Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 19 stycznia 2020

50 najlepszych filmów 2019 r. – finał!
Jak co roku prezentujemy Wam 50 najlepszych – naszym zdaniem – filmów minionych 12 miesięcy, wybranych spośród tych. które były pokazywane w polskich kinach w oficjalnej dystrybucji.
Kurtka warta grzechu
W historii kinematografii wiele przedmiotów miało swoje znaczące pięć minut. Przypomnijcie sobie jak strużka potu ciekła wam po plecach na widok pewnej lalki, serca zdobywał balonik, umysł omamiał jedyny pierścień. Kurtka – główny bohater komedii „Deerskin” Quentina Dupieux – to jednak swoista nowość.
Do księgarni marsz: Grudzień 2019 – Styczeń 2020
Grudzień znów był bardzo ubogi wydawniczo, więc u nas pozownie łączone wydanie grudniowo-styczniowe przeglądu zapowiedzi ksiązkowych.
Najlepsze komiksy 2019 roku - nominacje
Podobnie jak rok temu, przedstawiamy Wam listę najlepszych premier komiksowych minionych 12 miesięcy wybranych przez redakcji Esensji. W tym roku jest 50 pozycji, na które będziecie mogli zagłosować, by ustalić listę czytelniczą.

Komiksy

Magazyn CXCII

Pobierz magazyn

Konkursy

Komiksy 2019 roku

Podręcznik

Nowości

komiksowe (wybrane)

Czas nienawiści #2
Ales Kot; Danijel Zezelj
Miasto wyrzutków #1: Mężczyzna, który gromadził rupiecie
Julien Lambert
Ninja Gutter
Serafin Dni Ostatnich #19
Kagami Takaya; Yamamoto Yamato
Trigun #1
Yasuhiro Nightow
Gdy zapłaczą cykady: Księga manifestacji demona
Ryuukishi07; Karin Suzuragi
Battle Angel Alita #4: Deluxe
Yukito Kishiro
Piekielny Raj #3
Yuuji Kaku

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe (wybrane)

Mafalda #1: Wszystkie komiksy
Quino
Melon. Pretensje
Melon
Podróże Franka
Jim Woodring
Vademecum złego ojca #2
Guy Delisle
Agatha Christie #2: Miss Marple. Trup w bibliotece
Dominique Ziegler; Olivier Dauger
Agatha Christie: Beresfordowie. Pan Brown
Emilio Van der Zuiden
Krucjata nieskończoności
Jim Starlin; Tom Grindberg, Angel Medina, Tom Raney, Ron Lim
Loteria
Miles Hyman

więcej »

Władysław Krupka, Bogusław Polch
‹Kapitan Żbik #32: Niewygodny świadek›

EKSTRAKT:	60%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Kapitan Żbik #32: Niewygodny świadek
Scenariusz	Władysław Krupka
Data wydania	sierpień 2002
Rysunki	Bogusław Polch
Wydawca	Muza
Cykl	Kapitan Żbik
ISBN-10	83-7319-200-X
Gatunek	kryminał
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	MadBooks.pl
Wyszukaj w	Selkar.pl
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Kapitan Żbik: Milicjant – „Rycerz Prawa”
[Władysław Krupka, Bogusław Polch „Kapitan Żbik #32: Niewygodny świadek” - recenzja]

Sebastian Chosiński

„Niewygodny świadek” to dokończenie dylogii rozpoczętej zeszytem „Na zakręcie”. To zarazem ostatni odcinek „Kapitana Żbika”, który wyszedł spod ręki innego rysownika niż Jerzy Wróblewski. Od strony fabularnej rewelacji nie ma; akcja jest niepotrzebnie rozwleczona, na dodatek w wyjaśnieniu sprawy pomaga milicjantom zabieg z gatunku „deus ex machina”.

