Esensja dzieciom - FilmyDziesięć filmów dla dzieci. To wybór pozycji, które polecaliśmy niegdyś na naszych łamach. Trudno nazwać tę listę kanonem, bo obejmuje pozycje z ostatnich lat (nie od dziś wiadomo, że dzieci lubią to, co nowe), nie ma może na niej wielkich zaskoczeń, ale jeśli Twoje dziecko nie widziało jeszcze któregoś z tych filmów – chyba czas to nadrobić.
EsensjaEsensja dzieciom - FilmyDziesięć filmów dla dzieci. To wybór pozycji, które polecaliśmy niegdyś na naszych łamach. Trudno nazwać tę listę kanonem, bo obejmuje pozycje z ostatnich lat (nie od dziś wiadomo, że dzieci lubią to, co nowe), nie ma może na niej wielkich zaskoczeń, ale jeśli Twoje dziecko nie widziało jeszcze któregoś z tych filmów – chyba czas to nadrobić. ![]()
Wyszukaj / Kup 1) „Gdzie jest Nemo” Nasza recenzja TUTAJ. „Gdzie jest Nemo” najłatwiej porównać z „Potworami i spółką”: dobry film dla dzieciaków, na którym dorośli też się nie znudzą. Nie jest może tak tekściarski jak „Shrek”, ale równocześnie jest dużo mniej brutalny i naprawdę się dla dzieci nadaje. Bierzcie dzieci i włączajcie DVD! Nasza recenzja TUTAJ. „Grinch” to jedna z tych perełek, które warto wyławiać z pulpy nijakich i głupich filmów, jakie królują w polskich (i chyba w ogóle światowych) kinach. Film bowiem jest sympatyczny, sprawnie zrobiony i, co chyba najważniejsze, dowcipny. Nasza recenzja TUTAJ. Wszyscy wielbiciele Pottera przygotowujący się już do krytyki powinni tak naprawdę cieszyć się, że z szacunkiem dla nieprzyjaznej, ale fascynującej aury magicznej rzeczywistości Newell zadbał, aby w filmowej czarze płonął prawdziwy ogień, a nie poniewierały się smętne popioły. Mimo licznych skrótów i pominięć twórcom udało się oddać atmosferę świata Harry’ego oraz podkreślić priorytetowe treści. Akcenty zostały świetnie rozłożone i zrównoważone. Newell nie koncentrował się jedynie na obłędnej przygodzie pełnej zaskakujących efektów specjalnych – rozdzielił kolejne zadania konkursowe znaczącymi scenami kameralnymi, zabawnymi gagami czy subtelnymi niuansami drugiego planu. Ale też „Czara ognia” to prawdziwa uczta wirujących obrazów i świetne widowisko z autentycznymi, nastoletnimi postaciami. I chyba właśnie w takim łączonym podejściu tkwi siła filmu. Nasza recenzja TUTAJ. Powstał najlepszy film serii. Sukcesu w prosty sposób można się doszukiwać w samej książce, która spośród pierwszych trzech części udała się Rowling najbardziej, jednak „Harry Potter i więzień Azkabanu” nie byłby tak udanym filmem, gdyby nie Alfonso Cuarón. Zmiana reżysera okazała się strzałem w dziesiątkę. Cuarón znalazł idealny kompromis pomiędzy wiernością twórczości Rowling i filmom Columbusa a stworzeniem czegoś świeżego i oryginalnego. Powstał film mroczny (naprawdę, nie zabierajcie na „Więźnia Azkabanu” przedszkolaków) i wciągający, w którym postacie wreszcie wysunęły się przed scenografię i efekty specjalne. Nasza recenzja TUTAJ. “Spirited Away: W krainie bogów” dostał Oscara jako najlepszy długometrażowy film animowany 2002 roku i nic dziwnego, gdyż w swojej kategorii jest to arcydzieło. Uroda i bogactwo szczegółów zapiera wręcz dech – podczas oglądania trzeba dzielić uwagę pomiędzy śledzenie akcji i kontemplowanie prześlicznie namalowanego tła. Wizualna uroda jest w tym filmie połączona z wciągającą fabułą, w której możemy odnaleźć zarówno ślady znanych europejskich bajek, jak i elementy całkowicie nam obce kulturowo. Nasza recenzja TUTAJ. „Ruchomy zamek Hauru” zawiera sporo niesamowitych pomysłów, kilka dziwnych postaci i zupełnie niezwykły klimat, który sprawia, że pamięta się go jeszcze długo po wyjściu z kina. Oprócz sympatycznych bohaterów i wciągającej akcji mocnym punktem filmu jest strona wizualna. Jak to zwykle z dobrymi anime bywa, tło jest malowane niezwykle starannie i oszałamia bogactwem szczegółów oraz urodą. Ten film potrafi bardzo pięknie mówić o uczuciach, i to nie tylko o miłości (jednej z głównych osi akcji), ale też o przyjaźni, przywiązaniu i sympatii. Nasza recenzja TUTAJ. Film jest godny szczerego polecenia – zrobiony ze smakiem i znajomością rzeczy. Tematycznie wydaje się lżejszy niż na przykład „Ghost in the Shell”, jednak daje dużo radości i pozwala pojąć, do czego anime jest zdolne, gdy robione jest fachowo, dokładnie i w sposób przemyślany. Do tego cała historia przedstawiona w filmie jest spójna, bogata w nawiązania do japońskiej mitologii i dopracowana, a strona plastyczna wyważona i oddana z odpowiednimi detalami. Nasza recenzja TUTAJ. Twórcy odeszli od szablonu, w