Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.
|
Puchatek: Żenada i wstyd
Jak wielokrotnie pouczają starsi – co nagle, to po diable. „Puchatek: Krew i miód” potwierdza to w całej rozciągłości.
Upadek Rycerza: Część 5. Rycerz odnowiony
Tego już w czasach TM-Semic nie poznaliśmy. Batman pokonał Azraela, a sam Azrael najwyraźniej poszedł po rozum do głowy, Robin powrócił do jaskini, Nightwing pojawił się ni stąd ni zowąd i tylko rozczarowanego i obrażonego Alfreda nadal brakuje. Bruce Wayne wrócił do roli człowieka-nietoperza, prawda? No niestety, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana.
Kulawe konie: Sez. 1. odc. 1. Witajcie w czyśćcu (a może nawet w piekle)
Nie ulega wątpliwości, że twórcy „Kulawych koni” znakomicie potrafią operować kontrastami i igrać z przyzwyczajeniami widzów. I tak na początku pierwszego odcinka wprawdzie obserwujemy dynamiczną akcje przeprowadzoną przez agentów służb specjalnych, ale szybko wydarzenia toczą się w zgoła odmiennym tempie, Co istotne, mimo to napięcie wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie.
Bywało lepiej
„Jesteśmy snem” to zbiór trzech krótkich powieści Ursuli K. LeGuin. Zbiór dość nierówny, bo zawarte w nim historie są leciwe i mało zajmujące, szczególnie dla współczesnego czytelnika.
Niejednoznaczny kot
Jeżeli w ruinach kurortu znajdziesz nietknięte drzwi, a obok nich tajemniczą figurkę, na wszelki wypadek jej nie dotykaj, a już na pewno nie podnoś! Tytułowa bohaterka filmu „Suzume” przez swoją lekkomyślność zostaje wciągnięta w niesamowitą przygodę, w trakcie której będzie musiała uratować swój kraj oraz zakocha się w… żółtym krzesełku.
Harry Potter? Narnia? Mozart!
Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?
Wporzo
„Niepodległość. Terra Alta II” to powieść kryminalna, ale przy okazji jest zaangażowanym głosem w dyskursie o tożsamości Katalonii.
– kanał informacyjny ogólny [pomoc…] – kanał informacyjny działu [więcej…] – kanał informacyjny blogu
Gwiezdne wojny: Długie nocne Polaków rozmowy o epizodzie IIPoniższy tekst jest w większości zapisem dyskusji, jaka miała miejsce w naszym gronie po premierze Epizodu II w nocy z 15 na 16 maja. Uwagi Ewika, Jacka i Włodka zostały dodane później. Udział wzięli: Kasia (K), Achika (A), Cranberry (C), Silvana (S), Ewik (E), Jacek (J), Włodek (W). Notowała i zredagowała: Achika.
EsensjaGwiezdne wojny: Długie nocne Polaków rozmowy o epizodzie IIPoniższy tekst jest w większości zapisem dyskusji, jaka miała miejsce w naszym gronie po premierze Epizodu II w nocy z 15 na 16 maja. Uwagi Ewika, Jacka i Włodka zostały dodane później. Udział wzięli: Kasia (K), Achika (A), Cranberry (C), Silvana (S), Ewik (E), Jacek (J), Włodek (W). Notowała i zredagowała: Achika. Motto: I do not suffer from insanity, I enjoy every moment of it!  McGregor długo eksperymentował na planie, ale najdłużej utrzymywał ten wyraz twarzy z majtami pełnymi kiszonych ogórków. A: No, z tym bym polemizowała… Na pewno sto razy lepszy, niż „Mroczne widmo”. Jednego im nie daruję, że napisy początkowe były po polsku. Tak mnie to zirytowało, że prawie nie byłam w stanie ich czytać. A w całym kinie słychać było nerwowe szepty: „Co jest, przecież kupiliśmy bilety na wersję bez dubbingu!”