Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 2 października 2023
w Esensji w Esensjopedii

Thomas Vinterberg
‹Kursk›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKursk
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery20 maja 2019
ReżyseriaThomas Vinterberg
ZdjęciaAnthony Dod Mantle
Scenariusz
ObsadaLéa Seydoux, Taron Egerton, Matthias Schoenaerts, Max von Sydow, Michael Nyqvist, August Diehl, Steven Waddington, Matthias Schweighöfer
MuzykaAlexandre Desplat
Rok produkcji2018
Kraj produkcjiBelgia, Luksemburg
Czas trwania112 min
Gatunekakcja, dramat
EAN9788380535718
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Skazani na śmierć
[Thomas Vinterberg „Kursk” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
To była jedna z najgłośniejszych katastrof przełomu wieków. Przypadła na początek panowania w Władimira Putina, który – po okresie rządów Borisa Jelcyna – postanowił udowodnić całemu światu, że Rosja jest w stanie powstać z kolan i odzyskać status supermocarstwa. A wypadek, któremu uległ flagowy okręt podwodny Floty Północnej przeczył tym zapewnieniom. Dlatego „Kursk” nakręcił reżyser z Danii za pieniądze belgijskie i… luksemburskie.

Sebastian Chosiński

Skazani na śmierć
[Thomas Vinterberg „Kursk” - recenzja]

To była jedna z najgłośniejszych katastrof przełomu wieków. Przypadła na początek panowania w Władimira Putina, który – po okresie rządów Borisa Jelcyna – postanowił udowodnić całemu światu, że Rosja jest w stanie powstać z kolan i odzyskać status supermocarstwa. A wypadek, któremu uległ flagowy okręt podwodny Floty Północnej przeczył tym zapewnieniom. Dlatego „Kursk” nakręcił reżyser z Danii za pieniądze belgijskie i… luksemburskie.

