Ed Brubaker nadal snuje swoją opowieść bardzo sprawnie, ale też raczej bez fajerwerków. Początek tej opowieści jest bardzo schematyczny, ale na szczęście później robi się coraz ciekawiej. Nie jest to jednak rezultatem szaleńczych zwrotów akcji i dynamicznych nawalanek, lecz umiejętnemu konstruowaniu psychologicznych profili bohaterów oraz tworzeniu intrygujących relacji pomiędzy nimi. Wszystko obraz się tym razem wokół relacji Matta i Milli, bo wrogowie Daredevila chcą się do niego tym razem dobrać wykorzystując ten związek. Ryzykując być może drobny spoiler, trzeba jednak zaznaczyć, że scenarzysta nie zabija żony niewidomego prawnika. Nie będzie tu zatem powtórki z przeszłości w stylu śmierci Elektry, czy Karen Page. Zamiast tego główny złoczyńca, a w zasadzie jeden z dwóch głównych złoczyńców, występujących w tym tomie, skutecznie zamienia życie Daredevila i Milli w prawdziwe piekło.

Doskonale ze swojej roli nadal wywiązuje się Michael Lark wspomagany przez nakładającego tusz Stefano Gaudiano. Jego realistyczne i doskonale wykadrowane rysunki wzmacniają psychologiczną wiarygodność tej historii. W tomie znalazły się także – podobnie jak we wcześniejszych tomach – rysunki innych autorów. Jak pamiętamy starcie Daredevia z Kingpinem z zeszytu pięćdziesiątego rysowali tacy autorzy, jak: Gene Colan, Lee Weeks, Klaus Janson, John Romita, Joe Quesada, Michael Avon Oeming oraz David Mack. W ten sposób ten epicki pojedynek stał się okazją do oddania hołdu ważnym dla tej postaci twórcom. Przez różnych rysowników został również stworzony rocznicowy, sześćdziesiąty piąty, numer serii. Czterdziestolecie Daredevila uświetnili tacy artyści, jak Michael Golden, Greg Horn, P Craig Russell, Phil Hester, Ande Parks, Chris Bachalo, Tim Townsend, Jae Lee, David Finch oraz Frank Quitely. Teraz natomiast okazją do takiego świętowania stał się setny numer serii. Poza Larkiem swoje umiejętności zaprezentowali tu: Marko Djurdjevic, John Romita Sr., Al Milgram, Gene Colan, Bill Sienkiewicz, Alex Maleev oraz Lee Bermejo. Podobnie jak miało to miejsce we wcześniejszych zeszytach, także i tym razem te różne stylistyki zostały doskonale wpasowane w scenariusz. Uzupełnieniem albumu jest galeria alternatywnych okładek autorstwa Lee Bermejo i Michaela Turnera oraz szkice Marok Djurdjevica.

Piąty tom zbiorczego wydania przygód nieustraszonego obrońcy Hell’s Kitchen nadal stanowi świetną lekturę. Ed Brubaker dobrze radzi sobie z konstruowaniem intrygi, choć tym razem można odnieść wrażenie, że potrzebował nieco więcej czasu na rozbujanie tej historii. Początkowo mogło się wydawać, że będzie to kolejna sztampowa opowieść o Daredevilu, który znów musi walczyć z jakimś złoczyńcą. Stopniowo jednak okazuje się, że jest to historia innego rodzaju. Owszem spektakularne nawalanki nadal grają ważną rolę, ale jednak najważniejsze i najciekawsze stają się wewnętrzne konflikty i rozterki bohaterów oraz ich burzliwe wzajemne relacje. Scenarzysta kreśli wiarygodne, wielowymiarowe charakterystyki kluczowych postaci i każe im przeżywać kolejne dramaty, zmieniające ich spojrzenie na rzeczywistość. Sam Daredevil musi natomiast radzić sobie z problemem, jakiego nie miał jeszcze okazji spotkać, na swej pełnej przecież rozlicznych udręk drodze superbohatera.