Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 21 lutego 2019

Serialomaniak.pl: Premiery i powroty seriali – luty 2019
Luty może być najkrótszym miesiącem, ale to wcale nie oznacza, że zabraknie w nim serialowych emocji.
Do księgarni marsz: Luty 2019
Nie mamy pewności czy w lutym czekaja nas długie, mroźne wieczory ale na wszelki wypadek prezentujemy nasze propozycje lektur, które mogą je umilić.
Książka Roku 2018 – nominacje
Już po raz jedenasty zapraszamy do udziału w naszym plebiscycie na Książkę Roku. Oto opisy 30 nominowanych pozycji wybranych przez nas spośród zeszłorocznych premier wydawniczych.
50 najlepszych filmów 2018 roku
Jak co roku prezentujemy Wam 50 najlepszych – naszym zdaniem – filmów minionych 12 miesięcy. Jak zwykle wiemy, że kolejność filmów na liście może być dyskusyjna, ale uważamy, że każdy z 50 zaprezentowanych w naszym rankingu filmów jest wart uwagi.
Do kina marsz: Luty 2019
Luty to zwyczajowo czas oscarowy – nie dziwi więc pakiet nominowanych filmów w naszych kinach. Z pewnością więc ten miesiąc zapowiada się pod względem filmowym arcyciekawie. A nie zabraknie też ciekawych animowanych propozycji dla młodszych widzów. I nie tylko, oczywiście.
50 najlepszych płyt 2018 roku
Czy zeszły rok był udany dla przemysłu muzycznego? Dobre pytanie. Spróbujemy jednak na nie odpowiedzieć, prezentując nasze tradycyjne zestawienie 50 najlepszych płyt, jakie ukazały się w ciągu minionych dwunastu miesięcy.

Książki

Magazyn CLXXXIII

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

książkowe (wybrane)

Odprysk
Sebastian Fitzek
Pokój na wieży
Edward Frederic Benson
Szturmowcy
Daniel Siemens
Dzieci Hitlera
Gerald Posner
Gamedec. Czas silnych istot
Marcin Przybyłek
Internat
Serhij Żadan
Pozłacane wilki
Roshani Chokshi
Serce jak głaz
Diana Palmer

więcej »

Zapowiedzi

książkowe (wybrane)

Mózg, władca czasu
Dean Buonomano
Sprint
Piotr Kuzio, Marcin Majchrzak, Grzegorz Suder
Gorzka czekolada. Tom 2
Górny mózg, dolny mózg
Stephen M. Kosslyn, G. Wayne Miller
Mrok i mgła nad Auschwitz
Stanisław Głowa
Na krawędzi uczuć
Anna Partyka-Judge
Pocałunek kata
Mons Kallentoft
Żywe grobowce
Urke Nachalnik

więcej »

Philip K. Dick, Ray Nelson
‹Inwazja z Ganimedesa›

EKSTRAKT:	60%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Inwazja z Ganimedesa
Tytuł oryginalny	The Ganymede Takeover
Data wydania	13 marca 2018
Autorzy	Philip K. Dick, Ray Nelson
Przekład	Maciej Szymański
Wydawca	Rebis
ISBN	978-83-8062-284-5
Format	248s. 150×225mm; oprawa twarda, obwoluta
Cena	49,90
Gatunek	fantastyka
WWW	Polska strona
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	MadBooks.pl
Wyszukaj w	Selkar.pl
Wyszukaj w	Skąpiec.pl

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Narkotykowy trip z robalami w rolach głównych

Sebastian Chosiński

Nie, to jeszcze nie koniec! Mogłoby się wydawać, że w latach 90. i na początku poprzedniej dekady wydano już wszystko, co miał w swoim dorobku literackim Philip K. Dick. Nic z tego. Od czasu do czasu pojawiają się na polskim rynku powieści, które dziwnym trafem umknęły wcześniej uwadze wydawców. Jak chociażby „Inwazja z Ganimedesa”, napisana przez autora „Ubika” do spółki z dużo mniej znanym pisarzem amerykańskim Rayem Nelsonem.