. C: Wspaniała była ta pierwsza scena z lądowaniem we mgle, cień Nubiana na chmurach, mgła i w ogóle wszystko. W: Dajcie spokój! Nubian przy lądowaniu piszczy hamulcami, aż mnie skręciło w fotelu. I warczy jak zdezelowany „maluch”. C: Zaskoczyła mnie scena zamachu na Amidalę. Od samego początku widać, że to nie jest film dla dzieci. K: Nie wiem, czy któraś z was zwróciła uwagę, że Corde po wybuchu leży bosa. Najpierw myślałam, że ją wyrzuciło z butów jak Rzymian na „Asteriksie”, ale za drugim razem zobaczyłam, że ma na nogach białe klapki, więc pewnie jej spadły. E: Gdzieś czytałam, że wybuch albo silne uderzenie wyrywa człowieka z butów, podobno po przejechaniu przez pociąg bardzo często znajduje się zwłoki bose, nawet, jeżeli buty były porządnie zasznurowane. A: Ja tylko nie rozumiem, dlaczego Corde umierając przeprasza Amidalę za to, że ją zawiodła. Jak zawiodła, na litość boską?! Oddała za nią życie! K: A wiesz, ile kosztuje wyszkolenie nowej dwórki? :-) C: Bardzo mi się nie podobało zachowanie Anakina w scenie rozmowy o tym, że znajdzie zamachowca. Przecież praktycznie pokłócił się ze swoim mistrzem przy obcych, a moim zdaniem Jedi powinni przy innych ludziach pokazywać, że stoją za sobą murem! Brudy pierze się we własnym domu. A: Oni w ogóle z Obi-Wanem cały czas się sprzeczają i na siebie warczą. Może to problemy wieku dojrzewania, ale przecież Anakin był przez dziesięć lat wychowywany na Jedi i, na litość boską, powinien bardziej umieć się zachować! A to jego „Dlaczego?” po tym, jak mistrz mu każe słuchać poleceń, jest wręcz chamskie. Potem zresztą zgrabnie odwrócił kota ogonem: „Dlaczego nas tutaj przysłano”. Ale moim zdaniem on się nie powinien tak zachowywać. K: Ale trzeba zauważyć, że Obi-Wan jest wobec niego bardzo surowy. Prawie cały czas go ochrzania, a przy tym jest zimny, nie uśmiecha się, nawet nie próbuje go dotknąć, położyć ręki na ramieniu, objąć go na pożegnanie, nic. Właściwie trudno się Anakinowi dziwić, jeżeli cały czas był tak traktowany. E: Nawet na pożegnanie go nie objął, jak Anakin wyruszał jako ochroniarz Amidali. Przecież obaj chyba zdawali sobie sprawę, że nie wiadomo, co się może z nimi stać! Jedi są zimni uczuciowo, to już Jango Fett lepiej sobie radzi z wychowaniem dziecka, J: Qui-Gon Obi-Wana też raczej za bardzo nie obejmował… S: Ale Qui-Gon był w ogóle bardziej serdeczny. W: Dlatego Obi-Wan wyrósł na ludzi, a Anakin na Vadera. C: Zwróćcie uwagę, że w tej scenie, kiedy Obi-Wan ochrzania Anakina po pościgu za Zam, to właśnie Anakin był bardziej skuteczny. To on ją wyczuł, kiedy przelatywała na dole, on uratował życie spadającemu Obi-Wanowi, który jak idiota skoczył na sondę, nie zważając, że może przecież mu eksplodować w rękach. Urządzenia szpiegowskie powinny być nastawione na samozniszczenie. Anakin tylko zgubił miecz, a Obi-Wan o mało co nie zgubił siebie. A: Zauważcie, jak bezsensownie Obi-Wan wyskoczył przez to okno: rękami do przodu. Ja rozumiem, że to ładnie i filmowo wygląda i inaczej nie mógł skoczyć, jeśli chciał złapać sondę, ale przecież nie przebiłby szyby czubkami palców. Zwłaszcza, że szyba w hotelu rządowym powinna być pancerna. J: Mocą ją przebił… A: Za to podobało mi się, że w następnym ujęciu roboty wstawiają tę szybę! Najpierw myślałam, że to sondy szpiegowskie albo, że myją okno, ale one to okno naprawiały, wyraźnie było widać. Lubię taką dbałość o szczegóły. C: A ja myślałam, że to paparazzi, bo odfrunęły na widok Anakina. A: Bardzo mi się podoba cały pościg za Zam Wesell i te sceny w nocnym klubie. Zwłaszcza to, jak Obi-Wan wyczuł, że ona go chce zastrzelić i jednym ruchem się odwrócił, dobywając miecz. Bardzo dżedajowskie! C: Zauważyłyście, jak w tym klubie wszystkie kobiety się za Anakinem oglądają?  