Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 30 marca 2023
w Esensji w Esensjopedii

Benjamin Read, Chris Wildgoose
‹Porcelana #3: Wieża z kości słoniowej›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPorcelana #3: Wieża z kości słoniowej
Tytuł oryginalnyPorcelaine, tome 3
Scenariusz
Data wydania17 maja 2021
RysunkiChris Wildgoose
PrzekładPaulina Braiter
Wydawca Non Stop Comics
CyklPorcelana
ISBN978-83-8230-033-8
Format104s. 215×280mm; oprawa twarda
Cena57,—
Gatunekfantasy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Pęknięta porcelana
[Benjamin Read, Chris Wildgoose „Porcelana #3: Wieża z kości słoniowej” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Nie ważne, jak mężczyzna (a w zasadzie dwóch) zaczyna, ale jak kończy. Trzeci, ostatni, tom cyklu „Porcelana” z podtytułem „Wieża z kości słoniowej”, to zarazem najlepsza, jak i najbardziej wstrząsająca odsłona trylogii.

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Pęknięta porcelana
[Benjamin Read, Chris Wildgoose „Porcelana #3: Wieża z kości słoniowej” - recenzja]

Nie ważne, jak mężczyzna (a w zasadzie dwóch) zaczyna, ale jak kończy. Trzeci, ostatni, tom cyklu „Porcelana” z podtytułem „Wieża z kości słoniowej”, to zarazem najlepsza, jak i najbardziej wstrząsająca odsłona trylogii.

Benjamin Read, Chris Wildgoose
‹Porcelana #3: Wieża z kości słoniowej›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPorcelana #3: Wieża z kości słoniowej
Tytuł oryginalnyPorcelaine, tome 3
Scenariusz
Data wydania17 maja 2021
RysunkiChris Wildgoose
PrzekładPaulina Braiter
Wydawca Non Stop Comics
CyklPorcelana
ISBN978-83-8230-033-8
Format104s. 215×280mm; oprawa twarda
Cena57,—
Gatunekfantasy
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Od czasu wydarzeń opisanych w tomie drugim minęło dwanaście lat. Mała, która następnie stała się Damą, jest teraz Matką. Zabarykadowała się w ogromnej wieży, gdzie wychowuje dwie córki. Pomagają jej w tym leciwa Babcia i Oni – dusze zmarłych, uwięzione w porcelanowych ciałach. Choć kobieta chce wieść spokojne i bezkonfliktowe życie, to jednak jej monumentalna forteca jest solą w oku władcom otaczającej ją krainy. Ci, którzy pragnęliby jej upadku, oraz wydarcia od niej skrywanych tajemnic, są coraz bliżej i nie cofną się przed niczym, zanim nie zdobędą lub nie zniszczą białej budowli.
To jednak nie jedyne problemy głównej bohaterki. Za, póki co, bezpiecznymi murami, sytuacja robi się napięta. Z jednej strony musi ona radzić sobie z buntowniczymi humorami jej dorastających córek, co jest o tyle trudne, że jedna z nich również przejawia nadnaturalne zdolności, które pozwalają Matce łączyć się z duszami zaklętymi w porcelanie. Z drugiej strony jej nieumarli, ale także przecież nie żyjący pomocnicy powoli zaczynają odczuwać zmęczenie obecną sytuacją. Cichy bunt wszczyna jeden z najbardziej zaufanych towarzyszy Matki – Jarząb.
Od samego początku omawianego komiksu czuć, że jego zakończenie nie będzie należało do najszczęśliwszych. Atmosfera kreowana przez twórców gęstnieje z każdą stroną i nie pozwala oderwać się od lektury. Mimo, że nie mamy do czynienia z pozycją wypełnioną akcją, nie można powiedzieć, by nic się tu nie działo. Choć od pewnego momentu Matka musi radzić sobie z oblężeniem wieży, to jednak najważniejsze wydarzenia rozrywają się na płaszczyźnie emocjonalnej, albowiem najbardziej skrzy w skomplikowanych relacjach między bohaterami.
Siłą „Porcelany” jest bowiem obsadzenie historii całą gamą intrygujących i pełnokrwistych postaci. Już zachowanie i decyzje Matki mogą nas szokować. Kiedyś była naiwną idealistką, jednak teraz, kiedy od jej decyzji zależy życie osób, które jej zaufały, jest zmuszona być twardą i podejmować trudne, kontrowersyjne decyzje, o które byśmy jej nie podejrzewali. Świetnie wypadają jej córki. W momencie, kiedy jedna jest bardziej ułożona i posłuszna Matce, druga nie zamierza się dać tak łatwo okiełznać. Wypełnia ją chęć rozwijania swoich mocy, ale także poznania świata, który skrywa się przed nią za murami wieży. Jej bunt kojarzy się z Matką w młodości, czyli Małą, której kiedyś dopingowaliśmy. Tyle, że teraz realia się zmieniły, więc i nasze postrzeganie nieposłuszeństwa także.
Wreszcie mamy także duchy w porcelanowych ciałach. Jest ich sporo i przeważnie stanowią futurystyczne tło wydarzeń, ale kilka z nich zostało świetnie rozpisanych, jak nieoczywisty w swoich działaniach, wspomniany Jarząb, wyglądający niczym rasowy berserk, ale łagodny Olcha, czy przywódca kultu Porcelanów – Jakaranda.
Wrażenie robi także oprawa graficzna komiksu, za którą odpowiada Chris Wildgoose. Jego delikatna, ale szczegółowa kreska idealnie sprawdza się w takiej historii, jak „Porcelana”, gdzie potrzeba lekkich, jakby, nomen omen, porcelanowych kadrów. Do tego zaprezentował zapierający dech w piersiach wygląd wieży, monumentalnie wznoszącej się nad miastem, które przy niej wydaje się bardzo niepozorne.
Rewelacyjnym rysunkom towarzyszy eleganckie wydanie, o które w należyty sposób zadbało wydawnictwo Non Stop Comics. Komiks otrzymał twardą oprawę i kredowy papier, a także garść bonusów w postaci przedmowy, alternatywnych okładek, krótkich biografii twórców i kilku stron ze szkicami.
„Wieża z kości słoniowej” to wymarzone zamknięcie sagi, którym nie powinien być zawiedziony nikt, kto czytał „Porcelanę” od początku. Co ważne, ponieważ nie mamy do czynienia z bezpośrednią kontynuacją wydarzeń z poprzednich tomów, równie dobrze sprawdza się, jako autonomiczna całość. Polecam więc tę pozycję każdemu, nie tylko tym, którzy poznali wcześniej losy Małej i Damy.
koniec
16 października 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zamknięta w opowieści
Agata Włodarczyk

