządzicie.