Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 8 czerwca 2023

Kulawe konie: Sez. 1. odc. 1. Witajcie w czyśćcu (a może nawet w piekle)
Nie ulega wątpliwości, że twórcy „Kulawych koni” znakomicie potrafią operować kontrastami i igrać z przyzwyczajeniami widzów. I tak na początku pierwszego odcinka wprawdzie obserwujemy dynamiczną akcje przeprowadzoną przez agentów służb specjalnych, ale szybko wydarzenia toczą się w zgoła odmiennym tempie, Co istotne, mimo to napięcie wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie.
Puchatek: Żenada i wstyd
Jak wielokrotnie pouczają starsi – co nagle, to po diable. „Puchatek: Krew i miód” potwierdza to w całej rozciągłości.
Harry Potter? Narnia? Mozart!
Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?
Wporzo
„Niepodległość. Terra Alta II” to powieść kryminalna, ale przy okazji jest zaangażowanym głosem w dyskursie o tożsamości Katalonii.
Niejednoznaczny kot
Jeżeli w ruinach kurortu znajdziesz nietknięte drzwi, a obok nich tajemniczą figurkę, na wszelki wypadek jej nie dotykaj, a już na pewno nie podnoś! Tytułowa bohaterka filmu „Suzume” przez swoją lekkomyślność zostaje wciągnięta w niesamowitą przygodę, w trakcie której będzie musiała uratować swój kraj oraz zakocha się w… żółtym krzesełku.
Bywało lepiej
„Jesteśmy snem” to zbiór trzech krótkich powieści Ursuli K. LeGuin. Zbiór dość nierówny, bo zawarte w nim historie są leciwe i mało zajmujące, szczególnie dla współczesnego czytelnika.
Upadek Rycerza: Część 5. Rycerz odnowiony
Tego już w czasach TM-Semic nie poznaliśmy. Batman pokonał Azraela, a sam Azrael najwyraźniej poszedł po rozum do głowy, Robin powrócił do jaskini, Nightwing pojawił się ni stąd ni zowąd i tylko rozczarowanego i obrażonego Alfreda nadal brakuje. Bruce Wayne wrócił do roli człowieka-nietoperza, prawda? No niestety, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana.

Książki

Magazyn CCXXVI

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

książkowe

Ostatnie lato w mieście
Gianfranco Calligarich
Krew niewinnych
Mitchell Hogan
Pożoga
Ilona Andrews

więcej »

Zapowiedzi

książkowe

Cienie Pecan Hollow
Caroline Frost
Heaven
Mieko Kawakami
Święto nieważkości
Michał Tabaczyński
Za plecami
Haśka Szyjan
Świat Pancerza
B.V. Larson
Trzej muszkieterowie
Aleksander Dumas

więcej »

Georges Simenon
‹Maigret i gangsterzy›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Maigret i gangsterzy
Tytuł oryginalny	Maigret, Lognon et les gangsters
Data wydania	16 września 2019
Autor	Georges Simenon
Przekład	Włodzimierz Grabowski
Wydawca	C&T
Cykl	Komisarz Maigret
Seria	Z układanką
ISBN	978-83-7470-388-8
Format	144s.
Cena	19,—
Gatunek	kryminał / sensacja / thriller
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	MadBooks.pl
Wyszukaj w	Selkar.pl
Wyszukaj w	Skąpiec.pl

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Gangsterzy na ulicach Paryża
[Georges Simenon „Maigret i gangsterzy” - recenzja]

Sebastian Chosiński

To nie jest wcale prosta sprawa: napisać siedemdziesiąt pięć powieści (nie licząc opowiadań) z tym samym bohaterem w roli głównej i postarać się przy tym, aby każda z nich miała jakieś cechy wyróżniające ją na tle pozostałych. W przypadku „Maigreta i gangsterów” są to pojawiający się w Paryżu tytułowi bandyci zza Atlantyku. Zaskoczenie? Nie tak znów wielkie. Wszak Georges Simenon pisał tę książkę, mieszkając w Stanach Zjednoczonych.

