Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 20 stycznia 2020

Najlepsze komiksy 2019 roku - nominacje
Podobnie jak rok temu, przedstawiamy Wam listę najlepszych premier komiksowych minionych 12 miesięcy wybranych przez redakcji Esensji. W tym roku jest 50 pozycji, na które będziecie mogli zagłosować, by ustalić listę czytelniczą.
Kurtka warta grzechu
W historii kinematografii wiele przedmiotów miało swoje znaczące pięć minut. Przypomnijcie sobie jak strużka potu ciekła wam po plecach na widok pewnej lalki, serca zdobywał balonik, umysł omamiał jedyny pierścień. Kurtka – główny bohater komedii „Deerskin” Quentina Dupieux – to jednak swoista nowość.
Do księgarni marsz: Grudzień 2019 – Styczeń 2020
Grudzień znów był bardzo ubogi wydawniczo, więc u nas pozownie łączone wydanie grudniowo-styczniowe przeglądu zapowiedzi ksiązkowych.
50 najlepszych filmów 2019 r. – finał!
Jak co roku prezentujemy Wam 50 najlepszych – naszym zdaniem – filmów minionych 12 miesięcy, wybranych spośród tych. które były pokazywane w polskich kinach w oficjalnej dystrybucji.

Filmy

Magazyn CXCII

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

kinowe

Demony prerii
Emma Tammi
Doktor Dolittle
Stephen Gaghan
Gorący temat
Jay Roach
Kawki na drodze
Olmo Omerzu
Miś Bamse i supermiód
Christian Ryltenius
Psy III. W imię zasad
Władysław Pasikowski

więcej »

dvd i blu-ray (wybrane)

Piłsudski [DVD]
Michał Rosa
Downton Abbey [BR]
Michael Engler
Downton Abbey [DVD]
Michael Engler
Grzeczni chłopcy [BR]
Gene Stupnitsky
Grzeczni chłopcy [DVD]
Gene Stupnitsky
To: Rozdział 2 [BR]
Andy Muschietti
To: Rozdział 2 [DVD]
Andy Muschietti
To: Rozdział 2 (4K) [BR]
Andy Muschietti

więcej »

Zapowiedzi

kinowe (wybrane)

1917
Sam Mendes
Błąd systemu
Nora Fingscheidt
Jojo Rabbit
Taika Waititi
Nasza mała Polska
Matej Bobrik
Nasze miejsce na Ziemi
John Chester
Proxima
Alice Winocour
Richard Jewell
Clint Eastwood
Śnieżka i Fantastyczna Siódemka
Sung-ho Hong, Moo-Hyun Jang, Young Sik Uhm

więcej »

dvd i blu-ray

Blues Brothers [DVD]
John Landis
Johnny English: Reaktywacja [DVD]
Oliver Parker
Powrót do przyszłości. Część II [DVD]
Robert Zemeckis
Sługi wojny [DVD]
Mariusz Gawryś
Tożsamość Bourne’a [DVD]
Doug Liman
Wyprawa Magellana [DVD]
Ángel Alonso

więcej »

Andrzej Wajda
‹Zemsta›

EKSTRAKT:	60%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Zemsta
Dystrybutor	Vision
Data premiery	4 października 2002
Reżyseria	Andrzej Wajda
Zdjęcia	Paweł Edelman
Scenariusz	Andrzej Wajda
Obsada	Janusz Gajos, Andrzej Seweryn, Roman Polański, Agata Buzek, Cezary Żak, Daniel Olbrychski, Katarzyna Figura, Rafał Królikowski, Jerzy Nowak, Henryk Gołębiewski, Lech Dyblik
Muzyka	Wojciech Kilar
Rok produkcji	2002
Kraj produkcji	Polska
Czas trwania	100 min
WWW	Polska strona Strona
Gatunek	komedia
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Nie mam już pomysłów, ale wciąż chce mi się kręcić
[Andrzej Wajda „Zemsta” - recenzja]

Eryk Remiezowicz

Uff, z wolna zaczyna wyczerpywać się zasób naszych klasyków, a przynajmniej klasyków filmowalnych. Stado sponsorów i reżyserów zagonione ogniem i mieczem pogalopowało swego czasu za panem Tadeuszem, z nadzieją dotarcia na łąki wyłożone zielonymi, a dziś… no cóż, dziś z całego owczego pędu pozostało im jedynie beczeć.

Eryk Remiezowicz

Nie mam już pomysłów, ale wciąż chce mi się kręcić
[Andrzej Wajda „Zemsta” - recenzja]

Andrzej Wajda
‹Zemsta›

EKSTRAKT:	60%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Zemsta
Dystrybutor	Vision
Data premiery	4 października 2002
Reżyseria	Andrzej Wajda
Zdjęcia	Paweł Edelman
Scenariusz	Andrzej Wajda
Obsada	Janusz Gajos, Andrzej Seweryn, Roman Polański, Agata Buzek, Cezary Żak, Daniel Olbrychski, Katarzyna Figura, Rafał Królikowski, Jerzy Nowak, Henryk Gołębiewski, Lech Dyblik
Muzyka	Wojciech Kilar
Rok produkcji	2002
Kraj produkcji	Polska
Czas trwania	100 min
WWW	Polska strona Strona
Gatunek	komedia
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Przemija wreszcie czas ułatwiania życia szkolnym leniom niechętnym lekturze, jeden Jerzy Hoffman próbuje jeszcze połączyć wiedźmina z Chmielnickim w „Starej Baśni”. Przyczyna takiego stanu rzeczy jest prosta – kasa się nie zgadzała, nawet wycieczki szkolne nie pozwalały się zaganiać na szkolne ekranizacje i mecenasi powiedzieli „stop”. Można by również twierdzić, że taki stan rzeczy spowodowała ostra krytyka wspólnych płodów Wielkich Pisarzy i Wielkich Reżyserów, ale pozwolę sobie wątpić co do skuteczności zawartych w gazetach opinii.

