Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 23 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Anthony Russo, Joe Russo
‹Avengers: Wojna bez granic›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAvengers: Wojna bez granic
Tytuł oryginalnyAvengers: Infinity War
Dystrybutor Disney
Data premiery26 kwietnia 2018
ReżyseriaAnthony Russo, Joe Russo
ZdjęciaTrent Opaloch
Scenariusz
ObsadaTessa Thompson, Scarlett Johansson, Karen Gillan, Chris Hemsworth, Tom Hiddleston, Elizabeth Olsen, Tom Holland, Chris Pratt
MuzykaAlan Silvestri
Rok produkcji2018
Kraj produkcjiUSA
CyklAvengers, Marvel Cinematic Universe
Gatunekakcja, fantasy, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Czekając na deus ex machina
[Anthony Russo, Joe Russo „Avengers: Wojna bez granic” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Od początku było wiadomo, że problemem „Infinity War” (wybaczcie, polska wersja tytułu gryzie mnie w mózg) będzie nadmiar postaci, z których każda powinna dostać swoje pięć minut. Oczywiście grozi to tym, że żadna nie zostanie wygrana porządnie, a kilka potencjałów się zmarnuje. I tak też się stało. Ale to jeszcze nie jest najgorsze.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Czekając na deus ex machina
[Anthony Russo, Joe Russo „Avengers: Wojna bez granic” - recenzja]

Od początku było wiadomo, że problemem „Infinity War” (wybaczcie, polska wersja tytułu gryzie mnie w mózg) będzie nadmiar postaci, z których każda powinna dostać swoje pięć minut. Oczywiście grozi to tym, że żadna nie zostanie wygrana porządnie, a kilka potencjałów się zmarnuje. I tak też się stało. Ale to jeszcze nie jest najgorsze.