W oryginalnej wersji scenariusza obaj panowie mieli po tej scenie uderzyć w ślinę... A: Przecież śmigacz zostawili parę przecznic dalej. A poza tym on wystartował i odleciał, ledwie zdążyli podnieść głowy. C: Dla mnie straszną głupotą jest to, że Obi-Wan gołymi rękami wyciąga zatrutą strzałkę. Już nie wymagam, żeby włożył gumowe rękawiczki, bo to by trochę głupawo wyglądało, ale mógł ją wziąć choćby przez połę płaszcza. Za to podoba mi się, że śmigacz Zam po rozbiciu nie zamienił się w kulę ognia, jak to zwykle na amerykańskich filmach bywa, tylko po prostu się palił. W: Żeby założyć strzałkę do miotacza, to trzeba jej dotknąć, czyli zatrute powinno być tylko ostrze. Tu jest OK, nie czepiałbym się. A: Co do strzałki, to nie rozumiem, dlaczego Dex mówi, że rozpoznał ją po nacięciach, a robot analizujący zwraca uwagę tylko na symbolikę. Przecież nacięcia to chyba właśnie symbolika? A robot analizujący powinien badać skład trucizny, rodzaj metalu, no, nie wiem, co jeszcze. Ale nie symbolikę. K: Też tego nie rozumiem. I skąd niby barman w jakiejś malutkiej knajpie wie, skąd pochodzi strzałka, jeśli planeta Kamino jest taka odległa i izolowana i w dodatku nie ma jej w archiwach Jedi? A: Barmani wszystko wiedzą… :-) Mnie zastanawia, dlaczego Obi-Wan nie szukał w innych archiwach oprócz biblioteki Jedi. Przecież muszą mieć tam również bazy danych rządowe albo choćby jakichś kompanii przewozowych. A tak na marginesie, to bistro mi się bardzo podobało, ale Dex był paskudny i kojarzył mi się ze Shrekiem, zwłaszcza, jak mu portki z tyłka spadały. C: Za to cudna jest pani bibliotekarka i jej stwierdzenie, że jeżeli czegoś nie ma w archiwach, to nie istnieje. S: Ale dlaczego Obi-Wan poszedł z tym do Yody i dlaczego Yoda kazał zgadywać dzieciom? C: Ja myślę, że oni obaj wiedzieli, że ktoś wykasował dane, ale żaden nie chciał tego powiedzieć głośno. Nawiasem mówiąc, dzieci bardzo mi się nie podobały. Stoją w tych kretyńskich hełmach i kiwają mieczami jak nakręcane zabawki. K: W ogóle głupi pomysł, postawić tuż obok siebie gromadę dzieciaków, zasłonić im oczy i dać do ręki zapalone miecze świetlne. Nawet, jeżeli założymy, że nie były nastawione na przecinanie. W: Jak się któryś nadzieje na miecz kolegi, to znaczy, że nie nadawał się na Jedi. A: Ale ta trójwymiarowa mapa galaktyki była cudowna! I muzyka przy tej scenie! Biblioteka też mi się podobała, za to kolumnowa hala w tle sceny, kiedy Obi-Wan idzie rozmawiając z Mace Windu i Yodą, jest komputerowa do bólu i wygląda jak niezbyt udany szkic. Palpatine też mi się nie podoba, kojarzy mi się z Draculą u Coppoli. W Epizodzie I był lepszy. Zresztą Obi-Wan też mi się nie podoba, niestety, z tą ulizaną fryzurą i z tą brodą. C: Za to Mace Windu jest boski! Podoba mi się, jak mówi, jak się martwi, jak się nonszalancko opiera o barierkę w senacie, jak walczy… A: Zgadzam się - dobrze, że tej postaci jest więcej. Bo Yoda tak mnie przy pierwszym obejrzeniu filmu wkurzał, że miałam ochotę go palnąć między te zielone uszy. Wygłasza same truizmy albo idiotyczne zdania o tym, że opadł całun Ciemnej Strony, a za to jego „Hrrmmph” miałam ochotę go udusić. Na szczęście potem mi przeszło. C: A słyszałaś kiedy, żeby Yoda nie wygłaszał mętnych wypowiedzi? Jak raz w życiu chciał coś konkretnego powiedzieć, to umarł przy tym. K: Dla mnie głupotą jest to, że Obi-Wan z kapitanem Typho i dwórką odprowadzają Anakina i Amidalę na lotnisko, skoro mieli lecieć anonimowo. Przecież ktoś ich mógł śledzić! C: Mnie się podoba, że lecą autobusem. Znaczy, publicznym transportem. A: A mnie się nie podoba, że Anakin ma na poncho wielką plamę z przodu. K: Sama chciałaś mieć dbałość o szczegóły! A: Za to bardzo podoba mi się ta jadalnia na statku, gdzie jedli obiad, i szalenie podoba mi się widok Theed w scenie lądowania na Naboo - już nie ma tych komputerowych zielonych łączek, tylko realistyczne krajobrazy ze wzgórzami w oddali, porośniętymi jakąś roślinnością i cieniami obłoków na nich. Bardzo ładne. |
Główny bohater filmu p.t. „American Psycho” w reżyserii Mary Harron wciąż wzbudza w publiczności wiele pytań i emocji. Ponadczasowa satyra cywilizacji oparta na podstawie książki Breta Eastona Ellisa pozostawia otwarte drzwi do interpretacji realizmu seryjnych morderstw.