Sebastian Chosiński

Narkotykowy trip z robalami w rolach głównych

Philip K. Dick, Ray Nelson
‹Inwazja z Ganimedesa›

EKSTRAKT:	60%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Inwazja z Ganimedesa
Tytuł oryginalny	The Ganymede Takeover
Data wydania	13 marca 2018
Autorzy	Philip K. Dick, Ray Nelson
Przekład	Maciej Szymański
Wydawca	Rebis
ISBN	978-83-8062-284-5
Format	248s. 150×225mm; oprawa twarda, obwoluta
Cena	49,90
Gatunek	fantastyka
WWW	Polska strona
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	MadBooks.pl
Wyszukaj w	Selkar.pl
Wyszukaj w	Skąpiec.pl

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Zawsze intrygowało mnie, jak – od strony czysto technicznej – powstają książki pisane przez duety. Kto tak naprawdę odpowiedzialny jest za fabułę (i jej rozwój), kto ma większy wpływ na dialogi, spod czyjej ręki wychodzą na przykład opisy przyrody i wewnętrznych przemyśleń bohaterów. Jak radzili sobie z tym Bracia Strugaccy, a jak Marina i Siergiej Diaczenkowie czy Maj Sjöwal i Per Wahlöö? W końcu pisanie – obojętnie: prozy, liryki bądź dramatu – to akt bardzo osobisty, wręcz intymny, do którego twórcy zazwyczaj niechętnie dopuszczają osoby trzecie. Philip K. Dick zazwyczaj robił to w zaciszu gabinetu, z dala od wszystkich przerzucając na papier swoje fobie i obsesje. A jednak zdarzyło mu się – i to dwukrotnie – zaprosić do współpracy innych autorów. Zaszczyt ten spotkał Rogera Zelaznego („Deus irae”) oraz Raya Nelsona („Inwazja z Ganimedesa”). Choć gwoli ścisłości chronologia była odwrotna.

O ile Zelazny, gdy otrzymał propozycję od swego o kilka lat starszego kolegi po fachu, był już wtedy uznanym pisarzem (miał na koncie między innymi „Aleję Potępienia” i „Pana Światła”), o tyle Nelson – będący niemal rówieśnikiem Dicka – wciąż nie mógł się przebić do szerszego grona czytelników (i tak naprawdę nigdy mu się to nie udało). Czy więc tworzącemu w ekspresowym tempie kolejne powieści Philipowi potrzebny był po prostu „wyrobnik”, ktoś, kto odwali za niego czarną robotę, rozwijając jedynie pomysły podrzucone przez mistrza? Nie odpowiem Wam na to pytanie. By podjąć próbę tego, musiałbym najpierw dowiedzieć się, jakie partie książki wyszły spod ręki Dicka, a za jakie odpowiadał Nelson. Do tego przydałby się jeszcze wgląd do osobistych notatek obu pisarzy, z których wynikłoby zapewne, który z nich jaki koncept podrzucił koledze. Jedno jednak nie ulega wątpliwości: „Inwazja z Ganimedesa” jest z ducha Dickowska!

Nie brakuje w niej nawiązań do wcześniejszych książek autora „Słonecznej loterii”: niemal bezpośredniego do wydanych w 1963 roku „Tytańskich graczy” (gdzie mowa jest o najeździe na Ziemię przybyszów z największego księżyca Saturna) i pośredniego do wcześniejszego jeszcze o rok „Człowieka z Wysokiego Zamku” (gdzie pojawia się wizja okupowanych przez Japonię Stanów Zjednoczonych, w których spora część społeczeństwa idzie na bliską współpracę z wrogami). Nie inaczej dzieje się w „Inwazji…” – z tą różnicą, że okupanci przylecieli nie z Tytana, lecz z Ganimedesa (to, dla odmiany, największy naturalny satelita Jowisza) i – co najistotniejsze – w niczym nie przypominają ludzi. W książce nazywani są wprost beznogimi i bezrękimi robalami, co automatycznie nastawia czytelnika do nich negatywnie. Nawet jeżeli nie są tak paskudni – z wyglądu i z charakteru – jak robale wymyślone kilka lat wcześniej przez Roberta A. Heinleina na potrzeby jego „Kawalerii kosmosu” (1959). Swoją drogą nie należy mieć wątpliwości, że Dick i Nelson właśnie od twórcy „Obcego w obcym kraju” dokonali tutaj pożyczki. Co świadczy o tym, że starali się być na bieżąco z tym, co proponują ich główni konkurenci.

Ale „Inwazja…” to nie tylko dowód na to, że Philip i Ray (a przynajmniej jeden z nich) na bieżąco czytali najważniejsze ukazujące się w Stanach czasopisma science fiction. Do fabuły napisanej wspólnie powieści wprowadzili bowiem także wątki świadczące o tym, że nie były im obce problemy społeczne i narodowościowe, z jakimi borykało się państwo amerykańskie w połowie lat 60. XX wieku (książka, chociaż wydana w 1967 roku, powstała dwa lata wcześniej). Nośnikiem tych idei jest postać zbuntowanego przeciwko ganimedejskim robalom (a tak naprawdę to przeciwko wszystkim) Negra o pseudonimie Percy X. To ukrywający się w górach charyzmatyczny przywódca ruchu oporu, który swoje narodziny – w wyobraźni Dicka i Nelsona – zawdzięcza legendarnemu bojownikowi o równouprawnienie Afroamerykanów Malcolmowi X, zamordowanemu w lutym 1965 roku w nowojorskim Harlemie. Organizacja Percy’ego może zaś kojarzyć się z Czarnymi Muzułmanami (względnie Narodem Islamu), z którymi Malcolm był niegdyś związany i których szeregi opuścił (co mogło doprowadzić do zamachu na jego życie). W pewnym sensie antycypuje też działalność radykalnych Czarnych Panter (1966), których era dopiero miała nadejść.

