Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
 Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 22 października 2019
w Esensji w Esensjopedii
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Sprawdź cenę40,00 złSprawdź cenę

Esensja czyta: Styczeń 2010
[ - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
1 2 »
Styczniowa edycja cyklu lekko się opóźniła, więc bez zbędnych wstępów: sześcioro recenzentów, trzynaście książek i czternaście opinii. Zapraszamy do lektury.

Anna Kańtoch, Paweł Laudański, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Styczeń 2010
[ - recenzja]

Styczniowa edycja cyklu lekko się opóźniła, więc bez zbędnych wstępów: sześcioro recenzentów, trzynaście książek i czternaście opinii. Zapraszamy do lektury.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Sprawdź cenę40,00 złSprawdź cenę
‹Czarnoksiężnicy›
Beatrycze Nowicka [60%]
Gdyby przyszło mi ocenić tę antologię jednym sformułowaniem, wybrałabym „znakomite rzemiosło”. Osiemnaście różnorodnych opowiadań, z których część napisana została przez znanych i uznanych autorów niewątpliwie zasługuje na uwagę. Niemniej jednak większość z nich jest po prostu „dobrze odrobionym zadaniem domowym”. Jak więc pisarze zmierzyli się z czarodziejami? Na najbardziej „typowy” sztafaż fantasy zdecydowali się Nix, Baker, Colfer, Williams, Beagle, Ford, Lee i Card. Kilku autorów (Rosenblum, Yolen, Hand, Kress, Dowling i Wolfe) osadziło swoje historie całkowicie lub częściowo w „umagicznionej” rzeczywistości współczesnej. Na wariację na temat znany przede wszystkim z „Czarnoksiężnika z Archipelagu”, czyli historię chłopaka dojrzewającego i odkrywającego swoją (oczywiście ponadprzeciętną) moc, zdecydowali się Kress i Card; co ciekawe, oboje obdarzyli swoich bohaterów mocami kontrolowania kamienia (kamienną magią posługuje się też tytułowa żona Zima, co czyni ten rodzaj mocy najczęściej reprezentowanym w antologii). Nix i Wolfe sięgnęli po wątek arturiański. Rosenblum, McKillip i Dowling opisali przygody władających magią dzieci. Gaiman i Bisson przedstawili historie o bohaterach innych swoich książek („Księgi cmentarnej” oraz „Billy’s book”) z wetkniętym w nie wątkiem „czarodziejskim”. Podobnie nieco na siłę czarodziej pojawia się także w „Dioramie Krain Piekielnych…” Duncana. Oprócz tego było kilka opowiadań, w których trudno w zasadzie mówić o czarodziejach jako takich (teksty Colfera, Yolen i Hand). Nie brakło też umoralniających opowiastek, w których po gruntownych przeróbkach treści, ale bez zmian w przesłaniu magowie mogliby zostać zastąpieni kimkolwiek innym (Baker i McKillip).
Teksty, które mnie spodobały się najbardziej, to:
„Barwna wizja” – za pomysł z synestezją, świetnie przedstawiony sposób myślenia dziecka oraz cudne teksty: „Matka Jeremy’ego jest szkolnym psychologiem. Ale i tak go lubię” i „Możemy pograć w moją nową grę. Zanim moja mama ją zobaczy i mi zabierze. Jest naprawdę fajna, więc z pewnością jest również psychicznie szkodliwa.”
„Ręce obcego” – niejeden raz pisarze przekonywali nas, że spełnione życzenia nie zawsze bywają błogosławieństwem, tu jednak ten motyw został przedstawiony ciekawie i klimatycznie, poza tym schemat dobrego i złego maga zostaje twórczo przekształcony.
