Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 30 września 2023
w Esensji w Esensjopedii

John Moore
‹Szklana pułapka 5›

EKSTRAKT:20%
WASZ EKSTRAKT:
50,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSzklana pułapka 5
Tytuł oryginalnyA Good Day to Die Hard
Dystrybutor Imperial CinePix
Data premiery14 lutego 2013
ReżyseriaJohn Moore
ZdjęciaJonathan Sela
Scenariusz
ObsadaBruce Willis, Jai Courtney, Sebastian Koch, Mary Elizabeth Winstead, Yuliya Snigir, Rasha Bukvic, Cole Hauser, Amaury Nolasco, Sergei Kolesnikov
MuzykaMarco Beltrami
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiUSA
CyklSzklana pułapka
WWW
Gatunekakcja, sensacja, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

To zdecydowanie zły dzień, żeby szklana pułapka
[John Moore „Szklana pułapka 5” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jeżeli pamiętacie jeszcze Johna McClane’a – zwykłego policjanta, który znalazł się w nieodpowiednim miejscu o niewłaściwym czasie; policjanta, który zawsze potrafił rzucić celnym one-linerem, i chciał tylko uratować swoją żonę; policjanta, którego największym problemem był brak butów – zapomnijcie o nim. Od dawna nie żyje.

Grzegorz Fortuna

To zdecydowanie zły dzień, żeby szklana pułapka
[John Moore „Szklana pułapka 5” - recenzja]

Jeżeli pamiętacie jeszcze Johna McClane’a – zwykłego policjanta, który znalazł się w nieodpowiednim miejscu o niewłaściwym czasie; policjanta, który zawsze potrafił rzucić celnym one-linerem, i chciał tylko uratować swoją żonę; policjanta, którego największym problemem był brak butów – zapomnijcie o nim. Od dawna nie żyje.

John Moore
‹Szklana pułapka 5›

EKSTRAKT:20%
WASZ EKSTRAKT:
50,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSzklana pułapka 5
Tytuł oryginalnyA Good Day to Die Hard
Dystrybutor Imperial CinePix
Data premiery14 lutego 2013
ReżyseriaJohn Moore
ZdjęciaJonathan Sela
Scenariusz
ObsadaBruce Willis, Jai Courtney, Sebastian Koch, Mary Elizabeth Winstead, Yuliya Snigir, Rasha Bukvic, Cole Hauser, Amaury Nolasco, Sergei Kolesnikov
MuzykaMarco Beltrami
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiUSA
CyklSzklana pułapka
WWW
Gatunekakcja, sensacja, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Facet, który zastępuje go w „Szklanej pułapce 5”, też ma co prawda twarz Bruce’a Willisa, a w finałowej scenie wypowiada słynne „Yippie-kay-yay, motherfucker!”, ale z Johnem McClane’em więcej go dzieli, niż łączy. Nie jest już przypadkowym bohaterem, jest niemalże komiksowym herosem, wychodzącym bez szwanku z największych opresji, choć wyraźnie widać, że w scenach akcji Willisa wspomagała armia kaskaderów i kiepsko wykonane efekty komputerowe. Nie potrafi już rzucać celnymi tekstami, które pamiętałoby się jeszcze miesiąc po seansie. Zamiast tego w kółko powtarza, że „jest na wakacjach”, co w zamyśle scenarzysty Skipa Woodsa (autora scenariuszy do takich arcydzieł jak „Hitman” czy „X-Men Geneza: Wolverine”) miało chyba być zabawne, ale nie jest. Jak zresztą wszystko w tym filmie.
Podobnie jak znaczna część dzisiejszych dwudziestoparolatków, dorastałem niejako wraz z Johnem McClane’em. Jego przygody – oglądane jeszcze w telewizji albo na kasetach video – zawsze były inne niż przygody Sylvestra Stallone’a i Arnolda Schwarzeneggera. McClane wydawał się bardziej ludzki – nie napinał muskułów i nie wyrzynał bez problemu całych armii wroga – a filmy o nim były świetnie napisane i dobrze wyreżyserowane. Już wielki powrót Willisa do roli, czyli „Szklana pułapka 4.0” z 2007 roku, pokazywał, że współczesne Hollywood nie rozumie idei przypadkowego bohatera, ale film Lena Wisemana nadrabiał nieco niezłym scenariuszem i efektownymi scenami akcji.
Część piąta to już smutny żart, ostatecznie udowadniający, że Hollywood nie tylko nie ma pomysłu na Johna McClane’a, ale nawet nie próbuje go mieć. Jestem w stanie zrozumieć, że tamtejsi producenci nie chcą zabijać kury, która od ćwierć wieku znosi złote jajka, ale nie mogę pojąć, dlaczego jakość nowej „Szklanej pułapki” aż tak bardzo ich nie obchodzi. Nie mieści mi się w głowie, że można zatwierdzić napisany przez partacza strzęp scenariusza, który ma więcej błędów logicznych niż dialogów, wręczyć Willisowi tłusty czek, żeby wymusić na nim wypowiadanie beznadziejnych tekstów, i wypuścić ekipę filmową do Moskwy, by w ten sposób ograniczyć koszty produkcji.
Pomijając już błędy logiczne wielkości Moskwy i fakt, że producenci nie rozumieją postaci Johna McClane’a, głównymi problemami „Szklanej pułapki 5” są jej bohaterowie. Twórcy kolejnej części zdawali sobie najwyraźniej sprawę, że 57-letni Bruce Willis nie pociągnie całego filmu, więc postanowili dorzucić mu młodego partnera, a dokładniej – syna McClane’a, Jacka. Wcielający się w tę rolę Jai Courtney jest tak drewniany, że śmiało mógłby służyć za podpałkę, a wymiany zdań między nim a Willisem brzmią jak pojedynek na dowcipy prowadzony przez Karola Strasburgera i Adama Sandlera. Po drugiej stronie barykady mamy aż trzy (!) czarne charaktery: dwóch rosyjskich superzbirów i córkę jednego z nich. Na widok tych łotrów – nudnych, nieciekawie nakreślonych, przeciętnie zagranych – bracia Gruber przewróciliby się zapewne w grobach.
Po premierze czwartej części przygód Indiany Jonesa twórcy „South Parku” wypuścili odcinek, w którym George Lucas i Steven Spielberg gwałcą (dosłownie) słynnego profesora. Podobnie można by skomentować „Szklaną pułapkę 5”. Filmowi Johna Moore’a bliżej do tanich, kręconych w Bułgarii lub na Ukrainie i dystrybuowanych prosto na DVD filmów ze Stevenem Seagalem albo Jeanem-Claudem Van Dammem niż do pierwszych trzech części „Szklanej pułapki”. Najgorsze jest jednak chyba to, że nowy film z Willisem zarobił swoje, więc za kilka lat czeka nas pewnie część szósta, która – jeśli nie stanie się jakiś cud – będzie prawdopodobnie jeszcze gorsza.
koniec
25 lutego 2013

