Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 28 maja 2022

Kroniki księżycowe: Zanik ducha albo „jak od pospolitości zbawić świat”
W drugiej części Trylogii Księżycowej Jerzego Żuławskiego dwóch członków Bractwa Prawdy nieopatrznie uruchomiło statek kosmiczny Marka Zwycięzcy i ku własnemu przerażeniu wystartowało na Ziemię. Co zastaną, gdy już dolecą?
Pan Samochodzik po latach: Pośród szaleńców i gangsterów
„Pan Samochodzik i człowiek z UFO” pod wieloma względami różni się do poprzednich części cyklu Zbigniewa Nienackiego. Nie dość bowiem, że akcja powieści toczy się poza Europą, to jeszcze istotne znaczenie ma tutaj wątek fantastyczny. Zapewne w ten sposób autor starał się zdyskontować rosnącą w latach osiemdziesiątych popularność literatury science fiction, ale zabieg ten może budzić ambiwalentne odczucia.
Pulsujący rytm metropolii
„Kot w Tokio” to nowoczesna opowieść o japońskiej stolicy i jej mieszkańcach. Smaki, kolory, zapachy, dźwięki wibrują i mieszają się ze sobą, tworząc jedyny w swoim rodzaju pejzaż wielkiego miasta.
Upload: Sez. 2. odc. 7. Powrót z zaświatów
Nie ulega wątpliwości, że para głównych bohaterów jest naprawdę zdeterminowana, aby uniemożliwić realizację planu Davida Choaka. W tym celu Nathan musi odzyskać dostęp do tylnych furtek ukrytych w jego programie, który został wykorzystany przez Freeyond. Dokonanie tego nie będzie jednak takie proste.
Wspomnienie przyszłości
W naszej Galerii prezentujemy prace tegorocznego laureata nagrody Best Artist przyznanej przez Europejskie Stowarzyszenie Science Fiction (ESFS) – Rocha Urbaniaka
Krótko o grach: Technika walki gazrurką
Dawno żadna gra komputerowa (a do tego zręcznościówka!) nie sprawiła mi tyle frajdy co „Streets of Rage 4”. Czwarta odsłona hitu sprzed lat może nie jest żadną rewolucją, ale w świetnym stylu reaktywuje nieco już wyświechtany gatunek.
Iść w stronę słońca
„Legendarne miasta” to tytuł pierwszego tomu z przygodami Alvara Mayora. Album zawiera osiemnaście rozgrywających się w XVI wieku opowieści o przygodach tajemniczego przewodnika, który w kolejnych podróżach po Ameryce Południowej poszukuje prawdy o sobie samym.

Filmy

Magazyn CCXVI

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

kinowe

Brak nowości w minionym tygodniu. Aby zobaczyć wcześniejsze, kliknij.

dvd i blu-ray

Brak nowości w minionym tygodniu. Aby zobaczyć wcześniejsze, kliknij.

Zapowiedzi

kinowe

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

dvd i blu-ray

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

Mitja Okorn
‹Planeta Singli›

EKSTRAKT:	70%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Planeta Singli
Dystrybutor	Kino Świat
Data premiery	5 lutego 2016
Reżyseria	Mitja Okorn
Zdjęcia	Tomasz Madejski
Scenariusz	Sam Akina, Jules Jones, Mitja Okorn, Łukasz Światowiec, Michał Chaciński
Obsada	Maciej Stuhr, Agnieszka Więdłocha, Piotr Głowacki, Weronika Książkiewicz, Tomasz Karolak, Joanna Jarmołowicz, Ewa Błaszczyk, Michał Czernecki
Muzyka	Łukasz Targosz
Rok produkcji	2016
Kraj produkcji	Polska
Cykl	Planeta Singli
WWW	Polska strona
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Według zachodnich wzorców
[Mitja Okorn „Planeta Singli” - recenzja]

Konrad Wągrowski

„Planeta Singli” to próba przeszczepu zachodniej komedii romantycznej na polski grunt. Nad wyraz udana.

Konrad Wągrowski

Według zachodnich wzorców
[Mitja Okorn „Planeta Singli” - recenzja]

„Planeta Singli” to próba przeszczepu zachodniej komedii romantycznej na polski grunt. Nad wyraz udana.