„Żona Zima” – za klimat, bardzo interesujące przedstawienie mniej znanego zakątka Ameryki i jej mieszkańców oraz przesłanie
„Taniec w Barrens” – tu też zgrany motyw: potężny, zły czarodziej, który pragnie cudzej kobiety, jednak sposób przedstawienia go, klimat, pomysł z wyzwalaniem magii za pomocą tańca oraz małe, acz wcale nie bezsilne zwierzątka sprawiają, że tekst wart jest uwagi i pamięci.
„Ojciec kamienia” – za wdzięk, z jakim Card opowiada tę tylekroć już powtarzaną historię.
Ponadto na uwagę zasługują: „Diorama Krain Piekielnych…” – za surrealistyczny klimat i piosenkę, która nie chce przestać tłuc mi się w głowie, tylko gdyby ktoś mógł mi wyjaśnić, o co w tym wszystkim tak naprawdę chodzi… „Kamienny człowiek” – za przekonującego bohatera, realistyczny opis jego życia i styl autorki. „Magycy” – za całkowite odwrócenie schematu chłopca przybywającego do szkoły magii. „Magiczne zwierzę” – za zabawną grę motywami oraz język.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Sprawdź cenę16,47 złSprawdź cenę
Alan Campbell
‹Bóg Zegarów›
Anna Kańtoch [70%]
Akcja i rozmach, tak podsumować można by trzeci i ostatni tom Kodeksu Deepgate. Mamy tu iście apokaliptyczne walki bogów (i nie tylko bogów), podróż statkiem, który przenika materię piekła i którego paliwo stanowią umarli (!), a także – ponieważ do gry o kształt świata włącza się Sabor, czyli tytułowy Bóg Zegarów – podróże w czasie oraz związane z tym paradoksy. Na plus zaliczam autorowi, że nie dodaje już do opowieści nowych bohaterów (a właściwie dodaje, lecz szczęśliwie pozostają oni na drugim planie), tylko trzyma się tych, których już znamy. Dzięki temu zapoznać się możemy z dalszymi losami Miny, Johna Kotwicy, a przede wszystkim Rachel oraz Dilla – i tu zaczynają się problemy, bo co prawda postacie wciąż budzą sympatię, jednak z każdą stroną jest ona coraz mniejsza, gdyż ciekawe osobowości giną, przytłoczone fajerwerkami autorskiej wyobraźni. I jak na tak oryginalny i napisany z wykopem cykl zdumiewająco mało jest tu emocji – ostatecznie pod koniec pozostaje wręcz już tylko podziw dla niecodziennej wizji. Szkoda trochę, bo był w cyklu potencjał na więcej, choć i tak jest to jedna z ciekawszych pozycji na rynku.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Sprawdź cenę25,50 złSprawdź cenę
Nick Cave
‹Śmierć Bunny’ego Munro›
Mieszko B. Wandowicz [80%]
Tytułowy Bunny Munro wydaje się niekiedy połączeniem Daniela z „Możliwości wyspy” i Lestera Ballarda z „Dziecięcia bożego”. A więc szują, jakich mało. Co gorsza, kiedy – nie bez jego winy – umiera mu żona, ten sprzedający kosmetyki seksoholik zostaje sam z Bunnym Juniorem – synem w wieku wczesnoszkolnym, mądrzejszym i przyzwoitszym od swojego ojca, ale wpatrzonym w niego jak w obrazek. I to wokół ich perypetyj, których koniec znany jest od samego początku, osnuta jest ta powieść o narastającej frustracji przegranego łajdaka i jego zagubionym potomku. Młody Munro, mimo że nie do końca opiera się wpływowi rodzica (rozmawiając z tatusiem po spotkaniu rówieśniczki, dziewięciolatek dochodzi do wniosku, że powinien wrócić i ją „wyj..ać”), pozostaje po trosze jego przeciwieństwem i daje jedyną w „Śmierci…” iskierkę nadziei – na to, że nie podzieli ojcowego losu. Chociaż jednak książka jest przygnębiająca, dzięki gorzkiemu humorowi i żwawemu językowi czyta się ją jednym tchem; Nick Cave okazuje się pisarzem niewiele gorszym niż muzykiem, a jeśli brać pod uwagę jedynie jego ostatnie albumy – nawet lepszym. „Śmierć Bunny’ego Munro” jest bowiem najbardziej interesującym dokonaniem Australijczyka mniej więcej od czasu „Murder Ballads”.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Sprawdź cenę33,00 złSprawdź cenę
