Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 8 czerwca 2023

Wporzo
„Niepodległość. Terra Alta II” to powieść kryminalna, ale przy okazji jest zaangażowanym głosem w dyskursie o tożsamości Katalonii.
Niejednoznaczny kot
Jeżeli w ruinach kurortu znajdziesz nietknięte drzwi, a obok nich tajemniczą figurkę, na wszelki wypadek jej nie dotykaj, a już na pewno nie podnoś! Tytułowa bohaterka filmu „Suzume” przez swoją lekkomyślność zostaje wciągnięta w niesamowitą przygodę, w trakcie której będzie musiała uratować swój kraj oraz zakocha się w… żółtym krzesełku.
Puchatek: Żenada i wstyd
Jak wielokrotnie pouczają starsi – co nagle, to po diable. „Puchatek: Krew i miód” potwierdza to w całej rozciągłości.
Bywało lepiej
„Jesteśmy snem” to zbiór trzech krótkich powieści Ursuli K. LeGuin. Zbiór dość nierówny, bo zawarte w nim historie są leciwe i mało zajmujące, szczególnie dla współczesnego czytelnika.
Harry Potter? Narnia? Mozart!
Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?
Upadek Rycerza: Część 5. Rycerz odnowiony
Tego już w czasach TM-Semic nie poznaliśmy. Batman pokonał Azraela, a sam Azrael najwyraźniej poszedł po rozum do głowy, Robin powrócił do jaskini, Nightwing pojawił się ni stąd ni zowąd i tylko rozczarowanego i obrażonego Alfreda nadal brakuje. Bruce Wayne wrócił do roli człowieka-nietoperza, prawda? No niestety, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana.
Kulawe konie: Sez. 1. odc. 1. Witajcie w czyśćcu (a może nawet w piekle)
Nie ulega wątpliwości, że twórcy „Kulawych koni” znakomicie potrafią operować kontrastami i igrać z przyzwyczajeniami widzów. I tak na początku pierwszego odcinka wprawdzie obserwujemy dynamiczną akcje przeprowadzoną przez agentów służb specjalnych, ale szybko wydarzenia toczą się w zgoła odmiennym tempie, Co istotne, mimo to napięcie wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie.

Filmy

Magazyn CCXXVI

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

kinowe

Brak nowości w minionym tygodniu. Aby zobaczyć wcześniejsze, kliknij.

dvd i blu-ray

Spider Man: Poprzez multiwersum [DVD]
Joaquim Dos Santos, Kemp Powers

więcej »

Zapowiedzi

kinowe

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Zgryźliwi prorocy: Edycja 2, styczeń 2006

Piotr Dobry, Bartosz Sztybor, Konrad Wągrowski

1 2 »

Urozmaicając nasz znany i lubiany serwis „Zgryźliwi tetrycy”, przewidujemy przyszłość – najodważniejsi tetrycy typują jakie oceny wystawią zbliżającym się premierom i uzasadniają, czego się po ocenianych na wyrost filmach spodziewają. W drugiej edycji „Tajemnice Brokeback Mountain”, „Wyznania gejszy”, „Good night and good luck”, „Capote”, „Ja wam pokażę!” i „Różowa pantera”.

Piotr Dobry, Bartosz Sztybor, Konrad Wągrowski

Zgryźliwi prorocy: Edycja 2, styczeń 2006

Raz w miesiącu tetrycy typują oceny filmów, które nie dotarły jeszcze do polskich kin, ale o których już jest głośno. Próbujemy odgadnąć, czy film spodoba nam się czy też nie i przedstawiamy przesłanki dla naszej oceny. Na początku następnego miesiąca, oprócz nowych typów, porównamy też nasze wcześniejsze oczekiwania z rzeczywistością.

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Tajemnica Brokeback Mountain

Piotr Dobry (7)

Bartek Bełc z Kino Świat zarzekał się podczas jakiegoś pokazu prasowego, że wbrew różnym plotkom „Brokeback Mountain” na pewno wejdzie do kin pod swym oryginalnym tytułem. A jednak dystrybutor dorzucił tę „tajemnicę”. Po co? Chyba tylko po to, by jeszcze bardziej rozsierdzić bojówkarzy Radia Maryja. Pikiety przed kinami oczywiście będą, ale mnie bardziej niż temat homoseksualnej miłości kowbojów interesuje aktorski pojedynek dwóch młodych, utalentowanych gwiazdorów. Stawiam na Gyllenhaala.

