Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 20 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXIV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Joann Sfar
‹Aspirine›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAspirine
Scenariusz
Data wydania15 grudnia 2015
RysunkiJoann Sfar
Wydawca Timof i cisi wspólnicy
ISBN9788363963774
Cena110,00
Gatunekhumor / satyra
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Miłosne kroniki wampirów
[Joann Sfar „Aspirine” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Aspirine” to komiks o dalszych przygodach nieustannie poszukującego prawdziwej miłości wampira Fernanda. Znajdują się tu trzy opowieści, w których motywami przewodnimi są sprawy fundamentalne: miłość, sprawiedliwość i człowieczeństwo. Nie zmienia tego nawet fakt, że głównymi bohaterami opowieści są wampiry, czarownice, golemy i duchy. Można nawet stwierdzić, że wszystkie te stwory są w swym postępowaniu bardziej ludzkie niż niektórzy ludzie pojawiający się na planszach komiksu.

Paweł Ciołkiewicz

Miłosne kroniki wampirów
[Joann Sfar „Aspirine” - recenzja]

„Aspirine” to komiks o dalszych przygodach nieustannie poszukującego prawdziwej miłości wampira Fernanda. Znajdują się tu trzy opowieści, w których motywami przewodnimi są sprawy fundamentalne: miłość, sprawiedliwość i człowieczeństwo. Nie zmienia tego nawet fakt, że głównymi bohaterami opowieści są wampiry, czarownice, golemy i duchy. Można nawet stwierdzić, że wszystkie te stwory są w swym postępowaniu bardziej ludzkie niż niektórzy ludzie pojawiający się na planszach komiksu.

