Bill Cage jest majorem, ale nigdy nie walczył na froncie. Przed wojną z Mimikami, potężną rasą obcych, prowadził firmę public relations. W przeddzień wielkiej bitwy o ludzkość, mającej się rozegrać na wybrzeżu Francji, Cage spotyka się z generałem w sprawie relacji na żywo z pola zmagań. Gdy odmawia pojechania na front z ekipą, zostaje zatrzymany, wysłany do bazy wojskowej i staje twarzą w twarz z kosmitami. Zaraz potem ginie, ale nie na próżno, ponieważ za sprawą przejęcia mocy jednego z obcych wpada w pętlę czasu i może powtarzać bez końca wydarzenia z frontu, aż do momentu gdy z pomocą najlepszej wojowniczki ludzkości, Rity Vratasky, rozpracuje słabe strony wroga.

W „Na skraju jutra” widać japoński rodowód pod względem nawiązania do struktury gry wideo. Wszyscy widzowie będący jednocześnie graczami poczują się na seansie filmu Limana jak w domu, ponieważ życie Cage’a „wczytuje” się jak stan gry na etapie, z którym nie umiemy sobie poradzić. Otoczenie i tok wydarzeń pozostają identyczne, ale bohater wszystko zapamiętuje, więc za każdym razem jest w stanie zmienić swoje zachowanie i ulepszyć je w celu pokonania kosmicznych antagonistów. Limanowi udaje się jednak uniknąć „etapowości” filmu. „Na skraju jutra” nie odtwarza mechanicznie kolejnych poziomów, a to dzięki zmieniającej się dynamice montażu i twórczego ukazania repetycji tych samych sytuacji. Polega to nie tylko na wizualnym zróżnicowaniu scen poprzez wybranie nowej perspektywy kamery, lecz również na pokazywaniu nowych aspektów znanych wydarzeń i wprowadzaniu zmian dyktowanych przez ingerencję protagonisty. W drugiej połowie filmu zabawy z kontrolowaniem czasu i resetowaniem bohatera ustępują miejsca bardziej klasycznej walce o ostateczne pokonanie dowództwa wroga. Wtedy napięcie nieco opada, a wszystko dryfuje w kierunku tradycyjnej wielkiej konfrontacji. Ale i wówczas Limanowi udaje się utrzymać poziom zręcznego, świetnie wykonanego kina rozrywkowego.

Tom Cruise, pozostawiony w dobrze znanym sobie środowisku kina akcji, jak zwykle sprawdza się jako obrońca ludzkości mimo woli, na początku doskonale wpasowując się również w postać żółtodzioba na polu bitwy. Mimo że to opowieść o globalnej wojnie z obcymi, fabuła koncentruje się na wycinku ekranowej rzeczywistości i perspektywie jednej osoby, co w pewien sposób czyni film kameralnym blockbusterem. Cage, zmuszony do pokonania strachu przed śmiercią, przechodzi drogę od tchórza do superżołnierza, co jednocześnie odzwierciedla przemianę każdej jednostki w momencie brania na barki odpowiedzialności za innych i odrzucania bezpiecznego egoizmu. Co ciekawe jednak, Cruise ma w „Na skraju jutra” konkurencję w zdobywaniu sympatii publiczność. Dla Emily Blunt film Limana to pierwsza główna rola w kinie akcji. Okazuje się, że utalentowana brytyjska aktorka sprawdza się także w takim repertuarze i często charyzmą i charakterem kradnie show swojemu bardziej doświadczonemu w gatunku koledze po fachu.