Ranking na premierę: 10 scen z filmów Martina ScorseseKonrad Wągrowski Przy okazji dzisiejszej premiery „Wyspy tajemnic” przypominamy 10 słynnych scen z filmów Martina Scorsese.
Konrad WągrowskiRanking na premierę: 10 scen z filmów Martina ScorsesePrzy okazji dzisiejszej premiery „Wyspy tajemnic” przypominamy 10 słynnych scen z filmów Martina Scorsese. W jaki sposób jestem zabawny? („Chłopcy z ferajny”) Polskie tłumaczenie nie oddaje uroku prostego pytania („How am I funny?”), którym Tommy deVito (Joe Pesci) raczy kilkukrotnie Henry’ego Hilla (Ray Liotta), gdy ten nieco nieopatrznie stwierdził „zabawny z ciebie facet”. Atmosfera gęstnieje, zanosi się na rozróbę, ale w pewnym momencie już zestresowany Henry mówi „wkręcasz mnie!”. Tommy wybucha śmiechem, i mówi „oczywiście, że cię wkręcam!”. Taki żart, choć wszystkim zrobiło się gorąco. I słusznie – bo później, przy podobnej sytuacji z młodym barmanem Tommy zareaguje już zupełnie inaczej. Do mnie mówisz? („Taksówkarz”) Klasyka. Scena wielokroć cytowana, naśladowana, parodiowana. Travis Bickle ćwiczy przed lustrem. Początek „Wściekłego byka” Jake la Motta ma wpisaną w siebie autodestrukcję – wiemy to już z krótkiego prologu „Wściekłego byka”, gdy widzimy po zakończeniu kariery bokserskiego go niemiłosiernie roztytego, zdającego sobie sprawę ze swego upadku. Ale były czas, gdy był naprawdę kimś. W tej ślicznie sfilmowanej rozgrzewce przed bokserską walką jest jakieś baletowe piękno. Proszę najlepszy stolik! („Chłopcy z ferajny”) Jedno z najsłynniejszych ujęć w karierze Martina Scorsese. Henry Hill wchodzi do jednego z najlepszych lokali w mieście, nie zważając na tłum czekających. Wchodzi do restauracji przez kuchnię, zajmuje najlepszy stolik, ani na chwilę się nie zatrzymując, bo przecież wszyscy wiedzą, kim on jest. Jest gościem. Jest gangsterem. Jest kimś. Rozstrzygnięcie wyborów („Gangi Nowego Jorku”) Bill „Rzeźnik” przegrał wybory. Do cech szanującego się polityka należy mądra akceptacja demokratycznego (no, prawie) werdyktu. Bill postanawia nieco inaczej zareagować. Rozmawia ze swym rywalem i znajduje przy okazji – ku zaskoczeniu widzów – alternatywne rozwiązanie wyborczego problemu. Obejrzyjcie tę scenę choćby po to, by docenić genialną grę Daniela Day-Lewisa. Sztuka ratuje życie („Po godzinach”) A miał być to taki przyjemny wieczór! Paul Hackett poderwał dziewczynę i jedzie do niej późnym wieczorem, by twórczo rozwijać znajomość. Nie spodziewa się, że to początek koszmaru – szeregu absurdalnych sytuacji, które doprowadzą do momentu, gdy, by ratować własną skórę, będzie musiał stać się… dziełem sztuki. Na rauszu („Ulice nędzy”) Zapowiedź wielu ciekawych pomysłów reżyserskich Scorsesego, wykorzystywanych później w „Taksówkarzu”, „Wściekłym byku”, czy „Chłopcach z ferajny”. Harvey Keitel, jak to się mówi, „napruty jak Messerschmitt” spaceruje po barze. Kamera jest powiązana z jego twarzą, a cały pozostały świat wiruje. Zapewne większość z nas kiedyś tak się czuła. Krwawy finał „Taksówkarza” Dramatyczny finał „Taksówkarza” (a więc, jeśli nie oglądaliście filmu, odpuście sobie tę scenę). Eksplozja przemocy nie była zbytnio w smak producentom, ale udało się ją przewalczyć. Robi wrażenie. Billy Batts („Chłopcy z ferajny”) Po raz trzeci u nas „Chłopcy z ferajny”, ale zasługują na to. Widzieliśmy już, że Joe Pesci potrafi się nieco wkurzyć (lub to zasugerować), widzieliśmy też, że fajnie być gangsterem. Zobaczmy więc, jak naprawdę może wkurzyć się Joe Pesci i co to naprawdę znaczy być gangsterem. Maria Magdalena („Ostatnie kuszenie Chrystusa”) Scena erotyczna, która wstrząsnęła światem. Kuszony przez diabła Chrystus wyobraża sobie, że schodzi z krzyża i zaczyna nowe, ludzkie życie na ziemi. Bez bożej misji, bez nauczania, po prostu zwykła ludzka egzystencja, życie rodzinne, codzienna praca. Nie byłoby w tym nic zdrożnego, gdyby nie fakt, że owe odrzucenie boskości rozpoczyna się od sceny miłosnej z Marią Magdaleną… Film w wielu miejscach zakazany, małe więc zaskoczenie, że scena niedostępna na YouTube. • • • A na deser… Martin Scorsese, chłopak astmatyczny i tchórzliwy, który musiał zostać filmowcem, bo nie mógł zostać gangsterem ani księdzem, w swoim trzecim filmie sam się obsadził w epizodzie zabójcy: ![]() 26 marca 2010 |
W drugiej części wyreżyserowanego przez Andrzeja Zakrzewskiego spektaklu „Stirlitz” słynny sowiecki agent, w Polsce znany głównie z powieści „Siedemnaście mgnień wiosny” Juliana Siemionowa, musi nie tylko wysłać łącznika z arcyważną wiadomością z Berlina do Berna w Szwajcarii, ale również uniknąć śmiertelnie groźnej pułapki, jaką zastawia na niego szef Gestapo Heinrich Müller.