Bartek Sztybor (6)

Z Piotrkiem śmialiśmy się niedawno z polskiego dystrybutora, który zarzekał się, że za żadne skarby nie zmieni oryginalnego tytułu. Skarb musiał być pokaźny, bo doszła tajemnicza „tajemnica”. Widocznie historia dwóch homoseksualnych kowbojów (w skrócie: gejbojów) nie jest wystarczająco zachęcająca. Na Anga Lee oczywiście nie liczę, bo „Burza lodowcowa” była jego jedynym dobrym filmem. „Tajemnica Brokeback Mountain”, to nic innego tylko historyjka z cyklu: teatr dwóch aktorów na tle ładnych plenerów. Za film pewnie nie podziękuję, ale nie będę na niego gonił z wywalonym ozorem.

Konrad Wągrowski (7)

U nas wejdzie ten film pod nie najbardziej zachęcającą dla przeciętnego polskiego widza etykietką „gejowski western”. Z jednej strony może to sugerować, że kampania promocyjna będzie oparta na protestach i pikietach, z drugiej stroni rodzi podejrzenie, że karierę na zachodzie film, jak niegdyś słaba „Filadelfia”, robi na samym temacie. Ale jednak film zgarnął już tyle nagród zróżnicowanych gremiów, że jestem raczej dobrej myśli.

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Good night and good luck

Piotr Dobry (8)

Clooney po „Niebezpiecznym umyśle” znacznie urósł w moich oczach. Teraz ma szanse osiągnąć rozmiary King Konga. Już teraz ma u mnie plusy za obsadzenie w głównych rolach, zamiast swoich utytułowanych kolegów z gangu Oceana, aktorów raczej lekceważonych – Davida Strathairna, Jeffa Danielsa czy Ray’a Wise’a – oraz za realizację w czerni i bieli. Wyczuwam w tym projekcie jeden z niewielu jak do tej pory dobrych filmów o mediach, a że temat jest mi, rzecz jasna, dość bliski, już nie mogę się doczekać premiery.

Bartek Sztybor (7)

No i znowu muszę się odnieść do „Niebezpiecznego umysłu”, tym razem w kontekście reżyserskich zdolności George’a Clooneya. „Good Night, And Good Luck” będzie na pewno mniej oryginalne niż jego debiut twórczy, ale z pewnością bardziej spójne. Miło będzie popatrzeć na walkę między dwiema największymi siłami współczesnego świata – polityką i mediami. Czuję tylko, że troszeczkę się wynudzę, bo w takich historiach ciężko uniknąć monotonii.

Konrad Wągrowski (8)

Dawno już nie było solidnego dramatu politycznego, naprawdę trzymającego w napięciu i odsłaniającego kulisy. Od czasu niezapomianego „Insidera” nie było też naprawdę dobrego filmu o mediach. Wierzę, że George Clooney to niegłupi facet i wierzę w naprawdę dobry film.

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Ja wam pokażę!

Piotr Dobry (1)

„Nigdy w życiu!” to dla mnie jedna z najbardziej żenujących polskich komedii (a jest w czym wybierać, oj jest). Ten film realizuje niby inna ekipa, ale że sequele z natury są gorsze, a w dodatku wymieniono Stenkę na słabszą i brzydszą aktorkę, czego się tu spodziewać?

Bartek Sztybor (1)

Cios poniżej pasa. Prorokować o filmie, którego nieudolność była oczywista już na etapie pisania scenariusza? Do kina nie pójdę, na DVD nie zobaczę, a i Walentynkowy seans w telewizji jakoś mi się nie widzi. A dlaczego? Bo inaczej z takimi „dziełami” nie potrafię.

Konrad Wągrowski (3)

Są tacy, którzy twierdzą, że „Nigdy w życiu” było dla polskiego kina rozrywkowego krokiem w słusznym kierunku. Jeśli ma nim być kręcenie niewiarygodnej i schematycznej komedii romantycznej, opartej na kiczowatym pierwowzorze literackim, to ja dziękuję za takie kroki. A sequel po prostu musi być gorszy. Po pierwsze – dobrych aktorów zastąpili aktorzy kartonowi. Po drugie – „Nigdy w życiu” było takim sukcesem kasowym, że przy drugiej części na pewno wygra przeświadczenie, że starać się w ogóle nie trzeba, a pieniążki i tak spłyną do kieszeni.

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Różowa pantera

Piotr Dobry (5)

Po zapowiedziach widać, że 2006 będzie rokiem remake’ów, sequeli i ekranizacji literatury. W większości oczywiście niepotrzebnych, a „Różowa Pantera” nie jest w tym względzie wyjątkiem. Steve Martin najlepsze lata ma już za sobą, a nawet w swych najlepszych latach trudno mu było się równać vis comicą z Peterem Sellersem. Niemniej trailer zawiera kilka nawet przyzwoitych slapstickowych gagów i jeśli tylko nie okaże się, że to były wszystkie przyzwoite gagi z zanadrza twórców, da się nową „Różową Panterę” obejrzeć bez bólu. No a z pewnością – mając świeżo w pamięci „Transportera 2” – miło będzie zobaczyć, jak Jason Statham ginie tutaj już w pierwszych minutach.

