W podziemnym kręgu: Nowoczesny mit
Rant nie żyje. Tak po prostu, już na początku książki. A może nigdy go nie było? Kolejna, po „Opętanych”, powieść Chucka Palahniuka to biografia Bustera Casey’a a.k.a. „Rant”. Jest to wielki wywiad-rzeka z „świadkami”, czyli wszystkimi tymi ludźmi, którzy znali Ranta za życia, a teraz, bazując na swoich zawodnych i subiektywnych wspomnieniach, odtwarzają jego historię.

Miejsca, które warto odwiedzić: Sentymenty, zadziwienie, oszołomienie
Muzeum Zabawek w Kudowie-Zdroju mieści się w samym jej centrum, tuż obok parku – nie ma więc żadnego problemu z jego odnalezieniem. W dodatku informują o nim liczne billboardy, rozlokowane tu i ówdzie w Kotlinie Kłodzkiej.

ABBA przed zaćmieniem Słońca, cz. 1
Legendarny szwedzki kwartet wydał premierowy album po czterdziestu latach od poprzedniego. Co w tym czasie działo się z Agnethą, Fridą, Bennym i Björnem? Czy „Voyage” to rzeczywiście ich powrót „z niebytu”?

Pan Samochodzik po latach: Kobiety piękne i niebezpieczne
W „Panu Samochodziku i Niewidzialnych” po raz kolejny możemy towarzyszyć głównemu bohaterowi poszukującemu zaginionego skarbu, ale tym razem musi on zmierzyć się z wyjątkowo groźnymi i przebiegłymi przeciwnikami. Dodatkową atrakcją jest powrót kilku postaci znanych z poprzednich części cyklu – i to zarówno przyjaciół pana Tomasza, jak i jego rywali.

Devs: Odc. 3. W tym szaleństwie jest metoda
Wprawdzie Lily odrzuciła propozycję rosyjskiego szpiega, ale to wcale nie oznacza, że zrezygnuje z prowadzenia prywatnego śledztwa w sprawie śmieci Sergeia. Inną sprawą jest to, że jej zachowanie w tym odcinku początkowo wprawia nas w zdumienie.

Morderstwa z tego i nie z tego świata
Fantastyczno-kryminalna antologia twórców „Fantazmatów” pt. „Zbrodnia doskonała” okazała się całkiem interesującym zbiorkiem.

Piękna Portugalia
Wydawnictwo Timof i cisi wspólnicy co jakiś czas i po cichu wydaje niszowe, mało reklamowane, ale superciekawe rzeczy. Tak było z „The Lisbon Studio Antologia” – zbiorem komiksowych miniatur z ciepłego półwyspu na krańcu Europy.

Niekoniecznie jasno pisane: Doskonały świat nie potrzebuje Supermana
Mamy rok 2005. Minęło dwadzieścia lat od „Kryzysu na nieskończonych ziemiach”, największego wydarzenia w historii uniwersum DC Comics. Przyszła pora na jubileusz – w końcu nic tak nie nakręca sprzedaży jak wielkie crossovery doprowadzające uniwersum na skraj zagłady i przewijające się przez wiele równolegle wydawanych tytułów. Siedmioodcinkowy „Nieskończony kryzys” wpisał się w powyższe zasady idealnie.

Krótko o filmach: Ten typ tak ma
W swojej kategorii „Spider-Man: No Way Home” (czemu nie przetłumaczono tego na „Bez powrotu”? Lepiej, żeby gładko brzmiało po polsku, niż żeby kurczowo trzymać się motywu domu w tytule) jest filmem idealnym. Howgh.