| Wyszukaj w | MadBooks.pl |
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %  | |
|---|---|
| Zaloguj, aby ocenić | |
Wyszukaj / Kup
Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.
Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.
|
Wiatr ze Wschodu (70)
I znów będzie o fantastyce niekonwencjonalnej, bo do takiej zakwalifikować należy zarówno „Забвения” Ilji Borowikowa, jak i powieść Jewgienii Niekrasowej „Калечина-Малечина”. Zestaw książek prezentowanych w 70 edycji WzW uzupełnia zbiór opowiadań Mariny Jasinskiej i Andrieja Kokoulina „По ту сторону отражений”.
American Film Festiwal 2018 (1)
Rozpoczynamy dziś cykl tekstów podsumowujących niedawno zakończony 9. American Film Festiwal we Wrocławiu. Dziś prezentujemy recenzje „Narodzin gwiazdy”, „Szatana i Adama” oraz „Assassination Nation”.
American Film Festival 2018 (2)
W drugim spojrzeniu na tegoroczny 9. American Film Festival przeczytacie o westernowo-komediowej „Damulce”. fikcyjnej muzycznej biografii „Her Smell” i intelektualnym kiczu „To właśnie życie”
Dlaczego Armstrong?
Trochę to zaskakujące, że Hollywood tak późno sięgnęło po tematykę „księżycową”. Wydana niejako przy okazji książka w naturalny sposób uzupełnia wiele szczegółów z życia tytułowego „pierwszego człowieka” i właściwie stanowić powinna lekturę obowiązkową osób zainteresowanych wyścigiem na Księżyc.
Niekoniecznie jasno pisane: Sztuka pamięci
„Tetralogia potwora” to cztery komiksy, napisane i narysowane przez Enkiego Bilala w latach 1998-2007, już po „Trylogii Nikopola”. Bilal daje się poznać w tetralogii jako ekstremalny indywidualista i artysta nieskrępowany żadną konwencją ani niepisaną zasadą – choć trzeba przyznać, że wolność twórcza, w tym akurat przypadku, stawia nie tylko wysokie wymagania przed czytelnikiem, ale i prosi o kredyt zaufania. Czy Bilal go spłaca?
Superman za 130 dolarów
Twórcy komiksu „Joe Shuster. Opowieść o narodzinach Supermana” udowodnili, że historia twórców komiksu może być równie ciekawa jak kolejne przygody herosów. Zwłaszcza gdy chodzi o dzieje superbohatera wszystkich superbohaterów, któremu nikt nie odbierze palmy pierwszeństwa, a który zapoczątkował właściwie cały gatunek.
Do księgarni marsz: Listopad 2018
Listopad to dla wydawców okres gorączki przedświatecznej, każdy więc powinien w bogatej ofercie znaleźć coś dla siebie – albo do położenia pod choinką.
– kanał informacyjny ogólny [pomoc…] – kanał informacyjny działu [więcej…] – kanał informacyjny blogu
książkowe (wybrane)książkowe (wybrane)
Esensja czyta: Maj 2017Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz Zaniepokojonych brakiem krótkich recenzji uspokajamy: oto wrażenia z dziesięciu majowych lektur.
Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna PiekarzEsensja czyta: Maj 2017Zaniepokojonych brakiem krótkich recenzji uspokajamy: oto wrażenia z dziesięciu majowych lektur. Jarosław Loretz [60%] Literatura i owszem, kobieca, ale już niekoniecznie dla młodszych panienek ze względu na wyczuwalną dawkę okrucieństwa. Co więcej – literatura zaskakująco dobra jak na produkt reklamowany frazą „Miłosne opowieści wampiryczne”. W środku znalazło się bowiem pięć przyzwoitych, całkiem oryginalnych opowiadań, dalekich od spodziewanej po takim zbiorku ckliwej sztampy à la „Zmierzch”. Już rozpoczynająca zbiór „Nawiedzona miłość” Cynthii Leitich Smitch jest przyjemna, serwując – i owszem – wampira-nastolatka, ale do kompletu dorzucając też ducha oraz mroczną tajemnicę z przeszłości. Tradycyjnie nie zawodzi Tanith Lee i jej „Dobre maniery”, z mniej konwencjonalnym podejściem do wampiryzmu i ładnie skonstruowaną postacią głównej bohaterki. Trochę gorzej radzi sobie Richelle Mead, opisując w „Świetle księżyca” bunt wampirzej nastolatki i ucieczkę z rządzonego przez wampiry miasta z przypadkowo poznanym zwykłym człowiekiem, jednak wyłaniający się z czasem koncept przepowiedni