„Szeptacze” to żywi ludzie zakładający na siebie skórę z martwych żywych trupów. Trochę to dziwaczne, ale tak ten świat został skonstruowany. Trick ten powoduje, że prawdziwe żywe trupy traktują przebierańców jak swoich. Co więcej, szeptacze posiedli umiejętność sterowania stadami umarlaków posługując się nimi w walce z niedobitkami ludzkiej cywilizacji. W końcu jednak trafiła kosa na kamień, czyli na Grimesa. Przypomnijmy: Grimes po latach tułaczki i walki zarówno z zombiakami jak i bandami postapokaliptycznych zwyrodnialców zaczął odbudowywać ludzką cywilizację. Niczym rozbitkowie z „Tajemniczej wyspy” Verne’a 1). Otoczeni palisadami mieszkańcy kilku osad osiągnęli względny spokój. Rozpoczął się proces rozwoju cywilizacyjnego poprzez produkcję, handel i zajmowanie kolejnych obszarów. Spotkanie umarlaka nadal stanowiło zagrożenie, ale nie groziło eksterminacją całej grupy, bo grupa ta była już zbyt liczna. Reguły gry zmieniło pojawienie się właśnie szeptaczy. Po zamieszaniu, w które wplątani byli między innymi syn Ricka i córka przywódczyni szeptaczy, stało się jasne, że między obydwiema grupami dojdzie do wojny. Jej preludium stanowiła samotna akcja Negana zakończona zabiciem Alfy, czyli wspomnianej głównej szeptaczowej. Wątek Negana, więzionego przez kilka lat pokręconego szefa bandy, z którym Grimes musiał również walczyć, wychodzi na bardzo istotny element tej wojny. Co chciał osiągnąć zabijając Alfę? Czy lata w klatce zresocjalizowały go, czy też umożliwiły przygotowanie precyzyjnego planu totalnej zemsty i odzyskania władzy?