„Łamignat Straszliwy” to mój pierwszy kontakt z cyklem „Kajko i Kokosz: Nowe Przygody”. Od razu przyznaję się, że do koncepcji kontynuacji przygód kultowych bohaterów nieodżałowanego Janusza Christy podszedłem z rezerwą, wręcz z podejrzliwością. I z takim nastawieniem wziąłem się za lekturę czterech historyjek zawartych w tym albumie. Już pierwsza z nich rozwiała moje obawy. Odpowiedzialny za scenariusz Maciej Kur poświęcił ją Zbójcerzom i otoczył zimową aurą. Pomysł zaiste genialny w swojej prostocie bo tym zagraniem czytelnik dostaje swoich ulubionych bohaterów w całkiem nowym otoczeniu. Kreska autorstwa Sławomira Kiełbusa chyba najbardziej przypomina tę mistrza Christy ale nie przekracza delikatnej granicy pomiędzy podobieństwem a podrabianiem. Kiełbus odciska na rysunku własne piętno. Pozostali rysownicy (Piotr Bednarczyk i Maciej Samojlik) nie próbują zbliżać się do tej granicy, pozostając wiernymi swojemu stylowi. A po za tym? Kapral się wścieka, Hegemon puszy, Mirmił prosi o orchidee, Lubawa wyjeżdża do mamy. Czyli wszystko po staremu.

Wielbiciele cyklu „Sister” na podstawie tytułu tego albumu łatwo się domyślą, że tym razem dominującą tematyką jest uczucie, jakie Wendy żywi do Maksencjusza. Nie jesteśmy też specjalnie zaskoczeni tym, że dla Marine to, co robią siostra i jej chłopak, jest najciekawszą rzeczą na świecie. Z tego powodu para zakochanych niejednokrotnie ma serdecznie dość wścibskiej dziewczynki, ale dla odmiany czytelnicy świetnie się bawią obserwując wszystkie te scenki. Z kolei kiedy związek Wendy i Maksencjusza znajdzie się w kryzysie, dobre chęci Marine przyniosą dość zaskakujące efekty (ale zarazem zapewnią nam sporo wybuchów gromkiego śmiechu). Inną sprawą jest, że najlepsze w „Zakochanej sister” są historyjki z zupełnie innej beczki – jak choćby te związane z nowym łóżkiem młodszej siostry (jako „dorosłe” jest oczywiście lepsze niż to stare, tylko trudno w nim spać, kiedy strasznie trzeszczy) albo o Marine, która szuka konwalii nie w lesie, lecz w pokoju Wendy (w końcu tam są wszystkie rzeczy, których ona pragnie…), czy bardzo nietypowy mecz tenisowy w wykonaniu obu sióstr (tego nawet nie da się opisać – to trzeba samemu zobaczyć!). W każdym razie możemy się tylko cieszyć, że „Zakochana sister” nie schodzi poniżej wysokiego poziomu wyznaczonego przez poprzednie części serii.

Ten album to oczywiście już klasyka cyklu stworzonego przez Morrisa i Goscinny′ego, ale trzeba przyznać, że fabuła „Cyrku Western” obfituje w zaskakujące i zarazem przekomiczne zdarzenia. Już na samym początku obserwujemy wszak, jak Lucky Luke spotyka na prerii najprawdziwszego słonia (bynajmniej nie różowego!). Szybko wprawdzie się okazuje, że to tylko jedna z atrakcji tytułowego cyrku, który wyruszył na tournée po zachodnich stanach. W związku z tym, że dyrektor Cyrku Western kapitan Mulligan ulega pewnym słabościom (hazard i alkohol), a okolica też nie należy do najspokojniejszych (ach, ci Indianie!), to Lucky Luke czuje się zobowiązany do zaopiekowania się całą trupą. To dopiero przedsmak czekających na nas emocji, bo na dodatkowe atrakcje możemy liczyć w momencie, kiedy Mulligan próbuje urządzić pokaz w forcie Coyote, gdzie w tym czasie trzęsący tym miasteczkiem Corduroy „Brylantowy ząb” Zilch organizuje właśnie wielkie doroczne rodeo. Fort Coyote okazuje się zbyt mały dla Mulligana i Zilcha, więc nie da się uniknąć ich starcia, ale jego przebieg może rozbawić czytelników do łez. Możliwość obserwowania płatnego zabójcy w akcji oraz skutków pojawienia się w miasteczku lwa czy słonia dostarczy nam naprawdę wiele radości, podobnie zresztą jak cyrkowe numery (nie zawsze najwyższych lotów), które dość często są tutaj wykonywane w doprawdy niecodziennych okolicznościach. Czeka więc na nas po prostu doskonała zabawa od pierwszej aż do ostatniej strony tego komiksu!

Nie da się ukryć, że albumy o Smerfach składające się z kilku krótszych historyjek potrafią zapewnić czytelnikom znacznie bardziej urozmaiconą rozrywkę. Tytułowe „Dziwne przebudzenie Smerfa Śpiocha” jest zaś nie tylko jedną z pięciu opowieści, które tu znajdziemy, ale i najbardziej udaną. Z zainteresowaniem obserwujemy, co wyniknie z tego, że tym razem to wszystkie Smerfy (a nie jedynie Zgrywus) postanowiły spłatać psikusa Śpiochowi, bo warto przecież pamiętać o przysłowiu, że ten się śmieje, kto się śmieje ostatni. Z kolei w „Pociągu Smerfów” okazuje się, że postęp technologiczny ma swoje poważne zalety, ale może też wpędzić w kłopoty, kiedy w pobliżu pojawia się Gargamel. Warto podkreślić, że w tej dość krótkiej historyjce czeka na nas zaskakująco dużo zwrotów akcji, a finał jest naprawdę świetny. Zły czarodziej daje się mocno we znaki niebieskim ludzikom także w „Smerfach strażakach”, ale tym razem autor nie kazał nam zbyt długo drżeć o ich los (co akurat trudno uznać za zaletę, jeśli nie jest się już małym dzieckiem). Dla odmiany w dwóch pozostałych opowieściach jesteśmy świadkami pojawienia się w wiosce niecodziennych przybyszów („Smerf i smok”, „Kret u Smerfów”) i trzeba przyznać, że w obu przypadkach powstaje niezłe zamieszanie, a śmiechu jest co niemiara. Dzięki temu, że wszystkie historyjki są całkiem udane, lektura tego albumu może dostarczyć naprawdę wiele przyjemności.