rekompensuje niedostatki takich sobie realiów. Podobnie jest z „Przemienioną” Nancy Holder – opowiadanie startuje jako marna, apokaliptyczna sztampa, ale nadrabia to niezbyt tuzinkową konstrukcją wątku romantycznego (ich dwóch i ona, piąte koło u wozu). Z całego zbioru najmocniej wybijają się jednak „Żarłoczne” Rachel Vincent. Zamiast bohaterów ssących krew mamy tu nastoletnią syrenę, żywiącą się siłami witalnymi, i jej nastoletnią przyzwoitkę, rzadko spotykaną w literaturze leanan sídhe, czyli coś w rodzaju wampira energetycznego żywiącego się na artystach, których w zamian czyni geniuszami. Reszta tekstów jest z różnej przyczyny słaba. „Bursztynowy dym” Kristin Cast irytuje naiwną, niezbyt umiejętną stylizacją bohaterki na roztrzepaną siksę i wrzuceniem do jednego wora zbyt dużej ilości skrobanej zewsząd sztampy (wampiryczny romans, seryjny zabójca z przedmieścia, demon na wolności, Furie, etc). „Martwy tropiciel” Rachel Caine jest niezamierzoną groteską, serwującą pozbawione sensu realia (ludzie z małego miasteczka są praktycznie niewolnikami wampirów, nawet piwa im pić nie wolno, żeby smak krwi się nie zmienił, ale bohater nie dość, że z własnej woli tam wrócił, to jeszcze stawia się ojcu, który chce ożywić armię zombie i wytłuc wampiry. Albowiem gdyż tak) i wyglądającą na wyrwany z jakiejś większej całości kawałek. Natomiast „Wolna” Claudii Grey, niestety zamykająca antologię i nieco psująca przez to odbiór całości, ma i koślawą psychologię postaci, przez co ciężko polubić tam kogokolwiek, i nużąco „modną” tematykę (niewinna kolorowa była niewolnica i biały arogancki krwiopijca), i bezsensowne zakończenie, podane bez ikry i jakby bez przekonania. Ogólnie jednak „Nieśmiertelni” bez problemu potrafią zapewnić kilka chwil przyjemnej rozrywki. Marcin Mroziuk [80%] Wprawdzie głównym bohaterem „Wesołego kaszkiecika” nie jest Gapiszon tylko Zyzio, ale charakterologicznie postacie te specjalnie się nie różnią, więc lektura nowej książki Bohdana Butenki jak zwykle rozbawi nas do łez. Podobno śmiech to zdrowie, ale w „Wesołym kaszkieciku” nie zawsze to się potwierdza. Znaleziona przez Zyzia w lesie czerwona czapeczka w czarną kratkę wywołuje bowiem sporo zamieszania. Szybko się też przekonujemy, że nie jest to bynajmniej taki całkiem zwyczajny kaszkiecik. Kto go bowiem włoży na głowę, ten staje się wesoły i śmieje się do rozpuku. Zyzio – jako dobry w gruncie rzeczy chłopiec – szuka właściciela tej zguby i wkrótce możemy obserwować zaskakujące efekty przymierzania czapeczki. I rzeczywiście kolejne postacie wybuchają niepowstrzymanym śmiechem, tarzając się przy tym po ziemi lub tańcząc z radości. O ile jednak dla lisa, wilka czy niedźwiedzia skończyło się to nie najgorzej, o tyle dobre chęci Zyzia w przypadku Dziadusia i pana Antoniego nie przynoszą w sumie niczego dobrego (ale mimo to czytelnicy obserwując rozwój wypadków bawią się przednio). W każdym razie Bohdan Butenko skutecznie potrafi nas przekonać, że nawet bez niezwykłego kaszkiecika można się zdrowo pośmiać, a bez cudownych wspomagaczy (oczywiście nie należy zaliczać do tej kategorii książek ojca Gucia i Cezara) jest to zwyczajnie zdrowsze! Joanna Kapica-Curzytek [80%] Wszystkie wielkie centra handlowe są do siebie podobne, a każdy z ich klientów jest nieszczęśliwy na swój sposób… Powieść Natalii Fiedorczuk-Cieślak została wyróżniona Paszportem Polityki w 2016 roku. „Jak pokochać centra handlowe” to ważny głos młodego pokolenia, pokonującego pierwsze progi dorosłości. W naszych realiach – sprekaryzowanego, bez większych nadziei na stabilizację i bez perspektyw na stopniowe uwalnianie się od życiowych trudów. Doświadczeniem bohaterki (i zarazem narratorki) jest przerastające ją macierzyństwo: czas trudny, inwazyjny, bolesny, niepozwalający kobiecie mówić jej własnym głosem, uniemożliwiający jej znalezienie swojego miejsca w życiu. To