Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 11 czerwca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXVI

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Jeff Lemire, Andrea Sorrentino
‹Staruszek Logan #4: Ostatni ronin›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułStaruszek Logan #4: Ostatni ronin
Scenariusz
Data wydania2 października 2019
RysunkiAndrea Sorrentino
PrzekładBartosz Czartoryski
Wydawca Egmont
CyklStaruszek Logan
ISBN9788328142022
Format108s. 167x255mm
Cena39,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Bez przemyślenia
[Jeff Lemire, Andrea Sorrentino „Staruszek Logan #4: Ostatni ronin” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Staruszek Logan” jest komiksem genialnym. Niestety, wyjęcie dawnego Wolverine′a z madmaxowej rzeczywistości i przeniesienie do naszego świata nie było najlepszym pomysłem, czego dowodem jest „Ostatni ronin”, czwarty zeszyt serii. Nie pomógł nawet Jeff Lemire na stanowisku scenarzysty.

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Bez przemyślenia
[Jeff Lemire, Andrea Sorrentino „Staruszek Logan #4: Ostatni ronin” - recenzja]

„Staruszek Logan” jest komiksem genialnym. Niestety, wyjęcie dawnego Wolverine′a z madmaxowej rzeczywistości i przeniesienie do naszego świata nie było najlepszym pomysłem, czego dowodem jest „Ostatni ronin”, czwarty zeszyt serii. Nie pomógł nawet Jeff Lemire na stanowisku scenarzysty.

Jeff Lemire, Andrea Sorrentino
‹Staruszek Logan #4: Ostatni ronin›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułStaruszek Logan #4: Ostatni ronin
Scenariusz
Data wydania2 października 2019
RysunkiAndrea Sorrentino
PrzekładBartosz Czartoryski
Wydawca Egmont
CyklStaruszek Logan
ISBN9788328142022
Format108s. 167x255mm
Cena39,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Zmęczony życiem i cierpiący na permanentne wyrzuty sumienia, leciwy Logan doskonale sprawdzał się w postapokaliptycznym świecie, w którym stanowił mieszankę postaci odtwarzanej przez Clinta Eastwooda w „Bez przebaczenia” z Maxem Rockatanskym. Sęk w tym, że w naszych realiach trudno być twardzielem-odludkiem i jednocześnie należeć do drużyny superbohaterów. Marvel ewidentnie chciał wykorzystać popularność alternatywnej wersji Rosomaka, stworzonej przez Marka Millara i Steve′go McNivena, wpasowując go do podstawowego uniwersum, ale nie było to dobrym pomysłem. Najpierw na tę minę wszedł Brian Michael Bendis, a od trzech tomów męczy się z nią Jeff Lemire. Doskonały scenarzysta, który próbuje wyciągnąć z postaci coś więcej, niż bardziej rozgoryczonego Wolverine′a.
Ma w tym pomóc odwołanie do tragicznej przeszłości Staruszka. Tym, którzy nie wiedzą, zdradzę, że w swoim świecie, który ma być naszą przyszłością, został zmanipulowany i zarżnął współtowarzyszy z X-Men. Obiecał sobie, że więcej nie wysunie swoich szponów. Choć trzymał się tej zasady przez szereg lat, ostatecznie ją złamał. Lądując w naszych czasach postanowił więc nie doprowadzić do cyklu zdarzeń, które sprawiły, że Ameryka zostałaby podbita przez superłotrów. Teraz na celownik wziął Lady Deathstrike, która za kilka lat ma doprowadzić do masakry miasteczka Killhorn Falls. Trop prowadzi do Japonii, gdzie przyszłość i przeszłość nieoczekiwanie spotkają się w teraźniejszości.
Poszukiwanie Deathstrike przeplatane jest wspomnieniami Logana i na tym polu najlepiej widać w czym tkwi problem Staruszka. Otóż wątki z postapokaliptycznej przyszłości wypadają o wiele ciekawiej i są bardziej zajmujące, niż te, których akcja dzieje się obecnie. Gdyby nie one, okazałoby się, że mamy do czynienia jedynie ze spektakularną nawalanką, nieniosącą żadnej treści.
Czytania nie ułatwia rysownik Andrea Sorrentino. Można jego oryginalny styl lubić lub nie, ale nikogo nie pozostawia obojętnym. Ja należę do tej pierwszej grupy, jednak nie znaczy to, że nie mam co do niego zastrzeżeń. W „Ostatnim roninie” świetnie wypada w scenach statycznych, w których poszczególne kadry wyglądają, jak podrasowane zdjęcia. Niemniej kiedy przechodzimy do batalistyki, na stronach dzieje się zdecydowanie za dużo. W efekcie otrzymujemy chaos, który może i jest naszpikowany szczegółami, ale podany w ten sposób nie zachęca, by się w nie zagłębić. Sytuacji nie ratuje intensywna kolorystyka Marcelo Maiolo, który uparł się, by wykorzystywać wszystkie dostępne odmiany czerwieni.
Przyznam, że jestem zawiedziony. Może nie jest tak, że „Ostatniego ronina” nie da się czytać, niemniej po teamie złożonym z tak kreatywnych i doświadczonych twórców, jakimi są Lemire i Sorrentino, spodziewałbym się więcej. Chyba, że to kwestia bohatera, która w nowych ramach nie sprawdza się jako niezależna postać.
koniec
4 stycznia 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Jak zmarnowano gigantyczny potencjał
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

10 VI 2023

„Oszust” to trzeci i ostatni tom serii „Ter”, która zapowiadała się fenomenalnie, ale niestety nie udźwignęła pokładanych w niej nadziei.

więcej »

Tło też się liczy
Dagmara Trembicka-Brzozowska

9 VI 2023

Wydana rok temu jako samodzielny album „Zguba” to jedna z wcześniejszych prac Shauna Tana i nie wiem, czy przypadkiem nie najlepiej znana zaraz po „Przybyszu”. U nas pojawia się już po raz drugi – wcześniej, w 2014 roku, Kultura Gniewu wydała ją jako część większego zbioru autora.

więcej »

Au rebours
Marcin Knyszyński

8 VI 2023

Komiksowe adaptacje literatury fantasy sprzed lat nie są zbyt częstym zjawiskiem. Dlatego też warto zwrócić uwagę na komiks „Hawkmoon” imponujący gabarytami i przykuwający wzrok okładką. Magia, futurystyczna fantastyka, historia alternatywna (właściwie przyszłość alternatywna), przygoda, awantura i dużo batalistycznych scen. Brzmi ciekawie.

więcej »

Polecamy

Superbohater zza biurka

Niekoniecznie jasno pisane:

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Imperium po drugiej stronie lustra
— Tomasz Nowak

Rok trzeci
— Marcin Knyszyński

W poszukiwaniu zielonej strzały
— Maciej Jasiński

Istnieją dwa światy
— Marcin Knyszyński

Dziwni kontra dziwniejsi
— Andrzej Goryl

…i jeszcze widzimy kontury zdarzeń
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Zieloną Strzałą w dziesiątkę
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Duch Marina Goodmana ma się dobrze
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż autora

Jak zmarnowano gigantyczny potencjał
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Legendy i ich legendy
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Rewolucja bez rewolucji
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Kolekcja z Kolekcjonerem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Uwaga, przyspieszamy!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Choroby współistniejące
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Maskarada i apokalipsa
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Żegnaj Peter
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Zbiórka Avengers i do przodu!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Echa starego „LastMana”
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.