Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 23 maja 2022

Iść w stronę słońca
„Legendarne miasta” to tytuł pierwszego tomu z przygodami Alvara Mayora. Album zawiera osiemnaście rozgrywających się w XVI wieku opowieści o przygodach tajemniczego przewodnika, który w kolejnych podróżach po Ameryce Południowej poszukuje prawdy o sobie samym.
Pulsujący rytm metropolii
„Kot w Tokio” to nowoczesna opowieść o japońskiej stolicy i jej mieszkańcach. Smaki, kolory, zapachy, dźwięki wibrują i mieszają się ze sobą, tworząc jedyny w swoim rodzaju pejzaż wielkiego miasta.
Pan Samochodzik po latach: Pośród szaleńców i gangsterów
„Pan Samochodzik i człowiek z UFO” pod wieloma względami różni się do poprzednich części cyklu Zbigniewa Nienackiego. Nie dość bowiem, że akcja powieści toczy się poza Europą, to jeszcze istotne znaczenie ma tutaj wątek fantastyczny. Zapewne w ten sposób autor starał się zdyskontować rosnącą w latach osiemdziesiątych popularność literatury science fiction, ale zabieg ten może budzić ambiwalentne odczucia.
Krótko o grach: Technika walki gazrurką
Dawno żadna gra komputerowa (a do tego zręcznościówka!) nie sprawiła mi tyle frajdy co „Streets of Rage 4”. Czwarta odsłona hitu sprzed lat może nie jest żadną rewolucją, ale w świetnym stylu reaktywuje nieco już wyświechtany gatunek.
Upload: Sez. 2. odc. 7. Powrót z zaświatów
Nie ulega wątpliwości, że para głównych bohaterów jest naprawdę zdeterminowana, aby uniemożliwić realizację planu Davida Choaka. W tym celu Nathan musi odzyskać dostęp do tylnych furtek ukrytych w jego programie, który został wykorzystany przez Freeyond. Dokonanie tego nie będzie jednak takie proste.
Wspomnienie przyszłości
W naszej Galerii prezentujemy prace tegorocznego laureata nagrody Best Artist przyznanej przez Europejskie Stowarzyszenie Science Fiction (ESFS) – Rocha Urbaniaka
Kroniki księżycowe: Zanik ducha albo „jak od pospolitości zbawić świat”
W drugiej części Trylogii Księżycowej Jerzego Żuławskiego dwóch członków Bractwa Prawdy nieopatrznie uruchomiło statek kosmiczny Marka Zwycięzcy i ku własnemu przerażeniu wystartowało na Ziemię. Co zastaną, gdy już dolecą?

Filmy

Magazyn CCXVI

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

kinowe

Brak nowości w minionym tygodniu. Aby zobaczyć wcześniejsze, kliknij.

dvd i blu-ray

Brak nowości w minionym tygodniu. Aby zobaczyć wcześniejsze, kliknij.

Zapowiedzi

kinowe

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

dvd i blu-ray

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

Aleksiej German młodszy
‹Areszt domowy›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Areszt domowy
Tytuł oryginalny	Дело
Reżyseria	Aleksiej German młodszy
Zdjęcia	Iwan Burłakow
Scenariusz	Aleksiej German młodszy, Maria Ogniewa
Obsada	Merab Ninidze, Anna Michałkowa, Roza Chajrullina, Anastazja Mielnikowa, Swietłana Chodczenkowa, Aleksandr Pal, Wan Duanige, Anastazja Tałyzina, Aleksandra Borticz, Jurij Utkin, Maria Gierasimienko, Anna Blinowa, Siergiej Kuzniecow, Anatolij Kondiubow
Muzyka	Andriej Surotdinow
Rok produkcji	2021
Kraj produkcji	Rosja
Czas trwania	106 min
Gatunek	dramat, psychologiczny
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

East Side Story: Dawid-intelektualista kontra Goliat-mer
[Aleksiej German młodszy „Areszt domowy” - recenzja]

Sebastian Chosiński

Polscy widzowie mogli oglądnąć najnowsze dzieło Aleksieja Germana młodszego – dramat psychologiczny „Areszt domowy” – podczas tegorocznego festiwalu „Sputnik nad Polską”. Doceniło go także jury tego przeglądu, przyznając tej ironiczno-gorzkiej opowieści o zderzeniu samotnego inteligenta z systemem trzecią nagrodę. Gorzej, że temat fabuły jest tak bardzo aktualny – i to nie tylko w kontekście rosyjskim.