okres, w którym wszystko, co dotąd znane, usuwa się pod nóg – a w zamian nie przychodzi nic nowego. Dostrzegamy tutaj całą powagę konsekwencji społecznych zmian, które w naszych czasach dotknęły rodzinę. Największą cenę płacą – a jakże – kobiety. Współczesna matka z dzieckiem jest pozostawiona sama sobie, wyrwana z większej społeczności, która dawniej przejmowała część macierzyńskich obowiązków. Ubóstwo materialne nie pozwala kupić sobie usług opiekunki. W powieści uderza dojmująca nieobecność i oddalenie ojca/partnera, w myśl zasady: matka musi, ojciec może. Macierzyństwo dla narratorki jest odczłowieczające, upokarzające i skrajnie opresyjne. Do niedawna wyrażanie tego rodzaju myśli było tematem tabu. Jakiekolwiek przejawy niezadowolenia zakrzykuje się i pokrywa lukrem pełnego akceptacji uśmiechu pod hasłem „cudownie być mamą”. Niestety, Natalia Fiedorczuk-Cieślak pokazuje, że w niejednym przypadku może być inaczej. Katarzyna Piekarz [80%] Kochamy baśnie. Nieważne, czy mamy lat osiem czy osiemdziesiąt. Historie zabierające nas do magicznego świata, gdzie zwykła opowieść może stać się początkiem wielkiej przygody sprawia, że nieustannie powracamy do takich powieści jak „Gwiezdny pył”. Obserwując losy młodego Tristrana Thorne, który wyrusza za mur do krainy pełnej magii, by odnaleźć spadającą gwiazdę, możemy poczuć się jak dziecko. Niezwykła opowieść o wędrówce pełnej niebezpieczeństw oraz czarów sprawia, że przez chwilę możemy zapomnieć o świecie rzeczywistym. Każdy, kto lubi historie magiczne, niewątpliwie zakocha się w opowieści Neila Gaimana. Autor „Amerykańskich bogów”, „Oceanu na końcu drogi” oraz wielu innych powieści, po raz kolejny pokazuje jak ważna jest wyobraźnia oraz pamięć o baśniach i legendach. Dawid Kantor [40%] W szóstej odsłonie „Mrocznej Wieży” zatytułowanej „Pieśń Susannah”, czytelnik niestety obserwuje dalszą tendencję spadkową jakości cyklu. King przenosi akcję powieści do naszej rzeczywistości, porzucając zarazem największy atut uniwersum, jakim ze swoim klimatem postapokaliptycznego westernu jest Świat Pośredni. Podzielona drużyna Rolanda wykonuje rozmaite zadania w różnych okresach drugiej połowy XX wieku, a pierwsze skrzypce odgrywa Susannah walcząca z Mią – swoim demonicznym alter ego. Powieść dzięki tym zabiegom nie zyskuje nowej jakości ani dynamiki, wręcz przeciwnie – autor z jeszcze większym nasileniem powtarza błędy poprzednich tomów. Fabuła na 460 stronach niemal nie posuwa się do przodu i jest nijaka, a bohaterowie są powtarzalni i totalnie statyczni. Co więcej, twórca już niemal obsesyjnie mnoży te same motywy: wstawia wszędzie liczbę 19 i niejasne dla czytelnika słowa (wygląda jakby ich brzmienie przypadło mu do gustu i tylko dlatego bohaterowie powtarzają je z nieznanych sobie przyczyn), a także kopiuje własne pomysły (wszak Susannah nie po raz pierwszy zmaga się z rozdwojeniem jaźni). Na oddzielną uwagę zasługuje stosowanie rozwiązania fabularnego deus ex machina, którego natężenie sięga wręcz absurdu i staje się głównym sposobem rozwiązania niemal wszystkich niejasności i konfliktów w powieści. W zasadzie główną zaletą książki jest ciekawy motyw wplecenia postaci samego autora i jego prawdziwych przeżyć do fabuły, choć miejscami trąci to nieco przesadnie megalomanią. Pomimo wszystkiego, co napisałem powyżej, sięgnę po ostatni tom „Mrocznej Wieży”, jakże bowiem opuścić bohaterów po kilku tysiącach stron, tuż przed celem ich wędrówki? Jakże nie dowiedzieć się, co King umieścił na szczycie Wieży? |
Wbrew temu, co mógłby sugerować tytuł, w „Zagadce grobu wampira” grozy nie ma prawie w ogóle. Wszak nawet kilkuletnia Jaga nie wierzy tutaj w to, że wampiry istnieją naprawdę… Ale za to główną atrakcją książki Marty Guzowskiej jest intrygująca zagadka kryminalna, którą próbuje rozwikłać troje młodych bohaterów znanych już czytelnikom z „Zagadki zaginionej kamei”.