Sebastian Chosiński

Gangsterzy na ulicach Paryża
[Georges Simenon „Maigret i gangsterzy” - recenzja]

Georges Simenon
‹Maigret i gangsterzy›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Maigret i gangsterzy
Tytuł oryginalny	Maigret, Lognon et les gangsters
Data wydania	16 września 2019
Autor	Georges Simenon
Przekład	Włodzimierz Grabowski
Wydawca	C&T
Cykl	Komisarz Maigret
Seria	Z układanką
ISBN	978-83-7470-388-8
Format	144s.
Cena	19,—
Gatunek	kryminał / sensacja / thriller
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	MadBooks.pl
Wyszukaj w	Selkar.pl
Wyszukaj w	Skąpiec.pl

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Słynny Belg spędził za Oceanem prawie dziesięć lat. Opuścił Europę, udając się do Nowego Jorku, jesienią 1945, a powrócił wiosną 1955 roku. Nie oznacza to jednak, że zniknął z pola widzenia swoich wielbicieli. Regularnie pisał nowe książki, które słał do swego nowego – od czasu zakończenia wojny – wydawcy, czyli paryskiej oficyny Presses de la Cité. Nowością dla fanów Georges’a Simenona na pewno było pojawienie się w jego prozie wątków „amerykańskich” (jak chociażby w „Trzech pokojach na Manhattanie”, „Śmierci Belli”, „Zegarmistrzu z Everton” oraz „Czerwonych światłach”). Ba! raz nawet – w powieści „Maigret w Nowym Jorku” (napisanej w marcu 1946, ale wydanej w formie książkowej dopiero w lipcu 1947 roku) – kazał przeprawić się przez Atlantyk samemu komisarzowi Jules’owi Maigretowi. Ale wszystkie inne powstałe w Stanach Zjednoczonych historie o Maigrecie rozgrywały się już we Francji.

W czasie pobytu w USA Simenon parokrotnie zmieniał miejsce zamieszkania. Najdłużej, bo od przełomu lata i jesieni 1950 roku do końca swego pobytu na drugiej półkuli, wytrwał na farmie Shadow Rock w Lakeville w amerykańskim stanie Connecticut. Tam też powstało trzynaście jego powieści z paryskim komisarzem w roli głównej (wśród nich znalazły się między innymi „Maigret w kabarecie”, „Maigret w pensjonacie”, „Maigret i trup młodej kobiety” czy też „Maigret i trup w kanale”). Do nich zalicza się także „Maigret i gangsterzy”, w której legendarny policjant pojawił się po raz… czterdziesty. Tradycyjnie książka powstała w ekspresowym tempie: pierwsze zdanie Simenon wystukał na maszynie 1 października 1951 roku, a ostatnią kropkę postawił tydzień później. Presses de la Cité wydało ją natomiast cztery miesiące później. Doczekała się ona także druku w prasie – w dość nietypowym dla Maigreta miejscu, bo w czasopiśmie „La Revue des Deux Mondes” (czyli „Przeglądzie Dwóch Światów”).

Akcja rozgrywa się w ciągu kilku wrześniowych dni, a na drugiego pod względem ważności bohatera powieści wyrasta inspektor Lognon z komisariatu w IX Dzielnicy, którego jego koledzy nazywają za plecami… Pechowcem. Tak samo zresztą myśli o nim Maigret. Lognon jest bowiem bardzo oddany swej pracy, ale ciągle coś mu nie wychodzi – w efekcie omijają go zaszczyty i awanse (ma już prawie pięćdziesiątkę, a wciąż jest tylko inspektorem), on sam z tego powodu żyje z poczuciem niedowartościowania. Chcąc się wykazać przed przełożonymi, często angażuje się w dochodzenia „na boku”, po godzinach pracy. Ma przy tym nadzieję, że któregoś dnia trafi na sprawę godną swego talentu i umiejętności, a po jej rozwiązaniu stanie się ulubieńcem mediów, jak – nie przymierzając – rezydujący na Nabrzeżu Złotników (Quai des Orfèvres) Maigret. I tak też w pewnym sensie się dzieje. Tyle że zostaje to poprzedzone dość dramatycznymi wydarzeniami, w które zostaje wplątana żona inspektora.

Wyobraźcie sobie bowiem nobliwą panią w średnim wieku, wiecznie na wszystko narzekającą, której mąż znika bez śladu. I to jeszcze nie wszystko. Gdy jest w domu sama i bezbronna, wdzierają się do niego bandyci z rewolwerami, na dodatek mówiący – to chyba ich największy grzech w oczach pani Lognon – po angielsku. Nie mając wyboru i męża u boku, który mógłby ją ochronić, kobieta dzwoni do Maigreta. Ten początkowo nie traktuje sprawy zbyt poważnie, podobnie zresztą jak samego inspektora, ale gdy niebawem „zguba” pojawia się w jego gabinecie i opowiada o tym, co mu się poprzedniej nocy przydarzyło – komisarz musi przyznać, że sprawa jest nadzwyczaj poważna. A utwierdza go w tym jeszcze kolega z FBI, z którym kontaktuje się telefonicznie. Otóż okazuje się, że w Paryżu pojawili się prawdziwi amerykańscy gangsterzy, którzy najprawdopodobniej próbują wytropić jednego ze swoich i wymierzyć mu sprawiedliwość. Gorzej, że zaliczają się oni do takich co to mordują bez skrupułów i nawet ręka im nie zadrży, gdy trzeba w obronie własnej strzelić do policjanta.

