Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 maja 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXVI

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Hermann Huppen
‹Wieże Bois-Maury #5: Alda›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWieże Bois-Maury #5: Alda
Scenariusz
Data wydania10 lutego 2014
RysunkiHermann Huppen
Wydawca Wydawnictwo Komiksowe
CyklWieże Bois-Maury
ISBN978-83-936849-9-1
Cena38,00
Gatunekhistoryczny
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Historia w obrazkach: Miłość złe humory ma
[Hermann Huppen „Wieże Bois-Maury #5: Alda” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Po czwartej, nieco słabszej, odsłonie „Wież Bois-Maury” Hermanna Huppena, w połowie lutego ukazał się w Polsce tom piąty tego kultowego komiksu. Z czego należy cieszyć się podwójnie. Że jest! I że autor osiągnął w nim ponownie bardzo wysoki poziom! Choć „Alda” – tytuł odnosi się do kolejnego bohatera, a raczej bohaterki, serii – to opowieść niezwykle mroczna i dołująca.

Sebastian Chosiński

Historia w obrazkach: Miłość złe humory ma
[Hermann Huppen „Wieże Bois-Maury #5: Alda” - recenzja]

Po czwartej, nieco słabszej, odsłonie „Wież Bois-Maury” Hermanna Huppena, w połowie lutego ukazał się w Polsce tom piąty tego kultowego komiksu. Z czego należy cieszyć się podwójnie. Że jest! I że autor osiągnął w nim ponownie bardzo wysoki poziom! Choć „Alda” – tytuł odnosi się do kolejnego bohatera, a raczej bohaterki, serii – to opowieść niezwykle mroczna i dołująca.

Hermann Huppen
‹Wieże Bois-Maury #5: Alda›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWieże Bois-Maury #5: Alda
Scenariusz
Data wydania10 lutego 2014
RysunkiHermann Huppen
Wydawca Wydawnictwo Komiksowe
CyklWieże Bois-Maury
ISBN978-83-936849-9-1
Cena38,00
Gatunekhistoryczny
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Fabuła piątej odsłony słynnego cyklu Hermanna Huppena nawiązuje bezpośrednio nie do poprzedniego, ale jeszcze wcześniejszego tomu opowieści, czyli trzeciego w kolejności „Germaina”. Biorąc pod uwagę punkt wyjścia „Aldy”, można zaryzykować stwierdzenie, że od wydarzeń przedstawionych we wzmiankowanym powyżej albumie musiało minąć co najmniej kilka miesięcy, jeśli nie kilka lat. Tytułowa bohaterka, z którą rozstaliśmy się w dość dramatycznych okolicznościach, zdołała bowiem ułożyć sobie życie. Los jakimś cudem postanowił się do niej uśmiechnąć. Teraz jest właścicielką zajazdu, który nie tylko wydźwignęła z ruiny, ale też uczyniła miejscem bardzo przyjaznym dla podróżnych i wędrowców. Mogą oni skorzystać w nim zarówno z jadła i popitki, jak i wdzięków pięknych kobiet, co zresztą nie bardzo podoba się okolicznym mnichom. Ale nie powinno nas to dziwić; pamiętamy przecież, że jasnowłosa piękność do szczególnie pruderyjnych pań się nie zaliczała.
Choć prowadzi już zupełnie inne życie, Alda nie może zapomnieć o Germainie; wciąż gnębią ją wyrzuty sumienia i świadomość, że w pamięci mężczyzny może już po wsze czasy pozostać zapisana jako zdrajczyni. Co jakiś czas wraz z gośćmi przybywającymi do zajazdu z okolic Tours docierają do niej wieści, mówiące o przywódcy bandy nikczemników, który sieje przerażenie, grabiąc i mordując. Słyszy też o rycerzach, przygotowujących się do wielkiego polowania na złoczyńców. Wszystko wskazuje na to, że bezkarność Germaina powoli zbliża się do końca. W tym samym czasie błędny rycerz Aymar de Bois-Maury i jego wierny giermek Oliwier, po powrocie z pielgrzymki do Santiago de Compostela (którą Huppen przedstawił w „Reinhardcie”), przemierzają ziemie należące do pana Yvona de Portela. Aymar przed laty bywał tu wielokrotnie, biorąc udział w organizowanych przez niego turniejach, dlatego tak bardzo dziwi go panująca wszędzie cisza i pustka. Gdyby nie rozkwitająca dokoła zieleń, można by pomyśleć, że trafili do piekła.
Prawda okazuje się jednak wcale nie tak odległa. Kiedy wreszcie docierają do zamku Portela, stary arystokrata, choć raduje się na widok Aymara, nie ma dla przybyszów dobrych wieści. Jego ziemie nawiedziła straszliwa choroba, żona zmarła, a syn Raymond nie wrócił z krucjaty. Po zamku pałętają się natomiast jacyś dziwni i podejrzani oberwańcy; ton nadają im wyjątkowo niesympatyczny Markus i kilkadziesiąt lat młodsza od hrabiego niejaka Guillaumette, która zdołała zawrócić właścicielowi posiadłości w głowie. Bois-Maury instynktownie wyczuwa, że coś jest nie tak, ale zanim zdoła odkryć prawdę, popada wraz z Oliwierem w ogromne tarapaty. W piątym tomie opowieści Hermanna ponownie przecinają się drogi najważniejszych bohaterów serii – Germaina i Aymara – i ponownie odbywa się to w nadzwyczaj dramatycznych okolicznościach. Dość powiedzieć, że niewiele brakuje, aby obaj zapłacili za swoją niefrasobliwość głową. Nie dzieje się tak tylko dlatego, że inni mają wobec nich do spłacenia długi wdzięczności.
Scenariusz „Aldy”, podobnie jak to miało miejsce w przypadku drugiej („Heloiza de Montgri”) i trzeciej („Germain”) odsłony serii Huppena, jest majstersztykiem fabularnym. Autorowi udało się idealnie powiązać kilka luźnych wątków i jeszcze raz spleść ze sobą losy postaci, których drogi, jak mogło się wydawać, na dobre się już rozeszły. W tle obserwujemy zaś dodatkowo dramat starego, zidiociałego do granic czytelniczej wytrzymałości hrabiego Yvona de Portela, który jawi się jako postać tyleż odstręczająca, co żałosna i godna politowania. Oprócz klasycznie awanturniczo-sensacyjnej intrygi (w tej części trup ściele się wyjątkowo gęsto), mocną stroną „Aldy” jest również rozbudowana warstwa psychologiczna. Belgijski scenarzysta i rysownik ma niezwykłą umiejętność kreślenia bardzo wyrazistych portretów swoich bohaterów; żaden z nich nie jest miałki, to ludzie z krwi i kości. Za jednymi można pójść w ogień, innych chętnie w ogień by się wrzuciło, ale chyba nikogo nie pozostawiają oni obojętnymi. Podsumowując: „Alda” to pod każdym względem fascynująca lektura!
koniec
5 marca 2014