więcej »
Jerzego Gruzę kojarzymy przede wszystkim jako reżysera kultowych komedii telewizyjnych i kinowych z lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Należy jednak pamiętać, że był on również wziętym twórcą spektakli telewizyjnych, które nie zawsze miały na celu rozśmieszanie widza. Oparta na tekście Lucille Fletcher „Pomyłka, proszę się wyłączyć!” mogła go – dla odmiany – mocno wystraszyć.
więcej »
Jak widać z poniższego obrazka, swego czasu Włosi rozgryźli sposób radzenia sobie w sytuacji, gdy w domu nie ma bieżącej wody…
więcej »Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz
Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz
Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz
Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz
Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz
Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz
Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz
Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz
Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz
Dekoracje waść niszczysz!
— Jarosław Loretz
10 najlepszych scen nowych „Gwiezdnych wojen”
— Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Dziś Star Wars Day!
— Esensja
Wojny klonów: Gwiezdne wojny w Esensji
— Esensja
Zrób to szybciej i intensywniej!
— Marcin Osuch, Eryk Remiezowicz, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
Ciemna Strona Mitu
— Piotr ‘cct’ Bielatowicz
„Gwiezdne wojny” w Esensji i Framzecie
Gwiezdne wojny: Po ludzku o „Klonach”
— Michał Chaciński, Artur Długosz, Leszek ’Leslie’ Karlik, Jarosław Loretz, Eryk Remiezowicz, Joanna Słupek, Konrad Wągrowski, Grzegorz Wiśniewski
Transmisja z Wrocławia: Jediowski łeb do interesów
— Paweł Pluta
Atak krytyków
— Leszek ’Leslie’ Karlik
Klonowanie wyobraźni
— Grzegorz Wiśniewski
Druga szansa
— Magdalena Stawniak
Nowa układanka ze starych klocków
— Adam Kordaś, Michał Kubalski, Marcin Mroziuk, Anna Nieznaj, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski
Przemytnik i pozostali
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
10 razy Darth Vader
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski
Wróg publiczny, cz. 7
— Anna ‘Cranberry’ Nieznaj
Wróg publiczny, cz. 6
— Anna ‘Cranberry’ Nieznaj
Wróg publiczny, cz. 5
— Anna ‘Cranberry’ Nieznaj
Wróg publiczny, cz. 4
— Anna ‘Cranberry’ Nieznaj
Wróg publiczny, cz. 3
— Anna ‘Cranberry’ Nieznaj
Wróg publiczny, cz. 2
— Anna ‘Cranberry’ Nieznaj
Status quo
— Kamil Witek
Bardzo mroczne widmo galaktycznego Imperium
— Konrad Wągrowski
Kroniki odległej galaktyki
— Konrad Wągrowski
Zmarł Leonard Pietraszak
— Esensja
Do kina marsz: Marzec 2020
— Esensja
Do kina marsz: Luty 2020
— Esensja
50 najlepszych filmów 2019 roku
— Esensja
Do kina marsz: Styczeń 2020
— Esensja
Do kina marsz: Grudzień 2019
— Esensja
Do kina marsz: Listopad 2019
— Esensja
Do kina marsz: Październik 2019
— Esensja
Do kina marsz: Wrzesień 2019
— Esensja
Do kina marsz: Sierpień 2019
— Esensja