Sebastian Chosiński

Kapitan Żbik: Milicjant – „Rycerz Prawa”
[Władysław Krupka, Bogusław Polch „Kapitan Żbik #32: Niewygodny świadek” - recenzja]

Władysław Krupka, Bogusław Polch
‹Kapitan Żbik #32: Niewygodny świadek›

EKSTRAKT:	60%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Kapitan Żbik #32: Niewygodny świadek
Scenariusz	Władysław Krupka
Data wydania	sierpień 2002
Rysunki	Bogusław Polch
Wydawca	Muza
Cykl	Kapitan Żbik
ISBN-10	83-7319-200-X
Gatunek	kryminał
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	MadBooks.pl
Wyszukaj w	Selkar.pl
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Pierwsza część dylogii – zeszyt „Na zakręcie” – prezentowała się całkiem efektownie. Dziwny wypadek samochodowy, który w rzeczywistości okazał się zabójstwem, i zamieszanie w całą sprawę młodej i pięknej kobiety – wszystko to zapowiadało atrakcyjne rozwinięcie i zwieńczenie akcji. Niestety, w drugim odcinku scenarzysta Władysław Krupka zdecydowanie stracił impet, w efekcie czego intryga niemal stanęła w miejscu. Przez mniej więcej połowę komiksu dzieje się niewiele. Aby napompować objętość, bohaterowie snują więc rozwlekłe dywagacje, które w większości przypadków można by spokojnie zawrzeć w jednym krótkim zdaniu. Możliwe wydaje się nawet, że pierwotnie miał powstać z tego tylko jeden zeszyt, ale z jakiegoś powodu zdecydowano się na sztuczne rozciągnięcie fabuły.

Przypomnijmy pokrótce, o co chodziło. Wracający do domu motorem Bronisław Skiba był świadkiem wypadku, w którym zginęła dwudziestoośmioletnia Janina Zarysówna. Po dotarciu na miejsce zdarzenia pogotowia i milicji okazało się, że kobieta nie żyje. Jej śmierć nie była jednak skutkiem kolizji, ale wcześniejszego mocnego uderzenia w głowę. Kto ją zabił? Być może tajemniczy kierowca niebieskiego fiata, który tuż po zakończonym zejściem Zarysówny incydencie przejeżdżał tą samą drogą i nie zatrzymał się, aby udzielić pomocy, mimo że bez najmniejszych wątpliwości musiał widzieć płonący samochód. Jego pech polegał na tym, że widział go Skiba. A skoro widział – to może kiedyś rozpoznać. Na razie jednak Bronisław musi sobie poradzić z innym problemem – nielegalnymi interesami swojej narzeczonej Zosi Bielskiej, która, jak się okazuje, na zlecenie zamordowanej Janiny zajmowała się rozwożeniem po kraju przemycanych z zagranicy lekarstw.

Dowiedziawszy się o tym procederze ukochanej, Skiba postanowił stanąć w jej obronie i samemu – bez informowania służb mundurowych – przekonać przemytników, by dali kobiecie spokój. Dlatego też, co miało miejsce pod koniec poprzedniego odcinka, udał się pod podany mu przez Zosię adres, aby rozmówić się ze zleceniodawcami nielegalnego handlu. Jakieś było jego zdziwienie, kiedy drzwi willi otworzył mu… kierowca niebieskiego fiata, domniemany zabójca Zarysówny. To się nazywa „wpaść jak śliwka w kompot”. Tym bardziej że Bruno nie jest w domu sam; towarzyszy mu dwóch „goryli” – Artur i Maks – gotowych wykonać każdy jego rozkaz. Odgrażający się Brunonowi Bronisław zostaje obezwładniony i zamknięty w piwnicy; zapada też decyzja o „uciszeniu” Bielskiej. Pozbywając się tej pary, bandyci zatrą wszystkie ślady, jakie prowadzą do nich. Muszą się jednak bardzo śpieszyć…

…ponieważ w tym samym czasie coraz szerzej zakrojone śledztwo prowadzi Milicja Obywatelska. Do Kurowa przyjeżdża z Warszawy sam kapitan Żbik, któremu towarzyszą porucznik Michał i sierżant Sodoś. Michał rozpracowuje kontakty Zofii, a kiedy idzie na spotkanie z nią – wpada na… Artura. Od tej chwili liczy się już każda minuta. Trzeba nie tylko odnaleźć bandytę, któremu udaje się uciec, ale także wyrwać z rąk szefa szajki Skibę. I tu dochodzimy do cudu, dzięki któremu kapitan Żbik zdobywa niezaprzeczalny dowód na to, że Janina Zarysówna została zamordowana. Ba! wynika też z niego czarno na białym, kto za tę zbrodnię odpowiada. Czytelnik ma prawo czuć się tym faktem wielce zaskoczony, tym bardziej że sam kapitan stwierdza, iż w całej swojej dotychczasowej karierze nie spotkał się z tak szczęśliwym zrządzeniem losu. Cóż, widocznie Krupka uznał, że innym sposobem nie zmusi zabójcy do przyznania się i postanowił zaangażować Opatrzność.

