Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 28 lutego 2021

Na rubieżach rzeczywistości: Lęk i odraza w Kalifornii
Dziś przejdziemy „Przez ciemne zwierciadło”, aby stoczyć się na samo dno – tak oto Philip K. Dick podsumował wspomniany etap swojego życia. W sumie nie tylko – to były życia wielu mu podobnych, ówczesnych buntowników wobec rzeczywistości. A ta, jak to zwykle bywa, potraktowała ich bezlitośnie.
Nie każdy elf wygląda jak Legolas
Nie będę bardzo oryginalny twierdząc, że lubię ładnie wydane komiksy. Duży format (powiększony A4), twarda okładka, dużo materiałów dodatkowych. Taki właśnie jest pierwszy tom „Świata Dryftu”, i, co ważne, zawiera całkiem nieźle zapowiadającą się historię.
Weekendowa Bezsensja: 40 najgorszych okładek płyt 2020 roku i bonus
Miniony rok, choć zachwiał branżą muzyczną, nie wpłynął na podwyższenie jakości okładek zdobiących albumy. Tu wciąż mamy znaczną nadreprezentację.
Czy książki czytają ludzi? Autorzy kontra czytelnicy
Czemu jedni bohaterowie literaccy budzą naszą sympatię, a innych mamy ochotę własnoręcznie zadusić? Czy twórca ma prawo oczekiwać, że czytelnicy zinterpretują dzieło zgodnie z intencjami? Dyskusja zaczęła się od „Teatru węży”, a dokąd nas zaprowadziła – przekonajcie się sami.
Człowiek po przejściach
„Rork” należy do tych komiksów, które do dziś rozpalają wyobraźnię czterdziestoletnich fanów opowieści obrazkowych w Polsce.
Uśmiech towarzyszki Kamli
Polityczny esej połączony z reportażem z partyzanckiego przemarszu to w wykonaniu prozaiczki światowej klasy broń niezwykle niebezpieczna. Arundhati Roy w „Indiach rozdartych” wrzuca czytelnika w sam środek krwawego konfliktu, opisanego z liryczną pasją.
Fantastyczne antologie: Mechaniczne żurawie
Swego czasu dość intensywnie reklamowana antologia „Inne światy” jest zbiorem nierównym, ale przynajmniej część tekstów ma klimat i inspiruje do przemyśleń.
Lupin: Odc. 4. Prawdziwa potęga mediów
Po tym, co widzieliśmy w poprzednim odcinku, oczywiście należało się spodziewać, że główny bohater weźmie na celownik Huberta Pellegriniego. Dawny pracodawca Babakara będzie jednak dla Assane’a niezwykle trudnym przeciwnikiem.

Książki

Magazyn CCIII

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

książkowe (wybrane)

Nocny powrót
Sebastian Fitzek
Anatomia pęknięcia
Michał Protasiuk
Księgi krwi
Clive Barker
Zew Wilka
Anthony Ryan
Hajmdal. Relikt
Dariusz Domagalski
Krótka piłka
Harlan Coben
Szczypta nienawiści
Joe Abercrombie
Tylko jedno spojrzenie
Harlan Coben

więcej »

Zapowiedzi

książkowe

Na Zachód po trupie Polski
Bogdan Musiał
Czerwony śnieg na Etnie
Jarosław Mikołajewski, Paweł Smoleński
Pogrzebana
Peter Hessler
Przez drogi i bezdroża
Peter Hessler
Jak zdobyć supermoce
Ewa Martynkien

więcej »

Marek Krajewski
‹Widma w mieście Breslau›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Widma w mieście Breslau
Data wydania	25 sierpnia 2005
Autor	Marek Krajewski
Wydawca	W.A.B.
Cykl	Eberhard Mock
ISBN	83-7414-115-8
Format	288s. 123×195mm
Cena	29,90
Gatunek	kryminał / sensacja / thriller, obyczajowa
WWW	Polska strona
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	MadBooks.pl
Wyszukaj w	Selkar.pl
Wyszukaj w	Skąpiec.pl

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Przeczytaj to jeszcze raz: Gorzej być nie może – i to jest najlepsze!
[Marek Krajewski „Widma w mieście Breslau” - recenzja]

Sebastian Chosiński

Marek Krajewski – twórca postaci Eberharda Mocka – okazał się być pisarzem rozwijającym się. W trzeciej powieści cyklu, „Widma w mieście Breslau”, osiągnął poziom, którego od tej pory zgodnie będą oczekiwać od niego wszyscy czytelnicy. Jednocześnie też przy trzecim podejściu wypracował ostatecznie wszystkie charakterystyczne elementy stylu i wykreowanego przez siebie świata.