Mitja Okorn
‹Planeta Singli›

EKSTRAKT:	70%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Planeta Singli
Dystrybutor	Kino Świat
Data premiery	5 lutego 2016
Reżyseria	Mitja Okorn
Zdjęcia	Tomasz Madejski
Scenariusz	Sam Akina, Jules Jones, Mitja Okorn, Łukasz Światowiec, Michał Chaciński
Obsada	Maciej Stuhr, Agnieszka Więdłocha, Piotr Głowacki, Weronika Książkiewicz, Tomasz Karolak, Joanna Jarmołowicz, Ewa Błaszczyk, Michał Czernecki
Muzyka	Łukasz Targosz
Rok produkcji	2016
Kraj produkcji	Polska
Cykl	Planeta Singli
WWW	Polska strona
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Michał Chaciński, nasz dawny redakcyjny kolega, autor wielu nadal wysoko cenionych tekstów na łamach Esensji, później laureat nagrody im. Krzysztofa Mętraka, dziennikarz TVP Kultura, dyrektor festiwalu w Gdyni, postanowił spróbować swych sił w produkcji filmowej. Pierwsze inicjatywy dotyczyły dokumentów (m.in. bardzo dobry „Mundial. Gra o wszystko”), ale w tym roku po raz pierwszy produkcja dotyczy fabuły. I to – o dziwo – polskiej komedii romantycznej. Chęć sukcesu finansowego w tym najlepiej rokującym gatunku jest oczywisty, ale Michał mówił o czymś więcej. Na premierze stwierdził, że pragnął produkować takie kino rozrywkowe, jakie sam by chciał oglądać i chciał by powstał rom-com według najlepszych zachodnich wzorców. Takim filmem ma być najnowsza propozycja na Walentynki, zatytułowana „Planeta Singli”.

Fabuła filmu jest zgodna ze schematami komedii romantycznej. On, Tomek – grany przez Maćka Stuhra – to prowadzi jeden z najbardziej popularnych talk show w telewizji. Ona, Ania – w tej roli Agnieszka Więdłocha – to szkolna nauczycielka muzyki, opiekująca się pogrążoną w depresji matką i próbującą odbudować swoje życie towarzyskie poprzez internetowe randkowanie. Oczywiście wpadną na siebie przypadkiem. Oczywiście z początku nie przypadną sobie do gustu, ale Tomek w nowej znajomości dostrzeże zawodową szansę – Ania, nieco zahukana i pechowa dziewczyna ma umawiać się na randki, a potem zdawać z nich relacje, dzięki czemu powstaną scenariusze kolejnych odcinków programu Tomka. Oczywiście będą perypetie, oczywiście wokół Ani pojawią się różni mężczyźni, oczywiście będzie wesoło i słodko, ale będą też nutki goryczy.

Czy więc udało się stworzyć polski film o zachodniej jakości? „Planeta Singli” nie jest jakimś filmem wybitnym, przełomowym, prekursorskim. Jest solidnym rzemiosłem, wykorzystującym sprawdzone schematy (nad scenariuszem pracowali zagraniczni autorzy), na tle typowej polskiej komedii romantycznej świeci jednak szczerym blaskiem. Wydaje się, że przeszczep gatunku na polski grunt nareszcie się powiódł.

Co o tym zdecydowało? Kilka elementów. Przede wszystkim oczywiście scenariusz, przepisywany, poprawiany, „dośmieszany” przez całą grupę autorów – od oryginalnego pomysłu Urszuli Antoniak, poprzez kolejne wersje scenariusza autorstwa Sama Akiny, Julesa Jonesa, Łukasza Światowca aż po tłumaczenie i zmiany Michała Chacińskiego i poprawki reżysera Mitji Okorna. Nareszcie nie mamy do czynienia z pretekstową fabułą, służącą jedynie do pokazania ładnych wnętrz, kilku product placementów i puszczenia w tle paru chwytliwych piosenek. Nareszcie nie mamy humoru opartego na zgranych dowcipach i licznych wulgaryzmach. Tym razem otrzymujemy konkretną historię, może nie jakąś bardzo odkrywczą, ale solidną, spójną, ze zwrotami akcji i zaskoczeniami, rozpisaną na wiele interesujących postaci, przedstawiającą jednocześnie kilka wątków, z których ten dotyczący postaci granych przez Tomasza Karolaka i Weroniki Książkiewicz może z powodzeniem konkurować z głównym wątkiem filmu. Nie zabraknie też obowiązkowego pozytywnego przekazu, tu symbolizowanego przez słowa najsłynniejszej chyba piosenki Marka Grechuty.

Bohaterowie – to kolejna zaleta „Planety Singli”. Jak nie od dziś wiadomo, dla komedii romantycznej kluczowe jest wsparcie głównych postaci barwną plejadą bohaterów drugoplanowych. I tu mamy ich naprawdę pierwszorzędnych – zabawnych, ciekawych, dobrze zagranych – prym wiodą wspomniani Karolak i Książkiewicz, ale znakomicie wypada też Piotr Głowacki w roli producenta-geja, świetny jest Piotr Domagała w roli nauczyciela WF-u, niezłe wejścia ma Ewa Błaszczyk w roli zimnej szefowej stacji telewizyjnej. Nie tylko stworzono tu udane postacie, ale oczywiście napisano im też solidne, zabawne dialogi.

