Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 5 czerwca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXVI

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

  • Baltimore #1
    Mike Mignola, Christopher Golden; Ben Stenbeck
  • Jack z Baśni #1
    Bill Willingham, Lilah Sturges; Tony Akins, Steve Leialoha, Andrew Pepoy
  • Beniamin i Beniamina
    René Goscinny; Albert Uderzo
  • JLA. Wieża Babel
    Mark Waid, D. Curtis Johnson, Devin Grayson; Howard Porter, Arnie Jorgensen, Mark Pajarillo, Steve Scott, Pablo Raimondi
więcej »

Brian Azzarello, Lee Bermejo
‹Batman. Przeklęty›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBatman. Przeklęty
Scenariusz
Data wydania20 listopada 2019
RysunkiLee Bermejo
PrzekładTomasz Kłoszewski
Wydawca Egmont
CyklBatman
ISBN9788328141698
Format176s. 216x276mm
Cena69,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Jak fajnie pogmerać w umyśle Batmana!
[Brian Azzarello, Lee Bermejo „Batman. Przeklęty” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Wydawnictwo DC stara się nie zasypiać gruszek w popiele. By utrzymać zainteresowanie czytelników publikowanymi od kilku dekad seriami, co kilka lat wprowadza innowacje. W 2011 roku było to Nowe DC Comics, które po czterech latach przeobraziło się w DC Odrodzenie. We wrześniu ubiegłego roku natomiast zadebiutował na rynku nowy imprint DC – Black Label. I zaczął od razu z „górnego C” – od trzyczęściowego cyklu „Batman. Przeklęty”.

Sebastian Chosiński

Jak fajnie pogmerać w umyśle Batmana!
[Brian Azzarello, Lee Bermejo „Batman. Przeklęty” - recenzja]

Wydawnictwo DC stara się nie zasypiać gruszek w popiele. By utrzymać zainteresowanie czytelników publikowanymi od kilku dekad seriami, co kilka lat wprowadza innowacje. W 2011 roku było to Nowe DC Comics, które po czterech latach przeobraziło się w DC Odrodzenie. We wrześniu ubiegłego roku natomiast zadebiutował na rynku nowy imprint DC – Black Label. I zaczął od razu z „górnego C” – od trzyczęściowego cyklu „Batman. Przeklęty”.

