„Księga Wiatru” to opowieść, której większa część rozgrywa się w XVII wieku w Japonii targanej wewnętrznymi niepokojami. Szogun i lojalni wobec niego wasale próbują utrzymać władzę, potomek rodu cesarskiego knuje spiski z feudałami, jedni i drudzy wykorzystują oddziały ninja, zaś po kraju włóczą się roninowie, szpiedzy i inna hałastra. Głównym bohaterem jest Jubee Yagyu, należący do rodu, który od pokoleń nauczał sztuki miecza rządzących. Jubee zresztą sam mieczem śmiga z wielką wprawą i potrafi rozpracować każdego przeciwnika. I to właśnie pojedynki mistrzów różnych stylów są największą zaletą tego albumu. Autorzy pokazują, na czym polegają poszczególne techniki, dzięki czemu czytelnik zauważa, że samurajska droga miecza to wręcz dziedzina sztuki, a nie tylko bezładne machanie ostrym kawałem żelaza. A oprócz tego spiski, pojedynki, knowania polityków, samurajski honor (na szczęście bez patetycznego sosu), pojedynki, pościgi, szpiegostwo, szczypta mitologii, nieco o tradycjach i oczywiście pojedynki. Całkiem dużo tych pojedynków…