Nie zawodzi również aktorstwo. Mitja Okorn, który pokazał pierwszymi „Listami do M.”, że czuje ten gatunek, prowadzi aktorów precyzyjnie, nie pozwalając szarżować Karolakowi, czy Bujakiewicz (co im się zdarzało w innych filmach) i dając szansę Weronice Książkiewicz na wykorzystanie swych atutów – każdy, kto widział tę aktorkę w innych polskich komediach romantycznych będzie zaskoczony, jak dobrze i energicznie potrafi zagrać, gdy jest dobrze poprowadzona. Wreszcie – co przecież w polskim kinie jest rzadkością – doskonale prezentują się również aktorzy dziecięcy.

Czy są wady? Owszem, sądzę, że film mógłby być kilka-kilkanaście minut krótszy, twórcy chyba wrzucili za dużo wątków mających dodać goryczy do komediowej fabuły (mamy tu dramat Antoniego i jego córki, dramat Ani, dramat jej matki), no i nie został do końca wygrany potencjał wszystkich scen. Ale takie zarzuty można przecież postawić wielu bardziej znanym komediom romantycznym spoza naszego kraju. „Planeta Singli” pokazuje, że jednak i w Polsce można tworzyć solidne kino rozrywkowe, którego nie trzeba się wstydzić, a można się dobrze, bezpretensjonalnie na nim bawić. Więcej takich filmów.

2 lutego 2016

Komentarze

02 II 2016 21:23:58

Mam taka zasadę - jak w filmie gra Karolak, to nie oglądam, nawet jeśli by to było jakieś arcydzieło. Trzeba się szanować.

03 II 2016 09:10:38

Nie pozostaje mi nic innego jak tylko podpisać się pod każdym zdaniem :)

03 II 2016 09:46:04

Zgadzam się z autorem recenzji. Widziałam film na pokazie przedpremierowym i zaskoczyłam się pozytywnie. Też miałam wrażenie, że film mógłby być odrobinę krótszy, ale wtedy nie udałoby się pozamykać wszystkich wątków, a tak nie ma nic, co zostałoby niedopowiedziane i denerwowałoby odbiorcę. Bawiłam się świetnie, za Weroniką Książkiewicz dotychczas nie przepadałam, ale to, co pokazała w Planecie sprawiło, że chyba zacznę się jej bacznej przyglądać. Śmiało polecam :)

03 II 2016 20:04:07

Widziałam Planete Singli :) Moim zdaniem na największe brawa zasługuje Weronika Książkiewicz, rola życia. Karolak i Stuhr w swoim żywiole komediowym :) a Więdłocha udźwignęła ciężar, dobrze zagrała. Dialogi przemyślane, ze smakiem. Bardzo ładna muzyka.

04 II 2016 10:57:17

Czy naprawdę w tym kraju nie da się nakręcić komedii bez Karolaka? Pozostaje zgodzić się z 1 komentarzem i za ewentualnie rok obejrzeć w TV (jeżeli naprawdę warto) bo wydawanie ponad 70 zł na 2 bilety do kina na taką konfekcje to jednak przesada.

05 II 2016 14:45:13

Komedia Romantyczna nigdy nie będzie kinem wybitnym, ponieważ nie takie jest jej założenie... - widz ma się dobrze bawić i mile spędzić czas. Ja bawiłem się świetnie, a rzemieślniczo produkcja wygląda bardzo dobrze!

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Krótko o filmach: Dolina Baztán: Inguma
Sebastian Chosiński

28 V 2022

W „Ofierze dla burzy” – ostatniej części kryminalnej trylogii Dolores Redondo – inspektor Amaia Salazar rozwiązuje wszystkie (a przynajmniej tak się wydaje) mroczne tajemnice swojej rodziny. By tak się stało, musi po raz kolejny zaryzykować własnym życiem. Naprzeciw niej staje bowiem sam Inguma – demon zakradający się do domów i mordujący ludzi w czasie snu.

więcej »

Krótko o filmach: Dolina Baztán: Tarttalo
Sebastian Chosiński

27 V 2022

W ekranizacji drugiej części mrocznej trylogii kryminalnej Dolores Redondo o mieszkańcach doliny Baztán inspektor Amaia Salazar musi podążyć tropem kolejnej mitologicznej postaci – pożerającego ludzi cyklopa Tarttala. Co gorsza, wszystko wskazuje na to, że jego wyznawczynią może być nawet matka policjantki.

więcej »

Krótko o filmach: Dolina Baztán: Basajaun
Sebastian Chosiński

26 V 2022

W malowniczo położonej, ale jednocześnie mrocznej nawarskiej dolinie Baztán zaczynają ginąć młode dziewczyny. Przesądni mieszkańcy wierzą, że może za to odpowiadać Basajaun – postać z mitologii baskijskiej. Oddelegowana do przeprowadzenia śledztwa inspektor Amaia Salazar myśli bardziej racjonalnie i szuka nie ducha, lecz człowieka.

więcej »