Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 maja 2023
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXVI

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Thierry Gloris, Jacques Lamontagne
‹Dziki Zachód #1: Calamity Jane›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziki Zachód #1: Calamity Jane
Scenariusz
Data wydania17 listopada 2020
RysunkiJacques Lamontagne
PrzekładJakub Syty
Wydawca Lost In Time
CyklDziki Zachód
ISBN9788395686924
Format56s. 240x320 mm
Cena55,00
Gatunekwestern
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Ameryka nie toleruje słabych
[Thierry Gloris, Jacques Lamontagne „Dziki Zachód #1: Calamity Jane” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Wydawnictwo „Lost in Time” proponuje nam zupełnie nową, europejską serię komiksową. Wydany rok temu pierwszy tom „Wild West” trafił do Polski już w kilka miesięcy po premierze na rynku frankofońskim. Czeka nas kolejna wycieczka do brutalnego świata Dzikiego Zachodu – tym razem do małego miasteczka niedaleko Kansas City. To właśnie do niego zbliża się postęp w postaci drogi żelaznej.

Marcin Knyszyński

Ameryka nie toleruje słabych
[Thierry Gloris, Jacques Lamontagne „Dziki Zachód #1: Calamity Jane” - recenzja]

Wydawnictwo „Lost in Time” proponuje nam zupełnie nową, europejską serię komiksową. Wydany rok temu pierwszy tom „Wild West” trafił do Polski już w kilka miesięcy po premierze na rynku frankofońskim. Czeka nas kolejna wycieczka do brutalnego świata Dzikiego Zachodu – tym razem do małego miasteczka niedaleko Kansas City. To właśnie do niego zbliża się postęp w postaci drogi żelaznej.

Thierry Gloris, Jacques Lamontagne
‹Dziki Zachód #1: Calamity Jane›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDziki Zachód #1: Calamity Jane
Scenariusz
Data wydania17 listopada 2020
RysunkiJacques Lamontagne
PrzekładJakub Syty
Wydawca Lost In Time
CyklDziki Zachód
ISBN9788395686924
Format56s. 240x320 mm
Cena55,00
Gatunekwestern
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Popkultura już od dawna nie pokazuje Dzikiego Zachodu w „czarno-biały” i ugrzeczniony sposób. Długa historia westernu odpowiednio o to zadbała – Sergio Leone, Sam Peckinpah, Clint Eastwood i jeszcze kilku innych twórców antywesternu odczarowało historię zaklętą w kadrach klasycznego westernu, umorusało nieskazitelną twarz Johna Wayne’a i wybiło mu kilka zębów. Teraz, gdy wyobrażamy sobie małe dziewiętnastowieczne miasteczko w środkowych Stanach, widzimy Deadwood a nie Rio Bravo. Dokładnie takim miejscem jest Omaha z pierwszego tomu „Dzikiego Zachodu” – scenariusz napisał Thierry Gloris a za rysunki odpowiada Jacques Lamontagne. Obaj panowie debiutują na polskim rynku historią o początkach Calamity Jane, ostrej babki, która nie kłaniała się kulom, nie wylewała za kołnierz i nie certoliła się w tańcu. Tak, to dokładnie ta znajoma Jamesa „Dzikiego Billa” Hickoka, którą pamiętamy ze wspomnianego „Deadwood”.
Gloris i Lamontagne inspirują się prawdziwą historią Marthy Jane Cannary tak samo luźno jak wielu innych twórców popkultury. Martha pracuje jako „pomoc domowa” w domu publicznym w Omaha, którym twardą ręką rządzi bezlitosny pan Hicks. Burdele i saloony na trasie budowanej kolei to żyły złota, zatem dziewczyna o pracę martwić się nie musi – o ile oczywiście jest do niej zdolna. Gdy pada ofiarą gwałtu (musiało w końcu do niego dojść, przecież krew u jurnych mężczyzn, dzielnych zdobywców Ameryki, to nie woda) traci jedyną rzecz, jaką kiedykolwiek posiadała – moralność. Niedysponowana, „zadłuża” się u Hicksa – o sposobie spłaty kredytu nie trzeba nawet wspominać. Tymczasem do Omaha przybywa James Hickok, zwany „Dzikim Billem”.
Thierry Gloris Ameryki nie odkrywa. Zwłaszcza tej dziewiętnastowiecznej. Powtarza tylko to, co o niej już pisano i mówiono nie jeden raz. Martha ma nadzieję, że przeżyje, jeśli tylko nauczy się odwracać wzrok na czas, nie będzie zabierała głosu i stanie się cieniem własnego cienia. Ale Ameryka sprzed stu pięćdziesięciu lat to facet, złożony z wszystkich facetów, jacy kiedykolwiek przepłynęli ocean. „Mężczyźni to dzikie bestie, gotowe na wszystko, aby zaspokoić swoje pierwotne żądze. Dzikie kojoty rozumiejące tylko prawo silniejszego”. W takim świecie istnieje tylko jeden „instrument absolutnej równości”, jak mówi Dziki Bill. To rewolwer. Tylko z nim w ręku możemy poważnie rozważać hasło, mówiące o tym, że Ameryka to kraj wolności. Musimy też pamiętać, że nie toleruje ona słabych.
Scenariusz Glorisa jest poprawny, ale nic ponadto. Napisany w 2019 roku nie różni się niczym od tych pisanych dwadzieścia, trzydzieści czy nawet czterdzieści lat temu. Standardowa, europejska szkoła ucząca tego, że komiks bez scen seksu, nagich piersi i pośladków to nie komiks. Leo znów byłby dumny – tak samo jak w przypadku wydanej niedawno, komiksowej adaptacji „W dół, do Ziemi” Roberta Silverberga. Czytamy „Calamity Jane” i mamy uczucie deja vu – ale takiego „gorszego sortu”. Wszystko to już widzieliśmy i w zdecydowanie lepszym wydaniu – autor nawet nie udaje, że przez chwilę przyszło mu do głowy wyjść poza utarte schematy.
Rysunek też budzi dość ambiwalentne uczucia. Bo z jednej strony Jacques Lamontagne rewelacyjnie rysuje scenografie, krajobrazy i wnętrza. Bardzo realistycznie, dokładnie i z dbałością o szczegóły. Fajnie. Ale co z tego, skoro ma czasem kłopoty z rysowaniem ludzi? Szwankuje nieco mimika, anatomia, dynamika i proporcje. Momentami wyraźnie.
Pierwszy tom „Dzikiego Zachodu” jest komiksem przeciętnym. Obawiam się, że zbyt przeciętnym – w obecnej sytuacji klęski komiksowego urodzaju, może zginąć przytłoczony masą innych, lepszych pozycji. Ale nie przesądzam – w drodze tom drugi, „Wild Bill”.
koniec
9 lutego 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Gra tajemnic
Maciej Jasiński