którym mamy piękną księżniczkę, zamek, smoka i trochę niedorobionego rycerza, czyli to, co powinna mieć najbardziej nawet ironiczna bajka. W pierwszej części mieliśmy z takim właśnie schematem do czynienia, oczywiście przekształconym pod kątem niestandardowego spojrzenia twórców. Dlatego księciem był ogr, smok okazał się namiętną smoczycą, a zamiast rumaka oglądaliśmy gadatliwego osła. W drugiej części twórcy popuścili wodze fantazji, łącząc postacie ze „Shreka” i motywy ze sławnych filmów czy po prostu ze świata popkultury w porywającą, błyskotliwą i, co najważniejsze, zabawną całość. Nasza recenzja TUTAJ. Akcja zostaje rozpędzona i rusza, aby w znakomitym tempie dotoczyć się do nieuniknionego happy endu. Film bawi dobrym dialogiem i dowcipem i choć nie zwala z nóg, to daje powody do śmiechu, ładne obrazki i refleksję nad różnymi stworami, jakie się człowiekowi w rodzinie zdarzyć mogą. Nasza recenzja TUTAJ. Wesela i pogrzeby w różnych tradycjach znajdują się w pewnej, że tak powiem, opozycji. Tim Burton jednak, jak zwykle gnany swymi fantazjami, ma to za nic. W kukiełkowej „Gnijącej pannie młodej” wszystko stoi na głowie. Jest to baśń wzruszająco smutna i wesoła zarazem; dzieło, które można – czy nawet należy – pokazywać dzieciom, by oswoić je z przemijaniem. • • • Zobacz też: „Dinozaur” „Shrek 3” ![]() 1 czerwca 2008 |
Witold Pyrkosz nadawał się do roli nieuczciwego kasjera bankowego Zenona Kruka idealnie! Gra bohatera, który nie rzuca się w oczy, więc tym samym nie wzbudza żadnych podejrzeń. A przynajmniej tak mu się wydaje. Jego wewnętrzny spokój pewnego dnia pryska jednak jak bańka mydlana… Historię wymyśloną przez Feliksa Falka wyreżyserował inny mistrz – Ryszard Bugajski. A jej tytuł brzmi tak niewinnie: „Kiedy się ze mną podzielisz?”
więcej »Wyreżyserowana przez Ireneusza Kanickiego „Toccata” autorstwa Macieja Z.(enona) Bordowicza to jeden z najbardziej tajemniczych spektakli Teatru Sensacji „Kobra”. Dość powiedzieć, że po ponad półwieczu od jego powstania wciąż nie sposób odpowiedzieć jednoznacznie na pytanie, czy do jej emisji we wrześniu 1971 roku rzeczywiście doszło. Cieniem na przedstawieniu kładą się również późniejsze tragiczne losy reżysera i jego nie do końca wyjaśniona śmierć.
więcej »Oglądanie niektórych filmów i czerpanie z nich wiedzy praktycznej może nieść za sobą poważne konsekwencje natury zdrowotnej. Ze śmiercią włącznie.
więcej »Ten człowiek jeszcze oddycha!
— Jarosław Loretz
Dama przed podróżą
— Jarosław Loretz
Dama w podróży
— Jarosław Loretz
Wymarzony kochanek
— Jarosław Loretz
Spaleni słońcem
— Jarosław Loretz
Dymek w lesie
— Jarosław Loretz
Beczka bezpieczeństwa
— Jarosław Loretz
Pomsta na ufokach
— Jarosław Loretz
Zupa jednak wyszła za słona
— Jarosław Loretz
Ogień domowy
— Jarosław Loretz
20 najlepszych filmów animowanych XXI wieku
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku. Druga setka
— Esensja
100 najlepszych filmów XXI wieku
— Esensja
Prezenty świąteczne 2017: Film
— Esensja
100 najlepszych filmów animowanych wszech czasów
— Esensja
Piątka na piątek: Duchy niespokojne
— Esensja
30 najlepszych filmów fantasy wszech czasów
— Esensja
10 filmów o trudnej miłości
— Ewa Drab, Kamil Witek
100 najlepszych filmów dekady
— Esensja
Świąteczna jazda obowiązkowa czyli 10 filmów, bez których Gwiazdka nie byłaby Gwiazdką
— Emilia Sękowska
Ultimate Goth
— Miłosz Cybowski
Suplement filmowy 2019
— Adam Lewandowski, Marcin Mroziuk, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Sceny z życia smoków
— Konrad Wągrowski
Krótko o filmach: Han Solo
— Marcin Osuch
Krótko o filmach: Han Solo
— Sebastian Chosiński
Pozwól Wookieemu wygrać
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Solo, ale w drużynie
— Konrad Wągrowski
Remanent filmowy 2017
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Grzegorz Fortuna, Adam Kordaś, Marcin Osuch, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
Esensja ogląda: Czerwiec 2017
— Jarosław Loretz, Marcin Osuch, Jarosław Robak
Solidarni z uchodźcami
— Piotr Dobry
Zmarł Leonard Pietraszak
— Esensja
50 najlepszych filmów 2019 roku
— Esensja
50 najlepszych filmów 2018 roku
— Esensja
20 najlepszych filmów animowanych XXI wieku
— Esensja
15 najlepszych filmów dokumentalnych XXI wieku
— Esensja
20 najlepszych polskich filmów XXI wieku
— Esensja
15 najlepszych filmów superbohaterskich XXI wieku
— Esensja
10 najlepszych filmów wojennych XXI wieku
— Esensja
10 najlepszych westernów XXI wieku
— Esensja
15 najlepszych horrorów XXI wieku
— Esensja