Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 2 czerwca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Joe Johnston
‹Park Jurajski III›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPark Jurajski III
Tytuł oryginalnyJurassic Park III
Dystrybutor UIP
Data premiery31 sierpnia 2001
ReżyseriaJoe Johnston
ZdjęciaShelly Johnson
Scenariusz
ObsadaLaura Dern, Michael Jeter, Sam Neill, William H. Macy, Téa Leoni
MuzykaJohn Williams, Don Davis
Rok produkcji2001
Kraj produkcjiUSA
CyklPark Jurajski
Czas trwania95 min
WWW
Gatunekprzygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Przyzwoite nic nowego
[Joe Johnston „Park Jurajski III” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Odwiecznym prawem Hollywood (no, powiedzmy prawem obowiązującym od blisko wieku) zyskowna produkcja rozrywkowa musi za sobą pociągnąć kilka kontynuacji, dopóki nowa formuła nie zostanie wyciśnięta do ostatniej kropli. Park Jurajski okazał się formułą na tyle zyskowną, że producentom opłaca się wydać na kolejny sequel 100 mln dolarów i nadal liczyć (najwyraźniej słusznie) na zysk.

Michał Chaciński

Przyzwoite nic nowego
[Joe Johnston „Park Jurajski III” - recenzja]

Odwiecznym prawem Hollywood (no, powiedzmy prawem obowiązującym od blisko wieku) zyskowna produkcja rozrywkowa musi za sobą pociągnąć kilka kontynuacji, dopóki nowa formuła nie zostanie wyciśnięta do ostatniej kropli. Park Jurajski okazał się formułą na tyle zyskowną, że producentom opłaca się wydać na kolejny sequel 100 mln dolarów i nadal liczyć (najwyraźniej słusznie) na zysk.

