Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 4 października 2023
w Esensji w Esensjopedii

Pablo Larraín
‹Nie›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNie
Tytuł oryginalnyNo
ReżyseriaPablo Larraín
ZdjęciaSergio Armstrong
Scenariusz
ObsadaGael García Bernal, Alfredo Castro, Luis Gnecco, Néstor Cantillana, Antonia Zegers, Marcial Tagle, Pascal Montero, Jaime Vadell, Elsa Poblete
MuzykaCarlos Cabezas
Rok produkcji2012
Kraj produkcjiChile, Francja, Meksyk, USA
Czas trwania118 min
Gatunekdramat, historyczny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

13. T-Mobile Nowe Horyzonty: Relacja druga
[Pablo Larraín „Nie”, Tomasz Wolski, Piotr Stasik „Dziennik z podróży”, Gustav Deutsch „Shirley: Wizje rzeczywistości” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W naszej kolejnej relacji z tegorocznego „T-Mobile Nowe Horyzonty” chilijski dramat polityczno-reklamowy, polski dokument fotograficzno-egzystencjalny i austriacko-amerykańskie dzieło historyczno-malarskie.

Konrad Wągrowski

13. T-Mobile Nowe Horyzonty: Relacja druga
[Pablo Larraín „Nie”, Tomasz Wolski, Piotr Stasik „Dziennik z podróży”, Gustav Deutsch „Shirley: Wizje rzeczywistości” - recenzja]

W naszej kolejnej relacji z tegorocznego „T-Mobile Nowe Horyzonty” chilijski dramat polityczno-reklamowy, polski dokument fotograficzno-egzystencjalny i austriacko-amerykańskie dzieło historyczno-malarskie.

Pablo Larraín
‹Nie›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNie
Tytuł oryginalnyNo
ReżyseriaPablo Larraín
ZdjęciaSergio Armstrong
Scenariusz
ObsadaGael García Bernal, Alfredo Castro, Luis Gnecco, Néstor Cantillana, Antonia Zegers, Marcial Tagle, Pascal Montero, Jaime Vadell, Elsa Poblete
MuzykaCarlos Cabezas
Rok produkcji2012
Kraj produkcjiChile, Francja, Meksyk, USA
Czas trwania118 min
Gatunekdramat, historyczny
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
NIE (NO, REŻ. PABLO LARRAIN)
W 1988 roku opinia międzynarodowa wymusiła na Chile referendum na temat legitymizacji reżimu Augusto Pinocheta. Przez 27 dni pozwolono opozycji na dostęp do telewizji, codziennie w ramach piętnastominutowej audycji mogła ona przedstawiać swoje racje, z kolei w osobnym spocie swe stanowisko przedstawiała strona rządowa. Pomimo tego, że trudno tu mówić o równej, demokratycznej kampanii (szykany dla uczestników, nielegalny dostęp do materiałów opozycji, cenzura, możliwość wykorzystania reszty pasma na potrzeby reżimu) wynik głosowania był niekorzystny dla Pinocheta. Kampania oznaczała więc początek końca reżimu i okazała się być punktem zwrotnym w historii Chile – o tych właśnie dniach opowiada film Pablo Larraína.
„Nie”, z Gabrielem Garcią Bernalem w roli głównej to fabularyzowana opowieść o tamtych chwilach z punktu widzenia fikcyjnej postaci (choć wzorowanej na rzeczywistej osobie) René Saavedry. Saavedra to główny strateg kampanii „Nie”, prywatnie pracownik jednej z czołowych agencji reklamowych, do tej pory zajmujący się raczej kampaniami marketingowymi na temat nowych napojów czy telenowel niż polityką, choć pochodzący z rodziny mającej tradycje oporu przeciwko reżimowi. Bohater, z początku niechętnie, decyduje się jednak poprowadzić kampanię opozycyjną. Niechętnie – bo oczywiście po pierwsze jawne opowiedzenie się po stronie antyrządowej to ewidentne ryzyko, po drugie, bo istnieją uzasadnione obawy, że cała walka na nic się nie zda, bo głosowanie zostanie i tak sfałszowane. Decyduje się jednak pomóc z dwóch powodów – ze względu na tradycję rodzinną i doświadczenia polityczne byłej żony, oraz – co może być powodem istotniejszym – bo, będąc ekspertem, widzi doskonale, jak fatalnie przygotowana, nieudolna zapowiada się komunikacja opozycji. Martyrologiczny spot mówiący o ofiarach i zbrodniach zastępuje optymistyczną, pozytywną (choć promującą słowo „Nie!”) kampanią i… zaczyna się wielka gra. Strona rządowa, z początku również archaiczna w przekazie, zatrudnia fachowca (prywatnie szefa Saavedry) i rozpoczyna się bój na spoty, na komunikaty, na sztuki i sztuczki. Bój, jak dziś wiemy, zakończony ostatecznie triumfem opozycji.
Oszczędne w formie dzieło Larraina mówi tyleż o historii i polityce, co o reklamie i marketingu. W tej dziedzinie nie jest ważne, co jest słuszne, ważne jest to, co skuteczne. Opozycja planuje wykorzystać czas antenowy by powiedzieć narodowi kilka słów prawdy, Saavedra chce walczyć i wygrać. Wie, że ponura treść, niezależnie od jej słuszności, odrzuca ludzi, wbrew sytuacji decyduje się więc kolorową, wesołą, pozytywną kampanię. Dla wielu polityków może to być szok, traktują to jako zdradę, próbę ukrycia komunikatu o przestępstwa reżimu, oni zresztą nie wierzą w sukces, będą przekonanymi, że rząd jest tak mocny, że i tak nie pozwoli sobie na porażkę. Widać tu zresztą wyraźną paralelę z polską sytuacją tamtego okresu i choćby z tego powodu film Larraina powinien być interesujący dla rodzimego widza. Ale poza tym jest ciekawym kawałkiem historii, dyskursem między potrzebą prawdy a skuteczności, wreszcie analizą oddziaływania marketingowych komunikatów.


