Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 maja 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXVI

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

‹Wielka Kolekcja DC #7: Batman: Długie Haloween. Część 1›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWielka Kolekcja DC #7: Batman: Długie Haloween. Część 1
Data wydania16 listopada 2016
Wydawca Eaglemoss
CyklWielka Kolekcja DC
Cena39,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

DC Comics: Święta, święta…
[„Wielka Kolekcja DC #7: Batman: Długie Haloween. Część 1” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
O „Długim Halloween” mówi się jako o jednej z najlepszych opowieści o Batmanie. Cóż, nie przesadzałbym z takim gloryfikowaniem, co nie znaczy, że nie jest to pozycja bardzo dobra. W siódmym tomie Wielkiej Kolekcji Komiksów DC Comics otrzymujemy jej pierwszą część.

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

DC Comics: Święta, święta…
[„Wielka Kolekcja DC #7: Batman: Długie Haloween. Część 1” - recenzja]

O „Długim Halloween” mówi się jako o jednej z najlepszych opowieści o Batmanie. Cóż, nie przesadzałbym z takim gloryfikowaniem, co nie znaczy, że nie jest to pozycja bardzo dobra. W siódmym tomie Wielkiej Kolekcji Komiksów DC Comics otrzymujemy jej pierwszą część.

‹Wielka Kolekcja DC #7: Batman: Długie Haloween. Część 1›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułWielka Kolekcja DC #7: Batman: Długie Haloween. Część 1
Data wydania16 listopada 2016
Wydawca Eaglemoss
CyklWielka Kolekcja DC
Cena39,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Mam wrażenie, że Eaglemoss popełniło błąd, prezentując „Długie Halloween” po historii „Hush” (WKKDC – 1 i 2). Do obu przypadkach scenariusz napisał Jeph Loeb i co tu dużo mówić, są one bliźniaczo do siebie podobne. I tu i tu mamy bowiem do czynienia z tajemniczym, kryjącym się w cieniu prześladowcą, którego tożsamość niemal do końca pozostaje zagadką. Jednak o ile w „Hush” uparł się on na Nietoperza i postanowił zatruć mu życie, to w „Długim Halloween” chodzi o eliminowanie gangsterów panoszących się w Gotham.
Zabójca uderza w święta, stąd gazety nadały mu ksywkę Holiday. Zbrodnie popełnia nad wyraz profesjonalnie, nie pozostawiając żadnych śladów, które mogłyby naprowadzić policję na jego trop. Niewiele mogą wskórać nawet połączone siły komisarza Gordona, Batmana i prokuratora Harveya Denta (zanim jeszcze został Two Face′em – wszystko dzieje się bowiem w alternatywnym rozdaniu przygód Nietoperza, na krótko po tym, kiedy Bruce Wayne postanowił zostać samozwańczym obrońcą miasta). Pojawiają się przypuszczenia, ale tylko po to, by zaraz zostać odrzucone. Wypada to o tyle intrygująco, że w omawianym tomie otrzymujemy tylko część historii, w której w zasadzie niewiele się dowiadujemy. Atmosfera pod koniec staje się tak gęsta, że czytelnik nie może doczekać się kontynuacji, pozostając w zawieszeniu przez dwa tygodnie (chyba że ktoś jest na tyle niecierpliwy, że skoczy do sklepu po zbiorcze wydanie „Długiego Halloween”, które w 2013 zaserwowała nam Mucha Comics).
Jednak nie tylko to łączy niniejsza pozycję z „Hush”. Tak jak tam, i tu główny wątek przeplatany jest pojedynkami z najpopularniejszymi superłotrami. Wśród nich nie zabrakło oczywiście Jockera, choć akurat ten występ (zresztą jak i w „Hush”) został wciśnięty nieco na siłę i nie wypada zbyt przekonująco. O wiele lepiej jest z Poison Ivy, która otumania Wayne′a i wprowadza się do jego rezydencji. Niemniej mam wrażenie, że te wszystkie atrakcje są całkiem niepotrzebne, a służą jedynie temu, by jakoś zapełnić czas w historii, która jest rozpisana na cały rok.
Wreszcie dochodzimy do miejsca, w którym porównywane pozycje autorstwa Josepha Loeba różnią się od siebie. Nie ma to jednak związku ze scenariuszem, a z rysunkami. Kiedy w „Hush” mogliśmy podziwiać perfekcyjną kreskę Jima Lee, tak w „Długim Halloween” mamy do czynienia z czymś z goła odwrotnym. Prace Tima Sale′a na pierwszy rzut oka wydają się niedbałe i odpychające, ale kiedy się im przyjrzeć, nietrudno wychwycić kadry, które są małymi dziełami sztuki. Mi najbardziej podobają się te, w których przedstawiono sposób, w jaki Poison Ivy oplata bluszczem Wayne′a. Co jednak ważniejsze, wraz z ciemną kolorystyką nadają historii niepowtarzalnego posmaku opowieści noir, w której najważniejsza jest zagadka kryminalna, a superbohaterstwo znajduje się w niej niejako przy okazji. Przyznam, że takiego Batmana lubię najbardziej. Bo właśnie to, że skupia się bardziej na roli detektywa, a nie na okładaniu złych gości wypasionymi gadżetami, różni go od innych trykociarzy.
Na deser w tomie znajdziemy dwa archiwalne zeszyty o „Batmanie”. Poświęcone są pierwszym występom Riddlera (z 1948 roku) i Poison Ivy (z 1966 roku). Cóż, są to niewątpliwie produkty swoich epok i nie można ich rozpatrywać inaczej jak ciekawostek dla fanów. Choć trzeba przyznać, że ich umowne scenariusze i radosna kolorystyka stanowią przyjemne odprężenie po mrocznej historii podstawowej.
Przyznam, że nie padłem na kolana przed „Długim Halloween”, ale niewątpliwie jest to pozycja interesująca i wciągająca. Poza tym nie należy zapominać, że pojawiła się kilka lat przed „Hushem”, więc w swojej epoce wnosiła swoisty powiew świeżości. Zwłaszcza że w oryginalnej serii poświęconej Batmanowi kończył się właśnie wtedy przydługi i miejscami męczący okres, kiedy to nasz bohater musiał oddać pałeczkę młodszym po tym, jak Bane przekręcił mu kręgosłup. Na szczęście po upływie dwudziestu lat od premiery komiks ten wciąż świetnie się czyta.
koniec
21 stycznia 2017