Joe Johnston
‹Park Jurajski III›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPark Jurajski III
Tytuł oryginalnyJurassic Park III
Dystrybutor UIP
Data premiery31 sierpnia 2001
ReżyseriaJoe Johnston
ZdjęciaShelly Johnson
Scenariusz
ObsadaLaura Dern, Michael Jeter, Sam Neill, William H. Macy, Téa Leoni
MuzykaJohn Williams, Don Davis
Rok produkcji2001
Kraj produkcjiUSA
CyklPark Jurajski
Czas trwania95 min
WWW
Gatunekprzygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Trzecia część Parku Jurajskiego zdaje się sygnalizować, że dotarliśmy właśnie do punktu wyczerpania kreatywnych elementów formuły, co jednak nie musi przeszkodzić widzowi w umiarkowanie dobrej zabawie podczas seansu.
Film nie oferuje w zasadzie nic nowego. Tam gdzie druga część, w reżyserii Spielberga, siliła się jeszcze na wprowadzenie ciekawostek i zmianę scenerii (dostaliśmy wreszcie godzillopodobną konfrontację T-Reksa z mieszkańcami wielkiej aglomeracji), trzecia część ostentacyjne odrzuca wszelkie ambitniejsze koncepcje i daje widzom to, czego spodziewają się od wakacyjnego filmu o dinozaurach – wiele biegania, krzyków, niebezpiecznych stworów i najazdów na twarze bohaterów wpatrzonych w chwilowo niewidoczne dla widza zagrożenie. Wszystko to już widzieliśmy kilka razy. W odróżnieniu od obu poprzednich części, trzeci Park Jurajski zdał się wreszcie zaakceptować swoje korzenie kina B i bezpretensjonalnie postawić na polerowanie znanych schematów kina przygodowego.
Wbrew pozorom polerowanie schematów wymaga jednak udziału zręcznych scenarzystów i tutaj sukces filmu jest w najlepszym wypadku połowiczny. Dość odświeżająco, w postaci mechanizmu napędzającego akcję, zamiast żądnych pieniędzy/sławy kapitalistów/szalonych naukowców, mamy wątek pro-rodzinny. Z jednej strony to przyjemny gest, z którym powinna utożsamić się większość widowni. Z drugiej, niestety relacje między obojgiem rozwiedzionych rodziców toczą się w filmie w sposób maksymalnie schematyczny. W zasadzie każde z ważniejszych rozwiązań scenariuszowych zdaje się mieć w filmie właśnie takie dwie strony medalu. Oszustwo rodziców Ericka wydaje się sprytnym sposobem zaangażowania dr Granta (Sam Neill) w akcję, jednak jak tu uwierzyć, że naukowiec świadomy skali ryzyka nie sprawdził przynajmniej wiarygodności i wypłacalności swojego klienta? Nagłe pojawienie się największego drapieżnika (scena przy ogrodzeniu) robi wprawdzie na widzu wrażenie, ale jak uwierzyć, że bohaterowie nie zauważyli wcześniej, w biały dzień, na pustej przestrzeni, pojawienia się potwora? Gigant forsuje z łatwością potężne ogrodzenie i ściga bohaterów, ale w następnej scenie zatrzymują go zwykłe metalowe drzwi z kilkoma ryglami? Tego typu znaków zapytania jest w filmie dużo więcej i jeśli nie kładą zupełnie filmu, należy za to pochwalić po pierwsze dobrze dysponowaną ekipę aktorską, po drugie zespół specjalistów od efektów specjalnych (niezawodny Stan Winston + ekipa ILM), a po trzecie oczywiście sprytną reżyserię Joe Johnstona.
Johnston przy tego typu wątpliwych rozwiązaniach za każdym razem zdołał jakoś odciągnąć moją uwagę w zupełnie innym kierunku. Najprostszym sposobem była oczywiście szybka zmiana scenografii, czy wprowadzenie nowego niebezpieczeństwa. Tempo filmu jest tak duże, że seans bez napisów końcowych trwa zaledwie nieco ponad 80 minut. Jednak pomimo dużej liczby atrakcji, reżyser zdołał uniknąć efektu obecnego choćby w „Mumia powraca” – nagromadzenia kulminacji pozbawionych wiarygodnego wprowadzenia. W „Parku Jurajskim 3” każda ze scen akcji jest odpowiednio przygotowana i dzięki temu spełnia swoje podstawowe zadanie – umiarkowanie efektywnie emocjonuje. Fakt jednak, że nawet pomimo odpowiedniego rozegrania scen, wrażenie deja vu nie opuszczało mnie przez większość filmu. Nie wiem, co musieliby wymyślić twórcy kolejnej części, żeby gdzieś jeszcze popchnąć ten wózek. Może wzorem starych koncepcji wytwórni Universal pora na produkcje łączone? „Dinozaury kontra Jackie Chan"? „Mumia spotyka Raptora"? „Piekielny apetyt: T-Rex vs. Hannibal Lecter"?
W trakcie seansu poczułem też, że tym czego bodaj najbardziej brak mi w porównaniu z poprzednimi częściami tej dinozaurowej sagi jest wizualne wyczucie Spielberga. Pierwszy film w serii oferował czysto spielbergowskie wrażenie zachwytu „nowym”, wiarygodną historię i właśnie szereg świetnie zorkiestrowanych, przemyślanych scen. Druga część wydawała mi się już mocno mechanicznym wykorzystaniem co bardziej efektownych możliwości formuły, jednak film dostarczał przynajmniej kilku plastycznych pojedyncznych scen i ujęć, które zapamiętam na długie lata (np. fotografowany z góry bieg raptorów w wysokiej trawie w kierunku bohaterów). W trzeciej części właśnie tego mi brak. W warstwie wizualnej wszystko sprawia tu wrażenie dobrej, rzemieślniczej roboty, pozbawionej choćby jednego przebłysku wizualnego geniuszu, tego jednego ujęcia, które zapamiętam po wyjściu z kina. Znowu wygrywa tutaj typowe podejście do produktów kina B.
Filmy na dobrym, rzemieślniczym poziomie, jak „Park Jurajski 3”, powinny być w sezonie ogórkowym normą. Jest niestety inaczej. Hollywoodzkie kino przygodowe dało nam w tym roku tak fatalne dowody producenckiego i reżyserskiego imbecylizmu jak „Tomb Raider” (w moim odczuciu na razie najgorszy kinowy film roku), czy „Mumia powraca”. Na ich tle film Johnstona zdaje się przejawem wyższej inteligencji. Albo może inaczej – na ich tle trzeci Park Jurajski wydaje się przejawem w ogóle jakiejkolwiek inteligencji. Wprawdzie wciąż tylko tej hollywoodzkiej, nastawionej na maksymalnie utylitarne wykorzystanie sprawdzonych elementów, ale w tym przypadku dobre chociaż to. Przyznam, że w tak suchym dla rozrywkowego kina sezonie nie potrafię nie poczuć choć odrobiny sympatii dla ekipy twórców tego filmu. Nie pokazali mi na ekranie nic nowego, ale za samą świadomość że zaliczamy się do tego samego gatunku, ludzi myślących, dorzucam jeden punkcik do przeciętnych 5 punktów esensyjnego ekstraktu.
koniec
1 września 2001

