Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
 Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 30 września 2020
w Esensji w Esensjopedii

Weekendowa Bezsensja: Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o filmach (11)

Esensja.pl
Esensja.pl
Konrad Wągrowski
W jedenastej edycji naszego cyklu, w dniu dwunastego września, temat może być tylko jeden. Z okazji polskiej premiery szóstego filmu Quentina Tarantino przeczytajcie dwadzieścia osiem ciekawostek o nim i jego filmach.

Konrad Wągrowski

Weekendowa Bezsensja: Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o filmach (11)

W jedenastej edycji naszego cyklu, w dniu dwunastego września, temat może być tylko jeden. Z okazji polskiej premiery szóstego filmu Quentina Tarantino przeczytajcie dwadzieścia osiem ciekawostek o nim i jego filmach.
Quentin Jerome Tarantino urodził się 27 marca 1963 r. w Knoxville w stanie Tennessee. Jego matka miała wówczas 16 lat.
• • •
Znamiennym wydarzeniem w życiu Tarantino było podjęcie w 1985 roku pracy w sklepie wideo w Manhattan Beach w Kalifornii, dzięki czemu miał okazję obejrzeć tysiące filmów.
• • •
Pierwszy napisany scenariusz (w 1985 roku) nosił tytuł „Captain Peachfuzz and the Anchovy Bandit” i był mocno inspirowany filmem „Mistrz kierownicy ucieka” z Burtem Reynoldsem.
• • •
Pierwszym sprzedanym scenariuszem byli „Urodzeni mordercy”, za których wziął 1500 dolarów. Skrypt „Prawdziwego romansu” przyniósł mu już 50 000 dolarów. Za te pieniądze nakręcił „Wściekłe psy” (wraz z finansowym wsparciem Harveya Keitela, który był aż tak przekonany o sukcesie tego projektu).
• • •
Mniej więcej raz do roku Quentin jeździ do Stowarzyszenia Filmowego w Austin, gdzie przywozi paczkę swoich ulubionych filmów i organizuje kilkudniowe pokazy poprzedzane własnym wprowadzeniem.
• • •
Kolekcjonuje gry planszowe, które mają coś wspólnego z popularnymi programami i serialami telewizyjnymi.
• • •
Miał ambicje zostać pisarzem. Napisał nawet dwa rozdziały książko o czasach, gdy pracował w sklepie na Manhattan Beach.
• • •
Według Tarantino lista jego ulubionych filmów prezentuje się następująco:
1. „Dobry, zły i brzydki” („The Good, the Bad and the Ugly”, 1966)
2. „Rio Bravo” (1959)
3. „Taksówkarz” („Taxi Driver”, 1976)
4. „Dziewczyna Piętaszek” („His Girl Friday”, 1940)
5. „Kulisty Piorun” („Rolling Thunder”, 1977)
6. „Śmiechu warte” („They All Laughed”, 1981)
7. „Wielka ucieczka” („The Great Escape”, 1963)
8. „Carrie” (1976)
9. „Coffy ”(1973)
10. „Uczniowska balanga” („Dazed and Confused”, 1993)
11. „Ręka śmierci” („Five Fingers of Death”, 1972)
12. „Hi Diddle Diddle” (1943)
• • •
Tarantino regularnie wstawia do swych filmów sceny filmowane z wnętrza bagażnika samochodowego.
• • •
Tarantino ma dysleksję.
• • •
Wielokrotnie był oskarżany o plagiaty scen, dialogów, a nawet całych wątków ze swoich ulubionych filmów. Najbardziej znaną sprawą były podobieństwa między „Miastem w ogniu” Ringo Lama a „Wściekłymi psami”.
• • •
W wieku 15 lat był aresztowany za kradzież powieści Elmore’a Leonarda „The Switch”.
• • •
Nigdy nie ukończył liceum (wyrzucony w wieku lat 16). Pytany o tę sprawę, mówi: „Gdy ludzie pytają mnie, czy chodziłem do szkoły filmowej, odpowiadam: nie, ja chodziłem na filmy”.
• • •
Jego iloraz inteligencji wynosi 160. Sądzimy, że nie jest to jednak iloraz w stylu Dody.
• • •
Jego ulubionym reżyserem jest Howard Hawks.
• • •
Chciałby kiedyś nakręcić film z Jamesem Bondem. Jego ulubionym obrazem z tej serii są „Pozdrowienia z Rosji”.
• • •
„Wściekłe psy” zawierają 272 użycia słowa „fuck”, „Pulp Fiction” jedynie 265.
• • •
„Wściekłe psy” zostały uznane za najlepszy niezależny film wszech czasów przez magazyn „Empire”. Tamże określono go także najbardziej wpływowym obrazem 15-lecia 1990-2005.
• • •
Cytat z Biblii, który wygłasza w „Pulp Fiction” Jules (Samuel L. Jackson), został wymyślony przez niego i Quentina Tarantino.
• • •
Role Lance’a and Jody (pary, do której przywieziona zostaje Uma Thurman po przedawkowaniu) początkowo mieli zagrać Kurt Cobain i Courtney Love.
• • •
Rolę Fabienne w „Pulp Fiction” (dziewczyna Willisa, która pyta, kim jest Zed) miała dostać Irene Jacob, ale ją odrzuciła, by zagrać w filmie „Trzy kolory: Czerwony” Krzysztofa Kieślowskiego. Paradoksalnie, w Cannes „Czerwony” stracił Złotą Palmę właśnie na rzecz „Pulp Fiction”.
• • •
„Jackie Brown” to jedyny film wyreżyserowany przez Tarantino, który nie jest oparty na jego pomyśle. To ekranizacja książki Elmore’a Leonarda, czyli człowieka, którego książkę kiedyś Tarantino ukradł.
• • •
Scenariusz „Kill Billa” i oferta głównej roli w tym filmie były prezentem na 30 urodziny Umy Thurman. Koncepcję tego filmu i tej postaci wymyślili oboje podczas kręcenia „Pulp Fiction”.
• • •
Pastorem udzielającym ślubu Pannie Młodej w „Kill Billu” jest Bo Svensson – aktor który zagrał zarówno we włoskiej wersji „Inglorious Bastards”, jak i (epizod) w remake’u Tarantino.
• • •
W pierwszej części „Kill Billa” ginie 95 osób. W drugiej tylko trzy. W „Death Proof” – sześć.
• • •
Tarantino nie znosi product placement i wymyślił sam kilka marek różnych produktów, które przewijają się w jego filmach. Są to:
  • sok G.O. Juice („Kill Bill”, „Death Proof”)
  • papierosy Red Apple („Wściekłe psy”, „Pulp Fiction”, „Cztery pokoje”, „Od zmierzchu do świtu”, „Kill Bill”)
  • Big Kahuna Burger („Wściekłe psy”, „Pulp Fiction”, „Cztery pokoje”, „Od zmierzchu do świtu”, „Death Proof”)
  • płatki śniadaniowe Fruit Brute Cereal („Wściekłe psy”, „Pulp Fiction”)
  • fast food Teriyaki Donut („Pulp Fiction”, „Jackie Brown”)
• • •
Tadeusz Sobolewski pisał tak o „Pulp Fiction” w 1994 podczas relacji z Cannes:
„Pulp Fiction” Tarantino, chwilami zabawna, ale pełna krwi parodia gatunku, wydaje się pozbawiona jakiegokolwiek znaczenia.
Krytycy zastanawiający się, kto odbierze Złotą Palmę na ceremonii zamknięcia 47. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes, wymieniali najczęściej cztery tytuły: „Czerwonego” Krzysztofa Kieślowskiego, „Żyć” Zhanga Yimou, „Porażonych słońcem” Nikity Michałkowa i „Dziennik intymny” Nanni Morettiego. Tymczasem wygrało „Pulp Fiction” Quentina Tarantino, a film Kieślowskiego – ku zdumieniu wszystkich – nie dostał wczoraj żadnej nagrody.
„Pulp Fiction”, dwuipółgodzinny film Tarantino, to krwawy pastisz kina sensacyjnego z Johnem Travoltą, który choć ginie w filmowej fabule, wkrótce znów pojawia się na ekranie.
Przewodniczący jury Clint Eastwood dopiął swego. Złota Palma dla „Pulp Fiction” Quentina Tarantino – to kolejny ukłon festiwalu canneńskiego w stronę młodego kina amerykańskiego, które parodiuje popularne gatunki, gra formą, działa na najprostsze podkorowe emocje.
Zaskoczenie. Aplauz publiczności i głosy protestu. Kobietę krzyczącą z balkonu, że nie zgadza się z nagrodą dla Tarantino, uciszano trzykrotnie. Ta Złota Palma to zawód dla tych wszystkich, którzy cenią kino autorów.
• • •
Czytaj też poprzednie części naszego lubianego cyklu:
koniec
12 września 2009