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Filozoficzne mordobicie
Dagmara Trembicka-Brzozowska

29 V 2023

To pierwszy „pełnometrażowy” album z serii „Rick i Morty”, który się u nas ukazał – dotąd mieliśmy okazję czytać jedynie albumy zbierające krótsze fabuły. „Rick i Morty idą do piekła” to komiks, w którym scenarzysta, Ryan Ferrier, trochę eksperymentował i w związku z tym – nie wszystko mu się udało.

więcej »

Gra tajemnic
Maciej Jasiński

28 V 2023

Mimo gwiazdorskiej obsady, pierwszy filmowy „Legion Samobójców” nie był specjalnie udanym dziełem. Drugi okazał się produkcją o wiele lepszą, a James Gunn pokazał jak powinno się robić takie filmy: łączące przemoc, humor i grupę wyrzutków, którzy często mają - delikatnie mówiąc - coś z deklem. Czy komiksowa „Zła krew” podąża tym samym tropem?

więcej »

Rewolucja bez rewolucji
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

27 V 2023

Rewolucja w świecie mutantów zapoczątkowana przez Jonathana Hickmana nie ograniczyła się tylko do X-Men, ale także innych składów. O jednym z nich opowiada album „Świt X: New Mutants”.

więcej »

Polecamy

Superbohater zza biurka

Niekoniecznie jasno pisane:

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Z tego cyklu

Klasyczny dramat o miłości, zbrodni i zemście
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Poczęcie Damiana
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Więcej niż tylko dziewczyna Jokera
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Minus dziesięć do Punktów Poczytalności
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Ziemskie okno życia
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Catwoman w Sin City
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Telefony, telefony…
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

…i po świętach
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Kobieta ich bije…
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tata w opałach
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż autora

Rewolucja bez rewolucji
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Dekada TM-Semic: Było raz dwóch szaleńców w domu wariatów
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Kolekcja z Kolekcjonerem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Pink Floyd w XXI wieku: Zagraj to jeszcze raz, Nick
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Po komiks marsz: Maj 2023
— Sebastian Chosiński, Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Uwaga, przyspieszamy!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Komiksowe Top 10: Kwiecień 2023
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Choroby współistniejące
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Maskarada i apokalipsa
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Pink Floyd w XXI wieku: Klasyka + reszta
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.