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Kulawe konie: Sez. 1. odc. 4. Sprawa się rypła
Marcin Mroziuk

2 VI 2023

Cóż z tego, że agenci z Slough House nie mają żadnego związku z niepowodzeniem operacji zaplanowanej przez Dianę Taverner, skoro idealnie nadają się na kozłów ofiarnych. Doskonale zdaje sobie z tego sprawę Jackson Lamb, który nie ma zamiaru poddać się bez walki.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Nocą, w drodze nad Bałtyk
Sebastian Chosiński

31 V 2023

Zmarły w styczniu tego roku żydowski prozaik Grigorij Kanowicz był nie tylko autorem nadzwyczaj interesujących powieści o tematyce żydowskiej, ale także cenionym scenarzystą filmowym, którego teksty przenosili na ekran reżyserzy litewscy, łotewscy i estońscy. „Długa podróż nad morze” Algirdasa Araminasa to skromny, ale przejmujący współczesny obraz obyczajowy, w którego centrum pozostaje stara kołchoźnica jadąca na spotkanie z synem.

więcej »

Kulawe konie: Sez. 1. odc. 3. Haki i wtyczki
Marcin Mroziuk

29 V 2023

Oczywiste jest, że służby specjalne często nie grają czysto, ale coraz więcej wskazuje, że tajna operacja, którą zaplanowała Diana Taverner, jest nie tylko nieetyczna, ale także łączy się z nadmiernym ryzykiem, a konsekwencje mogą ponieść wplątani w nią wbrew swej woli agenci z Slough House.

więcej »

Polecamy

Indianie też nie mieli się czego wstydzić

Z filmu wyjęte:

Indianie też nie mieli się czego wstydzić
— Jarosław Loretz

Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz

Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz

Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz

Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz

Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz

Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz

Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz

Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz

Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

„Ten film był dnem dna”, czyli historia ekranizacji prozy Stanisława Lema
— Michał Chaciński, Sebastian Chosiński, Krystian Fred, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Great Scott!
— Michał Chaciński, Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Alicja Kuciel, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Strach siedzi w nas, czyli kino grozy pod lupą (2)
— Michał Chaciński, Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Michał Kubalski, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Strach siedzi w nas, czyli kino grozy pod lupą (1)
— Michał Chaciński, Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Michał Kubalski, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Dwóch samurajów
— Michał Chaciński

Quiz: Czy nadajesz się na producenta filmowego?
— Michał Chaciński

Kill Bill - czwórgłos
— Marta Bartnicka, Michał Chaciński, Anna Draniewicz, Konrad Wągrowski

Szara strefa moralności
— Michał Chaciński

Więcej czasu, mniej Apokalipsy
— Michał Chaciński

Dorastanie w drodze
— Michał Chaciński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.