Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 21 lutego 2019

Serialomaniak.pl: Premiery i powroty seriali – luty 2019
Luty może być najkrótszym miesiącem, ale to wcale nie oznacza, że zabraknie w nim serialowych emocji.
Do księgarni marsz: Luty 2019
Nie mamy pewności czy w lutym czekaja nas długie, mroźne wieczory ale na wszelki wypadek prezentujemy nasze propozycje lektur, które mogą je umilić.
50 najlepszych filmów 2018 roku
Jak co roku prezentujemy Wam 50 najlepszych – naszym zdaniem – filmów minionych 12 miesięcy. Jak zwykle wiemy, że kolejność filmów na liście może być dyskusyjna, ale uważamy, że każdy z 50 zaprezentowanych w naszym rankingu filmów jest wart uwagi.
Książka Roku 2018 – nominacje
Już po raz jedenasty zapraszamy do udziału w naszym plebiscycie na Książkę Roku. Oto opisy 30 nominowanych pozycji wybranych przez nas spośród zeszłorocznych premier wydawniczych.
Do kina marsz: Luty 2019
Luty to zwyczajowo czas oscarowy – nie dziwi więc pakiet nominowanych filmów w naszych kinach. Z pewnością więc ten miesiąc zapowiada się pod względem filmowym arcyciekawie. A nie zabraknie też ciekawych animowanych propozycji dla młodszych widzów. I nie tylko, oczywiście.
50 najlepszych płyt 2018 roku
Czy zeszły rok był udany dla przemysłu muzycznego? Dobre pytanie. Spróbujemy jednak na nie odpowiedzieć, prezentując nasze tradycyjne zestawienie 50 najlepszych płyt, jakie ukazały się w ciągu minionych dwunastu miesięcy.

Filmy

Magazyn CLXXXIII

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

kinowe

Jak wytresować smoka 3
Dean DeBlois
Niewidzialny chłopak - Nowa Generacja
Gabriele Salvatores
Ogród rodzinny. Przyjaciel
Jan Hřebejk
Prodigy. Opętany
Nicholas McCarthy
Zakon Świętej Agaty
Darren Lynn Bousman
Z najwyższego szczytu
Serge Hazanavicius

więcej »

dvd i blu-ray (wybrane)

7 uczuć [DVD]
Marek Koterski
8. Mila [DVD]
Curtis Hanson
Gladiator [DVD]
Ridley Scott
King Kong [DVD]
Peter Jackson
Lady Bird [DVD]
Greta Gerwig
Pożegnanie z Afryką [DVD]
Sydney Pollack
Zakochany Szekspir [DVD]
John Madden
Żądło [DVD]
George Roy Hill

więcej »

Zapowiedzi

kinowe (wybrane)

Bracia Sisters
Jacques Audiard
Gdyby ulica Beale umiała mówić
Barry Jenkins
Granica
Ali Abbasi
Kafarnaum
Nadine Labaki
Kobiety mafii 2
Patryk Vega
My!
Rene Eller
Ułaskawienie
Jan Jakub Kolski
Corgi: Psiak królowej
Ben Stassen

więcej »

dvd i blu-ray (wybrane)

Climax [DVD]
Gaspar Noé
Jak pies z kotem [BR]
Janusz Kondratiuk
Jak pies z kotem [DVD]
Janusz Kondratiuk
Słudzy diabła [DVD]
Joko Anwar
Bezlitosny [DVD]
Sung-hyun Byun
Bezlitosny [BR]
Sung-hyun Byun
Halloween [DVD]
David Gordon Green
Lista Schindlera (steelbook 4K) [BR]
Steven Spielberg

więcej »

