Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 września 2023
w Esensji w Esensjopedii

Aaron Schneider
‹Aż po grób›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAż po grób
Tytuł oryginalnyGet Low
Dystrybutor Vue Movie Distribution
Data premiery22 października 2010
ReżyseriaAaron Schneider
ZdjęciaDavid Boyd
Scenariusz
ObsadaRobert Duvall, Sissy Spacek, Bill Murray, Lucas Black, Gerald McRaney, Bill Cobbs, Scott Cooper, Lori Beth Edgeman, Tomasz Karolak
MuzykaJan A.P. Kaczmarek
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiNiemcy, Polska, USA
Czas trwania100 min
WWW
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Jak aż po grób obchodzić Zaduszki za życia
[Aaron Schneider „Aż po grób” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Obsesją Edgara Alana Poego było pogrzebanie żywcem. Dziwactwem Felixa „Busha” Breazeala był pogrzeb za życia. Dziełem Aarona Schneidera jest „Aż po grób”. A wytyczona tymi trzema przykładami ścieżka prowadzi od skrajnych emocji do Hollywood.

Artur Zaborski

Jak aż po grób obchodzić Zaduszki za życia
[Aaron Schneider „Aż po grób” - recenzja]

Obsesją Edgara Alana Poego było pogrzebanie żywcem. Dziwactwem Felixa „Busha” Breazeala był pogrzeb za życia. Dziełem Aarona Schneidera jest „Aż po grób”. A wytyczona tymi trzema przykładami ścieżka prowadzi od skrajnych emocji do Hollywood.

Aaron Schneider
‹Aż po grób›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAż po grób
Tytuł oryginalnyGet Low
Dystrybutor Vue Movie Distribution
Data premiery22 października 2010
ReżyseriaAaron Schneider
ZdjęciaDavid Boyd
Scenariusz
ObsadaRobert Duvall, Sissy Spacek, Bill Murray, Lucas Black, Gerald McRaney, Bill Cobbs, Scott Cooper, Lori Beth Edgeman, Tomasz Karolak
MuzykaJan A.P. Kaczmarek
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiNiemcy, Polska, USA
Czas trwania100 min
WWW
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
26 czerwca 1938 roku w Roane miał miejsce pogrzeb Felixa „Busha” Breazeala. Na uroczystość przybył dwunastotysięczny tłum z czternastu amerykańskich stanów. Kiedy kondukt żałobny dotarł do celu, ubrany w elegancki garnitur Felix, siadając w ręcznie robionej trumnie, uściskiem dłoni dziękował żałobnikom za przybycie. Wyprawiony za życia pogrzeb stał się medialną sensacją.
Wydarzenie sprzed siedemdziesięciu lat stało się pretekstem do nowego filmu Aarona Schneidera. Jak na Hollywood przystało, zorganizowanie pogrzebu za życia nie mogło być, ot, dziwactwem starszego pana. Trzeba było nadać mu głębszy sens i dostarczyć spiskowej niemal motywacji.
Filmowy Felix Bush (chwalony Robert Duvall) spędził życie w odosobnieniu. Samotność pozwoliła mu obmyślić i dopracować plan, jak w mistrzowski sposób odkryć największą tajemnicę swojego życia. Efekt potrzebny był ze względu na ilość uwikłanych w nią osób, których okazuje się więcej, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Za wyszukaną formę opowieści bohater uznaje wspominki o nim samym podczas… stypy. Ta nie obejdzie się jednak bez poprzedzającego ją pogrzebu, toteż rozpoczynają się przygotowania do funeralnej hucpy. O jej jakość zadbają właściciel zakładu pogrzebowego Frank Quinn (Bill Murray) oraz jego pomocnik Buddy (Lucas Black), którzy – jak na przedsiębiorców przystało – zainteresowali się zaoferowaną przez Felixa sumą, niwelując rozważania nad moralnym aspektem zlecenia. Pieniądze nie zagłuszyły etyki pastora – do zaangażowania go w przedsięwzięcie należało upomnieć się o kilka zaległych przysług. Ekscentryczny pomysł intryguje już nie tylko samych zainteresowanych, ale także prasę o sporym zasięgu. W efekcie wydarzenie gromadzi zarówno lokalną społeczność, jak i ciekawskich spoza jej granic, a ekshibicjonistyczne wyznanie Felixa przeobraża się w spektakl, któremu dopisała widownia.
Szkoda, że frekwencja nie jest wyznacznikiem jakości, bo film Schneidera jest niczym więcej jak tylko poprawną filmową konstrukcją. Interesująca historia i dobre aktorstwo to jedyne elementy wybijające się ponad poprawną muzykę, poprawne zdjęcia, poprawną reżyserię… Choć pogrzeb był wystawny, to od początku dało się odczuć, że trumna jest pusta.
koniec
1 listopada 2010

