Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 maja 2023
w Esensji w Esensjopedii

Richard Linklater
‹Boyhood›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
80,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBoyhood
Dystrybutor UIP
Data premiery29 sierpnia 2014
ReżyseriaRichard Linklater
ZdjęciaLee Daniel, Shane F. Kelly
Scenariusz
ObsadaEllar Coltrane, Patricia Arquette, Ethan Hawke, Tamara Jolaine, Nick Krause, Jordan Howard, Evie Thompson, Sam Dillon
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania163 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Co nam w kinie gra: Boyhood
[Richard Linklater „Boyhood” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Dziś polska premiera głośnego obrazu Richarda Linklatera „Boyhood”, który recenzowaliśmy przy okazji relacji z festiwalu berlińskiego. Dziś przypominamy tę recenzję.

Marta Bałaga

Co nam w kinie gra: Boyhood
[Richard Linklater „Boyhood” - recenzja]

Dziś polska premiera głośnego obrazu Richarda Linklatera „Boyhood”, który recenzowaliśmy przy okazji relacji z festiwalu berlińskiego. Dziś przypominamy tę recenzję.

Richard Linklater
‹Boyhood›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
80,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBoyhood
Dystrybutor UIP
Data premiery29 sierpnia 2014
ReżyseriaRichard Linklater
ZdjęciaLee Daniel, Shane F. Kelly
Scenariusz
ObsadaEllar Coltrane, Patricia Arquette, Ethan Hawke, Tamara Jolaine, Nick Krause, Jordan Howard, Evie Thompson, Sam Dillon
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania163 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Rozwiedziona para (Ethan Hawke i Patricia Arquette) usiłuje wychować synka Masona (Ellar Coltrane) i jego starszą siostrę Sam (córka reżysera Lorelei Linklater). Marzący o karierze muzyka ojciec jeździ po kraju w poszukiwaniu tymczasowych zajęć, matka stara się utrzymać rodzinę i wrócić na przerwane studia, dzieci próbują dostosować się do zmian. Przez dwanaście lat będą zmagać się z przeprowadzkami, rozwodami, pierwszymi zauroczeniami, złamanymi sercami i tak ważnymi zagadnieniami jak to, czy elfy są bardziej magiczne od wielorybów, i czy można mieć ulubionego Beatlesa.
Richard Linklater nie boi się wyzwań; stanowczo odmawia przeprowadzki do Hollywood, a swoje dwa filmy z gwiazdorską obsadą, „Przez ciemne zwierciadło” i „Życie świadome”, po zakończeniu zdjęć zamienił w animacje za pomocą techniki zwanej rotoskopią. Teraz postanowił posunąć się jeszcze dalej.
„Boyhood” tylko pozornie wydaje się prostą opowieścią o niełatwym życiu przeciętnej amerykańskiej rodziny. Zrealizowany dzięki pomocy rodziny i zaufanym współpracownikom film powstawał przez…12 lat.
Historii kina takie ekstremalne wyczyny nie są zupełnie obce, ale dotyczyły one zawsze filmów dokumentalnych. W wyreżyserowanej przez Paula Almonda i Michaela Apteda serii „Up” kamera towarzyszy czternastu brytyjskim dzieciom już od 1964 roku, warto też wspomnieć o niemieckim „The Children of Golzow”, w którym Winfried Junge przez prawie 50 lat obserwował życie mieszkańców małego miasteczka. Linklater opowiada jednak historię fikcyjną.
Dzięki zabiegowi reżysera łatwo o tym zapomnieć; aktorzy starzeją się na naszych oczach bez zastosowania efektów specjalnych lub wielogodzinnej charakteryzacji, a Ellar Coltrane, który na początku filmu jest rozkosznym sześciolatkiem, stopniowo wyrasta na przystojnego osiemnastoletniego mężczyznę. Pod koniec seansu ma się wrażenie, że z tą jakże niedoskonałą rodziną rzeczywiście spędziło się lata. Bardzo trudno się z nimi rozstać.
Nie tylko widzom – dla Linklatera „Boyhood” stał się nieodłączną częścią życia. W Berlinie wydawał się jednak zadowolony z tego, co udało mu się stworzyć: „Dla mnie filmy polegają na opowiadaniu historii. A w kinie chodzi nie o to, o czym się opowiada, tylko jak się to robi. To prawdziwe błogosławieństwo, że udało mi się zrealizować ten projekt, bo to nietypowy i niepraktyczny sposób kręcenia filmów. Ludzie pytają mnie, czy po tych wszystkich latach jestem filmem zaskoczony, czy jest on taki, jaki miałem nadzieję, że będzie. Odpowiadam, że jest najlepszą wersją tego, o czym tylko mogłem marzyć. Uważam się za szczęściarza.”
Wydarzenia, w które obfituje „Boyhood”, same w sobie nie są niczym szczególnym; rozwiedzeni rodzice obwiniają się o rozpad rodziny, dzieciom trudno przystosować się do nowych warunków, wszyscy wciąż się kłócą i przekomarzają, podczas gdy w tle przewija się galeria kochanków, partnerów, przyjaciół i… strzelających ze strzelby dziadków. O jego sile świadczy jednak to, że film stanowi nie tylko kronikę dokumentującą losy jednej rodziny, ale też pewnej epoki, której już nie ma.
Linklater przypomina zapomniane przeboje Britney Spears, szaleństwo na punkcie Harry’ego Pottera, oczekiwanie związane z nowymi epizodami „Gwiezdnych wojen” i ewolucję, jaką przeszły komputery Apple. Dla każdego urodzonego po 1980 roku widza „Boyhood” nieść będzie potężny ładunek nostalgii.
„Boyhood” to wydarzenie; nie tyle się go ogląda, ile doświadcza. Jest bez wątpienia najlepszym filmem tegorocznego Berlinale i pierwszym kandydatem do tytułu najlepszego filmu roku. Sam Linklater nie wydawał się rozczarowany werdyktem Jury i cieszył się ze zdobytych nagród: „Podczas pokazów czułem wspaniałą więź z publicznością. Nie czuję się oburzony, wiadomo, jakie mechanizmy rządzą tymi rzeczami. Dawno temu byłem sportowcem i wtedy wszystko było jasne, był jeden zwycięzca i zwyciężeni. W tym przypadku jest inaczej. Z mojej perspektywy i z perspektywy każdego filmowca wygląda to tak, że ścigasz się sam ze sobą usiłując za wszelką cenę zrealizować swoje założenia i wizje. Nie myślisz wtedy o nagrodach. To nie są zawody.”
Być może, ale dla wielu ludzi „Boyhood” stanowił największe odkrycie festiwalu.
Podczas konferencji prasowej padło pytanie, czy Linklater jest już gotowy na „Manhood”. Znany z bycia wiecznym chłopcem reżyser tylko potrząsnął głową. Pozostaje mieć nadzieję, że zmieni zdanie, kiedy wreszcie dorośnie.
koniec
29 sierpnia 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Kulawe konie: Sez. 1. odc. 2. Przysługa za przysługę
Marcin Mroziuk