więcej »Dzisiaj przedstawiam żarłoczne pluszowe stwory z kosmosu, połykające swoje ofiary w całości, co też zresztą widać na załączonym obrazku.
więcej »Hans Kloss czy Max Otto von Stirlitz – który z nich narodził się wcześniej? Ten pierwszy zadebiutował w spektaklu teatralnym w styczniu 1965 roku, temu drugiemu Julian Siemionow przydał niemiecką tożsamość dopiero w wydanej dwa lata później powieści „Major Wicher”. Na słynne „Siedemnaście mgnień wiosny” trzeba było czekać jeszcze rok. A na dwuczęściowe przedstawienie polskiego Teatru Sensacji „Stirlitz” autorstwa Andrzeja Zakrzewskiego – kolejne cztery.
więcej »Międzygwiezdne fotele w natarciu
— Jarosław Loretz
Peregrynacje wyssane z palca
— Jarosław Loretz
Podróże międzygwiezdne de luxe
— Jarosław Loretz
E.T. wersja hard
— Jarosław Loretz
Ogrodowy nielot
— Jarosław Loretz
Mumii podejście drugie
— Jarosław Loretz
Mumia z gwiazd
— Jarosław Loretz
Pracownik idealny
— Jarosław Loretz
Niech się mury… drzewią?
— Jarosław Loretz
Interpol muzealny
— Jarosław Loretz
Filmowy rok 2010: Porażki i sukcesy 2010
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Karol Kućmierz, Konrad Wągrowski, Kamil Witek, Artur Zaborski
„Autor widmo” najlepszym filmem I kwartału 2010 w polskich kinach według Stopklatki i Esensji
— Esensja
Wyspa śniących
— Tomasz Rachwald
Do kina marsz: Marzec 2010
— Esensja
Co nam w kinie zagra… w 2009 roku (2)
— Jakub Gałka
Najlepsze filmy o I wojnie światowej
— Urszula Lipińska, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski
5 najchętniej ekranizowanych mitów greckich
— Jakub Gałka
7 wyjątkowo tajemniczych filmowych pudełek
— Jakub Gałka
10 najciekawszych filmowych wizji zaświatów
— Łukasz Twaróg
Bo świat i tak jest pokręcony! – 7 absurdów na siódmy film duetu Burton-Depp
— Ewa Drab
8 filmowych wilkołaków
— Jarosław Loretz
13 najbardziej niefortunnych filmowych pisarzy
— Łukasz Twaróg
10 najlepszych scen z filmów Polańskiego
— Urszula Lipińska
7 najlepszych filmów Juliusza Machulskiego
— Konrad Wągrowski
10 najbardziej odjechanych bohaterów animacji Pixara
— Jakub Gałka
Wielkopostne podpłomyki
— Wojciech Lewandowski
O pustej Golgocie
— Przemysław Ciura
Esensja ogląda: Kwiecień 2017 (1)
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Gabriel Krawczyk, Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski
Esensja ogląda: Styczeń 2014 (1)
— Gabriel Krawczyk, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski
Nosił wilk razy kilka i trochę go poniosło
— Karolina Ćwiek-Rogalska
Martin Scorsese składa hołd
— Marta Chojnacka
Szczypta magii od Martina Scorsese
— Tomasz Markiewka
Dobry i zły glina
— Kamil Witek
Upadek Ikara
— Ewa Drab
Rżną się gangi, rżnie się demokracja
— Marta Bartnicka
Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski
Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Statek szalony
— Konrad Wągrowski
Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski
Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski
Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski
Migające światła
— Konrad Wągrowski
Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski
Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski
Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski
> W tej ślicznie sfilmowanej rozgrzewce przed bokserską walką jest jakieś baletowe piękno.
Połowę klimatu robi oczywiście intermezzo z "Rycerskości wieśniaczej" Mascagniego w tle.