Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 2 czerwca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Urszula Antoniak
‹Code Blue›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCode Blue
Dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Data premiery13 stycznia 2012
ReżyseriaUrszula Antoniak
ZdjęciaJasper Wolf
Scenariusz
ObsadaBien de Moor, Lars Eidinger, Annemarie Prins, Sophie van Winden
MuzykaEthan Rose
Rok produkcji2011
Kraj produkcjiDania, Holandia
Czas trwania80 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Zagrożenie życia
[Urszula Antoniak „Code Blue” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jeden z pomysłów na interpretację filmu Urszuli Antoniak podsuwa już sam tytuł. „Code Blue” w medycznym żargonie oznacza alarm „zagrożenie życia”. Wydestylowana ze wszystkiego, co realne bohaterka, poukładana w każdym milimetrze, mieszkająca w perfekcyjnie czystym, symetrycznym apartamencie symbolizuje wszystko do czego wielu ludzi współcześnie dąży. Pewien ideał, który ma kontakt z „prawdziwym światem” jedynie przez malutką dziurkę w zasłonie.

Urszula Lipińska

Zagrożenie życia
[Urszula Antoniak „Code Blue” - recenzja]

Jeden z pomysłów na interpretację filmu Urszuli Antoniak podsuwa już sam tytuł. „Code Blue” w medycznym żargonie oznacza alarm „zagrożenie życia”. Wydestylowana ze wszystkiego, co realne bohaterka, poukładana w każdym milimetrze, mieszkająca w perfekcyjnie czystym, symetrycznym apartamencie symbolizuje wszystko do czego wielu ludzi współcześnie dąży. Pewien ideał, który ma kontakt z „prawdziwym światem” jedynie przez malutką dziurkę w zasłonie.

Urszula Antoniak
‹Code Blue›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCode Blue
Dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Data premiery13 stycznia 2012
ReżyseriaUrszula Antoniak
ZdjęciaJasper Wolf
Scenariusz
ObsadaBien de Moor, Lars Eidinger, Annemarie Prins, Sophie van Winden
MuzykaEthan Rose
Rok produkcji2011
Kraj produkcjiDania, Holandia
Czas trwania80 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Po „Nic osobistego” nawet nie przyszło mi to do głowy, po „Code Blue” jestem tego pewna: mamy w kinie nową indywidualność. Precyzyjną w reżyserskim ruchu i świadomą każdego gestu. W „Code Blue” nie ma nic przypadkowego. Niektóre sceny robią wrażenie pomysłowością, jak scena gwałtu obserwowanego przez bohaterkę mieszająca to, co ona faktycznie widzi z projekcją jej fantazji. Przynajmniej kilka scen mrozi krew w żyłach, mimo swej pozornej prozaiczności: bohaterka w autobusie coraz mniej dyskretnie wąchająca współpasażera, scena w markecie – subtelne a jednocześnie nie pozostawiająca wątpliwości sygnalizowanie, że coś z bohaterką jest nie tak…
Podoba mi się interpretacja podsuwana przez Urszulę Antoniak, jakoby Marian miała w tym filmie symbolizować śmierć, jednak balansuje ona między kimś szalonym i nie z tego świata, a zwyczajną samotną kobietą złaknioną kontaktu z drugim człowiekiem. Fizyczność Bien de Moor, fascynująca i odpychająca zarazem, o specyficznym „wysuszonym”, pozbawionym blasku typie urody jeszcze mocniej zawiesza tę postać między światami. Można więc interpretację Antoniak pociągnąć dalej i „Code Blue” odebrać jak film o współczesnym człowieku, który w dobie kultu młodości, egzystuje tak naprawdę w cywilizacji śmierci: na ponurych blokowiskach, w designerskich mieszkaniach, w dyscyplinie minimalizmu. W ciągłej otwartości i niegotowości na element ludzki. Świat zewnętrzny jest przedłużeniem szpitalnego korytarza, który Marian codziennie przemieszcza w pracy. A potwierdzenia tego nie trzeba szukać dalej niż na festiwalu w Cannes. Chyba nieprzypadkowe wydaje się to, że te sceny kontrowersyjne i oburzające, które wygoniły pół sali z seansu, to sceny spełnienia desperackiego marzenia Marian, aby poczuć drugiego człowieka.
koniec
13 stycznia 2012

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Nocą, w drodze nad Bałtyk
Sebastian Chosiński

31 V 2023

Zmarły w styczniu tego roku żydowski prozaik Grigorij Kanowicz był nie tylko autorem nadzwyczaj interesujących powieści o tematyce żydowskiej, ale także cenionym scenarzystą filmowym, którego teksty przenosili na ekran reżyserzy litewscy, łotewscy i estońscy. „Długa podróż nad morze” Algirdasa Araminasa to skromny, ale przejmujący współczesny obraz obyczajowy, w którego centrum pozostaje stara kołchoźnica jadąca na spotkanie z synem.

więcej »

Kulawe konie: Sez. 1. odc. 3. Haki i wtyczki
Marcin Mroziuk

29 V 2023

Oczywiste jest, że służby specjalne często nie grają czysto, ale coraz więcej wskazuje, że tajna operacja, którą zaplanowała Diana Taverner, jest nie tylko nieetyczna, ale także łączy się z nadmiernym ryzykiem, a konsekwencje mogą ponieść wplątani w nią wbrew swej woli agenci z Slough House.

więcej »

East Side Story: Po nitce do (terrorystycznego) kłębka
Sebastian Chosiński

28 V 2023

Mogłoby się wydawać, że czasy, w których powstają bałwochwalcze filmy na temat funkcjonariuszy tajnych służb, już dawno minęły. Nawet w państwach postradzieckich. A jednak nie! Sześć lat temu w Kazachstanie Wiktor Klimow nakręcił obraz z okazji ćwierćwiecza istnienia Komitetu Bezpieczeństwa Narodowego. Osią fabularną tego propagandowego dzieła jest walka z islamistami z organizacji „Żołnierze Kalifatu”.

więcej »

Polecamy

Indianie też nie mieli się czego wstydzić

Z filmu wyjęte:

Indianie też nie mieli się czego wstydzić
— Jarosław Loretz

Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz

Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz

Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz

Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz

Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz

Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz

Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz

Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz

Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Filmy Nowych Horyzontów 2011 (1/3)
— Ewa Drab, Karol Kućmierz, Urszula Lipińska, Patrycja Rojek, Konrad Wągrowski, Kamil Witek, Zuzanna Witulska

Tegoż twórcy

Miejsce, w którym można złożyć swój krzyż
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Bez wstydu, ale tylko w ciemności
— Urszula Lipińska

Lepiej się nie zbliżać
— Urszula Lipińska

Dwugłos o „Daas”
— Urszula Lipińska, Michał Oleszczyk

Bieg po prawdę
— Urszula Lipińska

Gdynia 2011 (2): Panorama Polskiego Kina
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

Gdynia 2011 (1): Filmy konkursowe
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

ENH, czyli ponad pół setki filmów (2)
— Ewa Drab, Karol Kućmierz, Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

ENH, czyli ponad pół setki filmów (1)
— Ewa Drab, Karol Kućmierz, Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Matka, żona i kochanka
— Urszula Lipińska

Psy wojny
— Urszula Lipińska

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.