Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 20 lutego 2019

50 najlepszych filmów 2018 roku
Jak co roku prezentujemy Wam 50 najlepszych – naszym zdaniem – filmów minionych 12 miesięcy. Jak zwykle wiemy, że kolejność filmów na liście może być dyskusyjna, ale uważamy, że każdy z 50 zaprezentowanych w naszym rankingu filmów jest wart uwagi.
Do kina marsz: Luty 2019
Luty to zwyczajowo czas oscarowy – nie dziwi więc pakiet nominowanych filmów w naszych kinach. Z pewnością więc ten miesiąc zapowiada się pod względem filmowym arcyciekawie. A nie zabraknie też ciekawych animowanych propozycji dla młodszych widzów. I nie tylko, oczywiście.
Do księgarni marsz: Luty 2019
Nie mamy pewności czy w lutym czekaja nas długie, mroźne wieczory ale na wszelki wypadek prezentujemy nasze propozycje lektur, które mogą je umilić.
Książka Roku 2018 – nominacje
Już po raz jedenasty zapraszamy do udziału w naszym plebiscycie na Książkę Roku. Oto opisy 30 nominowanych pozycji wybranych przez nas spośród zeszłorocznych premier wydawniczych.
Serialomaniak.pl: Premiery i powroty seriali – luty 2019
Luty może być najkrótszym miesiącem, ale to wcale nie oznacza, że zabraknie w nim serialowych emocji.
50 najlepszych płyt 2018 roku
Czy zeszły rok był udany dla przemysłu muzycznego? Dobre pytanie. Spróbujemy jednak na nie odpowiedzieć, prezentując nasze tradycyjne zestawienie 50 najlepszych płyt, jakie ukazały się w ciągu minionych dwunastu miesięcy.

Muzyka

Magazyn CLXXXIII

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

muzyczne

Będzie głośno!
The Crucible
Motorpsycho
Hagith
Karol Szymanowski

więcej »

Zapowiedzi

muzyczne

Betonu Nie Spalą
8 lat w Tybecie

więcej »

Sabir Mateen, Conny Bauer, Mark Tokar, Klaus Kugel
‹Collective Four›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Collective Four
Wykonawca / Kompozytor	Sabir Mateen, Conny Bauer, Mark Tokar, Klaus Kugel
Data wydania	19 sierpnia 2016
Wydawca	For Tune
Nośnik	CD
Czas trwania	71:29
Gatunek	jazz
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Sabir Mateen, Conny Bauer, Mark Tokar, Klaus Kugel

Utwory
CD1
1) The Collective Four	32:29
2) Universal Sounz	26:26
3) Collective Movements	12:34

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Tu miejsce na labirynt…: (Free)Jazzmani wszystkich krajów, łączcie się!

Sebastian Chosiński

Wytwórnia For Tune ani na chwilę nie zwalnia tempa. W sierpniu i wrześniu wydała kolejną partię płyt, wśród których trafić można na prawdziwe perły. Jedną z nich jest koncertowy album międzynarodowego kwartetu, który tworzą: Amerykanin Sabir Mateen, Ukrainiec Mark Tokar oraz Niemcy Conny Bauer i Klaus Kugel. Płyta nosi tytuł „Collective Four”, a jej zawartość to siedemdziesiąt minut porywającego free jazzu.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: (Free)Jazzmani wszystkich krajów, łączcie się!

Sabir Mateen, Conny Bauer, Mark Tokar, Klaus Kugel
‹Collective Four›

EKSTRAKT:	80%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Collective Four
Wykonawca / Kompozytor	Sabir Mateen, Conny Bauer, Mark Tokar, Klaus Kugel
Data wydania	19 sierpnia 2016
Wydawca	For Tune
Nośnik	CD
Czas trwania	71:29
Gatunek	jazz
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Sabir Mateen, Conny Bauer, Mark Tokar, Klaus Kugel

Utwory
CD1
1) The Collective Four	32:29
2) Universal Sounz	26:26
3) Collective Movements	12:34