Cassandra Clare
‹Miasto Popiołów›
Anna Kańtoch [40%]
Tom pierwszy zrobił na mnie złe wrażenie, przy drugim było trochę lepiej. Bynajmniej nie dlatego, że „Miasto Popiołów” jest książką oryginalniejszą czy sprawniej napisaną. Po prostu pozbyłam się złudzeń i nastawiłam wyłącznie na cztery godziny rozrywki, która skutecznie da odpocząć zapracowanym komórkom mózgowym. Na plus „Miastu…” zapisuję to, co było zaletą już wcześniejszej części, czyli niezłe dialogi i sporo sytuacyjnego humoru – przy czym część tego humoru jest przez autorkę zamierzona, a część – ta większa zresztą – jak sądzę nie. Są tu imponujące komplikacje uczuciowe (brat zakochany w rodzonej siostrze i brat zakochany w przybranym bracie), rozdarcia wewnętrzne i dylematy wypadające gdzieś w pół drogi między „Gwiezdnymi wojnami” a telenowelą, moce, przy których X-meni mogą się schować oraz, skoro to fantasy, nadciągające Zło plus mnóstwo przedmiotów O Nazwach Koniecznie Pisanych Wielką Literą. Rzecz w sam raz dla „mrocznych” i wrażliwych czternastolatek – starsi mogą poczytać, jeśli zdobędą się na odpowiedni dystans.
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup
Sprawdź cenę42,50 złSprawdź cenę
Michael Chabon
‹Związek żydowskich policjantów›
Anna Kańtoch [80%]
Gdyby traktować „Związek żydowskich policjantów” po prostu jako kryminał, byłaby to powieść nieszczególnie satysfakcjonująca, zdarzają się tu bowiem dłużyzny (zwłaszcza na początku), a i końcowe wyjaśnienie intrygi nie tylko jest dziwaczne, lecz w dodatku sprawia wrażenie pretekstowego, bo autor po temacie „żydowskiego spisku” prześlizguje się w tempie łyżwiarza przemykającego po lodowej tafli. Jednak siłą „Związku…” jest nie tyle kryminalna zagadka, co portrety psychologiczne bohaterów oraz nastrój. Chabon ma talent do łączenia posępnej, niemalże poetyckiej melancholii z dosadnym, czarnym humorem, co daje niezwykły efekt. Ma też talent do przeprowadzania precyzyjnej wiwisekcji duszy ludzi zagubionych, starzejących się i samotnych. To boli podczas lektury, dlatego czytelnicy poszukujący lekkiej rozrywki powinni od powieści Chabona trzymać się z daleka.
Mieszko B. Wandowicz [90%]
Jeżeli już przyjąć tyleż wyświechtaną, co naciąganą tezę, że Mejer Landsman jest żydowskim Philipem Marlowe’em, to rebego Heskela Szpilmana należy uznać za mojżeszową wersję Vita Corleone. A pozostali bohaterowie nie ustępują im barwnością – właśnie galeria kolorowych postaci zdaje się największą zaletą książki Chabona. „Związek…” to z jednej strony opowieść o Żydach, z drugiej – o ludziach w ogóle, a dopiero z trzeciej – czarny kryminał z nutką teorii spiskowej. I na tej ostatniej płaszczyźnie zdarzają się autorowi drobne potknięcia, które sprawiają, iż zamiast arcydziełem, jest ten tom jedynie pozycją rewelacyjną. Tak czy inaczej – czapki z głów za coś nowego w wyczerpanej, wydawałoby się, konwencji, za wykreowanie fascynującego świata i upajającego nastroju, za język, za prawie wszystko.
1 2 »

