Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 22 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Quentin Dupieux
‹Deerskin›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDeerskin
Tytuł oryginalnyLa daim
Dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Data premiery3 stycznia 2020
ReżyseriaQuentin Dupieux
ZdjęciaQuentin Dupieux
Scenariusz
ObsadaJean Dujardin, Adèle Haenel, Albert Delpy, Coralie Russier, Laurent Nicolas, Marie Bunel, Pierre Gommé, Caroline Piette
MuzykaJanko Nilovic
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiFrancja
Czas trwania77 min
Gatunekgroza / horror, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Kurtka warta grzechu
[Quentin Dupieux „Deerskin” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
W historii kinematografii wiele przedmiotów miało swoje znaczące pięć minut. Przypomnijcie sobie jak strużka potu ciekła wam po plecach na widok pewnej lalki, serca zdobywał balonik, umysł omamiał jedyny pierścień. Kurtka – główny bohater komedii „Deerskin” Quentina Dupieux – to jednak swoista nowość.

Kamil Witek

Kurtka warta grzechu
[Quentin Dupieux „Deerskin” - recenzja]

W historii kinematografii wiele przedmiotów miało swoje znaczące pięć minut. Przypomnijcie sobie jak strużka potu ciekła wam po plecach na widok pewnej lalki, serca zdobywał balonik, umysł omamiał jedyny pierścień. Kurtka – główny bohater komedii „Deerskin” Quentina Dupieux – to jednak swoista nowość.

Quentin Dupieux
‹Deerskin›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDeerskin
Tytuł oryginalnyLa daim
Dystrybutor Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Data premiery3 stycznia 2020
ReżyseriaQuentin Dupieux
ZdjęciaQuentin Dupieux
Scenariusz
ObsadaJean Dujardin, Adèle Haenel, Albert Delpy, Coralie Russier, Laurent Nicolas, Marie Bunel, Pierre Gommé, Caroline Piette
MuzykaJanko Nilovic
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiFrancja
Czas trwania77 min
Gatunekgroza / horror, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Jeżeli wcześniej zapoznaliście się z jakimkolwiek dziełkiem francuskiego mistrza kina absurdu, powinniście mieć świadomość zasad panujących w jego filmowym kramiku. Opary nonsensu wdycha się tu z każdym zaczerpnięciem powietrza. Klimat realności i fabularna sztampa są na zdecydowanym deficycie. W „Deerskin” punkt wyjścia na drodze do stopniowego odrywania się od rzeczywistości jest jednak nie byle jaki. Georges (Jean Dujardin), filmowiec-samozwaniec, melduje się w hotelu na odludziu. Portfel świeci pustkami, karta kredytowa jest bez pokrycia, ostatnie (i to niemałe) pieniądze poszły na zakup kurtki: w idealnym stanie, z frywolnymi frędzlami na rękawach, w kowbojskim stylu i przede wszystkim ze 100% skóry daniela. Jeżeli w tym momencie ogarnęło was uczucie bezgranicznej ekscytacji, sięganie do sedna dalszej motywacji Georges’a nie ma większego sensu. Zapewne właśnie gratulujecie sobie zabójczej stylówki, przeglądacie się w lustrze lub oglądacie własne odbicie w samochodowej szybie. Mężczyzna jednak nie poprzestaje na zachwycie z bezbłędnego szyku. Wszak, dopóki na świecie będą istniały inne kurtki, nie będzie w stanie spać spokojnie.
Na pierwszy rzut oka ta absurdalna komedia wydaje się być jedynie zgrabnym podejściem do tematu posiadania dziwacznej obsesji. W sumie nie ma tu rewolucji: Dupieux komponuje swój utwór na zasadzie romantycznej relacji między człowiekiem a obiektem własnych zachwytów. Autor „Morderczej opony„ dodaje jej jednak swój charakterystyczny stempelek. Georges prowadzi dialog z kurtałką, filmuje się wraz z nią w ciasnych selfie close-upach. Jeżeli wcześniej braliśmy go za zdziwaczałego ekscentryka, teraz mamy go już za kompletnego wariata. Dupieux nie popada zarazem w przesadne zadowolenie z wykreowanego poczucia ogólnego zabawnego skonfundowania. W jego rękach „Deerskin” nieustannie balansuje na granicy między kinem na serio a puszczaniem oka w kierunku widza. Na dodatek zręcznie porusza się między gatunkiem kina absurdu i krwawego slashera, nawet jeśli z pozoru wydaje się to być żeniaczka pozbawiona większego rozsądku.
W tej krótkiej, acz umiejętnie skondensowanej opowieści fabuła jest utkana z wielu kontrastów. Przewrotną komedię i sceny rodem z kina gore dzieli bowiem na ekranie cienka granica. Stąpanie po linii między oboma gatunkami nie wywołuje jednak poczucia stylowego dysonansu. Dupieux otacza swoich bohaterów korespondującą z gatunkowym miszmaszem scenariuszową dynamiką. W krucjacie przeciw kurtkom Georges szybko dochodzi do wniosku, że właściciele innych okryć nie pozbędą się ich tak łatwo. Najprostsze wydaje się kupno, lecz matematyka jest tu nieubłagana – stan konta równy zeru, kurtek na świecie miliony. Skoro zatem nie można odebrać ich po dobroci, pozostaje argument siły.
Do tej pory kino według Dupieux cierpiało na podstawowy mankament. Nawet jeśli wraz z biegiem czasu udawało się poukładać fabularne puzzle w miarę sensowną całość, reżyser nieustannie wstrząsał filmowym pudełkiem tak, aby całą układankę trzeba było rozpoczynać od nowa. Tym razem poskramia własny apetyt na odlot w kierunku rejestrów odbieranych często tylko przez samego siebie. Rolę w utrzymaniu tak Georges’a, jak i całego filmu w zjadliwej formule przyjmuje lokalna barmanka Denise (Adele Haenel). Prócz marnowania życia w opustoszałym barze, para się także amatorskim montowaniem filmów, choć do tej pory jej największym osiągnięciem jest poskładanie „Pulp Fiction” w chronologicznej kolejności. Co w kinie Tarantino jest odarciem z duszy, u Dupieux zdaje się zbawienne. Absurdy Georgesa znajdują swą przeciwwagę, nagrywane bez ładu i większej myśli dokumentacje kolejnych morderstw, nabierają fabularnych kształtów. Denise może i nie obnaża kreowanego bezsensu, lecz podobnie jak większość widzów „Deerskin”, świadomych doświadczanej abstrakcji, gra w proponowaną jej grę dla osobistej przyjemności.
Georges to najlepsza rola Jeana Dujardina od czasu oscarowego „Artysty”. Nawet jeśli zbyt często przychodzi mu grać drugie skrzypce, bycie partnerem dla tak krzykliwej garderoby to właściwie jak stanie na najwyższym stopniu podium. Nie musi przy tym silić się na pozę obowiązkowego amanta, zza paska bez grama auto żenady wystaje nie najmniejszy już brzuszek, twarz pokrywa siwiejąca broda. Można oczywiście tym samym potraktować „Deerskin” jako manifest kryzysu męskości, gdzie ekstrawagancka i krzykliwa szata ma przykrywać i uzupełniać ubytki w samczym ego. U Dupieux jednak naczelny kierunek uprawianej sztuki rzadko kiedy schodzi z celownika. Zanim znajdziemy w „Deerskin” drugie dno, nasz umysł wykona fikołki we wszystkie możliwe kierunki.
W gruncie rzeczy „Deerskin” łatwo da się utożsamić ze swoim głównym bohaterem, i tym ludzkim i materialnym. Jest odrobinę nie w modzie, ale przy tym ma zdolność w przyciąganiu uwagi i ciekawości. Można się prześcigać w określaniu go wymyślnymi terminami jak „retro” czy ”vintage”, lecz ja po prostu nazywam to kawałkiem osobnego, lecz przyzwoitego kina.
koniec
3 stycznia 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: W starej twierdzy w Kokandzie
Sebastian Chosiński