Władimir Kott
‹Karp rozmrożony›

EKSTRAKT:	70%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Karp rozmrożony
Tytuł oryginalny	Карп отмороженный
Reżyseria	Władimir Kott
Zdjęcia	Michaił Agranowicz
Scenariusz	Andriej Taratuchin, Dmitrij Łanczichin, Oksana Karas, Władimir Kott
Obsada	Marina Niejołowa, Alisa Frejndlich, Jewgienij Mironow, Anton Szpińkow, Tatiana Tuzowa, Olga Kożewnikowa, Natalia Surkowa, Siergiej Puskiepalis
Muzyka	Rusłan Muratow
Rok produkcji	2017
Kraj produkcji	Rosja
Czas trwania	101 min
Gatunek	dramat, komedia
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

East Side Story: Dwie – wcale nie zgryźliwe – tetryczki

Sebastian Chosiński

Pojawiająca się w tytule najnowszego filmu Władimira Kotta ryba nie ma nic wspólnego z Wigilią ani świętami Bożego Narodzenia. Symbolizuje coś innego, choć związanego – luźno – z tradycją chrześcijańską. „Karp rozmrożony” to bardzo gorzka komedia o przemijaniu i miłości, której akcja rozgrywa się na głębokiej rosyjskiej prowincji.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Dwie – wcale nie zgryźliwe – tetryczki

Władimir Kott
‹Karp rozmrożony›

EKSTRAKT:	70%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Karp rozmrożony
Tytuł oryginalny	Карп отмороженный
Reżyseria	Władimir Kott
Zdjęcia	Michaił Agranowicz
Scenariusz	Andriej Taratuchin, Dmitrij Łanczichin, Oksana Karas, Władimir Kott
Obsada	Marina Niejołowa, Alisa Frejndlich, Jewgienij Mironow, Anton Szpińkow, Tatiana Tuzowa, Olga Kożewnikowa, Natalia Surkowa, Siergiej Puskiepalis
Muzyka	Rusłan Muratow
Rok produkcji	2017
Kraj produkcji	Rosja
Czas trwania	101 min
Gatunek	dramat, komedia
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Mają Rosjanie pociechę z braci-bliźniaków Kottów. Urodzeni 22 lutego 1973 roku Władimir i Aleksandr są cenionymi reżyserami i scenarzystami filmowymi, których dzieła zdobyły już niejedną festiwalową nagrodę. Nie prześcigają się w tworzeniu nowych obrazów, nie rywalizują ani ze sobą, ani z innymi; odzywają się dopiero wtedy, gdy mają coś istotnego do powiedzenia. O obu mieliśmy już okazję parokrotnie pisać. Władimir Konstantinowicz zagościł na łamach „Esensji” chociażby jako twórca przejmujących dramatów psychologicznych „Gromozeka” (2010) oraz inspirowanego powieścią Maksima Gorkiego – przeniesionego jednak w czasy współczesne, to jest w XXI wiek – „Na dnie” (2014). Ukończywszy pracę nad ostatnim ze wspomnianych filmów, Kott zabrał się za „Karpia rozmrożonego”. Jako podstawę scenariusza wykorzystał nowelę autorstwa aktora Andrieja Taratuchina, którą dopracował jeszcze, korzystając z pomocy Dmitrija Łanczichina („Klasa specjalna”) oraz Oksany Karas („Lodołamacz”, „Dobry chłopiec”).

Bohaterką tej ironiczno-gorzkiej prowincjonalnej opowieści o przemijaniu jest emerytowana nauczycielka Jelena Michajłowna Nikiforowa. Od wielu już lat mieszka sama, zmagając się z trudami codziennego życia i nękającymi ją dolegliwościami. W pewnym sensie sama tak sobie pościeliła. Wcześnie została wdową; Siergieja, dużo starszego od niej, nigdy nie kochała, może dlatego po jego śmierci nie związała się z innym mężczyzną. Jedyną radością był dla niej ukochany syn Oleg. Nikiforowej zależało na tym, aby zdobył wykształcenie, dlatego po ukończeniu szkoły nalegała na to, aby wyjechał do dużego miasta. Chłopak uległ matce, pozostawiając w miasteczku swoją ukochaną Nataszę, zdobył dyplom, potem zaczął robić karierę i zdobył majątek. Teraz, wiecznie zapracowany, nie ma nawet czasu, aby oderwać się od codziennych zajęć i odwiedzić rodzicielkę. Ostatni raz był u niej… pięć lat temu. I kto wie, ile czasu jeszcze by minęło przed jego kolejnymi odwiedzinami, gdyby nie alarmistyczny telefon od „cioci Ludy”, czyli Ludmiły Baranowej, sąsiadki i przyjaciółki Jeleny Michajłownej.