więcej »
Dziesięciu autorów i dziesięć różnych interpretacji malarstwa Jakuba Różalskiego – tak w skrócie należałoby określić antologię „Inne światy”. I, podobnie tak same obrazy, książka wywołuje dość mieszane uczucia.
więcej »
Tego, że algorytmy Google i Facebooka formatują nam mózgi boi się nawet Jacek Dukaj. Takie formatowanie właściwie się nam podoba, bo uznajemy, że plusów jest więcej i nie wyobrażamy sobie bez nich życia. Bez Apple’a i Amazona może i tak, ale książka pisana jest z amerykańskiej perspektywy, a za oceanem te dwie firmy urosły do niemal boskiej rangi i razem z wujkiem google i fejsem stanowią tytułową „wielką czwórkę”, czasem określaną mianem „czterech jeźdźców apokalipsy”.
więcej »
Duchy w powłokach
— Beatrycze Nowicka
W odmętach miasta bez dna
— Miłosz Cybowski
Pierwsze Zeszyty Iskier, cz. 10 i 12
— Wojciech Gołąbowski
Pierwsze Zeszyty Iskier, cz. 9 i 11
— Wojciech Gołąbowski
Pierwsze Zeszyty Iskier, cz. 7 i 8
— Wojciech Gołąbowski
Ogień nie do ugaszenia
— Dominika Cirocka
Pierwsze Zeszyty Iskier, cz. 5 i 6
— Wojciech Gołąbowski
Pierwsze Zeszyty Iskier, cz. 3 i 4
— Wojciech Gołąbowski
Pierwsze Zeszyty Iskier, cz. 1 i 2
— Wojciech Gołąbowski
Człowiek, który widzi
— Anna Nieznaj
Esensja czyta: Listopad 2011
— Jędrzej Burszta, Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka
Esensja czyta: Październik-listopad 2009
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Michał Kubalski, Marcin T.P. Łuczyński, Joanna Słupek, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski, Krzysztof Wójcikiewicz
Esensja czyta: Maj-czerwiec 2009
— Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Michał Kubalski, Daniel Markiewicz, Joanna Słupek, Agnieszka Szady, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski
Realizm magiczny i magizm realistyczny
— Tomasz Kujawski
Luty 2018
— Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Katarzyna Piekarz, Konrad Wągrowski
Styczeń 2018
— Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski
Grudzień 2017
— Dominika Cirocka, Joanna Kapica-Curzytek, Konrad Wągrowski
Listopad 2017
— Miłosz Cybowski, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski
Październik 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski
Wrzesień 2017
— Dominika Cirocka, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka
Sierpień 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady
Lipiec 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Katarzyna Piekarz, Agnieszka ‘Achika’ Szady
Czerwiec 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk
Kwiecień 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch
Sir Roland pod Mroczną Wieżą stanął
— Katarzyna Piekarz
Pomiędzy światami
— Katarzyna Piekarz
Pudełko nie czarno-białe
— Dominika Cirocka
Bogowie też lubią iluzję
— Dominika Cirocka
Dymu dużo, ognia mniej
— Beatrycze Nowicka
Pożegnanie ze Światem Dysku
— Magdalena Kubasiewicz
Tym razem bez koszmarów
— Dominika Cirocka
Historia niesie pisarza
— Tomasz Kujawski
Mała Esensja: Niezwykły połów
— Marcin Mroziuk
Król nie jest nagi
— Artur Chruściel
Mała Esensja: Tajemnica wykradzionej czaszki
— Marcin Mroziuk
Musi być jakaś alternatywa: Niełatwo być inspirowanym
— Miłosz Cybowski
Z filmu wyjęte: Łabędziot
— Jarosław Loretz
Mała Esensja: Gdy logika prowadzi na manowce
— Marcin Mroziuk
„Życie takie, jakie mam…”
— Joanna Kapica-Curzytek
Pierwsza kuchenna rewolucja
— Joanna Kapica-Curzytek
Mała Esensja: Różowy jako idealny kolor maskujący
— Marcin Mroziuk
Obcość jest w nas
— Miłosz Cybowski
Z filmu wyjęte: Zatokaman i wspólnicy
— Jarosław Loretz
Lagom po urugwajsku
— Joanna Kapica-Curzytek
