Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Marina Zenovich
‹Polański: Ścigany i pożądany›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPolański: Ścigany i pożądany
Tytuł oryginalnyRoman Polanski: Wanted and Desired
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery13 listopada 2009
ReżyseriaMarina Zenovich
ZdjęciaTanja Koop
Scenariusz
MuzykaMark De Gli Antoni
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania99 min
Gatunekdokument
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Polański – lokator w absurdalnym labiryncie życia
[Marina Zenovich „Polański: Ścigany i pożądany” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Roman Polański z pewnością zasłużył na tomy opasłych ksiąg opisujących jego dzieła, jak i na dobre filmy dokumentalne pokazujące go jako wrażliwego, bardzo utalentowanego człowieka, którego życiowe losy przeplatają się w niesamowity sposób z twórczością. Niestety, centralnym punktem większości (o ile nie wszystkich) z nich pozostaje fakt uwiedzenia trzynastoletniej Samanthy Gailey 10 marca 1977 roku. Nie inaczej jest z dokumentem „Polański: Ścigany i pożądany”.

Łukasz Twaróg

Polański – lokator w absurdalnym labiryncie życia
[Marina Zenovich „Polański: Ścigany i pożądany” - recenzja]

Roman Polański z pewnością zasłużył na tomy opasłych ksiąg opisujących jego dzieła, jak i na dobre filmy dokumentalne pokazujące go jako wrażliwego, bardzo utalentowanego człowieka, którego życiowe losy przeplatają się w niesamowity sposób z twórczością. Niestety, centralnym punktem większości (o ile nie wszystkich) z nich pozostaje fakt uwiedzenia trzynastoletniej Samanthy Gailey 10 marca 1977 roku. Nie inaczej jest z dokumentem „Polański: Ścigany i pożądany”.

Marina Zenovich
‹Polański: Ścigany i pożądany›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPolański: Ścigany i pożądany
Tytuł oryginalnyRoman Polanski: Wanted and Desired
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery13 listopada 2009
ReżyseriaMarina Zenovich
ZdjęciaTanja Koop
Scenariusz
MuzykaMark De Gli Antoni
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania99 min
Gatunekdokument
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Dobrze, że ten film pojawia się u nas w kinach i wpisuje się w cały ten nurt narodowej debaty. Pewnie gdyby nie aresztowanie Polańskiego 26 września, na polskie ekrany by nie trafił. Niemniej jednak dobrze, że jest, bo pokazuje, że w przeciwieństwie do rodzimych komentatorów, na problem Polańskiego można spojrzeć obiektywnie. Zenovich nie odziera reżysera z godności, jak próbują to robić nasi prawicowi szczekacze, ani nie miesza z błotem trzynastoletniej dziewczynki, którą pseudohumaniści nazywają prostytutką. Przy tej okazji chciałoby się powiedzieć: wychodzi słoma z butów (albo szydło z worka)… W takich okolicznościach film Mariny Zenovich na naszym małym i ciasnym podwórku okazuje się być potrzebnym głosem zdrowego rozsądku.
„Polański: Ścigany i pożądany” koncentruje się głównie na zdarzeniach sprzed trzydziestu lat, które rzuciły na wizerunek – uznawanego wówczas za geniusza – twórcy „Chinatown” cień niesławy. Reżyserka nie ucieka od tematu w stronę taniej sensacyjności. Stara się dogłębnie zbadać problem. Z tego względu próbuje zanalizować sylwetkę i charakter Polańskiego, przenikając w najbardziej intymne zakamarki jego biografii, jak chociażby śmierć Sharon Tate i straszne okoliczności, które jej towarzyszyły. Archiwalne zdjęcia wykorzystane przez Zenovich pokazują Polańskiego jako zdruzgotanego człowieka, którego spotkał horror, jakiego sam nie byłby pewnie w stanie nigdy wymyślić. Nie przeprowadza jednak tym samym prostego wnioskowania, jakoby tak wrażliwy człowiek nie mógł dopuścić się gwałtu, albo że odczuwał zrozumiałą potrzebę pociechy w ramionach młodych dziewcząt. Zwraca jednak uwagę na różnorodność charakteru Polańskiego, jak i na wieloaspektowość życia. To prawda, że Polański nie stronił od nastolatek, które aspirowały do dorosłości i wielkiej filmowej kariery (Nastassja Kinski), i to prawda, że byli ludzie skłonni to wykorzystać (matka Samanthy Gailey). Bohaterem swojego filmu Zenovich robi jednak przede wszystkim człowieka, który w jakiś niezrozumiały, osobliwy sposób przyciąga do siebie niesamowite, często makabryczne zdarzenia. A to sprawia, że wywołuje bardzo skrajne emocje.
Jednak głównym punktem swojego dokumentu uczyniła sprawę ucieczki Polańskiego przed amerykańskim wymiarem sprawiedliwości. Reżyserka postawiła sobie za cel zbadanie wszystkich możliwych tropów i przeprowadziła bardzo wnikliwe dziennikarskie śledztwo. O ile sam fakt kontaktu seksualnego Polańskiego z trzynastoletnią dziewczynką pozostawał bezsporny, bo Polański przyznał się do niego, o tyle obiektywność sędziego i bezstronność kierowanego przez niego procesu budziła spore wątpliwości. Adwokat, ale też i prokurator prowadzący sprawę przyznali, że sędzia Laurence Rittenband nie mógł być uznany za wiarygodnego. A w świetle nowych faktów, jakie zostały odkryte, sama ofiara, Samantha (teraz już Geimer), przyznała, że postąpiłaby podobnie jak Polański i uciekła z kraju. Z licznych wywiadów wyłania się obraz sędziego jako człowieka małostkowego, przeraźliwie ambitnego i żądnego zemsty za niesubordynację, której według niego dopuścił się Polański, gdy w trakcie trwania postępowania sądowego fotografował się w towarzystwie kobiet. Rittenband uznał, że Polański zakpił sobie tym z niego samego i odebrał to bardzo emocjonalnie.
Największą zaletą filmu Zenovich jest bezstronność. Reżyserka nie feruje wyroków, raczej poszukuje prawdy. Jednak robi to też ze świadomością, że prawda obiektywna nie istnieje. Stara się jednak pokazać motywację wszystkich bohaterów zaangażowanych w sprawę: prawników, policjanta prowadzącego śledztwo, Samanthy i jej matki, ale przede wszystkim samego Polańskiego. Chociaż, co ciekawe, z nim samym nie rozmawia, wykorzystuje jedynie archiwalne zdjęcia i wywiady. Dzięki temu sprytnemu chwytowi uzyskuje efekt pewnej obiektywizacji, ale też sytuuje figurę Polańskiego jakby w innej rzeczywistości, podkreślając tym samym jego odmienność i związaną z tym nieuchronną samotność.
koniec
13 listopada 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Sprawa prywatna: Odc. 8. Mroczne echo przeszłości
Marcin Mroziuk