W tym momencie zaczyna się właściwa część filmu. Wiekowa Jelena Michajłowna dowiaduje się bowiem od swego lekarza, byłego ucznia, że cierpi na niezwykle poważną chorobę serca. Może umrzeć w każdej chwili. Gdy wraca z przychodni do domu, spotyka po drodze rybaka Walerę (kolejnego z wychowanków), od którego dostaje, choć bardzo wzbrania się przed tym, karpia. Co ma teraz zrobić z nieszczęsną rybą? Z braku lepszego pomysłu pakuje ją do zamrażalnika. W czasie tej czynności nagle traci przytomność. Wezwany przez Ludę Oleg odbiera matkę ze szpitala i odwozi ją do domu. Nie może jednak zostać, obowiązki wzywają go do miasta – interesu trzeba pilnować, aby nie przepadła kolejna okazja podpisania korzystnego kontraktu. Staruszka nie ma mu tego za złe; przecież kiedyś sama wypchnęła go z domu w wielki świat. Wie, że jej samotność jest konsekwencją tamtej decyzji sprzed lat. Nie utyskuje więc, nie żali się, ale wręcz przeciwnie – decyduje się pomóc zapracowanemu synowi.

Jak? Następnego dnia po powrocie ze szpitala postanawia rozpocząć przygotowania do… własnego pogrzebu. Chce – jeszcze za życia – załatwić wszystkie formalności, dokonać wszystkich niezbędnych zakupów, aby Oleg Siergiejewicz, kiedy stanie się już najgorsze, nie musiał poświęcać swego cennego czasu na bieganie po sklepach i urzędach. Nie trzeba chyba dodawać, że takie podejście do sprawy budzi wielkie zdziwienie osób, które stają teraz na drodze Jeleny Michajłownej. Władimir Kott podszedł do swojej bohaterki z wielką delikatnością i czułością. Kreśląc portret psychologiczny Nikiforowej, przedstawia kobietą inteligentną i zdecydowaną, pozbawioną uprzedzeń i – na swój sposób – odważną, bo pogodzoną z tym, co ostateczne. Na jej tle zupełnie inaczej wypada Oleg – niekonkretny, rozchwiany emocjonalnie, w pewnym sensie wykorzeniony, ponieważ wyrwany, wbrew swej woli, ze swego naturalnego małomiasteczkowego środowiska. Syn Jeleny Michajłownej nigdy bowiem tak naprawdę nie zapuścił korzeni w nowym miejscu zamieszkania, z czego zaczyna zdawać sobie sprawę, kiedy to komiczny przypadek sprawia, że musi pozostać w rodzinnej miejscowości dłużej.

Premiera festiwalowa „Karpia rozmrożonego” miała miejsce w końcu czerwca ubiegłego roku podczas Moskiewskiego Festiwalu Filmowego, gdzie dzieło Władimira Konstantinowicza zgarnęło nagrodę publiczności oraz otrzymało nominację do lauru za najlepszy film. I chociaż reżyser musiał obejść się smakiem – statuetkę Złotego Świętego Jerzego otrzymał bowiem kto inny – nie krył zadowolenia. Polscy widzowie mogli obejrzeli obraz Kotta podczas listopadowego „Sputnika nad Polską”. Do szerokiej dystrybucji w ojczyźnie autora „Karp…” trafił jednak dopiero przed kilkoma dniami (18 stycznia). Hitem rosyjskich kin na pewno nie zostanie, ale kto się na niego wybierze – żałował na pewno nie będzie. Ta nostalgiczna opowieść, niepozbawiona momentów autentycznie zabawnych, ale i nadzwyczaj wzruszających ma w sobie niezwykły czar. Momentami przypomina „Dwóch zgryźliwych tetryków” (1993) Donalda Petriego, choć na tle amerykańskiej produkcji jawi się jako dzieło głębiej osadzone psychologicznie, przekazujące więcej prawdy o współczesnym świecie. Ale może przekonanie o tym wynika z tego, że zwyczajnie przedstawia rzeczywistość bliższą nam mentalnie.