22 III 2023

Po trzech tadżyckich miniserialach opowiadających o instalowaniu władzy radzieckiej w Turkiestanie przyszła kolej na telewizyjne dzieło rodem z Uzbekistanu (chociaż z licznym udziałem aktorów rosyjskich, w tym samego Aleksandra Kajdanowskiego). Trzyczęściowa historia „Było to w Kokandzie” autorstwa Uzbeka Uczkuna Nazarowa oparta została na motywach wydanej w 1939 roku powieści Nikołaja Nikitina.

więcej »

Sprawa prywatna: Odc. 7. Tajemnica maski demona
Marcin Mroziuk

20 III 2023

Po raz kolejny możemy się przekonać, że główna bohaterka jest w gorącej wodzie kąpana, a zarazem ufając swej intuicji jest skłonna zaufać różnym osobom, nie zważając na wysuwane przeciw nim oskarżenia. Przy tej okazji wystawione na próbę będą też jej uczucia do Pabla i Andrésa, a na razie trudno przesądzić, czy któryś z nich w końcu zawładnie je sercem.

więcej »

East Side Story: „Złota Viagra” na męską niedoskonałość
Sebastian Chosiński

19 III 2023

Czosnek uprawiany jest przez ludzi od pięciu tysięcy lat. Jest nie tylko popularną przyprawą, ale przede wszystkim rośliną leczniczą, co dowiodły zresztą badania kliniczne. Przypisuje mu się także nadzwyczajne moce, dzięki którym odstrasza wampiry i czarownice. Czy można zatem dziwić się, że niejednokrotnie stał się również „bohaterem” filmów. Jak chociażby w obyczajowej tragikomedii kazachskiego reżysera Eldara Szybanowa zatytułowanej – adekwatnie do jej treści – „Górski czosnek”.

więcej »

Polecamy

Dekoracje waść niszczysz!

Z filmu wyjęte:

Dekoracje waść niszczysz!
— Jarosław Loretz

Ten człowiek jeszcze oddycha!
— Jarosław Loretz

Dama przed podróżą
— Jarosław Loretz

Dama w podróży
— Jarosław Loretz

Wymarzony kochanek
— Jarosław Loretz

Spaleni słońcem
— Jarosław Loretz

Dymek w lesie
— Jarosław Loretz

Beczka bezpieczeństwa
— Jarosław Loretz

Pomsta na ufokach
— Jarosław Loretz

Zupa jednak wyszła za słona
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

15. T-Mobile Nowe Horyzonty: Na tropie rzeczywistości
— Kamil Witek

Esensja ogląda: Październik 2012 (DVD i Blu Ray)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Gabriel Krawczyk, Jarosław Loretz, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski

Źle, źle, źle
— Patrycja Rojek

12. T-Mobile Nowe Horyzonty: Dzień drugi
— Patrycja Rojek, Kamil Witek, Zuzanna Witulska

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.