Tomasz Wolski, Piotr Stasik
‹Dziennik z podróży›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziennik z podróży
Data premiery13 czerwca 2014
ReżyseriaTomasz Wolski, Piotr Stasik
ZdjęciaPiotr Stasik
Scenariusz
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiPolska
Czas trwania54 min
Gatunekdokument
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
DZIENNIK Z PODRÓŻY (REŻ. TOMASZ WOLSKI, PIOTR STASIK)
Pomysł na dokument Tomasza Wolskiego i Piotra Stasika jest prosty. Wystarczyło zetknąć ze sobą nestora polskiej fotografii ponad 80-letniego Tadeusza Rolke i młodego ucznia szkoły artystycznej 15-letniego Michała Gonickiego i wysłać ich „w Polskę”, by z wykorzystaniem starego, klasycznego sprzętu fotografowali ludzi w małych miasteczkach. Stasik, jak sam przyznaje, dostał bardzo dużo materiału filmowego, z którego mógł zmontować wiele różnych opowieści – zdecydował się jednak na historię budowania przyjaźni i otwierania się przed sobą dwóch ludzi z różnych epok. W efekcie powstaje bardzo ciepła opowieść o zderzeniu starości i młodości, doświadczenia i nauki, o tym, że porozumienie dusz jest możliwe nawet mimo 65 lat różnicy wieku, byle tylko dzielić pasje i być otwartym. Wiele dowiadujemy się również o samym Rolkem, postaci ciekawej, nietuzinkowej, pełnej niesamowitej siły witalnej mimo podupadającego już zdrowia. Do tego garść praktycznych rad na temat samej fotografii i analiza powstawania dzieła sztuki. A w tle jeszcze prowincjonalna Polska, różne postacie, różne miejsca, różne historie zamknięte na czarno-białym kawałku papieru. Aż niesamowite, że Stasikowi i Wolskiemu udało się zmieścić tyle tematów w zaledwie 50-minutowym dokumencie. Warto.