Thomas Vinterberg
‹Kursk›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKursk
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery20 maja 2019
ReżyseriaThomas Vinterberg
ZdjęciaAnthony Dod Mantle
Scenariusz
ObsadaLéa Seydoux, Taron Egerton, Matthias Schoenaerts, Max von Sydow, Michael Nyqvist, August Diehl, Steven Waddington, Matthias Schweighöfer
MuzykaAlexandre Desplat
Rok produkcji2018
Kraj produkcjiBelgia, Luksemburg
Czas trwania112 min
Gatunekakcja, dramat
EAN9788380535718
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Sierpień 2000 roku był w Rosji – dosłownie i w przenośni – bardzo gorącym miesiącem. Władimir Putin, namaszczony przez Borisa Jelcyna na prezydenta zaledwie kilka miesięcy wcześniej, dopiero mościł się na stołku. Wiedział już jednak, że będzie rządził krajem zupełnie inaczej niż jego poprzednik. Że dołoży wszelkich starań, aby jego ojczyzna na powrót stała się światowym supermocarstwem. Problem polegał jednak na tym, że rosyjska armia – niedoinwestowana i źle opłacana – była w fatalnym stanie. Co oczywiście starano się ukryć pod płaszczykiem odpowiednio sterowanej propagandy. Gdy jednak świat obiegła wiadomość o katastrofie okrętu podwodnego z napędem jądrowym K-141 Kursk (pływającego od grudnia 1994 roku) – flagowej jednostki Floty Północnej – stało się oczywiste, w jakim stanie znajduje się rosyjska marynarka wojenna.
Echa katastrofy Kurska pobrzmiewają wprawdzie w nakręconym w 2004 roku dramacie Władimira Chotinienki „72 metry”, jak również w późniejszym o dziewięć lat obrazie Jusupa Razykowa „Wstydzie” – ale to naprawdę są tylko echa. I to na dodatek dalekie. Bo kto w Rosji odważyłby się nakręcić film, który spotkałby się z otwartą niechęcią Kremla. Dlatego musiał wziąć się za to reżyser z Danii, pozyskując do swego projektu producentów z Belgii i Luksemburga. Thomas Vinterberg („Submarino”, „Polowanie”, „Komuna”) postanowił opowiedzieć tę historię, jak najściślej trzymając się faktów. Dlatego wykorzystał scenariusz Roberta Rodata („Szeregowiec Ryan”, „Patriota”), który oparł się na wydanej krótko po katastrofie dokumentalnej książce Roberta Moore’a „A Time to Die”.
Konstrukcją – przynajmniej jeśli chodzi o początek – „Kursk” przypomina „Łowcę jeleni”. Zaczyna się sielankowo, od ślubu jednego z bohaterów, marynarza Floty Północnej, na którym gośćmi są jego przyjaciele i towarzysze z wojska. Ci sami, z którymi krótko później wypływa w swój ostatni rejs – na Morze Barentsa – aby wziąć udział w wielkich, jak na tamte czasy, manewrach marynarki. Dla „Kurska” kończą się one po dwóch dniach, wraz z wybuchem, do jakiego doszło na pokładzie łodzi w wyniku wycieku z jednej z torped wysoko skondensowanego nadtlenku wodoru. Zniszczony w sporej części okręt opada na dno. Na powierzchni zaczynają się przygotowania do akcji ratunkowej, która jest prawdziwym wyścigiem ze śmiercią. Bo jeśli ktoś ocalał, to naprawdę jest niewiele czasu na to, aby przyjść mu z pomocą… Od momentu wybuchu Vinterberg prowadzi narrację dwutorowo: z jednej strony towarzyszy marynarzom w zatopionej łodzi, z drugiej ich dowódcom i kolegom, którzy dokładają wszelkich starań, by ocalić im życie.
Jedni i drudzy zdają się mieć przed sobą zadania niewykonalne: pierwsi – doczekać pomocy, drudzy – dotrzeć na czas. Akcję utrudnia bowiem fatalny stan techniczny podwodnej łodzi ratunkowej. Rozwiązaniem problemu byłoby przyjęcie oferty Brytyjczyków i Norwegów, ale to z kolei oznaczałoby przyznanie się do własnej słabości. Duński reżyser stanął przed trudnym zadaniem (i nie chodzi tu tylko o wyzwania natury technicznej), chcąc z jednej strony oddać prawdę historyczną, z drugiej natomiast – uniknąć oskarżeń o stworzenie dzieła uderzającego w rządzących na Kremlu (tak się składa, że wciąż tych samych). Jedyną jednoznacznie negatywną postacią okazuje się więc przysłany z Moskwy admirał Władimir Pietrenko (w tej roli Max von Sydow), którego główne zadanie polega na uciszeniu rodzin marynarzy i stonowanie towarzyszących wszystkim emocji. Podejmując taki temat, łatwo jest popaść w banał i przesadzić z patetyzmem. Vinterberg szczęśliwie unika i jednego, i drugiego. Udaje mu się to, ponieważ przybiera pozycję obserwatora neutralnego, aczkolwiek współczującego ofiarom i ich najbliższym.
Ci najbliżsi też zresztą stają się ofiarami katastrofy. Psychicznie wyniszcza ich bezsilność i nieudolność władz, które nie potrafią przyznać się do popełnionych błędów ani nawet zdobyć się na bezinteresowny żal. Ich „reprezentantką” Duńczyk czyni będącą w zaawansowanej ciąży Tanię (gra ją Francuzka Léa Seydoux) – żonę jednego z marynarzy, Michaiła Awierina (belgijski aktor Matthias Schoenaerts) – która znajduje w sobie odwagę, by głośno domagać się prawdy. Chociażby w kwestii odrzucenia przez Kreml zachodniej pomocy. Ten wątek natomiast pozwala reżyserowi wprowadzić na plan komandora Davida Russella (to postać autentyczna), w którego wcielił się Colin Firth (Oscar za pierwszoplanową rolę w „Jak zostać królem”), stojącego po drugiej stronie barykady – naprzeciw admirała Pietrenki. Należy oczywiście docenić faktograficzną stronę filmu, ale przy okazji wskazać też jego mankamenty.
Najdotkliwszym jest brak napięcia. „Kursk” jest bowiem emocjonalnie chłodny, co w zestawieniu z tym, że już przed rozpoczęciem seansu nawet średnio zorientowany w temacie widz zna zakończenie tej historii, sprawia, iż trudno przez niemal dwie godziny śledzić losy bohaterów z uwagą i zaangażowaniem. Rosjanie zapewne opowiedzieliby to z większym nerwem i wyższą temperaturą narracji, ale – wiadomo – tak szybko (jeżeli w ogóle) tego nie zrobią. Wydanie DVD też na kolana nie powala. To, co znajduje się w zakładce „Dodatki”, to jedynie zajawki innych obrazów. A przecież nie brakuje filmów dokumentalnych na temat katastrofy „Kurska”, które mogłyby być idealnym dopełnieniem dzieła Vinterberga.
koniec
31 maja 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Miłość nie wszystko wybacza
Sebastian Chosiński