Powieść Dicka i Nelsona to także nieodrodne dziecko swoich czasów – epoki hipisów, wolności obyczajowej i seksualnej, jak również związanych z nimi narkotyków, a nade wszystko LSD (nie bez powodu Ray przyznawał się do tego, że to właśnie on zaznajomił Philipa z tą psychoaktywną substancją). Czytając „Inwazję z Ganimedesa”, niemal przez cały czas ma się wrażenie, że książka pisana była na haju. A im bliżej końca, tym bardziej jej autorzy „odpływali”. Stąd te wszystkie przedziwne bronie psioniczne, którymi posługują się najeźdźcy, a które wskutek zaskakującego zbiegu okoliczności trafiają w ręce rebeliantów. Opisane w książce skutki ich działania moją być – i pewnie są – osobistymi relacjami obu pisarzy z narkotykowych tripów. Mimo to – i za to należy się Dickowi i Nelsonowi szczególna pochwała – jakimś cudem udaje im się utrzymać fabułę w ryzach i w finale w miarę logicznie poskładać wszystko w całość. W efekcie dotarłszy do ostatniej strony, czytelnik ma prawo czuć smutek z powodu wymuszonego pożegnania z robalem Mekkisem, Percym X, Joan Hiashi, Gusem Swenesgardem czy – choć to rozstanie następuje de facto już wcześniej – doktorem Rudolphem Balkanim.

11 maja 2018

Komentarze

11 V 2018 13:57:42

Zapomniałeś wspomnieć o maksymalnym seksizmie. Postać Joan jest... bo ja wiem... jak porno-lalka?

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Rozum jak różowe okulary
Joanna Kapica-Curzytek

20 II 2019

Amerykański kognitywista i ceniony popularyzator nauki proponuje w „Nowym Oświeceniu” spojrzenie na otaczający nas świat przez różowe okulary – czyli racjonalnie, przez pryzmat faktów naukowych. Lektura w wielu miejscach nas zaskoczy.

więcej »

Czy w Rosji można być stoikiem?
Miłosz Cybowski

19 II 2019

„Pawilon szósty”, zbiór czterech historii autorstwa Antona Czechowa, dowodzi bardzo wyraźnie, że rosyjski autor jest mistrzem krótkich form literackich. Teksty dłuższe, choć utrzymane w tym samym klimacie i niepozbawione celnych obserwacji, pozostawiają jednak trochę do życzenia.

więcej »

Mała Esensja: Tajemnice i tarapaty
Marcin Mroziuk

18 II 2019

Druga część przygód Marianny i Miłosza w niesamowitej krainie wynalazców i konstruktorów będzie bez wątpienia fascynującą lekturą dla młodych czytelników. „Imaginarium. Ogród Leonarda” przynosi bowiem wyjaśnienie wielu zagadek, które pojawiły się w „Gildii Wynalazców”, a Agnieszka Stelmaszyk potrafi zaskoczyć nas tutaj jeszcze większą liczbą nagłych zwrotów akcji niż w pierwszym tomie serii .

więcej »

Polecamy

Na rubieżach rzeczywistości:

Zapchajdziura
— Marcin Knyszyński

Ten świat to jeden wielki Kant!
— Marcin Knyszyński

„Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno” – 1 Kor 13, 12
— Marcin Knyszyński

Świat jako miraż albo ludzie jak bogowie
— Marcin Knyszyński

Prawda Absolutna kontra prawdy subiektywne
— Marcin Knyszyński

Gra w życie
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

Wasale i robale
— Katarzyna Piekarz

Tegoż twórcy

Wzloty i upadki
— Katarzyna Piekarz

Staronarodzeni i złowrodzy agenci Biblioteki
— Anna Nieznaj

Ziemia zginie. Na milion sposobów
— Jacek Jaciubek

Wyprawa poprzez umysły
— Jacek Jaciubek

Kopalnia pomysłów
— Jacek Jaciubek

Esensja czyta: Październik 2013
— Kamil Armacki, Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Paweł Micnas, Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Lipiec 2013
— Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Daniel Markiewicz, Paweł Micnas, Beatrycze Nowicka, Agnieszka Szady, Konrad Wągrowski

Moje paranoje
— Jacek Jaciubek

Boga najlepiej żuć powoli
— Mieszko B. Wandowicz

Władza i paranoja
— Daniel Markiewicz