Sebastian Chosiński

East Side Story: Dawid-intelektualista kontra Goliat-mer
[Aleksiej German młodszy „Areszt domowy” - recenzja]

Aleksiej German młodszy
‹Areszt domowy›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Areszt domowy
Tytuł oryginalny	Дело
Reżyseria	Aleksiej German młodszy
Zdjęcia	Iwan Burłakow
Scenariusz	Aleksiej German młodszy, Maria Ogniewa
Obsada	Merab Ninidze, Anna Michałkowa, Roza Chajrullina, Anastazja Mielnikowa, Swietłana Chodczenkowa, Aleksandr Pal, Wan Duanige, Anastazja Tałyzina, Aleksandra Borticz, Jurij Utkin, Maria Gierasimienko, Anna Blinowa, Siergiej Kuzniecow, Anatolij Kondiubow
Muzyka	Andriej Surotdinow
Rok produkcji	2021
Kraj produkcji	Rosja
Czas trwania	106 min
Gatunek	dramat, psychologiczny
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

O tym, że ten film powstał właśnie teraz, a nie za lat pięć czy dziesięć, zdecydował poniekąd nieszczęśliwy przypadek pod postacią pandemii. Aleksiej German młodszy (rocznik 1976) – bardzo ceniony i wielokrotnie nagradzany, zarówno w Rosji, jak i na świecie, twórca filmów artystycznych („Papierowy żołnierz”, 2008; „Pod elektrycznymi chmurami”, 2015; „Dowłatow”, 2018) – pracował akurat nad dramatem wojennym „Powietrze”, kiedy życie nas wszystkich zostało przewrócone do góry nogami. Zdjęcia trzeba było przerwać. Wtedy reżyser wpadł na pomysł, aby czas wolny wykorzystać na nakręcenie zupełnie nowego filmu – kameralnego dramatu zbliżonego w formie do przedstawienia teatralnego. Sięgnął tym samym po gotowy już od kilku lat scenariusz autorstwa Marii Ogniewej (do tej pory znanej głównie ze średnio udanego horroru „Dama Pikowa: Po drugiej stronie lustra”) i wyruszył z ekipą filmową do położonej pod Petersburgiem wsi Riepino.

Prace postępowały ekspresowo i już po dwudziestu pięciu dniach zdjęciowych padł ostatni klaps. Z postprodukcją też nie było większych problemów, w efekcie na początku lipca tego roku „Areszt domowy” zaprezentowano na festiwalu w Cannes (w prestiżowej sekcji „Un Certain Regard”), miesiąc później oglądnęło go publiczność festiwalowa w Karlowych Warach (sekcja „Horyzonty”), a w drugiej połowie września obraz Germana młodszego trafił do dystrybucji kinowej w Rosji. I z miejsca wywołał dyskusje (niekoniecznie natury artystycznej), ponieważ – jak się okazało – jego fabuła mogła kojarzyć się z jak najbardziej współczesnymi zdarzeniami, jakie miały miejsce nie tak dawno w Rosji. I chociaż reżyser zapewnia, że w jego najnowszym dziele nie ma odniesień do rzeczywistości, wielu mimo wszystko odczytuje je przez pryzmat tego, co przed paru laty spotkało jego kolegę po fachu Kiryła Sieriebriennikowa. I trudno dziwić się temu, skoro głównym bohaterem dramatu jest… podejrzany o przywłaszczenie mienia publicznego intelektualista.

W tym konkretnym przypadku jest nim pięćdziesięcioletni Dawid Guramowicz Ochaładze, wykładowca literatury rosyjskiej na jednym z prowincjonalnych uniwersytetów. Poznajemy go w czasie rozprawy wstępnej, podczas której sędzina skazuje go na tytułowy (choć tylko w wersji polskiej) areszt domowy, w którym ma czekać do właściwego procesu. Z bransoletką z GPS-em wraca do domu, by zacząć nowy etap swojego życia. Praktycznie bez kontaktów ze światem zewnętrznym, nie ma bowiem prawa do korzystania z telefonu i Internetu. Wyrok, jaki mu grozi, to co najmniej kilkuletnia odsiadka. Chyba że do wszystkie się przyzna, wtedy istnieje szansa, że kara zostanie złagodzona. A do czego miałby się przyznać? Do tego, że – jak twierdzi mer miasta – ukradł… piętnaście krzeseł. Groteskowe? Wydawałoby się takie, gdyby nie fakt, że Dawid może naprawdę pójść za kratki. Jak to możliwe? Wszystko ma tutaj swoje drugie dno.

Ochaładze – deklarujący, że jest zwolennikiem demokratycznej republiki parlamentarnej – poszedł bowiem na wojnę z lokalną władzą i oskarżył mera o przywłaszczenie 5 milionów rubli. Od tego momentu zaczęła się jego gehenna. Profesor zadarł z niewłaściwymi ludźmi – takimi, którzy nie przebaczają i gotowi są wykorzystać wszystkie mechanizmy władze, aby zniszczyć swoje wroga. Mimo to Ochaładze nie odpuszcza, nie ulega presji otoczenia (choć staje się ona z czasem coraz silniejsza i przybiera coraz brutalniejsze formy), ma zamiar walczyć o sprawiedliwość i swoje dobre imię, a w konsekwencji – chce władzom udowodnić złodziejstwo. Te z kolei podejmują różne próby jego „zmiękczenia”, nie wahając się przed niczym. Dawid (biblijne imię bohatera na pewno nie jest tu przypadkiem) staje do nierównej walki z Goliatem, gotów dla idei zapłacić nawet najwyższą cenę.