Brian Azzarello, Lee Bermejo
‹Batman. Przeklęty›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBatman. Przeklęty
Scenariusz
Data wydania20 listopada 2019
RysunkiLee Bermejo
PrzekładTomasz Kłoszewski
Wydawca Egmont
CyklBatman
ISBN9788328141698
Format176s. 216x276mm
Cena69,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Historie o Człowieku-Nietoperzu to przede wszystkim ubrane w kostium superbohaterski klasyczne kryminały (vide powiązane ze sobą fabularnie gangsterskie „Długie Halloween” i „Mroczne zwycięstwo”). To również, choć może w nieco mniejszym stopniu, ekscytujące opowieści sensacyjne (na przykład „Jestem Gotham” i kolejne). Nierzadko też – jak w przypadku „Gotyku” bądź „Ludzi potworów” – psychologiczne horrory. Gdzie lokuje się jedno z najnowszych dzieł poświęconych Mrocznemu Rycerzowi, czyli „Batman. Przeklęty”? Gdzieś na styku tych pierwszych i ostatnich. Komiks, za fabułę którego odpowiada Brian Azzarello („100 naboi”, „Rozbite miasto”), jest w takim samym stopniu opowieścią detektywistyczną, co i grozy – i nie ma co ukrywać, że to dla tego akurat superbohatera rozwiązanie optymalne.
„Przeklęty” ukazał się oryginalnie w trzech tomach pomiędzy wrześniem 2018 a czerwcem 2019 roku; w Polsce Egmont zdecydował się, na szczęście, na wydanie zbiorcze. Co jeszcze istotniejsze, komiksem Briana Azzarello oficyna zainaugurowała działalność swego nowego imprintu – DC Black Label – w którym z założenia mają ukazywać się komiksy najmroczniejsze z mrocznych. Od których młodsi nastolatkowie powinni trzymać się z daleka. I tak właśnie jest w przypadku tego dzieła, w którym nie tylko trup ściele się gęsto, ale na dodatek dane nam jest zajrzeć w głąb umysłu Batmana, co okazuje się wyzwaniem ekstremalnym. Azzarello wie jednak, co robi. Raz, że to nie jego pierwsza wizyta w Gotham (patrz: animacje „Rycerz Gotham” oraz „Zabójczy żart”). Dwa, że udowodnił już wcześniej, iż potrafi z wielkim wyrafinowaniem przeprowadzać wiwisekcję bohaterów, co do których stanu psychicznego każdy poważany lekarz miałby poważne zastrzeżenia („Luthor”, „Joker”).
Akcja „Przeklętego” zaczyna się od prawdziwie szalonej sekwencji. Ranny Batman – jeszcze nie wiadomo jak do tego doszło – wieziony jest karetką pogotowia do szpitala. Dwóch sanitariuszy i policjant zastanawiają się, kto kryje się pod maską i przebraniem nietoperza. Być może to jedyna okazja, aby sprawdzić, nie narażając swojego zdrowia bądź życia. Lecz Mroczny Rycerz jest – mimo stanu w jakim się znajduje – czujny. Wie, że nie może dopuścić do dekonspiracji, bo to pociągnęłoby za sobą niewyobrażalne skutki dla wielu osób. Ostatkiem sił wyskakuje więc z pędzącego samochodu, wcześniej wywalając nogą drzwi. Jest zdezorientowany i zdesperowany; jak najszybciej musi znaleźć się w bezpiecznym miejscu. Ale wzywany na pomoc Alfred nie odzywa się; zamiast niego pojawia się natomiast – zapewne ku zaskoczeniu czytelników, lecz i samego Człowieka-Nietoperza – John Constantine (czyli Hellblazer). Mroczny Rycerz nie ma wyboru, musi mu zaufać, chociaż podejrzewa, że może to przynieść ze sobą spore kłopoty.
Dopiero odzyskawszy przytomność w mieszkaniu Constantine’a, Batman dowiaduje się z telewizji, co stało się jego udziałem. Walczył z Jokerem na moście, on sam wpadł do wody i cudem ocalał; Jokera natomiast… znaleziono martwego pod przęsłami. Aż trudno uwierzyć, prawda? Wydawał się przecież nieśmiertelny. Tyle razy wpadał w łapy Nietoperza, tyle razy był przez niego maltretowany, a jednak uchodził swemu przeznaczeniu (wprawdzie nie zawsze w jednym kawałku) – teraz więc miałby się poddać i zwyczajnie – zginąć? W to, co wydaje się nieprawdopodobne czytelnikom, nie może uwierzyć również zamaskowany Bruce Wayne. Postanawia zatem sprawdzić, na ile prawdziwe są doniesienia mediów. Jest to o tyle dla niego trudne, że wydarzenia poprzedzające śmierć Jokera także Batmana doprowadziły do skrajnego wyczerpania. Luki w pamięci pomaga mu wypełnić Constantine – tylko czy można mu ufać? Znany jest przecież z tego, że jako adept magii miesza ludziom w głowach. Czego zresztą Mroczny Rycerz doświadcza na własnej skórze.
Brian Azzarello wraz z Hellblazerem wprowadził do fabuły „Przeklętego” wiele innych postaci z uniwersum DC – tych doskonale w Polsce znanych, jak chociażby Potwór z Bagien, jak i mniej popularnych: demon Etrigan (tutaj pod postacią rapera Jasona Blooda), Deadman, Spectre, Enchantress czy partnerkę Constantine’a, piękną brunetkę Zatannę. Każdy z nich – z wyjątkiem Swamp Thinga – ma do odegrania konkretną rolę napisaną przez Johna. Mimo że od pewnego momentu Joker znika z pola widzenia, to mimo wszystko jego cień unosi się nad całą opowieścią, by zostać przywołanym ponownie w finale, dzięki któremu cała historia zatacza fabularne koło. Można odnieść wrażenie, że tym razem Azzarello bardziej skupił się na budowaniu mrocznego nastroju, rodem z gotyckich opowieści o Frankensteinie; w warstwie fabularnej dzieje się bowiem mniej niż zazwyczaj, ważniejsze jest, aby pokazać, co siedzi w umyśle Batmana. Intrygujące jest zaś głównie to, jak bezradnym okazuje się człowiekiem, gdy nagle nie może ufać do końca swojemu rozumowi. I jak łatwo wówczas zamącić mu umysł.
Swoją drogą – mniej lub bardziej świadomie (stawiam jednak raczej na to drugie) – Azzarello podjął obecny w historiach o Człowieku-Nietoperzu od dawna wątek psychologicznej więzi łączącej Batmana i Jokera. Wszak to w Gotham City tajemnica poliszynela, że jeden nie może istnieć bez drugiego. Walka z Jokerem nadaje sens istnienia Mrocznego Rycerza, sadystycznego komika-klauna z kolei nakręca głównie świadomość dawania się we znaki Zamaskowanemu Krzyżowcowi. Dlatego dowiedziawszy się o śmierci Jokera, Batman nie wpada w euforię – i nie tylko z tego powodu, że nie ma stuprocentowej pewności, czy to prawda. Na ilustratora „Przeklętego” wybrany został Lee Bermejo (znany z wielu opowieści o Constantinie), który z Brianem pracował już przy „Luthorze” (2005) i „Jokerze” (2008). Znają się więc doskonale i tak samo rozumieją. Bermejo stanął jednak przed trudnym zadaniem – połączenia dwóch graficznie różniących się dotąd dość znacznie uniwersów: batmanowskiego (z jego nadzwyczaj złowieszczym Gotham) oraz hellblazerowskiego (pełnego magii i postaci ze świata fantasy).
Udało się to całkiem nieźle, aczkolwiek wzorowana na Stingu twarz Constantine’a (i jego szary prochowiec) prezentuje się niekiedy zdecydowanie nazbyt optymistycznie w mrocznych zaułkach Gotham. Na szczęście równoważą go złowróżbne kreacje sponiewieranego przez wrogów i własny umysł Batmana oraz… Jokera, który po śmierci wcale nie wydaje się mniej przerażający. „Przeklęty”, ozdobiony kapitalną okładką (nieco tylko zepsutą przez tytuł umieszczony centralnie na wysokości oczu Mrocznego Rycerza), graficznie także jest utrzymany w konwencji gotyckiego horroru (vide duchy, cmentarz), w czym nawiązuje do wydanych nieco wcześniej „Rasy panów” i „Mrocznego Księcia z Bajki”. Choć wcale nie stara się z nimi konkurować. Wizja Bermejo raczej dopełnia to, co przedstawili Frank Miller i Andy Kubert oraz Enrico Marini.
koniec
23 grudnia 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Robi wrażenie
Marcin Osuch