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Czy to kolejna freejazzowa supergrupa? Jeśli weźmiemy pod uwagę dotychczasowy dorobek tworzących ją muzyków, nie powinniśmy mieć co do tego najmniejszych wątpliwości. Ale by mówić o supergrupie, należałoby założyć jakąś trwałość jej funkcjonowania; tymczasem z dużym prawdopodobieństwem formacja ta okaże się – bądź już okazała – jednorazowym projektem. Po krótkiej trasie koncertowej mającej miejsce na początku grudnia ubiegłego roku, a obejmującej Polskę (cztery miasta) i Ukrainę (dwa), drogi muzyków rozeszły się – i na razie nie słychać nic o tym, by miały ponownie się zejść. Na szczęście warszawska wytwórnia For Tune zdecydowała się upamiętnić to tournée albumem, na który trafił zapis ostatniego z sześciu koncertów – w Centrum Kultury w Lublinie (10 grudnia). Zespół nie przybrał z tej okazji żadnej nazwy, artyści firmowali go jedynie własnymi nazwiskami. A kim są?

O niemieckim perkusiście Klausie Kugelu pisaliśmy już parokrotnie, między innymi przy okazji recenzowania płyt Ganelin Trio Priority, tria Charlesa Gayle’a oraz kwartetu Switchback Wacława Zimpla. Postacią nieobcą polskim wielbicielom jazzu improwizowanego jest również ukraiński kontrabasista Mark Tokar, który nie tylko grał z Zimplem w Undivided, ale udzielał się również w Ultramarine i The Resonance Ensemble Kena Vandermarka. Amerykański saksofonista, flecista i klarnecista Sabir Mateen poza tym, że prowadzi własne formacje, występował także u boku takich tuzów, jak William Parker, Hamid Drake, Matthew Shipp czy Frode Gjerstad. Muzyk najstarszy z całego grona, puzonista Conny (Conrad) Bauer, urodził się jeszcze w czasie drugiej wojny światowej (w 1943 roku); karierę zaczynał w Niemieckiej Republice Demokratycznej, podobnie jak Mateena można usłyszeć go na płytach Parkera i Drake’a, ale nie mniej istotnym momentem w jego pracy zawodowej była współpraca z Joachimem Kühnem, enerdowskim pianistą, który w połowie lat 60. XX wieku wyemigrował na Zachód.

Na album zatytułowany „Collective Four” trafiły zaledwie trzy utwory. Mało? Proszę jednak pamiętać, że mamy do czynienia z grupą freejazzową, której naturalnym środowiskiem są ciągnące się w nieskończoność improwizacje. W efekcie te trzy numery trwają (trochę ponad) siedemdziesiąt minut. A to całkiem spora porcja muzyki – w każdym razie wystarczy, aby się w niej zagłębić do tego stopnia, by następnie mieć problem z powrotem do rzeczywistości. Krążek otwiera kompozycja najdłuższa – ponad półgodzinne tytułowe „The Collective Four”. I rzeczywiście, jest to nadzwyczaj kolektywne granie. Choć przecież muzycy wcale nie mieli dużo czasu, aby się poznać. Mimo to doskonale ze sobą współpracują, intuicyjnie wyczuwając emocje i podążając za nim. Na tym wszak polega istota free jazzu. Nie oznacza to jednak, że od pierwszej do ostatniej sekundy mamy do czynienia z szaleńczą improwizacją. Wszak Bauer, nie tylko zresztą z racji wieku, potrafi zagrać w stylu lat 60.; z kolei Mateen, kiedy sięga po flet, roztacza tak cudowną aurę, że można poczuć się jak na koncercie klasycznych romantyków.