„Niewygodny świadek” niczym szczególnym nie zachwyca. Fabuła jest statyczna; kadry przegadane; dużo łopatologii w dialogach. A pokornie przepraszający Żbika Skiba za to, że nie skontaktował się z milicją, lecz sam próbował ratować swą narzeczoną – wypada tak niedorzecznie, że aż karykaturalnie. Co zresztą współgra także z zawartym w tym zeszycie – a przynajmniej w jego drugim wydaniu (z 1981 roku) – listem kapitana do czytelników. To prawdziwe propagandowe kuriozum, jakiego nie powstydziliby się dziennikarze i pisarze epoki socrealizmu. Wystarczy zacytować: „Bardzo wielu z Was, i to zarówno chłopcy, jak i dziewczęta kończący szkoły podstawowe, zawodowe i ogólnokształcące chciałoby wstąpić w szeregi MO. (…) Sama praca w milicji jest interesująca, ale zarazem bardzo odpowiedzialna i trudna. (…) Ten, kto włoży niebieski milicyjny mundur, stając się tym samym Rycerzem Prawa – musi dbać o honor tego munduru przez kulturalne i zgodne z prawem postępowanie”.

„Niewygodny świadek” to również pożegnanie z serią o Żbiku Bogusława Polcha. Przyszły twórca „Ekspedycji” w ciągu dwóch lat – to jest pomiędzy 1971 a 1973 rokiem – pracował w sumie przy siedmiu zeszytach cyklu: „Złotym Mauritiusie”, „Nocnej wizycie”, „Wężu z rubinowym oczkiem”, „Pogoni za lwem”, „Saltcie śmierci” oraz właśnie „Na zakręcie” i „Niewygodnym świadku”. Nie widać, aby w tym czasie dokonał skoku jakościowego, choć na pewno od samego początku posługiwał się charakterystyczną kreską, tworząc zapadające w pamięć postaci o specyficznych fizjonomiach. To zostało mu zresztą także później. Przejdźmy jednak do kolejnych dodatków. W rubryce „Za ofiarność i odwagę” wyróżniono dwóch opolskich strażaków – Czesława Skowrona i Jerzego Kiczkę; 2 lipca 1972 roku w cementowni „Piast” uratowali oni trzech robotników, którzy wpadli do zbiornika na kamienie. Z kolei „Kronikę MO” poświęcono tworzeniu struktur milicyjnych w Krakowie i okolicach, nie zapominając przy tym o podkreśleniu zasług partyzantów AL-owskich w walce o wyzwolenie królewskiego miasta spod hitlerowskiej okupacji.

26 marca 2017

Komentarze

11 V 2017 19:26:27

Do całego opisu dodałbym dość nietypowy sposób wydania tego komiksu. Obie części powstały w 1973 roku ale tylko część 1 : "Na zakręcie" wydano w tym roku. Mimo zapowiedzi "Niewygodnego" wydawano inne żbiki : seria o ślizgaczach, II wydanie serii przemytniczej, "Gdzie jest jasnowłosa", "Sp 139 wa zaginął", "Kryptonim walizka" i "Wyzwanie dla silniejszego". Dopiero w 1975 roku wydrukowano drugą część "Niewygodny Świadek" z dwuletnim opóźnieniem.

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Żegnaj Gert
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

18 I 2020

Stało się. Doczekaliśmy czwartego, ostatniego albumu „Nienawidzę Baśniowa”. Tytuł „Konali krótko i płaczliwie” w zasadzie mówi wszystko o jego zawartości.

więcej »

Z telewizji do komiksu
Marcin Knyszyński

17 I 2020

Grudniowy komiks z serii wydawniczej „DC Deluxe” jest kolejnym albumem z człowiekiem-nietoperzem w roli… no właśnie, wcale nie głównej. „Batman. Szalona miłość i inne opowieści” składa się z jednej dłuższej i kilku krótszych historii obrazkowych, w której pierwsze skrzypce grają raczej antagoniści Batmana. Ale zanim o tym opowiemy, wróćmy na chwilę do roku 1992.

więcej »

Kadr, który… może cię przygnieść
Agnieszka ‘Achika’ Szady

15 I 2020

Origangster, Szczumuraj, Nostalgejsza, Ramka, upostaciowiony Scenariusz i ubrany na biało „rodzinny facet” (określenie wydawcy), który z nimi walczy. Tusz leje się gęsto, a kadry drżą w posadach.

więcej »