Paris Hilton na prezydenta, czyli co by było, gdyby…Dzisiaj Barack Obama zostaje pierwszym czarnoskórym prezydentem USA. Moglibyśmy z tej okazji pisać, że w kinie czy literaturze odbyło się to już dekady temu, robić przeglądy filmowych i książkowych prezydentów itp., ale znaleźliśmy ciekawszy temat.
Jakub GałkaParis Hilton na prezydenta, czyli co by było, gdyby…Dzisiaj Barack Obama zostaje pierwszym czarnoskórym prezydentem USA. Moglibyśmy z tej okazji pisać, że w kinie czy literaturze odbyło się to już dekady temu, robić przeglądy filmowych i książkowych prezydentów itp., ale znaleźliśmy ciekawszy temat. W „Back in the USSA”, zbiorze powiązanych ze sobą opowiadań Kima Newmana i Eugene Byrne’a, prezydentem zostaje nie kto inny, jak sam „Scarface”. Zresztą przed nim i po nim w Owalnym Gabinecie również pojawiają się postacie, które w rzeczywistości tam nie zasiadły (chociaż się starały) – Barry Goldwater i Eugene V. Debs. Jakże to tak? Ano bardzo prosto: Teddy Roosevelt został zamordowany, zanim rozpędził strajki, jego wiceprezydent Charles Foster Kane (sic!) rozkręca spiralę korupcji, podziałów klasowych, zamordyzmu (dosłownego – ofiarą pada m.in. Woodrow Wilson). Efekt: w 1917 wybucha w USA rewolucja, a po śmierci jej przywódcy Debsa prezydentem zostaje Alfonso Gabriel Capone, który rządzi krajem żelazną ręką, przyczyniając się do zaistnienia stanu zimnej wojny między USSA a Wielką Brytanią i carską Rosją… • • • W powieści „And Having Writ…” (o której więcej w tekście „Katastrofa Tunguska w fantastyce”) prezydentem zostaje słynny wynalazca, co jest potrzebą chwili – tylko tak genialny umysł jest w stanie zrozumieć sekrety… obcych, których statek rozbija się w 1908 na Syberii, nad rzeką Tunguska. Edison prezentuje twardą politykę wobec kosmitów, wtrącając ich nawet do więzienia, z którego pomaga im uciec… przyszły prezydent Theodore Roosevelt. • • • W opowiadaniu Harry’ego G. Kaufmana o wiele mówiącym tytule „Boozing in the Oval Room” pisarz, startując jako niezależny kandydat po śmierci Eisenhowera, zostaje prezydentem. I to na dwie kadencje (lata 1956-1964). Reelekcja jest zaskakująca, biorąc pod uwagę, że w trakcie pełnienia urzędu Hemingway bratał się z Fidelem Castro (zaprosił go do Białego Domu), miał problemy z alkoholem i pobił się (w Białym Domu – pytanie, gdzie była wtedy Secret Service) z burmistrzem Bostonu, niejakim Johnem Fitzgeraldem Kennedym, o względy Marylin Monroe. • • • W jednym z epizodów serialu dla dzieci „The Suite Life of Zack & Cody” tytułowi bohaterowie przenoszą się do alternatywnego wszechświata, gdzie prezydentem jest blondwłosa dziedziczka fortuny Hiltonów. Do jej najważniejszych dekretów należy zarządzenie, że łamie prawo ten, kto waży więcej niż 50 kilogramów… • • • Słynny pilot wystąpił jako prezydent w powieści „Spisek przeciwko Ameryce” Philipa Rotha i książce „The Ultimate Solution” Erica Nordena. Co ciekawe, w obu okazuje się być tak naprawdę zdrajcą narodu i marionetką nazistów. W pierwszej jest tak z powodu szantażu – Niemcy porwali syna Lindbergha i zmusili go, by podpisał pakt o nieagresji z Osią. W drugiej Lindbergh jest mianowany na prezydenta po podboju Ameryki przez III Rzeszę w 1950 r. Sprawuje urząd dożywotnio, czyli zaledwie przez 23 lata – do momentu, gdy ginie (jak większość ludzi) w wojnie nuklearnej między nazistowskimi Niemcami a cesarską Japonią… • • • Wspomniany jako prezydent (niewiele o nim wiadomo poza tym, że jego imię noszą placówki kulturalne) w „Człowieku Demolce”. Rzecz o tyle ciekawa, że wtedy był to raczej złośliwy przytyk od jednego giganta ówczesnego kina akcji pod adresem drugiego, która jednak okazała się w jakiś sposób prorocza, gdy Arnie został gubernatorem Kalifornii. Gdy to się stało, zupełnie naturalnym było wykorzystanie zapędów