Sebastian Chosiński

Przeczytaj to jeszcze raz: Gorzej być nie może – i to jest najlepsze!
[Marek Krajewski „Widma w mieście Breslau” - recenzja]

Marek Krajewski
‹Widma w mieście Breslau›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Widma w mieście Breslau
Data wydania	25 sierpnia 2005
Autor	Marek Krajewski
Wydawca	W.A.B.
Cykl	Eberhard Mock
ISBN	83-7414-115-8
Format	288s. 123×195mm
Cena	29,90
Gatunek	kryminał / sensacja / thriller, obyczajowa
WWW	Polska strona
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	MadBooks.pl
Wyszukaj w	Selkar.pl
Wyszukaj w	Skąpiec.pl

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Marek Krajewski podczas spotkań autorskich z czytelnikami, których przed pandemią koronawirusa nigdy nie unikał, podkreślał, że miał ze swoim sztandarowym bohaterem jeden podstawowy problem – niechętnie przedstawiał go jako funkcjonariusza policji III Rzeszy, a w późniejszym czasie hitlerowskiej Abwehry. Do pewnego momentu, a konkretniej do wydania w 2006 roku powieści „Festung Breslau”, nie umieszczał więc fabuły następnych odsłon cyklu po 1934 roku (czyli po tak zwanej „Nocy długich noży”, która ostatecznie ugruntowała, wspieraną przez mordercze SS, władzę nazistów). Dlatego po debiutanckiej „Śmierci w Breslau” w drugim w swym dorobku „Końcu świata w Breslau” cofnął się w czasie o sześć lat (do 1927 roku), a w trzecich „Widmach w mieście Breslau” – aż o kolejnych osiem. Tym sposobem oddalał się coraz bardziej od niesławnego 1933 roku, w którym do władzy w Niemczech doszedł Adolf Hitler, co zmieniło – zdecydowanie na niekorzyść – losy świata.

Układając chronologicznie książki z Eberhardem Mockiem w roli głównej, „Widma w mieście Breslau” (opublikowane po raz pierwszy w 2005 roku) należy umieścić pomiędzy rozgrywającymi się w latach 1913-1914 „Mockiem” (2016) i „Ludzkim zoo” (2017) a ubiegłorocznym „Golemem”, którego akcja zaczyna się dokładnie rok po opisanym w „Widmach…” śledztwie znanym jako „sprawa czterech marynarzy”. Jest więc wrzesień 1919 roku. Republika Weimarska nie otrząsnęła się jeszcze – i długo nie otrząśnie – z klęski wojennej. Inflacja zaczyna dopiero szaleć. Dla wielu Niemców zrozpaczonych sytuacją, w jakiej się znaleźli, jedynym sposobem na skuteczną ucieczkę przed bezlitosną rzeczywistością jest… pogrążanie się w dekadencji. Jedni czynią to, by zapomnieć bądź odreagować, inni oddają się prostytucji – dotyczy to zarówno kobiet, jak i mężczyzn – by mieć z czego żyć.

Trzydziestosześcioletni Eberhard Mock po demobilizacji wraca do pracy we wrocławskim Prezydium Policji; ponownie obejmuje stanowisko asystenta kryminalnego w Oddziale Obyczajowym IIIb, którym kieruje radca Josef Ilssheimer, a za wiernego, choć nadzwyczaj niesfornego podwładnego ma wachmistrza Kurta Smolorza. Komisją zabójstw kieruje natomiast sprowadzony niedawno z Hamburga komisarz Heinrich Mühlhaus, któremu, jak wiemy z wydanych wcześniej, ale rozgrywających się później powieści Krajewskiego, Mock będzie zawdzięczał swój transfer z „obyczajówki” do „kryminalnych”. A dochodzi do tego właśnie za sprawą dochodzenia prowadzonego przez Eberharda w trzeciej osłonie cyklu. Wszystko zaczyna się od znalezienia przez dwóch gimnazjalistów na jednej z wysepek w rozlewiskach Odry ciał czterech mężczyzn, którzy zostali zamordowani w wyjątkowo wyrafinowany, przypominający okrutny rytuał sposób. Po czym ich nagie ciała (ze skórzanymi woreczkami na genitaliach) przetransportowano i odpowiednio ułożono w miejscu, które gwarantowało, że zostaną w miarę szybko znalezione.

Po dokładnym przyjrzeniu się zwłokom patolog, doktor Siegfried Lasarius, stwierdza, że dwudziestokilkulatkowie nie byli homoseksualistami, zostali za to naszpikowani opium. Zapewne dlatego, aby łatwiej było połamać im wszystkie nogi i ręce oraz wykłuć oczy, a na końcu przekłuć klatkę piersiową na wylot szpilą, co bezpośrednio spowodowało śmierć. Założone na głowach czapeczki marynarskie sugerowałyby, że mogli być zatrudnieni na którymś ze statków pływających po Odrze, lecz równie dobrze mogły one być elementem specyficznej scenografii. To właśnie niecodzienna forma ekspozycji zwłok sprawia, że komisarz Mühlhaus decyduje się skorzystać z pomocy funkcjonariuszy Oddziału Obyczajowego, wszak nikt nie ma lepszej wiedzy na temat seksualnego półświatka niż oni. Ale jest też jeszcze jedna przyczyna, można by rzec, że osobista. Przy ciałach znaleziono zapisaną na kartce zaskakującą wiadomość: sprawca tej makabrycznej zbrodni domaga się od Eberharda Mocka przyznania się do błędu, bo jeżeli tego nie zrobi, on będzie zabijał dalej. Problem polega na tym, że Mock nie ma najmniejszego pojęcia, o jaki chodzi błąd.