Anthony Russo, Joe Russo
‹Avengers: Wojna bez granic›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAvengers: Wojna bez granic
Tytuł oryginalnyAvengers: Infinity War
Dystrybutor Disney
Data premiery26 kwietnia 2018
ReżyseriaAnthony Russo, Joe Russo
ZdjęciaTrent Opaloch
Scenariusz
ObsadaTessa Thompson, Scarlett Johansson, Karen Gillan, Chris Hemsworth, Tom Hiddleston, Elizabeth Olsen, Tom Holland, Chris Pratt
MuzykaAlan Silvestri
Rok produkcji2018
Kraj produkcjiUSA
CyklAvengers, Marvel Cinematic Universe
Gatunekakcja, fantasy, przygodowy
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Już po seansie „Doktora Strange’a” wiedziałam, że w kolejnych filmach dziury logiczne będą jeszcze większe, niż jest to ogólnie przyjęte w kinie superbohaterskim. O ile bez problemu mogę przejść do porządku dziennego nad faktem, że ciężko ranny Tony konstruuje sobie latającą zbroję w jaskini z kawałków złomu, o tyle wprowadzanie możliwości cofania czasu zabija jakąkolwiek logikę. Oraz dramatyzm, bo skoro można w ten sposób ożywić kogoś, kto zginął, to jak widz ma się przejmować śmiercią postaci, choćby i najbardziej dramatyczną? (nawiasem mówiąc, przez pierwszy kwadrans byłam święcie przekonana, że oglądamy sen albo deliryczną wizję któregoś z bohaterów).
Trudno coś konkretniejszego powiedzieć bez zdradzania kluczowych faktów – w każdym razie istnienie przedmiotów, które mają praktycznie nieograniczoną moc, jest w stanie zamordować każdą fabułę. A także spowodować lawinę pytań, że skoro przedmiot X potrafi Y, to dlaczego dana postać nie skorzystała z tego od razu, zamiast użerać się z przeciwnikami, albo dlaczego w jednych scenach wykorzystuje swoją moc, a w innych jakoś nie. Podobnie jest z nazbyt potężnymi postaciami (dlatego w uniwersum Supermana istnieje kryptonit): jeśli wiadomo, że bohater pokona każdego, to walki z jego udziałem stają się nudnym festiwalem naparzanek.
Rzecz jasna, nie oczekuję, że w kinie superbohaterskim naparzanek nie będzie, ale niech one mają jakiś sens! Albo na poziomie emocjonalnym (jak w „Wojnie bohaterów”), albo chociaż efektowną choreografię. Tymczasem już w zwiastunie bitwa z czterorękimi potworami bardzo negatywnie kojarzyła mi się z bitwą na Naboo w „Mrocznym widmie”. Seans tylko to potwierdził. No i rozbicie akcji na wiele oddalonych od siebie planów-planet zdecydowanie jej szkodzi. W kulminacyjnej scenie pierwszych „Avengersów” również przeskakiwaliśmy od bohatera do bohatera, jednak wszyscy działali niedaleko siebie: na helicarrierze albo w obrębie kilku kwartałów Nowego Jorku. No i oczywiście postaci było znacznie mniej. W „Infinity War” nawet widz dobrze znający poprzednie filmy może mieć wrażenie pewnego chaosu – nie wyobrażam sobie, co pojmie osoba zupełnie świeża. Chyba po prostu poogląda ładne efekty specjalne. Jest to, oczywiście, odwieczny problem filmów rozciągniętych na kilka części, jednak tu występuje z wyjątkową jaskrawością.
Problemem mnogości postaci jest, niestety, ograniczenie możliwości pokazania jakichś głębszych interakcji. Co mnie szczególnie rozczarowało, twórcy nawet nie próbowali rozwiązać konfliktu między Tonym a Kapitanem, w zamian oferując nam… rodzinne zaszłości Thanosa i Gamory. Zapewne miał to być pomysł na pokazanie wielowymiarowości postaci głównego antagonisty. Nie powiem, nawet się udało, ale czemu kosztem innych, ważniejszych bohaterów? Thanos zresztą to osobny problem. W „Spider-Man: Homecoming” pokazany został przeciwnik, który ma powody do takiego, a nie innego działania (zamiast standardowego „muaahahaha, przejmę władzę nad światem!”) i wygląda, jakby również tutaj twórcy starali się Tego Złego pogłębić i dać mu sensowną motywację. Sensowną, oczywiście, tylko z jego punktu widzenia, ale w każdym razie mnogość scen, w których z masowego i sadystycznego mordercy nagle wychodzi dobry wujek, wprawiła mnie w pewne pomieszanie. Przy czym nie są to nagłe zmiany nastroju szaleńca, tylko wyraźnie integralna część osobowości.
Miłość Nataszy i Bruce’a (której nagłe objawienie się w „Czasie Ultrona” nie zachwyciło większości widzów) została sprowadzona do „cześć”. Zamiast tego mamy romans Wandy z Visionem, co prawda będący logiczną kontynuacją ich zachowania w „Wojnie bohaterów”, ale jednak zbyt odwracający uwagę od istotnych rzeczy. Choć tu nie jestem obiektywna, bo postać Wandy od początku jej pojawienia się w „Czasie Ultrona” uważam za kiepsko zagraną i pozbawioną krztyny charyzmy. Natomiast coraz bardziej podoba mi się Tom Holland, bardzo przekonujący jako tyleż entuzjastyczny, co nieco zagubiony nastolatek. Robert Downey Jr jak zwykle kradnie każdą scenę, w której się pojawi, reszta aktorów właściwie nic sensownego nie ma do zagrania, a szkoda.
Mocną stroną filmu jest jak zwykle humor – i choć momentami nieco zbyt drastycznie zderza się na przykład pyskatość Rocketa z autentycznym bólem Thora, to jednak jest wiele świetnych momentów. Znakomicie zostaje rozegrane zamiłowanie Petera Parkera do popkultury oraz hulkowość Bannera. Komentarze Starka to klasa sama w sobie. Tym optymistycznym akcentem kończę, szykując się na drugi seans. Po którym być może w jakichś kwestiach zmienię zdanie.
koniec
26 kwietnia 2018

Komentarze

« 1 2
14 V 2018   17:17:24

Twój komentarz jest lepszy niż moja recenzja. Weź go rozwiń trochę i opublikujemy w dziale "Publicystyka"!