politycznych aktora i przedstawianie go jako prezydenta USA – w filmie „The Simpsons Movie” i serialu „Doktor Who”. • • • Oczywiście nie wyczerpuje to listy fikcyjnych prezydentów, którzy jednak często są tylko smakowitym szczegółem, ledwie wspomnianym w powieści/filmie. Dzięki bujnej wyobraźni autorów w Białym Domu zasiedli m.in. Kurt Vonnegut (wspomniana powieść „Back in the USSA” – Vonnegut jest tu paralelą Gorbaczowa), Oprah Winfrey (w dwóch telewizyjnych serialach: „Century City” i „The Boondocks”), George Clooney (wspomniany serial „The Suit Life of Zack & Cody” – jest tam byłym prezydentem, którego wizerunek znajduje się na 25-centówce), Harrison Ford (epizod „VIP” i „Straszny Film 3”), Michael J. Fox (gra komputerowa „Mean Streets”), Michael Jackson (opowiadanie „SEAQ and Destroy” Charlesa Strossa), Chuck Norris (definitywnie rozprawia się z imigracją do USA w jednej z powieści z serii „Doktor Who”), Bruce Springsteen (który zrzuca bomby atomowe na Turcję i Księżyc, by pozbyć się obcego wirusa; znów w „Doktor Who”), Donald Trump (powoduje bankructwo Ameryki, z kryzysu wyprowadza kraj dopiero kolejny prezydent Lisa Simpson; epizod „Simpsonów”). Na blogu natomiast przegląd znanych polityków, którzy w rzeczywistości nie dostąpili nigdy takiego zaszczytu, ale w alternatywnych rzeczywistościach zasiedli w Białym Domu. ![]() 20 stycznia 2009 |
Jednym ze sposobów na rozpoczącie nowego roku jest sprawdzenie, czy nie przegapiliście żadnej z naszych recenzji w grudniu roku zeszłego…
więcej »Za główne cykle współczesnej fantastyki uznaje się najczęściej „Pieśń Lodu i Ognia” George’a R. R. Martina, „Koło czasu” Roberta Jordana i „Malazańską Księgę Poległych” Stevena Eriksona. Szkoda, że Joe Abercrombie ze swoim „Pierwszym Prawem” pozostaje w cieniu.
więcej »„Deus Irae” jest drugą, po „Inwazji z Ganimedesa”, powieścią, którą Philip K. Dick napisał w duecie z innym twórcą. Powstawała korespondencyjnie, przez dwanaście długich lat – w trakcie jej pisania ostateczna wizja mocno ewoluowała, choć jej podstawowa idea pozostała niezmieniona. Philip K. Dick i Roger Zelazny szukali Boga. Im bliżej było ku końcowi pisania, tym intensywniejsze były ich starania.
więcej »Las oblany słonecznym blaskiem
— Marcin Knyszyński
Dick jak Dickens
— Marcin Knyszyński
Kochać to nie znaczy zawsze to samo
— Marcin Knyszyński
Chorzy na życie
— Marcin Knyszyński
Dick w starym stylu
— Marcin Knyszyński
Faust musi przegrać
— Marcin Knyszyński
W poszukiwaniu rzeczywistości obiektywnej
— Marcin Knyszyński
Myślę, ale czy jestem?
— Marcin Knyszyński
Wszyscy jesteśmy androidami
— Marcin Knyszyński
Umieranie wstecz
— Marcin Knyszyński
Więcej wszystkiego co błyszczy, buczy i wybucha?
— Miłosz Cybowski, Jakub Gałka, Wojciech Gołąbowski, Adam Kordaś, Michał Kubalski, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski
Nieprawdziwi detektywi
— Jakub Gałka
O tych, co z kosmosu
— Paweł Ciołkiewicz, Jakub Gałka, Jacek Jaciubek, Adam Kordaś, Michał Kubalski, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski
Wszyscy za jednego
— Jakub Gałka
Pacjent zmarł, po czym wstał jako zombie
— Adam Kordaś, Michał Kubalski, Jakub Gałka, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Jarosław Robak, Beatrycze Nowicka, Łukasz Bodurka
Przygody drugoplanowe
— Jakub Gałka
Ranking, który spadł na Ziemię
— Sebastian Chosiński, Artur Chruściel, Jakub Gałka, Jacek Jaciubek, Michał Kubalski, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski, Kamil Witek
Ludzie jak krewetki
— Jakub Gałka
Katana zamiast pazurów
— Jakub Gałka
Trzy siostry Thorgala
— Jakub Gałka
"Dzięki bujnej wyobraźni autorów w Białym Domu zasiedli m.in. Kurt Vonnegut, Oprah Winfrey (...) Donald Trump (epizod „Simpsonów”)." Ciekawe, co pomyśleli sobie twórcy serialu, gdy ich żart okazał się proroczy?