Mühlhaus nie ma jednak wątpliwości, że to właśnie w przeszłości Eberharda kryje się klucz do rozwiązania zagadki, dlatego dołącza go, wraz ze Smolorzem, do zespołu mającego wytropić zwyrodnialca. Dla Mocka okazuje się to początkiem prawdziwej gehenny, drogi przez mękę, jakiej nigdy wcześniej nie przeżył. Szybko okazuje się bowiem, że zbrodniarz jest blisko, że śledzi każdy krok asystenta kryminalnego i że bezlitośnie eliminuje wszystkich, którzy mogliby pomóc policji rozwikłać zagadkę. Efekt jest taki, że Eberhard pogrąża się w psychicznej i moralnej degrengoladzie, sięga dna, pociągając za sobą także innych. I choć, jak wiadomo – nie, to naprawdę żaden spojler! – ostatecznie rozprawia się z seryjnym mordercą, wychodzi z tego potwornie poturbowany. Marek Krajewski nigdy nie oszczędzał swojego bohatera – w „Widmach…” nie oszczędza go jednak do kwadratu. Gdyby nie – do tamtego momentu – odwrócona chronologia cyklu, doczytawszy do końca tę powieść, czytelnicy byliby zapewne przekonani, że po takiej traumie wrocławski policjant już nigdy nie wróci do służby. Zdecydowana większość osób na jego miejscu by nie wróciła…

Breslau anno Domini 1919 to bezlitosne dla tych, którzy w nim żyją, miasto występku, Sodoma i Gomora w jednym. To piekło wojny społecznej, jaka wybuchła w Niemczech tuż po zakończeniu wojny militarnej (i podpisaniu pokoju w Wersalu). W tym świecie nie ma granic, jakich nie można przekroczyć. Kobiety z dobrych domów oddają się wyuzdanej rozpuście, a nastoletnie dziewczyny szukają pocieszenia w ramionach chorujących na syfilis sutenerów. Metody działań policji nie różnią się wiele od tych stosowanych przez przestępców, na porządku dziennym są szantaże, wymuszenia, porwania, tortury. Szefowie patrzą na to przez palce, zdając sobie sprawę z tego, że zachowując procedury, ich podwładni do niczego by nie doszli. Ponad cztery lata bezkarnego zabijania na froncie w imię wyższych (czytaj: patriotycznych) celów zrobiło swoje – wartość życia ludzkiego zdewaluowała się. Mock stara się zachować swoje człowieczeństwo, a pomóc może mu w tym poznana w trakcie dochodzenia kobieta – tyle że ścigające go demony i tytułowe widma nie odpuszczają. Dotarłszy do finału, nie tylko współczujemy głównemu bohaterowi, lecz również jesteśmy mu w stanie wybaczyć wiele niegodziwości.

13 lutego 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Uciec, ale dokąd?
Marcin Knyszyński

27 II 2021

Wydawnictwo IX zebrało pięć starszych opowiadań Dawida Kaina, dołożyło dwa zupełnie nowe i wydało „Wszystkie grzechy korporacji Somnium”. Skromna, mała książeczka – ale niech nie zwiodą was jej niepozorne gabaryty. Wszystkie dotychczas czytane przeze mnie powieści autora („Oczy pełne szumu”, „Fobia” i „Ostatni prorok”) dotykały podobnego zagadnienia – kłopotu zwanego „istnieniem”. Tak, dokładnie – coś, co jest absolutnie podstawowe, niezbywalne i konieczne (choć tu można się spierać na szczycie (...)

więcej »

PRL w kryminale: Zielarz, przemytnik i arabski kochanek
Sebastian Chosiński

26 II 2021

Na początku lat 80. XX wieku aktywność literacka Zygmunta Zeydlera-Zborowskiego zaczęła wyhamowywać. Raz, że pisarz był już w wieku, w którym większość mężczyzn w Polsce Ludowej znajdowała się na emeryturze. Dwa, że wraz ze zmieniającą się sytuacją polityczną malała popularność „powieści milicyjnych”. Drukowany na łamach prasy „Czwarty klucz” był jedynym premierowym tekstem pisarza, jaki ukazał się w gorącym 1981 roku.

więcej »

O świecie, którego już nie ma
Sebastian Chosiński

25 II 2021

Był starszym bratem laureata literackiej Nagrody Nobla za 1978 rok. Isaak Bashevis Singer uważał zresztą Izraela Joszuę za swego mentora. Są krytycy, którzy uważają, że talentem starszy z Singerów przewyższał tego, który później zdobył światowy rozgłos. Niestety, zmarł, mając zaledwie pięćdziesiąt lat. Ale i tak pozostawił kilka dzieł, które można uznać za prozatorskie arcydzieła. Wydany po raz pierwszy w języku polskim przed paroma tygodniami zbiór opowiadań „Perły” był jego książkowym (...)

więcej »