27 III 2023

Po tym, jak wychodzi na jaw, że zabójca fleur-de-lis pierwszą kobietę zabił przed trzydziestu laty w Ourense, oczywiście konieczne jest podążenie przez Marinę tym nowym tropem. Co istotne, w odcinku tym nie tylko poznajemy rozwiązanie tej zagadki kryminalnej, ale możemy też liczyć na sporo emocji w związku z działaniami głównej bohaterki.

więcej »

East Side Story: Ból fantomowy
Sebastian Chosiński

26 III 2023

To, jak do tej pory, jedyny taki film w dorobku Akana Satajewa – współczesny thriller psychologiczny, któremu blisko do inspiracji dokonaniami Kanadyjczyka Denisa Villeneuve’a. „Samotna” (względnie „Ona”) to historia kobiety, która próbuje poradzić sobie z traumą. A wszystko to sfilmowane zostało w futurystycznie wyglądającym centrum Astany.

więcej »

The Last of Us: Odc. 8. Żeby żyć, trzeba jeść
Marcin Mroziuk

24 III 2023

Trzeba przyznać, że ten odcinek – w odróżnieniu od poprzedniego – wreszcie dostarcza widzom atrakcji, na jakie czekają. Para głównych bohaterów musi bowiem przetrwać nie tylko borykając się z chorobą Joela i niedoborem jedzenia, ale także stawić czoła grupie naprawdę groźnych ludzi.

więcej »

Polecamy

Dekoracje waść niszczysz!

Z filmu wyjęte:

Dekoracje waść niszczysz!
— Jarosław Loretz

Ten człowiek jeszcze oddycha!
— Jarosław Loretz

Dama przed podróżą
— Jarosław Loretz

Dama w podróży
— Jarosław Loretz

Wymarzony kochanek
— Jarosław Loretz

Spaleni słońcem
— Jarosław Loretz

Dymek w lesie
— Jarosław Loretz

Beczka bezpieczeństwa
— Jarosław Loretz

Pomsta na ufokach
— Jarosław Loretz

Zupa jednak wyszła za słona
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

Trzy surrealistyczne ewangelie i genezis z oka
— Łukasz Twaróg

Western, czyli wstydliwe marzenia kowboja
— Łukasz Twaróg

Seks i inne nudziarstwa
— Łukasz Twaróg

Młotek na chrześcijan
— Łukasz Twaróg

Rodzina w ruinie
— Łukasz Twaróg

Bardzo śmieszna tragedia
— Łukasz Twaróg

Sen, który nie przeminął
— Łukasz Twaróg

Wiem, że nic nie wiem
— Łukasz Twaróg

Mokrą ręką na goły tyłek
— Łukasz Twaróg

Ćwierćnaga prawda w ciasnym gorsecie konwencji
— Łukasz Twaróg

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.