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Kamp Amersfoort
Sebastian Chosiński

24 IX 2023

Uzbecki dramat wojenny „Sto jeden” Hamidułły Hasanowa to opowieść oparta na faktach. Reżyser przedstawia w niej historię wziętych do niewoli latem 1941 roku jeńców wojennych Armii Czerwonej – byli nimi sami Uzbecy – którzy trafili do znajdującego się na terenie Holandii Kamp Amersfoort. Komendant obozu Walter Heinrich otrzymał zadanie przygotowania ich do swoiście pojętej misji specjalnej.

więcej »

Fundacja: Sez. 1. odc. 9. Pionki na szachownicy przeznaczenia vel psychohistorii
Marcin Mroziuk

22 IX 2023

Chociaż z dużym zainteresowaniem obserwujemy, jak konflikt na Terminusie osiąga punkt kulminacyjny, to niestety w jego finałowej scenie otrzymujemy – niemal dosłownie – deus ex machina. Nic dziwnego, że na tym tle zdecydowanie lepiej wypada wątek rozgrywki między Świtem i Zmierzchem, która także wkracza w decydująca fazę.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Gdy ofiarą pada gliniarz…
Sebastian Chosiński

20 IX 2023

W trzy lata po tym jak przeniósł na ekran powieść szwedzkiego prozaika Pera Wahlöö „Morderstwo na 31 piętrze”, estoński reżyser Peeter Urbla zabrał się za ekranizację kolejnego skandynawskiego kryminału. Tym razem padło na dzieło Karla Arnego Bloma, które w wersji filmowej otrzymało tytuł „Błędne koło”.

więcej »

Polecamy

Peregrynacje wyssane z palca

Z filmu wyjęte:

Peregrynacje wyssane z palca
— Jarosław Loretz

Podróże międzygwiezdne de luxe
— Jarosław Loretz

E.T. wersja hard
— Jarosław Loretz

Ogrodowy nielot
— Jarosław Loretz

Mumii podejście drugie
— Jarosław Loretz

Mumia z gwiazd
— Jarosław Loretz

Pracownik idealny
— Jarosław Loretz

Niech się mury… drzewią?
— Jarosław Loretz

Interpol muzealny
— Jarosław Loretz

Gdy w domu brakło kombinerek
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Co nam w kinie gra: Aż po grób, Pozwól mi wejść
— Ewa Drab, Urszula Lipińska

Tegoż autora

Trójgłos o „Ki”
— Ewa Drab, Zuzanna Witulska, Artur Zaborski

Gdynia 2011 (2): Panorama Polskiego Kina
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

Gdynia 2011 (1): Filmy konkursowe
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

Off off with head
— Artur Zaborski

O (p)o(d)glądaniu
— Artur Zaborski

Tydzień z hiszpańską sztuką filmową
— Artur Zaborski

Zastrzyk adrenaliny na widok podnoszącej się kurtyny
— Artur Zaborski

Ciemnego pokoju nie trzeba się bać
— Artur Zaborski

Janek Wiśniewski padł, Janek Komasa wstał
— Artur Zaborski

Jak „Och, Karola” zredukować do „Och”
— Artur Zaborski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.