Komentarze

03 X 2013   20:34:58

Podobnie jak Frydryk Nietzsche, Tarantino panicznie boi się krów.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Z filmu wyjęte: Poznaj wiek wampira po słojach jego
Jarosław Loretz

28 IX 2020

Od czasu do czasu trafiają się filmy, w których scenarzysta postanowił błysnąć oryginalnym konceptem. Tak oryginalnym, że aż nie mającym nic wspólnego z konwencją, w jakiej realizowano film.

więcej »

Z filmu wyjęte: Jubileuszowe balony
Jarosław Loretz

21 IX 2020

Dziś 150. odcinek cyklu, w związku z czym proponuję grupowe puszczanie balonów. Czarnych, żeby nie było zbyt szablonowo.

więcej »

Z filmu wyjęte: By przyszłe pokolenia spały spokojnie
Jarosław Loretz

14 IX 2020

Jedną z metod usunięcia zagrożenia ze strony morderczego monstrum jest pogrzebanie bydlęcia bądź przedmiotu nim sterującego w zupełnie niedostępnym miejscu. Na przykład na dnie Rowu Mariańskiego albo…

więcej »

Polecamy

Kevin Smith. Sprzedawcy 2

Do sedna:

Kevin Smith. Sprzedawcy 2
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Jay i Cichy Bob kontratakują
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Dogma
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. W pogoni za Amy
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Szczury z supermarketu
— Marcin Knyszyński

Kevin Smith. Sprzedawcy
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Pułapka
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Koniec świata
— Marcin Knyszyński

Richard Kelly. Donnie Darko
— Marcin Knyszyński

Alejandro González Iñárritu. Zjawa
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.