Joann Sfar
‹Aspirine›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAspirine
Scenariusz
Data wydania15 grudnia 2015
RysunkiJoann Sfar
Wydawca Timof i cisi wspólnicy
ISBN9788363963774
Cena110,00
Gatunekhumor / satyra
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
W pierwszej z trzech opowieści zebranych w tomie, wampir Fernand wplątuje się w konflikt pomiędzy ludźmi i czarownikami. Poirytowany rozmową z Magdą – kobietą, która wynajmuje pokój w jego posiadłości, wylatuje na miasto, żeby się nieco rozerwać. Po drodze wstępuje na drinka do sypialni jakiejś śpiącej kobiety, ale ten dzień (a właściwie noc) nie należy do udanych. Podczas, gdy Fernand raczy się krwią prosto z szyi śpiącej niewiasty (oczywiście popijając tylko jednym kłem, by nie zrobić jej krzywdy), nagle oślepia go niesamowity błysk. Okazuje się, że Nope – dziewczyna, która przedstawia się jako wiedźma, zrobiła mu zdjęcie. Tak rozpoczyna się burzliwa i namiętna znajomość, która rozwija się na tle polowania na czarownice prowadzonego przez tłum uzbrojonych i groźnych ludzi, z którym walkę podejmuje czarownik – demoniczny i bezwzględny doktor Casiglia.
Kolejna opowieść zatytułowana „Lud, który jest Golemem” stanowi kontynuację pierwszej. Tym razem jednak główną rolę odgrywa tu stary Eliaou i stworzony przez niego Golem. Doktor Casiglia, który już dał się poznać jako osoba bezkompromisowa, chce wykorzystać Golema w swojej krucjacie przeciwko tym, którzy dopuszczają się coraz częstszych ataków na czarowników i czarownice. Krótko mówiąc, Casiglia chce zrobić z Golema bezwzględnego potwora, jednak takie rozwiązanie jest sprzeczne z postawą życiową Eliaou. Starego człowieka nie są wstanie przekonać nawet sugestie, że tylko kwestią czasu jest to, kiedy ofiarą prześladowań staną się inne mniejszości. Konfrontacja dwóch wizji tego, jak należy rozwiązać narastający problem prześladowań prowadzi do zaskakującego finału.
Trzecia opowieść jest już znacznie luźniej związana z dwiema poprzednimi. „Wiek, w którym umieramy” jest opowieścią o miłości. Dopiero w tej historii jako główna bohaterka – albo raczej jako jedna z postaci pierwszoplanowych – pojawia się tytułowa Aspirine. Nieszczęśliwie zakochana w Frenandzie wampirzyca przez przypadek poznaje dwie osobliwe postaci, które gruntownie zmieniają jej życie. Innym tragicznym bohaterem pojawiającym się w tej opowieści jest Richard Mauroami, który ma poważny problem związany z damsko-męskimi relacjami. Jest on mianowicie laskołakiem – zamienia się w wilka na widok dziewczyny, która mu się spodoba. Zatwardziały playboy, który do tej pory nie spotykał się dwukrotnie z tą samą kobietą, ku swemu zdziwieniu zakochuje się w Josamicinie – siostrze tytułowej bohaterki komiksu. Dalszy rozwój wypadków pokazuje, że także w świecie wampirów i wilkołaków wszystko ostatecznie sprowadza się do miłosnych rozgrywek.
Choć trzy zebrane w tomie opowieści na pierwszy rzut oka stanowią co najwyżej kronikę przygód nocnych stworów, to w gruncie rzeczy podejmują one – jak to zazwyczaj bywa z komiksami Joanna Sfara – wiele fundamentalnych problemów. Jednym z głównych motywów komiksu jest kwestia człowieczeństwa. Snując opowieść o niesamowitych przygodach wampirów, czarownic, golemów i laskołaków autor stawia filozoficzne pytania o to, czym jest człowieczeństwo i gdzie są jego granice. Czy uzasadnione jest zabijanie ludzi, którzy dokonują bezmyślnych mordów? Czy taki czyn jest aktem sprawiedliwości, czy też stawia jego sprawcę na równi z tymi, których chciał ukarać? Czy zemsta może być jeszcze uznawana za sprawiedliwe karanie, czy też jest już czynem niewiele różniącym się od tego, który stał się jej punktem wyjścia? Jednoznacznych odpowiedzi na te pytania oczywiście nie ma, ale każda z postaci, która określoną opcję wybiera, zazwyczaj przywołuje mniej lub bardziej przekonujące argumenty.
Drugim równie ważnym motywem komiksu, najwyraźniej jednak zaakcentowanym dopiero w trzeciej opowieści, jest miłość. W dwóch pierwszych historiach rozterki miłosne były jedynie tłem dla rozważań o naturze człowieczeństwa, natomiast w trzeciej Sfar pokazuje niezwykle skomplikowane relacje łączące poszczególnych bohaterów zastanawiając się nad tym, co stanowi istotę miłości. Każdy z bohaterów jej poszukuje, ale dla każdego z nich jest ona czymś zupełnie innym. Pod powierzchnią błahych i zabawnych – na pierwszy rzut oka – rozterek, rozgrywają się prawdziwe dramaty zwielokrotnione długością życia naszych bohaterów. Nieszczęśliwa miłość musi być szczególnie przygnębiającym doświadczeniem, dla tego kto jest skazany na to, by przeżywać ją kilkaset lat.
Graficznie komiks oferuje charakterystyczną dla Sfara, rozedrganą i pozornie niedopracowaną a nawet chaotyczną kreskę oraz wspaniałą akwarelową kolorystykę. Lektura może wywołać początkowo pewną irytację u wszystkich, którzy od tego komiksu zaczną swoją przygodę ze światem niepowtarzalnej wyobraźni Sfara. Przeglądając komiks można wręcz odnieść wrażenie, że rysunki przypominają chwilami uczniowskie bazgroły. Jednak z czasem okazuje się, że ten chaos jest jedynie pozorny i po wniknięciu w głąb kadrów czytelnik odkrywa doskonale przemyślany i zaplanowany porządek. Niepowtarzalna kreska w połączeniu z doskonale dobranymi i skomponowanymi akwarelowymi kolorami, za które odpowiadają Audré Jarde oraz Walter, zapewnia wyjątkowe wrażenia estetyczne.
Joann Sfar wprowadza na plansze komiksu całą galerię niesamowitych postaci. Niektóre z nich zostały wymyślone na potrzeby tej serii, inne zaliczają tu coś w rodzaju gościnnych występów. W konsekwencji można uznać, że „Aspirine” stanowi kolejny krok w procesie tworzenia jednego, spójnego uniwersum, w którym każda ze wykreowanych przez Sfara postaci może czuć się miarę komfortowo i odgrywać istotną rolę w opowieści. Całość czyta się bardzo dobrze, głównie za sprawą wyjątkowego poczucia humoru Sfara, który po raz kolejny udowadnia, że potrafi mówić o sprawach fundamentalnych w swobodny i zabawny sposób. Ta pozorna sprzeczność nie tylko nie osłabia ważnego przesłania, jakie komiks ze sobą niesie, ale wręcz sprawia, że staje się ono jeszcze bardziej donośne.
koniec
15 grudnia 2015