28 V 2023

Mimo gwiazdorskiej obsady, pierwszy filmowy „Legion Samobójców” nie był specjalnie udanym dziełem. Drugi okazał się produkcją o wiele lepszą, a James Gunn pokazał jak powinno się robić takie filmy: łączące przemoc, humor i grupę wyrzutków, którzy często mają - delikatnie mówiąc - coś z deklem. Czy komiksowa „Zła krew” podąża tym samym tropem?

więcej »

Rewolucja bez rewolucji
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

27 V 2023

Rewolucja w świecie mutantów zapoczątkowana przez Jonathana Hickmana nie ograniczyła się tylko do X-Men, ale także innych składów. O jednym z nich opowiada album „Świt X: New Mutants”.

więcej »

Ślizg dla dwóch!
Marcin Knyszyński

26 V 2023

Deadpool i Cable zajęli swego czasu siódme miejsce w komiksowym rankingu „10 Greatest Buddy Teams” wszechczasów. Ba, Josh Brolin musiał zdjąć na chwilę kostium Thanosa, aby zagrać Cable’a w drugim „Deadpoolu” – ci dwaj kolesie faktycznie mają się ku sobie (ok, pod koniec omawianego dziś tomu niby pół żartem, ale i półserio, pojawia się sugestia, że Deadpoola ciągnie do Cable’a, a nie odwrotnie - i ma z tym coś wspólnego olejek do opalania i środek WD-40). W 2004 roku po potencjał drzemiący w (...)

więcej »

Polecamy

Superbohater zza biurka

Niekoniecznie jasno pisane:

Superbohater zza biurka
— Marcin Knyszyński

Myślę, więc jestem – tym, kim myślę, że jestem
— Marcin Knyszyński

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż autora

Ślizg dla dwóch!
— Marcin Knyszyński

Pająk (mój totem)
— Marcin Knyszyński

Demony Paryża
— Marcin Knyszyński

Inwazja prosto z piekła
— Marcin Knyszyński

Turpizm? Mało powiedziane
— Marcin Knyszyński

Nadeszły mroczne czasy
— Marcin Knyszyński

To nadchodzi…
— Marcin Knyszyński

Do brzegu
— Marcin Knyszyński

Coraz szersza perspektywa
— Marcin Knyszyński

Laboratorium gagów
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.