1 X 2023

Miłość musi być! Z takiego założenia wychodzi uzbecki reżyser Hilol Nasimow. Obojętnie czy kręci film o współczesnej wojnie z przemytnikami i terrorystami (jak w „Hayocie”), czy też o Wielkiej Ojczyźnianej – jak, przynajmniej częściowo, w omawianym dzisiaj „Dziedzictwie” – nie może zabraknąć w nich rozbudowanego wątku melodramatycznego. Tym razem staje się on pretekstem do snucia wspomnień o niełatwym losie Uzbeków i Kazachów.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Niełatwo być geologiem
Sebastian Chosiński

27 IX 2023

Choć pustynia Kara-kum znajdowała się tysiące kilometrów od głównych frontów wojny niemiecko-radzieckiej, to i tam dotarli hitlerowscy dywersanci, którym na dodatek sprzyjały niedobitki miejscowych basmaczy. O takiej właśnie akcji niemieckiego wywiadu opowiada w „Gorących szlakach” uzbecki reżyser Jułdasz Agzamow.

więcej »

Fundacja: Sez. 1. odc. 10. Nic tak nie jednoczy jak wspólny wróg
Marcin Mroziuk

25 IX 2023

Możemy się przekonać, że w serialu znaczenie Hariego Seldona jest znacznie większe niż w cyklu Isaaca Asimova, gdyż tutaj nie tylko jest twórcą psychohistorii i obu Fundacji, lecz nawet po swej śmierci aktywnie uczestniczy w rozwoju wydarzeń.

więcej »

Polecamy

Międzygwiezdne fotele w natarciu

Z filmu wyjęte:

Międzygwiezdne fotele w natarciu
— Jarosław Loretz

Peregrynacje wyssane z palca
— Jarosław Loretz

Podróże międzygwiezdne de luxe
— Jarosław Loretz

E.T. wersja hard
— Jarosław Loretz

Ogrodowy nielot
— Jarosław Loretz

Mumii podejście drugie
— Jarosław Loretz

Mumia z gwiazd
— Jarosław Loretz

Pracownik idealny
— Jarosław Loretz

Niech się mury… drzewią?
— Jarosław Loretz

Interpol muzealny
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Trzęsienie ziemi
— Kamil Witek

Esensja ogląda: Sierpień 2015 (1)
— Jarosław Loretz, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja ogląda: Grudzień 2013 (3)
— Sebastian Chosiński, Karolina Ćwiek-Rogalska, Agnieszka Szady

Esensja ogląda: Marzec 2013 (4)
— Miłosz Cybowski, Grzegorz Fortuna, Gabriel Krawczyk, Małgorzata Steciak

Społeczeństwo nigdy nie zapomina
— Karolina Ćwiek-Rogalska

Anatomia fascynacji
— Urszula Lipińska

Bardzo ponura „Uroczystość”
— Katarzyna Michalak

Tegoż autora

Od Reinhardta do Hendrixa
— Sebastian Chosiński

Na długie jesienne wieczory…
— Sebastian Chosiński

Balsam dla duszy i ciała
— Sebastian Chosiński

Utopijna opowieść weselna
— Sebastian Chosiński

Grać obrazami, malować dźwiękami
— Sebastian Chosiński

Lamentacje nad losem ojców i synów
— Sebastian Chosiński

Trzej subtelni panowie
— Sebastian Chosiński

Kontemplacyjne rozkołysanie
— Sebastian Chosiński

Pieśń weselna w jazzowej tonacji
— Sebastian Chosiński

Kojące dźwięki daegeum
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.