W głównych rolach Kott obsadził gwiazdy kina radzieckiego i rosyjskiego. Nikiforową zagrała rzadko pojawiająca się w ostatnich latach na ekranie siedemdziesięcioletnia Marina Niejołowa („Monolog”), w jej syna wcielił się Jewgienij Mironow („Norweg”, „Czas pionierów”, „Matylda”), natomiast w ciocię Ludę – legendarna Alisa Frejndlich („Półtora pokoju, czyli Sentymentalna podróż do ojczyzny”, „Bolszoj”). Znanych twarzy nie zabrakło także w znaczących epizodach. Siergiej Puskiepalis („Dziewięć dni i jeden poranek”, „Bitwa o Sewastopol”) zagrał patologa Anisimowa, Aleksandr Baszirow („Kraina Oz”, „Muchamory”) – sprzedawcę trumien, Natalia Surkowa („Dureń”, „Rozwód na własne życzenie”) – pracownicę Urzędu Stanu Cywilnego, natomiast Anton Szpińkow („Sniegir”, „Przyciąganie”) – wnuka Ludmiła Baranowej. Za kamerą w roli operatora stanął doświadczony Michaił Arganowicz (słynna gruzińska „Pokuta”, „Miłość ON/OFF”), a ścieżka dźwiękowa wyszła spod ręki Rusłana Muratowa („Admirał”, „Pod przykrywką”, „Wysocki”).

21 stycznia 2018

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Chłopcy bawią się w Mad Maksy, a dziewczyny w ślub
Konrad Wągrowski

21 II 2019

Postapokaliptyczny wyniszczony świat przyszłości, regularnie najeżdżany przez przybyszy z innej planety. Międzygwiezdna podróż w towarzystwie kosmicznego awanturnika. Skomplikowana pętla czasowa. Zmiennokształtna królowa planety z obcego systemu gwiezdnego, która bierze ślub z ubranym na biało Batmanem. A wszystko to w realiach jednej piwnicy i jednego pokoju dziecięcego. Oj, trzeba przyznać, że fantazji twórcom drugiej „Lego Przygody” nie brakowało. Tylko czy dziecięcy widz jest w stanie się w (...)

więcej »

Krótko o filmach: Z nutką nostalgii
Marcin Mroziuk

19 II 2019

Wielu wybitnych aktorów pod koniec kariery grywa w filmach znacznie poniżej ich poziomu. Na szczęście nie dotyczy to Roberta Redforda, którego rola w „Gentlemanie z rewolwerem” w pełni zasłużyła na nominację do Złotego Globu. Zresztą jego partnerzy na planie wcale nie ustępują mu umiejętnościami.

więcej »

East Side Story: Tyle demona, ile trucizny w zapałce
Sebastian Chosiński

17 II 2019

Mam z tym filmem problem. Z jednej strony doceniam jego awangardową formę, z drugiej drażni mnie dezynwoltura, z jaką autor podchodzi do fabuły. Cieszą mnie nawiązania do rosyjskiej tradycji, ale martwi fakt, że wszystko to nie zmierza do jakiegoś określonego celu, a zatapia się jedynie w imitowaniu stylu Davida Cronenberga czy Nicolasa Windinga Refna. Jaki obraz wzbudził we mnie takie kontrowersje? „Rosyjski demon” Grigorija Konstantinopolskiego.

więcej »