Bartek Sztybor (4)

Steve Martin tak strasznie nie pasuje do tej roli, że nawet uroda Beyonce Knowles może nie pomóc. Starą „Różową Panterę” oraz samego Petera Sellersa lubiłem bardzo. Nawet oglądana niedawno, śmieszy jak za młodu. Zazwyczaj nie jestem jakoś nadmiernie negatywnie nastawiony do remaków, tak tutaj trochę się irytuje. Jest ziarnko nadziei, że się mylę. Ale jest to raczej pragnienie szczerego śmiechu, który ostatnio tak rzadko pojawia się w naszych kinach.

Konrad Wągrowski (6)

Oczywiście, że niczego wielkiego po tym tytule nie ma sensu oczekiwać. Ale z zajawek wynika, że może być trochę absolutniego odmóżdżającej, idiotycznej, kretyńskiej zabawy i niezobowiązującego śmiechu. I tego dokładnie nam życzę.

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Capote

Piotr Dobry (8)

Wygląda na to, że Amerykanie przypomnieli sobie, jak fascynującą postacią był Truman Capote (uwielbiam jego rolę Lionela Twaina w „Zabitym na śmierć” Roberta Moore’a), aż nadto – dwie kolejne filmowe biografie pisarza już w przygotowaniu. O tej wersji wiem tylko tyle, że nakręcił ją reżyser, który do tej pory w dorobku miał jedynie ciepło przyjęty dokument o Speedzie Levitchu, i że Capote’a gra Philip Seymour Hoffman, a Harper Lee (autorkę m.in. „Zabić drozda”) – Catherine Keener. Cóż, spodziewam się po prostu kolejnej solidnej biografii.

Bartek Sztybor (8)

Pewnie Philip Seymour Hoffman zgarnie Oscara, bo już w samych reklamówkach jego aktorstwo robi ogromne wrażenie. Moje obawy związane są natomiast z osobą reżysera, dla którego jest to przecież fabularny debiut. Oczekuję, że „Capote” będzie trochę takim „Niebezpiecznym umysłem”, ale z o wiele większymi emocjami. Sam Truman Capote jest postacią interesującą, gorzej z jego biografią. Dlatego przydałaby się tutaj zręczna przeplatanka między historycznym podejściem do życia pisarza, a fikcją jego tworów. Chce się dowiedzieć, kiedy w „Z zimną krwią” przeważał dokument zbrodni, a w którym momencie był to zwykły kryminał i dlaczego. Boję się cały czas o ten brak doświadczenia u Bennetta Millera, ale mocno w niego wierzę. Chcę wierzyć.

WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Wyznania gejszy

Piotr Dobry (6)

Japonia w hollywoodzkim wydaniu. Bliższe to będzie chyba „Ostatniemu samurajowi” niż „Domowi Latających Sztyletów”, ale zawsze chętnie popatrzę na ładne azjatyckie aktorki. Oby tylko konieczność wypowiadania przez nie kwestii po angielsku nie zmieniła tego melodramatu w farsę.

Bartek Sztybor (5)

„Chicago” było dla mnie objawieniem 2003 roku, bo odkryłem gatunek, który nawet pod skrzydłami Boba Fosse’a absolutnie mnie nie kręcił. Dzięki temu Rob Marshall ma u mnie duży zapas zaufania. Jestem jednak pewny, że zmarnuje go całkowicie „Wyznaniami gejszy”. Nawet nie rusza mnie ta, chciałoby się powiedzieć, wybitna azjatycka obsada. Lubię Kena Watanabe jako postać, chociaż nigdy nie zrobił na mnie wrażenia jako aktor. Jestem też fanem urody Michelle Yeoh, Gong Li i Zhang Ziyi, ale mógłbym zamienić je wszystkie na jedną Bai Ling. Cieszy tylko możliwość zobaczenia Mako, który od czasu „Conana Barbarzyńcy” jest dla mnie najsympatyczniejszym Japończykiem. W samą historię o stłamszonej kobiecie i świetnej gejszy chyba raczej nie uwierzę.

1 2 »

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Małżeństwo z dziesięcioletnim stażem
Sebastian Chosiński

6 VI 2023

Harry Carmichael, który naprawdę nazywał się Leopold Horace Ognall, nie miał w Polsce Ludowej takiego szczęścia, jak inni klasyczni twórcy brytyjskiej powieści detektywistycznej. Nie tłumaczono jego powieści – a byłoby z czego wybierać! – choć jedna z nich stała się kanwą przedstawienia zaprezentowanego w ramach Teatru Sensacji „Kobra”. Spektakl nosił tytuł „Czy pan nie rozumie? To pomyłka!”.

więcej »