14 V 2018   22:36:52

Po takim komentarzu odredaktorskim moje ego spuchło do rozmiarów galaktyki. Oczywiście na wyrost, bo mowa jest od dwóch różnych tekstach: jeden to po prostu rzetelna recenzja, a drugi luźne dywagacje mitomana. Przy okazji: już sam tytuł recenzji uważam za arcygenialny i bogaty w treści.
Dziękuję za pochwały i propozycję, ale nie porwę się na tekst publicystyczny. Przede wszystkim dopiero wgryzam się w to Uniwersum. Nie znam komiksów, a z filmów Marvela widziałem może połowę. Na solidną publicystykę potrzebna byłaby lepsza znajomość kontekstu, a ja piszę z pozycji wannabe geeka. Dwa pierwsze „Thory” obejrzałem niedawno, po tym jak spodobał mi się „Ragnarok”. Gdyby nie to, pewnie dużo mniej bym z rozumiał z „Avengersów”. Niemniej miło, że ktoś czyta moje tasiemcowe tyrady.

03 VIII 2018   00:39:45

No i jeszcze warto dodać, że podejrzanie prosto pozbyli się tego czarodzieja, wyrzucając go w próżnię. Miał on zbyt potężne zdolności telekinetyczne - to się po prostu nie mogło udać.

« 1 2

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: W starej twierdzy w Kokandzie
Sebastian Chosiński

22 III 2023

Po trzech tadżyckich miniserialach opowiadających o instalowaniu władzy radzieckiej w Turkiestanie przyszła kolej na telewizyjne dzieło rodem z Uzbekistanu (chociaż z licznym udziałem aktorów rosyjskich, w tym samego Aleksandra Kajdanowskiego). Trzyczęściowa historia „Było to w Kokandzie” autorstwa Uzbeka Uczkuna Nazarowa oparta została na motywach wydanej w 1939 roku powieści Nikołaja Nikitina.

więcej »

Sprawa prywatna: Odc. 7. Tajemnica maski demona
Marcin Mroziuk

20 III 2023

Po raz kolejny możemy się przekonać, że główna bohaterka jest w gorącej wodzie kąpana, a zarazem ufając swej intuicji jest skłonna zaufać różnym osobom, nie zważając na wysuwane przeciw nim oskarżenia. Przy tej okazji wystawione na próbę będą też jej uczucia do Pabla i Andrésa, a na razie trudno przesądzić, czy któryś z nich w końcu zawładnie je sercem.

więcej »

East Side Story: „Złota Viagra” na męską niedoskonałość
Sebastian Chosiński

19 III 2023

Czosnek uprawiany jest przez ludzi od pięciu tysięcy lat. Jest nie tylko popularną przyprawą, ale przede wszystkim rośliną leczniczą, co dowiodły zresztą badania kliniczne. Przypisuje mu się także nadzwyczajne moce, dzięki którym odstrasza wampiry i czarownice. Czy można zatem dziwić się, że niejednokrotnie stał się również „bohaterem” filmów. Jak chociażby w obyczajowej tragikomedii kazachskiego reżysera Eldara Szybanowa zatytułowanej – adekwatnie do jej treści – „Górski czosnek”.

więcej »

Polecamy

Dekoracje waść niszczysz!

Z filmu wyjęte:

Dekoracje waść niszczysz!
— Jarosław Loretz

Ten człowiek jeszcze oddycha!
— Jarosław Loretz

Dama przed podróżą
— Jarosław Loretz

Dama w podróży
— Jarosław Loretz

Wymarzony kochanek
— Jarosław Loretz

Spaleni słońcem
— Jarosław Loretz

Dymek w lesie
— Jarosław Loretz

Beczka bezpieczeństwa
— Jarosław Loretz

Pomsta na ufokach
— Jarosław Loretz

Zupa jednak wyszła za słona
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Krótko o filmach: Avengers: Wojna bez granic
— Sebastian Chosiński

Thanos kopie tyłki!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż twórcy

Koniec podróży
— Kamil Witek

Esensja ogląda: Sierpień 2017 (1)
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry

Who Watches the Watchmen?
— Kamil Witek

Esensja ogląda: Maj 2015 (2)
— Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Czerwiec 2014 (2)
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Kiedy tarcza nie wystarcza
— Piotr Przytuła

Esensja ogląda: Kwiecień 2014 (2)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Agnieszka Szady

Bohater na nasze czasy
— Jarosław Robak

Tegoż autora

Coperdzikon
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Oko podarowane przez wilka
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Dżungla w browarze i burza w bramie…
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Malarka na walizkach
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Stawka większa niż qilin
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

„Patrzcie! On ma głowę pana Mifune!”
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Piękna-chan i Bestia-kun
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Hej ho, przez dżunglę by się szło
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Osobno, ale razem
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Magiczny matriarchat małomiasteczkowy
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.