Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 30 maja 2023
w Esensji w Esensjopedii

Morten Tyldum
‹Pasażerowie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPasażerowie
Tytuł oryginalnyPassengers
Dystrybutor UIP
Data premiery25 grudnia 2016
ReżyseriaMorten Tyldum
ZdjęciaRodrigo Prieto
Scenariusz
ObsadaJennifer Lawrence, Chris Pratt, Michael Sheen, Andy Garcia, Laurence Fishburne, Jamie Soricelli, Kimberly Battista, Fred Melamed
MuzykaThomas Newman
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiUSA
WWW
Gatunekdramat, melodramat, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Na bezludnym statku
[Morten Tyldum „Pasażerowie” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Science fiction czy dramat obyczajowy? „Pasażerowie” są jednym i drugim – opowiedziana historia nie mogłaby zaistnieć w innych warunkach, choć kosmiczne gadżety nie są tu najważniejsze. Najważniejszy jest – jak w każdej dobrej historii – człowiek.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Na bezludnym statku
[Morten Tyldum „Pasażerowie” - recenzja]

Science fiction czy dramat obyczajowy? „Pasażerowie” są jednym i drugim – opowiedziana historia nie mogłaby zaistnieć w innych warunkach, choć kosmiczne gadżety nie są tu najważniejsze. Najważniejszy jest – jak w każdej dobrej historii – człowiek.

Morten Tyldum
‹Pasażerowie›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPasażerowie
Tytuł oryginalnyPassengers
Dystrybutor UIP
Data premiery25 grudnia 2016
ReżyseriaMorten Tyldum
ZdjęciaRodrigo Prieto
Scenariusz
ObsadaJennifer Lawrence, Chris Pratt, Michael Sheen, Andy Garcia, Laurence Fishburne, Jamie Soricelli, Kimberly Battista, Fred Melamed
MuzykaThomas Newman
Rok produkcji2016
Kraj produkcjiUSA
WWW
Gatunekdramat, melodramat, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
„Avalon” to wielki statek kosmiczny w kształcie helisy, wiozący 5000 osadników do innego układu planetarnego. Wszystkie systemy mają być tak idealnie niezawodne, że kompania przewozowa nie pofatygowała się wystawieniem choćby symbolicznej wachty. Co doprowadza do sytuacji, gdzie odhibernowany wskutek awarii młody inżynier staje wobec perspektywy spędzenia reszty życia w samotności tak absolutnej, jak absolutne jest zero w skali Kelvina panujące na zewnątrz. Rozbitek na bezludnej wyspie może mieć JAKĄŚ nadzieję na uratowanie, może przynajmniej oswoić sobie zwierzątko. Jim – nie. Czeka go kilkadziesiąt lat życia w luksusowej klatce bez towarzystwa żadnej żywej istoty; jedyną namiastką kontaktu jest konwersacja z androidem-barmanem, zaprogramowanym głównie do prawienia uprzejmych banałów.
Pokusa wybudzenia któregoś ze współpasażerów narasta. Jim walczy z nią wszelkimi sposobami: alkoholem, wysiłkiem fizycznym, nawet niezrealizowaną próbą samobójczą. Chris Pratt przekonująco pokazuje ten dramat. Równie dobra jest Jennifer Lawrence w roli Aurory: kobiety początkowo przerażonej i zrozpaczonej , potem stopniowo oswajającej się z sytuacją i towarzyszem niedoli, a następnie znów strąconej na emocjonalne dno.
Wewnętrzne przeżycia i wzajemne relacje bohaterów są istotą filmu, więc akcja momentami toczy się nieznośnie powoli – szczególnie dla widzów znających zwiastun, który wskazuje, że nastąpi niezwykle burzliwa scena kulminacyjna. Co prawda sam jej przebieg jest dość przewidywalny, ale zarówno aktorzy jak i montażyści stanęli na wysokości zadania: niemal można poczuć wstrząsy kadłuba i żar eksplozji.
Kto zechce, może dopatrywać się w „Pasażerach” treści filozoficznych albo symbolicznych. Ewa i Adam, który jest zarazem wężem? (to skojarzenie podtrzymuje pokazany w ostatniej scenie „rajski ogród”, choć mnie przypomniała się raczej „Laputa” Miyazakiego). Uniwersalna ludzka samotność, gdzie każdy jest wyspą? A może przewrotna sugestia, że zły uczynek może czasem przynieść dobre rezultaty? Wszak w pojedynkę Jim nie byłby w stanie zaradzić krytycznej sytuacji…
Muzyka momentami zbyt natrętnie „tłumaczy” nastrój, za to warstwa wizualna robi wrażenie. W sumie otchłań kosmosu zawsze robi wrażenie, więc nawet jeśli oglądaliśmy „Grawitację”, to i tak mamy się czym zachwycać.
koniec
11 stycznia 2017

