Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 6 czerwca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXVI

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

  • Baltimore #1
    Mike Mignola, Christopher Golden; Ben Stenbeck
  • Jack z Baśni #1
    Bill Willingham, Lilah Sturges; Tony Akins, Steve Leialoha, Andrew Pepoy
  • Beniamin i Beniamina
    René Goscinny; Albert Uderzo
  • JLA. Wieża Babel
    Mark Waid, D. Curtis Johnson, Devin Grayson; Howard Porter, Arnie Jorgensen, Mark Pajarillo, Steve Scott, Pablo Raimondi
więcej »

Steve Dillon, Garth Ennis
‹Kaznodzieja: Kaznodzieja #6 (wyd. zbiorcze)›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKaznodzieja #6 (wyd. zbiorcze)
Scenariusz
Data wydania5 grudnia 2018
RysunkiSteve Dillon
Wydawca Egmont
CyklKaznodzieja
ISBN9788328134577
Format384s. 170x260mm
Cena99,99
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Umowa z Bogiem
[Steve Dillon, Garth Ennis „Kaznodzieja: Kaznodzieja #6 (wyd. zbiorcze)” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Finał „Kaznodziei” dostarcza odpowiedzi na pytanie, dlaczego seria Gartha Ennisa i Steve’a Dillona jest uznawana za kultową. Scenarzysta umiejętnie rozwija narrację, buduje napięcie i łączy wszystkie dotychczasowe wątki doprowadzając je do spektakularnego finału. Nawet rysunki tym razem prezentują się całkiem przyzwoicie.

Paweł Ciołkiewicz

Umowa z Bogiem
[Steve Dillon, Garth Ennis „Kaznodzieja: Kaznodzieja #6 (wyd. zbiorcze)” - recenzja]

Finał „Kaznodziei” dostarcza odpowiedzi na pytanie, dlaczego seria Gartha Ennisa i Steve’a Dillona jest uznawana za kultową. Scenarzysta umiejętnie rozwija narrację, buduje napięcie i łączy wszystkie dotychczasowe wątki doprowadzając je do spektakularnego finału. Nawet rysunki tym razem prezentują się całkiem przyzwoicie.

Steve Dillon, Garth Ennis
‹Kaznodzieja: Kaznodzieja #6 (wyd. zbiorcze)›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKaznodzieja #6 (wyd. zbiorcze)
Scenariusz
Data wydania5 grudnia 2018
RysunkiSteve Dillon
Wydawca Egmont
CyklKaznodzieja
ISBN9788328134577
Format384s. 170x260mm
Cena99,99
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Jesse Custer wspólnie z Tulip szykuje się do finałowej rozprawy, a raczej rozpraw – z Bogiem, ze Starrem i Graalem, ze Świętym od Morderców, z Cassidym. Nazbierało się tego trochę. Wszystko zaczyna się jednak od znaczącej retrospekcji. Obserwujemy mianowicie, jak Jesse, Tulip oraz Amy uwikłali się w interesy z pewnym szemranym jegomościem, a później… postanowili uratować konie idące na rzeź. Jeśli podczas lektury tego epizodu pojawi się przeczucie, że nie ma on związku z fabułą, to warto poczekać do finału. Wtedy wszystko się wyjaśni. W każdym razie Ennis za sprawą tej historii rzuca jeszcze więcej światła na młodzieńcze fascynacje głównego bohatera i ukazuje jego, zazwyczaj umiejętnie skrywaną za maską cynizmu, skłonność do bohaterskich (by nie powiedzieć: romantycznych) zachowań.
Późniejszy rozwój wypadków prowadzących do spektakularnego finału śledzimy wielotorowo. Obserwujemy Custera poszukującego Cassidy’ego i próbującego zrozumieć, co kieruje człowiekiem… to znaczy wampirem, którego traktował jak przyjaciela. Śledzimy także poczynania Starra. Nowy Wszechojciec Graala ma na głowie kontrolę z centrali i musi jakoś wyjaśnić swoje dotychczasowe poczynania. Jesteśmy także świadkami bolesnego upadku Gębodupy. Za sprawą machinacji swego menedżera z uwielbianej gwiazdy rocka stał się znienawidzonym potworem. Na krótko odwiedzamy ponownie nawet Salvation. Jak pamiętamy, miasteczko było niedawno areną dramatycznych scen, ale teraz wszystko układa się tu niemal jak w bajce. To właśnie tu Gębodupa będzie szukał ukojenia i spokoju. Czy uda mu się je odnaleźć?
Widać, że Garth Ennis panuje nad wszystkimi detalami i ma pomysł na efektowne zakończenie swojej serii. Ważne są tu oczywiście kolejne zdarzenia, ale koniecznie trzeba także zwrócić uwagę na gęstą sieć symboli narzuconą na całą narrację. Stany Zjednoczone przedstawione zostały tu jako filmowy – czasem idealizowany, czasem demonizowany – Dziki Zachód. Choć wielokrotnie autorzy komiksu brutalnie rozprawiali się z mitami, na jakich oparta została romantyczno-heroiczna wizja tego kraju, to podczas lektury można jednak odnieść wrażenie, że wartości na jakich został zbudowany są im bardzo bliskie. Podążając za głównym bohaterem warto zwracać uwagę na rozliczne tropy, jakie zostawia scenarzysta. A to obrona Alamo, a to opowieść Cassidy′ego o filmie „Sprawa Moranta”, a to refleksje o niemal mistycznej więzi łączącej w tym kraju człowieka i konia – co chwila pojawia się jakiś motyw, który zwraca uwagę czytelnika na drugie dno tej opowieści. Oczywiście nadal jest brutalnie i krwawo. Być może nawet w tym tomie natężenie drastycznych scen jest większe niż dotychczas, ale one też odgrywają istotną rolę w tej historii i niosą ze sobą określone przesłanie.
Co ciekawe, nawet graficzna strona komiksu prezentuje się tym razem dobrze. W recenzjach poprzednich tomów sformułowałem sporo uwag krytycznych pod adresem stylistyki Steve’a Dillona. Krytykowałem sposób budowania scen, nadmierną koncentracja na twarzach bohaterów, monotonne kadrowanie. Krótko mówiąc jego rysownicza maniera była po prostu dla mnie irytująca. Jednak w ostatnich zeszytach jego rysunki są inne. Znacznie lepsze. Mniej tu gadających głów, a więcej dynamicznego kadrowania i ciekawych ujęć. Nawet twarze są bardziej zróżnicowane i nie przykuwają już tak uwag podczas lektury swoją jednostajnością. Szkoda, że nie wyglądało to w ten sposób od samego początku.
Na przestrzeni sześćdziesięciu sześciu zeszytów, opublikowanych w sześciu tomach wydania zbiorczego seria miewała lepsze i gorsze momenty. Szczerze mówiąc bardzo długo nie mogłem w niej dostrzec nic, co uzasadniałoby wszystkie zachwyty oraz przypisywanie jej statusu kultowej opowieści. Jednak ostatnie akcenty tej historii są naprawdę imponujące. Już poprzedni tom sygnalizował, że może być dobrze, a finał wypadł naprawdę satysfakcjonująco. Garth Ennnis doprowadził wszystkie wątki do końca w interesujący sposób, a całość okrasił intrygującą symboliką i nasycił przenikliwymi komentarzami na temat współczesnego świata. Jest tu trochę patosu, ale nie brakuje także ironii i dystansu. A wszystko to bardzo dobrze ze sobą współgra. Po lekturze zakończenia, miałoby się nawet ochotę jeszcze raz zacząć tę przygodę od początku. Tym bardziej, że w świetle zdarzeń z tego tomu, wiele wcześniejszych epizodów zyskuje nowe znaczenia i otwierają się nowe możliwości interpretacji. Krótko mówiąc „Kaznodzieja” pozostaje po latach serią, którą trzeba znać, a nowa, kompletna edycja stanowi doskonałą okazję do tego, by odwiedzić ten niepowtarzalny świat pełen brutalności i wzniosłości.
koniec
8 lutego 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zbrodnia nie popłaca
Maciej Jasiński