29 III 2023

Dzieci wychowywane w ośrodku badawczym, poddawane nieludzkim eksperymentom, obdarzone niewyobrażalnymi mocami – co się stanie, gdy uciekną? Co się stanie, gdy jedno z nich zostanie poddane takim manipulacjom, że straci poczucie rzeczywistości?

więcej »

Demony i halucynogenne grzybki
Sebastian Chosiński

27 III 2023

Całkiem możliwe, że kolejne zeszyty specjalne „Wydziału 7” będą już zawsze ukazywać się po pięciu regularnych odcinkach serii: „Helena” ujrzała światło dzienne po piątej „Dobranocce”, natomiast „Import eksport” pojawia się po dziesiątych „Wilkach”. Tym razem Tomasz Kontny stworzył zbiór krótkich i bardzo różnorodnych – w treści i formie – historii, których wspólnym mianownikiem są członkowie tytułowego Wydziału 7 SB.

więcej »

Pół na pół
Dagmara Trembicka-Brzozowska

26 III 2023

Ten komiks można by zrecenzować tak naprawdę dwukrotnie – negatywnie przez pierwszą część albumu i pozytywnie przez drugą.

więcej »

Polecamy

Kurde blaszka!

Niekoniecznie jasno pisane:

Kurde blaszka!
— Marcin Knyszyński

Podpatrywanie człowieczeństwa
— Marcin Knyszyński

Suprawielki pantechnobarok
— Marcin Knyszyński

Teraz (naprawdę) mamy kryzys
— Marcin Knyszyński

Zielone koszmary
— Marcin Knyszyński

To jest Sparta!!!
— Marcin Knyszyński

Między złotem a srebrem
— Marcin Knyszyński

Ten, którego nadejście zauważasz
— Marcin Knyszyński

Samotni wśród bliskich
— Marcin Knyszyński

Gdy zło zwycięża…
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Bezimienna pani ceramicznych robotów
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Szczęście kruche jak porcelana, czyli dziwna niechęć do rysowania nóg
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tegoż autora

Traumy i niezaleczone rany
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Baśń z truchłem wielkiego kraba w tle
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Wyrzutki spod miasta
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Opowieści z dwóch stron barykady
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Russkij wojennyj korabl, idi na #Σ%j
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Poszukiwacze zaginionego celu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

40 najgorszych okładek płyt 2022 roku
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Szaleństwo pana Daredevila
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Rewolucja zaczyna się tutaj…
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

10 największych rozczarowań muzycznych 2022 roku
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.