Maigret, zazwyczaj stroniący od strzelaniny i rozlewu krwi, ma więc nie lada orzech do zgryzienia. Bo jak, stosując swoje psychologiczne metody, rozprawić się z ludźmi przywykłymi do zabijania ludzi jak muchy? Zdawałoby się, że to sytuacja bez wyjścia. Ale gdyby Georges Simenon tego wyjścia nie znał wcześniej, zapewne nie napisałby takiej powieści. W tym właśnie tkwi siła Maigreta i jego „ojca” – zawsze i wszędzie (no dobrze, prawie zawsze i wszędzie) potrafią tak pokierować śledztwem, że osiągają cel przy minimalnych stratach własnych, jednocześnie doprowadzając przestępców za kratki, a nie do grobu. Nie zawsze jednak stają przeciwko nim tacy przeciwnicy! Fabularnie „Maigret i gangsterzy” przypomina połączenie francuskiego i amerykańskiego „czarnego kryminału” – mamy więc nie tylko posępnego stróża prawa, ale i wzbudzających grozę przestępców. Wszystko zaś podlane jest sosem dekadencji i spowite w jesiennym paryskim mroku (akcja, z niewielkimi wyjątkami, rozgrywa się głównie nocami).

Warto zwrócić też uwagę, że częściowo tłem wydarzeń – tych najdramatyczniejszych zresztą – staje się podparyska miejscowość Maisons-Laffitte, w której w tym samym czasie mieszkał Jerzy Giedroyć i w której mieściła się siedziba prowadzonego przez niego Instytutu Literackiego. Simenon nie mógł jednak o tym wiedzieć. Mieszkał już wtedy w Stanach Zjednoczonych, gdy Giedroyć przeniósł się – w 1947 roku – z Rzymu pod Paryż. Ale sama nazwa pojawiająca się w tekście sprawia, że na sercu robi się cieplej, a krew zaczyna płynąć szybciej. Powieść „Maigret i gangsterzy” przypadła do gustu filmowcom. Przenosili ją na ekran czterokrotnie. Trzykrotnie jako odcinki seriali: angielskiego (1961), holenderskiego (1969) i francuskiego (1977); w Maigreta wcielali się w nich odpowiednio: Rupert Davies, Jan Teulings oraz Jean Richard. Wszystkich ich przyćmiewa jednak Jean Gabin, który zagrał komisarza w kinowej ekranizacji tego dzieła, wyreżyserowanej przez Gilles’a Grangiera w 1963 roku (było to trzecie i ostatnie podejście legendarnego aktora do tej postaci).

14 stycznia 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Wyjść ze złotej klatki
Joanna Kapica-Curzytek

7 VI 2023

„Aktoreczka” to swego rodzaju romantyczna bajka dla dorosłych, rozgrywająca się w świecie sławy i luksusu. Jest dobrze napisana, czyta się świetnie, choć pewne rzeczy mogłyby tu wybrzmieć lepiej.

więcej »

Gwałt niech się gwałtem odciska!
Sebastian Chosiński

5 VI 2023

Po rozstaniu z Eberhardem Mockiem Markowi Krajewskiemu pozostał, przynajmniej jak na razie, już tylko jeden bohater – komisarz (względnie kapitan, w zależności od roli, jaką w danym momencie pełni) Edward Popielski. Po dwóch misjach, w których rywalizował z agentami Abwehry, w „Pasożycie” przychodzi mu ponownie nacisnąć na odcisk Sowietom. Ceną w tej walce jest życie szpiegujących przeciwko „czerwonym” agentów „Dwójki”.

więcej »

PRL w kryminale: Szpital grozy
Sebastian Chosiński

2 VI 2023

Błędy lekarskie są przykrą codziennością. Zwłaszcza w pracy chirurga, która jest szczególnie odpowiedzialna i stresogenna. Czasami pacjent umiera na stole operacyjnym, niekiedy już po zabiegu. Takie właśnie wydarzenie jest punktem wyjścia „Szklanki czystej wody” – kolejnej „powieści milicyjnej” Jerzego Edigeya, w której jedną z głównych ról odgrywa major Janusz Kaczanowski, oficer Komendy Stołecznej MO.

więcej »