26 V 2023

Wprawdzie porywacze Hassana Ahmeda nie wyglądają na profesjonalistów, ale wygląda na to, że mimo pełnej mobilizacji wszystkich sił MI5 może mieć problem z odnalezieniem kryjówki Synów Albionów przed terminem zapowiedzianej egzekucji uwięzionego studenta. Trudno w tym momencie nie zastanawiać się, czy Robert Hobden może okazać się kluczem do uwolnienia brytyjskiego muzułmanina o pakistańskich korzeniach.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Miłość, góry i karabiny
Sebastian Chosiński

24 V 2023

Żydowski reżyser urodzony na Krymie (Adolf Bergunker), ukraiński autor pierwowzoru literackiego (Gieorgij Tuszkan) i rozgrywająca się w 1930 roku w sowieckim Turkiestanie, na pograniczu z Chinami, easternowa opowieść o walce z podstępnymi basmaczami – tak w skrócie można opisać kinową wersję „Dżury”, która na polskie ekrany trafiła pod znacznie bardziej chwytliwym tytułem – „Mściciel z gór”.

więcej »

Konsultant: Odc. 4. Cel uświęca środki
Marcin Mroziuk

22 V 2023

Z retrospekcji dowiadujemy się wreszcie, w jaki sposób Regus Patoff przekonał Sanga Woo do podpisania kontraktu. Mimo to wciąż nie możemy być pewni rzeczywistych intencji konsultanta, a jego kolejne działania mogą być sporym zaskoczeniem zarówno dla pracowników, jak i dla widzów.

więcej »

Polecamy

Życie miejskie dla ubogich

Z filmu wyjęte:

Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz

Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz

Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz

Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz

Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz

Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz

Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz

Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz

Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz

Dekoracje waść niszczysz!
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Berlinale 2014: Rodzinny portret
— Marta Bałaga

Z tego cyklu

Ślepowidzenie
— Sebastian Chosiński

Umrika
— Sebastian Chosiński

„Tajemnice Bridgend” i „Czarodziejska góra”
— Sebastian Chosiński, Konrad Wągrowski

Jesteśmy waszymi przyjaciółmi
— Sebastian Chosiński

Slow West
— Sebastian Chosiński

Imigranci
— Marta Bałaga, Sebastian Chosiński

Steve Jobs
— Kamil Witek

Pakt z diabłem
— Marta Bałaga

Intruz
— Sebastian Chosiński

W piwnicy
— Marta Bałaga

Tegoż twórcy

7. American Film Festival: Siedmiu wspaniałych
— Kamil Witek

Esensja ogląda: Lipiec 2013 (2)
— Karolina Ćwiek-Rogalska, Jarosław Loretz, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

Noc jeszcze młoda
— Gabriel Krawczyk

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.