5 VI 2023

„O.K. Corral” oraz „Lucky Luke: Samotny jeździec” to komiksy stworzone kilka dekad po śmierci René Goscinnego, na podstawie scenariuszy innych autorów. Próbują oni korzystać z dorobku mistrza komiksowego humoru, ale czy udało im się choć w części mu dorównać?

więcej »

Robi wrażenie
Marcin Osuch

4 VI 2023

Uczciwie przyznaję, że miałem jakieś tam oczekiwania do tego komiksu. Nie że będzie to jakieś genialne odświeżenie kultowej przecież serii, raczej zwyczajnie byłem ciekaw, jak autor rozegra starość głównych bohaterów, Thorgala i Aaricii. Ponieważ tej starości jest niewiele, to jestem nieco rozczarowany, ale patrząc na całość, muszę przyznać, że „Żegnaj, Aaricio” da się czytać i wciąga.

więcej »

Legendy i ich legendy
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

3 VI 2023

Legendy Zachodu” to elegancko wydany komiks, opowiadający o tak barwnych postaciach, jak Wyatt Earp, Billy Kid i Siedzący Byk. Mówi się, że w każdej legendzie jest ziarno prawdy. Tu także, choć twórców lubi ponosić fantazja.

więcej »

Polecamy

Superbohater zza biurka

Niekoniecznie jasno pisane:

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Inwazja prosto z piekła
— Marcin Knyszyński

Powrót z martwych
— Marcin Knyszyński

„John Smith”. Aha.
— Marcin Knyszyński

Po bandzie
— Marcin Knyszyński

„MAX” ale na wesoło
— Marcin Knyszyński

Powrót do domu
— Marcin Knyszyński

Demon na tronie z czaszek
— Marcin Knyszyński

Zacne sędziowskie archiwa
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

To nie jest kraj dla starego Punishera
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Rozliczenia
— Marcin Knyszyński

Tegoż autora

Orgia u Borgiów
— Paweł Ciołkiewicz

Pieśń o Conanie
— Paweł Ciołkiewicz

Biały Pirat i Czerwony Baron
— Paweł Ciołkiewicz

Niewyszukany erotyzm
— Paweł Ciołkiewicz

Wielka księga mądrości po fakcie
— Paweł Ciołkiewicz

„Wędrowanie jest jak sztuka”
— Paweł Ciołkiewicz

Teatr cieni
— Paweł Ciołkiewicz

To tylko sen!
— Paweł Ciołkiewicz

Albo doskonałość, albo nic
— Paweł Ciołkiewicz

„Jeśli jesteś inny, czeka cię samotność”
— Paweł Ciołkiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.