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Mały wielki krok
Joanna Kapica-Curzytek

22 X 2019

Wznowiony po blisko pięćdziesięciu latach eseistyczny reportaż „Na podbój Księżyca” nie postarzał się ani trochę. Co więcej, wspaniale inspiruje także do refleksji o naszych czasach.

więcej »

Rower to… wszystko
Joanna Kapica-Curzytek

21 X 2019

„Wyścig. Autobiografia” ujawnia cały sens sportu: pościg za sukcesami, radość zwycięstwa i gorycz porażek. Nasz najsłynniejszy kolarz dzieli się swoim bogatym doświadczeniem i przeżyciami sportowca, sam tocząc obecnie walkę w swoim życiu najważniejszą: o powrót do zdrowia.

więcej »

Gdy zmienił im się świat
Joanna Kapica-Curzytek

18 X 2019

Joanna Kapica-Curzytek pisze krótko o „Uziemionych” autorstwa aż siedmiorga autorów.

więcej »

Polecamy

Koszmarna teofania

Na rubieżach rzeczywistości:

Koszmarna teofania
— Marcin Knyszyński

Nowe rozdanie
— Marcin Knyszyński

Prawdziwe kłamstwa
— Marcin Knyszyński

„Normalni” szaleńcy
— Marcin Knyszyński

Dwadzieścia sroczych ogonów
— Marcin Knyszyński

Kto tu jest chory?
— Marcin Knyszyński

„Osacza nas zewsząd wug!”
— Marcin Knyszyński

Otwórz oczy!
— Marcin Knyszyński

Zapchajdziura
— Marcin Knyszyński

Ten świat to jeden wielki Kant!
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja czyta: Wrzesień 2013
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Alicja Kuciel, Paweł Micnas, Beatrycze Nowicka

Esensja czyta: Luty 2013
— Miłosz Cybowski, Jakub Gałka, Jacek Jaciubek, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Konrad Wągrowski

Bojowe nastolatki, czyli bez wampirów ani rusz
— Miłosz Cybowski

Znudziła mi żółwia
— Daniel Markiewicz

Groza nieco zbyt powszednia
— Jakub Gałka

Fantasy zdziecinniała
— Jędrzej Burszta

Esensja czyta: Grudzień 2009
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Marcin T.P. Łuczyński, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Październik-listopad 2009
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Michał Kubalski, Marcin T.P. Łuczyński, Joanna Słupek, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski, Krzysztof Wójcikiewicz

Żydzi na Alaskę!
— Jakub Gałka

Ciemna strona Czarnego Lądu
— Marcin Mroziuk

Z tego cyklu

Luty 2018
— Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Katarzyna Piekarz, Konrad Wągrowski

Styczeń 2018
— Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski

Grudzień 2017
— Dominika Cirocka, Joanna Kapica-Curzytek, Konrad Wągrowski

Listopad 2017
— Miłosz Cybowski, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Październik 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski

Wrzesień 2017
— Dominika Cirocka, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka

Sierpień 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Lipiec 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Katarzyna Piekarz, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Czerwiec 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk

Maj 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz

Tegoż twórcy

Polska atomem liźnięta
— Jarosław Loretz

Światło nauki, światło mistyczne, nędza istnienia
— Anna Nieznaj

Echa w pamięci
— Beatrycze Nowicka

Dziwny jest ten świat
— Marcin Mroziuk

Za wcześnie i za późno
— Beatrycze Nowicka

Witaj w ciemnym mieście Grimm
— Magdalena Kubasiewicz

Trochę miłości, dużo szmaragdów i Anioł Zagłady, czyli safari w zaświatach
— Zofia Marduła

W ponurym mieście Grimm
— Magdalena Kubasiewicz

Intryga i miłosny wielokąt
— Magdalena Kubasiewicz

Zbawienie przyjdzie przez grzech
— Katarzyna Kantner

Tegoż autora

Z ziemi włoskiej do Polski
— Konrad Wągrowski

Mała Esensja: Guzik szczęścia
— Marcin Mroziuk

Kwapiszon, czyli szalony pościg
— Konrad Wągrowski

Z zegarmistrzowską precyzją
— Marcin Mroziuk

Środkowy rozdział
— Beatrycze Nowicka

Krótko o komiksach: Taka ohyda, że aż miło
— Marcin Mroziuk

Wiatr ze Wschodu (74)
— Paweł Laudański

Mała Esensja: Każdy pies może być wyjątkowy
— Marcin Mroziuk

Krótko o filmach: Zwycięstwo kontra zabawa
— Marcin Mroziuk

Przesilenia
— Beatrycze Nowicka

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.