Komentarze

18 I 2017   23:07:17

Ten film jest przede wszystkim wariacją na temat 'Titanica'. Są tu: 1. wielki statek 2. przestronne, eleganckie wnętrza (których istnienie jest nie do końca uzasadnione) 3. pasażerowie liczeni w tysiącach 4. historia miłosna 5. różnice klasowe 6. odwaga i poświęcenie 7. kłopoty techniczne statku itd. Jeśli ktoś tych inspiracji nie zauważył, to nie zna się na kinie

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Kulawe konie: Sez. 1. odc. 3. Haki i wtyczki
Marcin Mroziuk

29 V 2023

Oczywiste jest, że służby specjalne często nie grają czysto, ale coraz więcej wskazuje, że tajna operacja, którą zaplanowała Diana Taverner, jest nie tylko nieetyczna, ale także łączy się z nadmiernym ryzykiem, a konsekwencje mogą ponieść wplątani w nią wbrew swej woli agenci z Slough House.

więcej »

East Side Story: Po nitce do (terrorystycznego) kłębka
Sebastian Chosiński

28 V 2023

Mogłoby się wydawać, że czasy, w których powstają bałwochwalcze filmy na temat funkcjonariuszy tajnych służb, już dawno minęły. Nawet w państwach postradzieckich. A jednak nie! Sześć lat temu w Kazachstanie Wiktor Klimow nakręcił obraz z okazji ćwierćwiecza istnienia Komitetu Bezpieczeństwa Narodowego. Osią fabularną tego propagandowego dzieła jest walka z islamistami z organizacji „Żołnierze Kalifatu”.

więcej »

Kulawe konie: Sez. 1. odc. 2. Przysługa za przysługę
Marcin Mroziuk

26 V 2023

Wprawdzie porywacze Hassana Ahmeda nie wyglądają na profesjonalistów, ale wygląda na to, że mimo pełnej mobilizacji wszystkich sił MI5 może mieć problem z odnalezieniem kryjówki Synów Albionów przed terminem zapowiedzianej egzekucji uwięzionego studenta. Trudno w tym momencie nie zastanawiać się, czy Robert Hobden może okazać się kluczem do uwolnienia brytyjskiego muzułmanina o pakistańskich korzeniach.

więcej »

Polecamy

Życie miejskie dla ubogich

Z filmu wyjęte:

Życie miejskie dla ubogich
— Jarosław Loretz

Drama na trzy ręce
— Jarosław Loretz

Nie, nie, wejście od frontu odpada
— Jarosław Loretz

Technika zgniłego Zachodu
— Jarosław Loretz

Tam, gdzie nikt nie patrzy
— Jarosław Loretz

Czy Herkules była kobietą?
— Jarosław Loretz

Prosimy nie regulować monitora
— Jarosław Loretz

Patyki eliminacji
— Jarosław Loretz

Pieczęć średniego zapieczętowania
— Jarosław Loretz

Dekoracje waść niszczysz!
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja ogląda: Styczeń 2018 (2)
— Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Maj 2017
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Styczeń 2018 (2)
— Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Maj 2017
— Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Imitacja
— Karolina Ćwiek-Rogalska

Esensja ogląda: Czerwiec 2012
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Mateusz Kowalski, Alicja Kuciel, Małgorzata Steciak, Agnieszka Szady

Buscemi ma norweskiego bliźniaka!
— Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Skażona utopia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Niejednoznaczny kot
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Harry Potter? Narnia? Mozart!
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Łowcy łowców potworów
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Mogiła i Pozgonny na tropie
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Lutnią w łeb, albo magia, miecz i rodzina
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

700 twarzy Greya, czyli Lublin się nie poddaje
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Coperdzikon
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Oko podarowane przez wilka
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Dżungla w browarze i burza w bramie…
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.