German młodszy nakręcił metaforyczny film o systemie autorytarnym, w którym – podobnie jak w „Lewiatanie” (2014) Andrieja Zwiagincewa – jednostka z góry wydaje się być skazana na pożarcie przez mitycznego potwora. Ale to również bardzo gorzki obraz portretujący relacje międzyludzkie i stawiający zasadnicze pytania natury moralnej. Choćby to, jak my sami zachowalibyśmy się, gdyby bliska nam osoba znalazła się na miejscu Dawida? Bylibyśmy gotowi, narażając się władzom, stać wiernie u jego boku, wspierać go, wiedząc, że za chwilę sami możemy znaleźć się pod presją i zostać oskarżeni o coś, czego nie zrobiliśmy? Chociaż wydźwięk „Aresztu domowego” jest ponury, film niesie też ze sobą nadzieję. Profesor, oprócz ataków, spotyka się także z wyrazami poparcia – nawet jeżeli są to głosy ciche i pojedyncze, to jednak są. Oznaczają, że ludzi takich jak on jest więcej. I oni właśnie stają się nadzieją dla kraju.

Aleksiej German młodszy nigdy nie stronił od filmów, które mogły nie spodobać się władzy. Pod tym względem przypomina polskich reżyserów z epoki „kina moralnego niepokoju”. „Areszt domowy” wpisuje się zresztą w ten nurt, świadcząc o wielkiej odwadze reżysera. W głównej roli autor obsadził jednego ze swoich ulubionych aktorów – mieszkającego od prawie trzech dekad w Austrii Gruzina Meraba Ninidzego („4 dni maja”, „Zakładnicy”), na którego przyjazd do Rosji w czasach pandemii zgodę musiało uzyskać Ministerstwo Kultury. Na drugim planie pojawiają się natomiast między innymi: Anna Michałkowa („Kokoko”, „Selfie”) jako adwokatka Dawida, Roza Chajrullina („Orda”, „Bestia”) w roli matki profesora oraz Aleksandra Borticz („Przewodnik”, serial „Bagno”) jako jego córka. Poza tym na ekranie zobaczyć możemy również Swietłanę Chodczenkową („Do wynajęcia dom z wszystkimi niedogodnościami”, „Bohater”), którą wciela się w pielęgniarkę doglądającą Ochaładzego, oraz Aleksandra Pala („Hardcore”, „Wierność”), któremu z kolei przypadła w udziale rola śledczego „zmiękczającego” obwinionego. Za kameralną ścieżkę dźwiękową do filmu odpowiadał stary znajomy Germana młodszego, Andriej Surotdinow („Pod elektrycznymi chmurami”), natomiast klimatyczne zdjęcia są autorstwa Iwana Burłakowa, który w ostatnich latach specjalizuje się między innymi w… horrorach („Narzeczona”, „Świt”).

19 grudnia 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Wychowane przez wilki: Sez. 2, Odc. 1. Inny klimat, czyli nowe szanse i zagrożenia
Marcin Mroziuk

23 V 2022

W drugim sezonie „Wychowanych przez wilki” następuje radykalna zmiana scenerii. Bohaterowie opuszczają bowiem niezbyt urodzajne rejony Keplera-22b i przenoszą się do strefy tropikalnej, gdzie znajduje się kolonia ateistów.

więcej »

East Side Story: Przeżyć w Piekle
Sebastian Chosiński

22 V 2022

Dwa lata po premierze pełnometrażowy debiut dokumentalny kijowskiej reżyserki Iryny Cyłyk – nagrodzony na festiwalu Sundance „Ziemia jest niebieska jak pomarańcza” – nabrał bolesnej aktualności. Jego tematem jest bowiem los rodzin mieszkających na obszarze ogarniętego konfliktem zbrojnym od 2014 roku Donbasu.

więcej »

I nie wierz nikomu, bo nie trafisz do domu
Sebastian Chosiński

21 V 2022

Najpierw było japońskie anime „Jin-Rô” Hiroyukiego Okiury. Niemal dwadzieścia lat później za aktorski remake jego dzieła zabrali się Koreańczycy. Zmienili miejsce akcji, dorzucili co nieco od siebie fabularnie – i w świat poszła „Wilcza Brygada” Jee-woon Kima. W efekcie powstał całkiem przyzwoity film akcji (z elementami science fiction), ale do poziomu obraz z Kraju Kwitnącej Wiśni jednak nie dorósł.

więcej »