4 VI 2023

Uczciwie przyznaję, że miałem jakieś tam oczekiwania do tego komiksu. Nie że będzie to jakieś genialne odświeżenie kultowej przecież serii, raczej zwyczajnie byłem ciekaw, jak autor rozegra starość głównych bohaterów, Thorgala i Aaricii. Ponieważ tej starości jest niewiele, to jestem nieco rozczarowany, ale patrząc na całość, muszę przyznać, że „Żegnaj, Aaricio” da się czytać i wciąga.

więcej »

Legendy i ich legendy
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

3 VI 2023

Legendy Zachodu” to elegancko wydany komiks, opowiadający o tak barwnych postaciach, jak Wyatt Earp, Billy Kid i Siedzący Byk. Mówi się, że w każdej legendzie jest ziarno prawdy. Tu także, choć twórców lubi ponosić fantazja.

więcej »

Dzikie wakacje, ale dla kogo?
Dagmara Trembicka-Brzozowska

2 VI 2023

Kiedy wszyscy znajomi z klasy jadą nad morze albo w góry, wakacje u dziadków na wsi wydają się co najmniej mało interesujące. Jednak dzięki fantazji protoplastów i sile własnej wyobraźni Ada może przeżyć przygody jak z filmu.

więcej »

Polecamy

Superbohater zza biurka

Niekoniecznie jasno pisane:

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

W poszukiwaniu prawdy
— Maciej Jasiński

Piekło w Gotham
— Marcin Knyszyński

Tegoż twórcy

Powrót z martwych
— Marcin Knyszyński

Sprzątanie po dwudziestym wieku
— Marcin Knyszyński

Ślepa miłość
— Paweł Ciołkiewicz

Uczłowieczenie potwora
— Sebastian Chosiński

Zabłysnąć przy Jokerze
— Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Transatlantykiem w morderczy rejs
— Sebastian Chosiński

Antypirat w akcji – szybki i wściekły!
— Sebastian Chosiński

Byśmy rośli w siłę i żyli dostatniej…
— Sebastian Chosiński

Czy klasyk literatury science fiction śni o komiksowej biografii?
— Sebastian Chosiński

Hymn do Kosmosu
— Sebastian Chosiński

Trzech Islandczyków, nie licząc Duńczyka
— Sebastian Chosiński

Dla kogo bije serce niczyje?
— Sebastian Chosiński

Strach się nie bać
— Sebastian Chosiński

„Józio Kaleka” na tropie prawdy
— Sebastian Chosiński

„Naprawdę jaki jesteś…”
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.