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Dużo kobiet!
Marcin Knyszyński

20 III 2023

Joe Kelly ukształtował Deadpoola w latach dziewięćdziesiątych – mieliśmy okazję czytać jego scenariusze aż w pięciu pierwszych tomach „Deadpool Classic”. Tom szósty zebrał odcinki Christophera Priesta, poprowadzone trochę inaczej – i w moim odczuciu lepiej. A teraz tom siódmy – pisze kolejny scenarzysta, Jimmy Palmiotti.

więcej »

Miniaturowy Wielki Kosmiczny Chomik w natarciu
Miłosz Cybowski

19 III 2023

Wśród wielu charakterystycznych bohaterów znanych z obu części „Baldur’s Gate”, Minsc i jego kosmiczny chomik Boo uchodzą za najpopularniejszych. Nic dziwnego, że to jego postanowiono wskrzesić na kartach „Legend Wrót Baldura”, by towarzyszył młodym poszukiwaczom przygód w ich walce ze złem.

więcej »

Baśń z truchłem wielkiego kraba w tle
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

18 III 2023

"Aquarica" to pozycja dla wszystkich, którzy lubią marynistyczne opowieści o pięknych kobietach, dzielnych młodzieńcach i paskudnych rybakach. Przede wszystkim jednak wielbią baśnie.

więcej »

Polecamy

Kurde blaszka!

Niekoniecznie jasno pisane:

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Samotni wśród bliskich
— Marcin Knyszyński

Gdy zło zwycięża…
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

O rudym to lisie piosenka…
— Paweł Ciołkiewicz

Jak to jest zjeść dwa razy tę samą papugę…
— Sebastian Chosiński

Między żydem, muzułmanem a chrześcijanem
— Tomasz Nowak

Czas na przygodę
— Paweł Ciołkiewicz

Mujrum na tropie
— Sebastian Chosiński

Nie w moim ogródku!
— Paweł Ciołkiewicz

Żydzi, Arabowie i ich koty
— Sebastian Chosiński

Imaginarium doktora Sfarnassusa
— Paweł Ciołkiewicz

Centrum (kociego) Wszechświata
— Sebastian Chosiński

Panie autorze!… Jak (nie)żyć?
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

„Wędrowanie jest jak sztuka”
— Paweł Ciołkiewicz

Teatr cieni
— Paweł Ciołkiewicz

To tylko sen!
— Paweł Ciołkiewicz

Albo doskonałość, albo nic
— Paweł Ciołkiewicz

„Jeśli jesteś inny, czeka cię samotność”
— Paweł Ciołkiewicz

Kiedy przypłynie perłowa łódź…
— Paweł Ciołkiewicz

Najlepszy tata, na świecie
— Paweł Ciołkiewicz

Kryminalny rollercoaster
— Paweł Ciołkiewicz

„Bo istnieje prawdziwy świat…”
— Paweł Ciołkiewicz

Włoch, Niemiec i Rosjanin uciekają z niewoli…
— Paweł Ciołkiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.