Światła na scenę: Za dwadzieścia dolarówBrytyjczycy powiadają, że prawdziwi dżentelmeni podejmują się jedynie spraw beznadziejnych. Nie precyzją tylko, za ile.
Marcin T.P. ŁuczyńskiŚwiatła na scenę: Za dwadzieścia dolarówBrytyjczycy powiadają, że prawdziwi dżentelmeni podejmują się jedynie spraw beznadziejnych. Nie precyzją tylko, za ile. Dyskutujemy o nich, przeżywamy, wspominamy, raz po raz wracamy do dawnych filmów właśnie dla nich. Dla konkretnych scen. Zadziorne dialogi, efektowne ujęcia, przejmujące aktorskie kreacje, prześmieszne gagi. Wzruszające, przerażające, pobudzające do refleksji. Niezapomniane. Poprosimy światła na kolejną scenę. Klasyk westernu. Siedmiu „błędnych” rewolwerowców. Siedmiu nieodrodnych synów Dzikiego Zachodu o pokręconych ścieżkach życiowych i różnych celach ujmuje się za najbiedniejszymi. Stają w obronie małej meksykańskiej wioski, raz po raz bezwzględnie rabowanej przez rzezimieszka Calverę i jego bandę. Bernardo O’Reilly, grany przez Charlesa Bronsona, jest jednym z najlepszych rewolwerowców w okolicy. I najdroższych. Pojawia się w scenie z Chrisem Adamsem (Yul Brynner) i Vinem (Steve MacQuinn), gdy – aktualnie bez grosza przy duszy – rąbie drewno na opał, by zarobić na utrzymanie. Chris: – Dzieńdobyrek. Jestem przyjacielem Harry’ego Lucka. Mówił mi, że jesteś spłukany. Bernardo: – Gdzie tam. Robię to, bo jestem ekscentrycznym milionerem. Chris: – Jest robota dla sześciu ludzi, ochrona wsi na południe od granicy. Bernardo: – Jak liczny jest przeciwnik? Chris: – Trzydzieści rewolwerów. Bernardo: – Podziwiam to, jak pojmujesz „równość szans”. Chris: – Harry mówił, że poradziłeś sobie, mając je dużo mniejsze, podczas wojenki w Travis County. Bernardo: – Cóż, zapłacili mi za to 600$. Vin: – Podobno sprawę Seleny załatwiłeś w czasie krótszym niż miesiąc. Bernardo: – Za to dali mi 800$. Vin: – Drogi jesteś. Bernardo: – Tak, zgadza się. Drogi jestem. Chris: – Robota jest za 20$. Bernardo patrzy z niedowierzaniem, kręci głową, jakby miał do czynienia z wariatami, i wraca do rąbania drewna. Chris i Vin przez jakiś czas stoją nieruchomo, a potem powoli odchodzą bez słowa. I właśnie wtedy Bernardo przerywa pracę siekierą i rzuca za nimi: – 20$? W tym momencie to dużo. Scena zdaje się sugerować, że czasem lepsza jest szlachetna walka i piękna śmierć (nawet za parszywe 20$) niż rąbanie drewna na opał. Wyróżniłem ją, ponieważ bardzo pięknie mnie ongiś zmyliła. Tak przynajmniej myślę, bo pewności nie mam – ot, magia kina. Jeśli ktoś obejrzy film do końca, trafi na scenę, w której Bernardo z gniewem i pasją tłumaczy młodym wiejskim chłopcom, dlaczego ich ojcowie są odważnymi ludźmi. Dlaczego ich życie, życie ciężko pracujących głów rodzin, dla dobra swych dzieci walczących z suszą, plagami i twardą ziemią, jest bardziej godne szacunku niż wyglądający od czasu do czasu efektownie, lecz de facto pusty i jałowy żywot rewolwerowca. Potem trafi na scenę, kiedy Bernardo, walcząc ramię w ramię z mieszkańcami wioski przeciwko bandzie Calvery, ginie od kul, chroniąc przed nimi wspomnianych chłopców i umierając ze słowami: „Widzicie? Spójrzcie na waszych ojców”. Scenę rozgrywającą się pośród rąbanych na opał pniaków obejrzałem jeszcze wiele, wiele razy. I jakoś nie mogę się oprzeć wrażeniu, że Bernardo zdecydował się na oferowaną mu pracę z powodu zupełnie innego niż brak gotówki. Powodu, którego kompletnie nie mógł pojąć umierający na oczach Chrisa bandyta Calvera, mamrocząc z najwyższym zdumieniem: – Wróciłeś… Do takiego miejsca… Dlaczego? Facet taki jak ty? Dlaczego…? Jednak pewności nie mam – ot, magia kina. ![]() 9 października 2008 |
Lutowe mrozy nie przeszkodziły nam w pisaniu recenzji.
więcej »Czy rozgwiazda może być zabójcza? Oczywiście, jeśli tylko jest wielka i na końcu każdego ramienia ma uzębioną paszczę.
więcej »Gdy po pomoście skrada się na paluszkach dwunogi rekin…
więcej »Kevin Smith. Sprzedawcy 2
— Marcin Knyszyński
Kevin Smith. Jay i Cichy Bob kontratakują
— Marcin Knyszyński
Kevin Smith. Dogma
— Marcin Knyszyński
Kevin Smith. W pogoni za Amy
— Marcin Knyszyński
Kevin Smith. Szczury z supermarketu
— Marcin Knyszyński
Kevin Smith. Sprzedawcy
— Marcin Knyszyński
Richard Kelly. Pułapka
— Marcin Knyszyński
Richard Kelly. Koniec świata
— Marcin Knyszyński
Richard Kelly. Donnie Darko
— Marcin Knyszyński
Alejandro González Iñárritu. Zjawa
— Marcin Knyszyński
Monolog nad umarłym światem
— Marcin T.P. Łuczyński
Tam, na piętrze…
— Marcin T. P. Łuczyński
Rozmowa przy kawie
— Michał Kubalski
Miasto za rzeką
— Marcin T. P. Łuczyński
Luke i jego Cień
— Konrad Wągrowski
Jednemu z tych braci moich najmniejszych…
— Marcin T. P. Łuczyński
Diamentowy pocisk
— Marcin T. P. Łuczyński
Graal dla każdego
— Marcin Łuczyński
Piosenki Wojciecha Młynarskiego
— Przemysław Ciura, Wojciech Gołąbowski, Adam Kordaś, Marcin T.P. Łuczyński, Konrad Wągrowski
Wracaj, gdy masz do czego
— Marcin T.P. Łuczyński
Scenarzysta bez Wergiliusza
— Marcin T.P. Łuczyński
Psia tęsknota
— Marcin T.P. Łuczyński
Dym/nie-dym i polarne niedźwiedzie na tropikalnej wyspie
— Konrad Wągrowski, Jędrzej Burszta, Marcin T.P. Łuczyński, Karol Kućmierz
Zagraj to jeszcze raz, odtwarzaczu…
— Marcin T.P. Łuczyński
Esensja czyta: Maj 2013
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Marcin T.P. Łuczyński, Marcin Mroziuk, Joanna Słupek
Esensja ogląda: Maj 2013 (1)
— Anna Kańtoch, Gabriel Krawczyk, Jarosław Loretz, Marcin T.P. Łuczyński
Panie Stanisławie, Mrogi Drożku!
— Marcin T.P. Łuczyński
Towarzyszka nudziarka
— Marcin T.P. Łuczyński