Człowiek po przejściach
„Rork” należy do tych komiksów, które do dziś rozpalają wyobraźnię czterdziestoletnich fanów opowieści obrazkowych w Polsce.

Ale czemu szaleńca?
Słusznie polecaliśmy „Bibliotekę szaleńca” w listopadzie 2020 w cyklu „Do księgarni marsz”. Opis przedziwnych nie-tylko-książek wciąga jak pasjonujący thriller, miejscami pozwalając na odreagowanie napięcia wybuchami głośnego śmiechu (w zamierzonych przez autora miejscach).

Fantastyczne antologie: Mechaniczne żurawie
Swego czasu dość intensywnie reklamowana antologia „Inne światy” jest zbiorem nierównym, ale przynajmniej część tekstów ma klimat i inspiruje do przemyśleń.

Weekendowa Bezsensja: 40 najgorszych okładek płyt 2020 roku i bonus
Miniony rok, choć zachwiał branżą muzyczną, nie wpłynął na podwyższenie jakości okładek zdobiących albumy. Tu wciąż mamy znaczną nadreprezentację.

Pan Samochodzik po latach: Perypetie pewnego kustosza
W „Niesamowitym dworze” głównemu bohaterowi przyjdzie się zmierzyć zarówno z duchami (których – jak wszystkim wiadomo – przecież nie ma), jak i zupełnie realnymi rywalami. W każdym razie wyobraźnię czytelników rozpala kolejna niezwykła zagadka, z którą musi zmierzyć się Pan Samochodzik.

Lupin: Odc. 4. Prawdziwa potęga mediów
Po tym, co widzieliśmy w poprzednim odcinku, oczywiście należało się spodziewać, że główny bohater weźmie na celownik Huberta Pellegriniego. Dawny pracodawca Babakara będzie jednak dla Assane’a niezwykle trudnym przeciwnikiem.

Poczet polskich medalistów (z małymi wyjątkami)
Czy można stworzyć komiks pozbawiony fabuły i wydać go w 200 tysiącach egzemplarzy, by rozszedł się jak świeże bułeczki. Owszem, można: „Polacy na olimpijskich arenach” najlepszym tego przykładem.

Na rubieżach rzeczywistości: Lęk i odraza w Kalifornii
Dziś przejdziemy „Przez ciemne zwierciadło”, aby stoczyć się na samo dno – tak oto Philip K. Dick podsumował wspomniany etap swojego życia. W sumie nie tylko – to były życia wielu mu podobnych, ówczesnych buntowników wobec rzeczywistości. A ta, jak to zwykle bywa, potraktowała ich bezlitośnie.

Czy książki czytają ludzi? Autorzy kontra czytelnicy
Czemu jedni bohaterowie literaccy budzą naszą sympatię, a innych mamy ochotę własnoręcznie zadusić? Czy twórca ma prawo oczekiwać, że czytelnicy zinterpretują dzieło zgodnie z intencjami? Dyskusja zaczęła się od „Teatru węży”, a dokąd nas zaprowadziła – przekonajcie się sami.