Wydarzenia opisane w siódmym tomie „XIII – Mystery” rozgrywają się krótko po nieudanym zamachu stanu, do którego chcieli doprowadzić żołnierze elitarnej jednostki S.P.A.D.S., a który to przewrót w dużej mierze uniemożliwiła dzielna postawa sierżant Barnowsky. Za co teraz zostaje ona zaproszona do Białego Domu i uhonorowana przez prezydenta Wally’ego Sheridana Medalem Honoru. Rudowłosa piękność jest przekonana, że po dramatycznych przeżyciach będzie mogła w końcu trochę odpocząć i wybrać się na długo oczekiwany urlop; z błędu wyprowadza ją jednak szef Pentagonu, generał Ben Carrington. Wychodzi on bowiem z założenia, że trzeba kuć żelazo póki gorące i zaprowadzić ostateczny porządek w S.P.A.D.S., eliminując żołnierzy, którym nie można ufać. A kto zna ich lepiej od Betty? Zamiast więc wypoczywać gdzieś na plaży, Barnowsky musi ruszać z przełożonym do San Miguel.

Dokąd zresztą nie docierają – samolot, którym lecą, zostaje porwany przez przeciwników Sheridana i uprowadzony do dżungli. Tam Carrington i jego podwładni spotykają wprawdzie ludzi, z którymi chcieli się zobaczyć, ale miało się to odbyć na zupełnie innych warunkach. Życie Betty – przez buntowników ze S.P.A.D.S. postrzeganej teraz jako renegatka – zawisa na włosku… Zakończenie tej historii nie może być tragiczne; w przeciwnym wypadku Barnowsky nie powróciłaby w kolejnych tomach „Trzynastki”. Oznacza to tyle, że przed Joëlem Callède stanęło bardzo trudne zadanie: z jednej strony musiał brać pod uwagę późniejszy przebieg zdarzeń (co go nieco ograniczało), z drugiej natomiast tak pokierować fabułą, by czytelnik rozeznany w dalszych losach bohaterki czuł się na tyle podekscytowany, aby po dotarciu do ostatniej planszy nie poczuł się rozczarowany. Na szczęście to mu się udało. Kibicujemy Betty do samego końca, mocno ściskając za nią kciuki.

Poza intrygującym wątkiem sensacyjnym ciekawa jest również warstwa obyczajowa. Z komiksu dowiadujemy się całkiem sporo na temat wcześniejszych losów bohaterki. Jej dzieciństwo nie należało do najłatwiejszych. Musiała mieć konkretne powody, aby uciec z rodzinnego domu jako nastolatka, szukając swojej szansy w… armii. Callède przedstawia nam Barnowsky jako kobietę po przejściach (choć wciąż jeszcze młodą), która marzy o tym, aby ustatkować się, jak jej siostra Abigail. Betty nie jest to jednak dane. Chociaż… Pamiętacie, z kim obecnie jest związana była komandoska S.P.A.D.S.? Kiedyś przecież musiała go poznać i pokochać. Jak do tego doszło – dowiadujemy się właśnie z komiksu Joëla i Sylvaina. Otóż to, parę słów należy się jeszcze twórcy oprawy graficznej. Vallée, wierny kresce realistycznej, bez trudu wpisuje się w ramy nakreślone jeszcze przez Williama Vance’a. Stara się najdokładniej, jak to jest możliwe, odwzorować postaci znane z głównego nurtu opowieści (pojawiają się tu przecież i generał Carrington, i prezydent Sheridan). Z nie mniejszym nerwem przedstawia też sceny akcji, które charakteryzują się odpowiednio wysokim napięciem.