Komentarze

25 II 2013   10:34:17

Rany boskie, a ja się gryzłem, że do tej pory jeszcze nie poszedłem do kina na to. Smutne.

25 II 2013   15:46:50

Bardzo lubię poprzednie Szklane Pułapki, nawet czwórkę ze swoją niedorzecznością, i tak jak wyżej gryzło mnie to, że jeszcze na nowy film z Willisem nie poszedłem. Po raz kolejny okazało się, że Moore nie umie robić filmów

25 II 2013   22:16:13

Ja niestety poszedłem i do dziś tego żałuję. Po ostatniej odsłonie Die Hard miałem niesmak, ale o co teraz zobaczyłem, to woła o pomstę do nieba.

27 II 2013   09:43:06

Bardzo trafna ocena filmu, film beznadziejny, męczące dialogi, klimat szklanej pułapki zniknąl bezpowrotnie. μasakra

27 II 2013   23:45:18

Żeby to chociaż było w Moskwie kręcone... Dałbym 10% mniej, totalna strata czasu.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Niełatwo być geologiem
Sebastian Chosiński

27 IX 2023

Choć pustynia Kara-kum znajdowała się tysiące kilometrów od głównych frontów wojny niemiecko-radzieckiej, to i tam dotarli hitlerowscy dywersanci, którym na dodatek sprzyjały niedobitki miejscowych basmaczy. O takiej właśnie akcji niemieckiego wywiadu opowiada w „Gorących szlakach” uzbecki reżyser Jułdasz Agzamow.

więcej »

Fundacja: Sez. 1. odc. 10. Nic tak nie jednoczy jak wspólny wróg
Marcin Mroziuk

25 IX 2023

Możemy się przekonać, że w serialu znaczenie Hariego Seldona jest znacznie większe niż w cyklu Isaaca Asimova, gdyż tutaj nie tylko jest twórcą psychohistorii i obu Fundacji, lecz nawet po swej śmierci aktywnie uczestniczy w rozwoju wydarzeń.

więcej »

East Side Story: Kamp Amersfoort
Sebastian Chosiński

24 IX 2023

Uzbecki dramat wojenny „Sto jeden” Hamidułły Hasanowa to opowieść oparta na faktach. Reżyser przedstawia w niej historię wziętych do niewoli latem 1941 roku jeńców wojennych Armii Czerwonej – byli nimi sami Uzbecy – którzy trafili do znajdującego się na terenie Holandii Kamp Amersfoort. Komendant obozu Walter Heinrich otrzymał zadanie przygotowania ich do swoiście pojętej misji specjalnej.

więcej »

Polecamy

Międzygwiezdne fotele w natarciu

Z filmu wyjęte:

Międzygwiezdne fotele w natarciu
— Jarosław Loretz

Peregrynacje wyssane z palca
— Jarosław Loretz

Podróże międzygwiezdne de luxe
— Jarosław Loretz

E.T. wersja hard
— Jarosław Loretz

Ogrodowy nielot
— Jarosław Loretz

Mumii podejście drugie
— Jarosław Loretz

Mumia z gwiazd
— Jarosław Loretz

Pracownik idealny
— Jarosław Loretz

Niech się mury… drzewią?
— Jarosław Loretz

Interpol muzealny
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Sierpień 2013 (1)
— Sebastian Chosiński, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Joanna Pienio, Małgorzata Steciak

Esensja ogląda: Czerwiec 2013 (3)
— Jarosław Loretz, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Sierpień 2013 (1)
— Sebastian Chosiński, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Joanna Pienio, Małgorzata Steciak

Esensja ogląda: Czerwiec 2013 (3)
— Jarosław Loretz, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Maxymalny ból oglądania
— Jakub Gałka

Tegoż autora

Remanent filmowy 2017
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Grzegorz Fortuna, Adam Kordaś, Marcin Osuch, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Lisy w krainie wilków
— Grzegorz Fortuna

Nic już nie gra
— Grzegorz Fortuna

Głupota jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową
— Grzegorz Fortuna

Porażki i sukcesy 2014
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Piotr Dobry, Jarosław Robak, Grzegorz Fortuna, Jacek Walewski, Konrad Wągrowski, Krystian Fred, Kamil Witek, Miłosz Cybowski, Adam Kordaś

Źródła
— Grzegorz Fortuna

Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna

Oswajanie melancholii
— Grzegorz Fortuna

Apokalipsa według Guillermo del Toro
— Grzegorz Fortuna

Zakleszczeni w postkomunie
— Grzegorz Fortuna

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.