Ale trafiają się i takie chwile, kiedy kwartet rozgrzewa się – i przy okazji publiczność – do czerwoności. Gdy sekcja rytmiczna podkręca tempo, a dęciaki, nierzadko konkurujące ze sobą, świdrują umysły do tego stopnia, że można zacząć bać się o własne zdrowie psychiczne. Idąc na taki koncert czy też sięgając po podobną płytę – trzeba jednak być przygotowanym na tego typu estetyczne doznania. Bo to jest mimo wszystko pozytywne doznanie. Mateen, Bauer, Tokar i Kugel są bowiem znakomitymi instrumentalistami, w pełni świadomymi tego, co chcą osiągnąć. Dlatego bardzo umiejętnie łączą – zresztą nie tylko w „The Collective Four” – chwile euforycznego uniesienia z zadumą, wściekłość i „wrzask” z subtelnością i wyciszeniem. W „Universal Sounz” Sabir używa jeszcze jednego instrumentu – głosu. Recytuje własny tekst, wprowadzając tym samym słuchaczy w stan kontemplacyjny. Nastrój nie zmienia się nawet wtedy, gdy Amerykanin milknie, o co dbają Tokar i Kugel serwujący w dalszym ciągu rozbudowany duet kontrabasu i perkusji. Z czasem dołączają do nich koledzy – Bauer ponownie zanurza się w zamierzchłą przeszłość (sięgając nawet do epoki dixielandu), zaś Mateen ciągnie zespół ku współczesności. W finale sekcja dęta pozwala sobie na stylistyczne „fikołki”, z którymi mocno kontrastuje partia grającego smyczkiem na kontrabasie Tokara.

Na koniec muzycy umieścili utwór najkrótszy, „zaledwie” dwunastominutowy (z nawiązką) „Collective Movements”. Jego początek zaskakuje – znaczony jest on bowiem delikatnym fletem Sabira, do którego wkrótce dołącza puzon Bauera. To niecodzienne połączenie wypada nadzwyczaj intrygująco, wszak nieczęsto przeplatają się (nawet we free jazzie) dźwięki tak natchnione z tak rubasznymi. Dopiero gdy Amerykanin sięga po swój sztandarowy instrument, jowialność puzonu schodzi na plan dalszy, ustępując tym samym pola energetycznej improwizacji saksofonu. I tak jest już do samego finału. Im bliżej końca, tym więcej energii muzycy krzeszą z siebie, nie oszczędzając przy tym zgromadzonej w sali lubelskiego Centrum Kultury widowni. „Collective Four” to jedno z najciekawszych wydawnictw ze świata jazzu improwizowanego, które ujrzało światło dzienne w ostatnich miesiącach. Biorąc pod uwagę, jak wielka jest w tej dziedzinie konkurencja – pochwała ta nabiera dodatkowego znaczenia. Ale, co najważniejsze, jest w pełni zasłużona.

29 września 2016

Skład:
Sabir Mateen – saksofon altowy, saksofon sopranowy, flet, klarnety, recytacja
Conny Bauer – puzon
Mark Tokar – kontrabas
Klaus Kugel – perkusja, instrumenty perkusyjne

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: A światłość wiekuista niechaj…
Sebastian Chosiński

19 II 2019

Drugi album nagrany przez norweskie Motorpsycho z udziałem szwedzkiego perkusisty Tomasa Järmyra, który dołączył do zespołu przed trzema laty, sprawia, że przestajemy tęsknić za Kennethem Kapstadem, poprzednim bębniarzem formacji z Trondheim. Na „The Crucicble” słychać wyraźnie, że Szwed stał się pełnoprawnym członkiem zespołu, osiągając z Hansem Magnusem Ryanem i Bentem Sætherem pełną symbiozę.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Helsinki na Zachodnim Wybrzeżu Stanów
Sebastian Chosiński

14 II 2019

Fiński Superfjord to psychodeliczny projekt, któremu od początku istnienia patronuje dwóch muzyków: wokalista i gitarzysta Jussi Ristikaarto oraz perkusista i klawiszowiec Ilari Kivelä. We wrześniu ubiegłego roku zespół – tym razem powiększony do rozmiarów sekstetu (nie licząc gości) – opublikował drugi album długogrający zatytułowany „All Will Be Golden”. Choć po drodze trafiło się jeszcze kilka drobniejszych, równie interesujących, wydawnictw.

więcej »

W hołdzie Mistrzowi nad mistrze
Sebastian Chosiński

12 II 2019

Kiedy w czerwcu ubiegłego roku trębacz Piotr Schmidt przystępował – razem ze swoim Kwartetem – do rejestracji nowego albumu, zapewne nie przewidywał jeszcze, komu płyta będzie dedykowana. A przynajmniej, że będzie to hołd pośmiertny. Tymczasem w końcu lipca zmarł Tomasz Stańko – gigant światowego jazzu, muzyk, który inspirował dziesiątki artystów. I to właśnie on stał się odbiorcą tego muzycznego „trybutu”.

więcej »