Komentarze

05 III 2014   18:11:38

A ja mam z inną okładką...

05 III 2014   21:42:32

Ja też . :)

05 III 2014   21:42:52

Nie pojmuję jak można w recenzji komiksu nie wspomnieć nawet jednym słowem o grafice? Dla mnie, a wiem, że nie jestem w tym odosobniony, najważniejszy w komiksie jest rysunek, dopiero później scenariusz...

06 III 2014   08:49:48

Kiedy recenzuje się piąty tom komiksu, w którym graficznie nie zmienia się nic, a wszystko w zasadzie na ten temat napisało się już przy okazji czterech wcześniejszych - można. :)

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Filozoficzne mordobicie
Dagmara Trembicka-Brzozowska

29 V 2023

To pierwszy „pełnometrażowy” album z serii „Rick i Morty”, który się u nas ukazał – dotąd mieliśmy okazję czytać jedynie albumy zbierające krótsze fabuły. „Rick i Morty idą do piekła” to komiks, w którym scenarzysta, Ryan Ferrier, trochę eksperymentował i w związku z tym – nie wszystko mu się udało.

więcej »

Gra tajemnic
Maciej Jasiński

28 V 2023

Mimo gwiazdorskiej obsady, pierwszy filmowy „Legion Samobójców” nie był specjalnie udanym dziełem. Drugi okazał się produkcją o wiele lepszą, a James Gunn pokazał jak powinno się robić takie filmy: łączące przemoc, humor i grupę wyrzutków, którzy często mają - delikatnie mówiąc - coś z deklem. Czy komiksowa „Zła krew” podąża tym samym tropem?

więcej »

Rewolucja bez rewolucji
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

27 V 2023

Rewolucja w świecie mutantów zapoczątkowana przez Jonathana Hickmana nie ograniczyła się tylko do X-Men, ale także innych składów. O jednym z nich opowiada album „Świt X: New Mutants”.

więcej »

Polecamy

Superbohater zza biurka

Niekoniecznie jasno pisane:

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Z tego cyklu

Powinno być lepiej
— Sebastian Chosiński

Konkwistadorzy!
— Sebastian Chosiński

Z Kijowa do Algieru
— Sebastian Chosiński

Zaskakująco dobrze
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Do utraty tchu i zmysłów
— Sebastian Chosiński

Pycha kroczy przed upadkiem
— Wojciech Gołąbowski

Co znaczy współpraca
— Wojciech Gołąbowski

Bardzo na czasie
— Wojciech Gołąbowski

Miłość w czasach wojny
— Marcin Osuch

Przeczuwając własną śmierć
— Wojciech Gołąbowski

Tegoż twórcy

Gwiazda wyrwana z galaktyki
— Sebastian Chosiński

Diamenty nie zapewniają wieczności
— Sebastian Chosiński

Na miedzianej ziemi
— Tomasz Nowak

Prawo i bezprawie
— Tomasz Nowak

Odwaga i poświęcenie
— Sebastian Chosiński

Prosto i spójnie
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Tragedia pomyłek
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Co za porąbana rodzinka!
— Sebastian Chosiński

Bystanders w czasach pogardy
— Sebastian Chosiński

Słowo Boże nie zawsze niesie otuchę
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.