Jednym z ostatnich podrygów martwego olbrzyma poczętego z mariażu literackiej klasyki z kinem jest „Zemsta”. Przyznam się bez bicia – mnie się widziane do tej pory ekranizacje podobały, choć martwiło mnie, że robią to wszyscy naraz, bez rozwagi, z nadzieją, że się uda. Mamy w Polsce dobrych aktorów i zazwyczaj to oni byli w stanie wygrać to, co w scenariuszu najlepsze. A za najbardziej udaną uważam ekranizację „Pana Tadeusza”. Kinowa zajawka wabiła skutecznie, reżyser ten sam, aktorzy niezgorsi… A co mi tam. Pójdę.

Nie było aż tak źle. Zgrabna lekka komedyjka, ze znakomitym tekstem, świetnie zagrana (wyjątki później) bez trudu porwała mnie na dwie godziny. Nadszedł niestety koniec, który reżyser spieprzył koncertowo wręcz i obudzony we mnie krytycyzm zaczął wygłaszać swoje tezy i zapytania. Po pierwsze: a na cholerę Ogrodzieniec1)? A na cholerę ta zima? Przez pierwszy kwadrans, kiedy Papkin brnie przez śnieg do tej ruiny, kiedy szanowni państwo szlachta brną między kurami do swych odrzwi, powarkując na siebie spod wąsa, myślałem, że Wajda postanowił zrobić komedię opartą o absurd. Bo też Cześnik z Rejentem walczący o te ruiny ruin jawią się dwoma kogutami drącymi pióra o zaszczytne miejsce nakupie gnoju.

Nic z tego. Już zaczynało mi się podobać, a tu nagle „Zemsta” wróciła w koleiny sztuki teatralnej. Dialogi, nie powiem, niczego sobie, ale kiedy Polański zaczął do siebie monologować, czułem się rozczarowany. Okazało się, że poszedłem do kina na wyjątkowo wystawny teatr telewizji. Dyzgust rósł we mnie tym większy, im sztywniej Polański grał Papkina. Później rozkręcił się, po scenie z Klarą staje się prawdziwą ozdobą filmu. W przeciwieństwie do Seweryna, który rejenta Milczka zagrał źle od początku do końca. Przeforsował, włożył w to za wiele zapału, jego Milczek jest przejaskrawiony, za mało w nim… Milczka właśnie, za dużo pozera i jawnego wręcz oszusta.

Jak już raz do teatru weszliśmy, tośmy w nim zostali. Do końca, kiedy w reżyserze przebudził się lew i innowator i postanowił rozwalać mur. Scena już założenia była nadęta i wydumana, ale fruwające w powietrzu poliuretanowe bloki dodały jej żałosności. Na wierzch wylazł kompletny brak pomysłu na zrobienie czegokolwiek z „Zemstą”.

’Albert! Wychodzimy!’

Mówiąc krótko: dobra ekranizacja. Zabawna. I absolutnie do zapomnienia pół godziny po seansie.

1 listopada 2002

1) Nie uwierzycie, ale te drewniane balustradki były z pianki. Sam macałem.

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zderzenie wizji i osobowości
Marcin Mroziuk

20 I 2020

Cóż z tego, że „Dwóch papieży” ogląda się z przyjemnością, skoro po skończonym seansie okazuje się, że z filmu tego naprawdę niewiele nowego można dowiedzieć się o Benedykcie XVI czy Franciszku i w zasadzie nie do końca wiadomo, po co on w ogóle powstał.

więcej »

East Side Story: „Jeśli chcesz, to skacz!”
Sebastian Chosiński

19 I 2020

Jacy są młodzi, wielkomiejscy Rosjanie? Co siedzi w ich duszach i umysłach? Z jakimi borykają się problemami? Czego pragną i do czego dążą? Ile jest w nich buntu i przeciwko komu lub czemu go kierują? Te – i wiele innych pytań – stawia, a na niektóre nawet stara się odpowiedzieć, Aleksandr Gorczilin w swoim pełnometrażowym fabularnym debiucie zatytułowanym wieloznacznie… „Kwas”.

więcej »

Do sedna: Alejandro González Iñárritu. Amores perros.
Marcin Knyszyński

18 I 2020

Alejandro González Iñárritu jest jednym z najbardziej znanych reżyserów meksykańskich. Na dużym ekranie zadebiutował w 2000 roku – jego „Amores perros” zdobył wielkie uznanie widzów i krytyków oraz otworzył reżyserowi drogę do wielkiej kariery. Iñárritu opowiada o ludziach, których kontrola nad własnym życiem (a dotyczy to każdego z nas) jest tylko iluzją. Bohaterowie wyczuwają ten fakt podświadomie – nie przestają jednak dążyć do szczęścia, spełnienia a przede wszystkim miłości.

więcej »