Gustav Deutsch
‹Shirley: Wizje rzeczywistości›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułShirley: Wizje rzeczywistości
Tytuł oryginalnyShirley: Visions of Reality
Dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Data premiery21 marca 2014
ReżyseriaGustav Deutsch
ZdjęciaJerzy Palacz
Scenariusz
ObsadaStephanie Cumming, Christoph Bach, Florentín Groll, Elfriede Irrall, Tom Hanslmaier
MuzykaChristian Fennesz
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiAustria
Czas trwania92 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
SHIRLEY - WIZJE RZECZYWISTOŚCI (SHIRLEY: VISIONS OF REALITY, REŻ. GUSTAV DEUTSCH)
„Shirley – wizje rzeczywistości” to tak naprawdę nie film, to raczej artystyczna instalacja, którą można pokazywać w muzeum. Zobaczyliśmy ją jednak w kinie i chyba od własnego nastawienia zależy odbiór filmu. Gustav Deutsch decyduje się na ożywienie na ekranie 13 obrazów mistrza amerykańskiego malarstwa XX wieku Edwarda Hoppera, twórcy pokazującego w nostalgiczny sposób epizody życia zwykłych Amerykanów. Każda scena jest dokładnym odwzorowaniem jakiegoś płótna, ze specyficzną aranżacją scenografii, by jak najbliższa była ona wyglądem oryginalnemu dziełu. Tyle tylko, że postacie na obrazach ożywają, ruszają się, w monologu głównej bohaterki (spoiwem łączącym wszystkie sceny jest udział w nich aktorki Stephanie Cumming), komentując różne wydarzenie z historii USA, albo po prostu wyrażając swe myśli na temat własnego stanu i własnej sytuacji w danej epoce. Przewija się tu wielki kryzys, II wojna światowa, czasy McCarthy’ego, przemówienie Martina Luthera Kinga, ale także dywagacje na temat cieni migających na ścianach jaskini Platona. Nie wyłania się z tego spójna opowieść, raczej lekko Lynchowska w klimacie surrealistyczna impresja (moja ulubioną scenką jest obraz pary oczekującej na taksówkę w hotelowym lobby), którą można interpretować na różne sposoby, nie mając pewności, czy którykolwiek z nich jest słuszny. Jeśli jednak nawet historia i monologi do widza nie przemawiają, to jest duża szansa, że przemówi warstwa wizualna – w odzwierciedlaniu na ekranie wyglądu płócien Hoppera jest bowiem Deutsch konsekwentny i kreatywny, i także w tej formie dzieła malarskie mogą z pewnością zainspirować odbiorcę.


koniec
24 lipca 2013

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Dwaj wrogowie na chińskiej granicy
Sebastian Chosiński

4 X 2023

Po kilku miesiącach odpoczynku od historyczno-rewolucyjnych easternów czas wrócić do środkowoazjatyckich opowieści na temat tego, jak w latach 20. ubiegłego wieku zaprowadzano władzę radziecką w krajach Siedmiorzecza. Dzisiaj spoglądamy na ten wycinek dziejów ZSRR oczyma kazachskiego reżysera Abdułły Karsakbajewa, który w 1967 roku nakręcił do dzisiaj potrafiące emocjonować „Niespokojne czasy”.

więcej »

Fundacja: Sez. 2. odc. 1. Tylko szaleniec może być wielkim człowiekiem
Marcin Mroziuk

2 X 2023

W poprzednim sezonie widzieliśmy , jak pierwszy kryzys przewidziany przez Hariego Seldona został zażegnany dzięki Salvor Hardin. Wszystko wskazuje na to, że z kolejnym znów zmierzy się ona, tyle że wraz ze swoją matką. Można się też spodziewać, że istotną rolę w nadchodzących wydarzeniach odegra też cyfrowa wersja świadomości twórcy psychohistorii.

więcej »

East Side Story: Miłość nie wszystko wybacza
Sebastian Chosiński

1 X 2023

Miłość musi być! Z takiego założenia wychodzi uzbecki reżyser Hilol Nasimow. Obojętnie czy kręci film o współczesnej wojnie z przemytnikami i terrorystami (jak w „Hayocie”), czy też o Wielkiej Ojczyźnianej – jak, przynajmniej częściowo, w omawianym dzisiaj „Dziedzictwie” – nie może zabraknąć w nich rozbudowanego wątku melodramatycznego. Tym razem staje się on pretekstem do snucia wspomnień o niełatwym losie Uzbeków i Kazachów.

więcej »

Polecamy

Warzywny dramat

Z filmu wyjęte:

Warzywny dramat
— Jarosław Loretz

Międzygwiezdne fotele w natarciu
— Jarosław Loretz

Peregrynacje wyssane z palca
— Jarosław Loretz

Podróże międzygwiezdne de luxe
— Jarosław Loretz

E.T. wersja hard
— Jarosław Loretz

Ogrodowy nielot
— Jarosław Loretz

Mumii podejście drugie
— Jarosław Loretz

Mumia z gwiazd
— Jarosław Loretz

Pracownik idealny
— Jarosław Loretz

Niech się mury… drzewią?
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Czerwiec 2014 (3)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski, Piotr Dobry

Żywa tajemnica
— Gabriel Krawczyk

Z tego cyklu

Relacja piąta
— Kamil Witek

Relacja czwarta
— Konrad Wągrowski

Relacja trzecia
— Kamil Witek

Relacja pierwsza
— Kamil Witek

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Luty 2018 (2)
— Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Transatlantyk 2017: Osiem festiwalowych filmów
— Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Marzec 2017 (1)
— Grzegorz Fortuna

Koniec niewinności
— Piotr Dobry

Esensja ogląda: Październik 2015 (2)
— Jarosław Loretz, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.