Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 31 maja 2023

Bywało lepiej
„Jesteśmy snem” to zbiór trzech krótkich powieści Ursuli K. LeGuin. Zbiór dość nierówny, bo zawarte w nim historie są leciwe i mało zajmujące, szczególnie dla współczesnego czytelnika.
Upadek Rycerza: Część 5. Rycerz odnowiony
Tego już w czasach TM-Semic nie poznaliśmy. Batman pokonał Azraela, a sam Azrael najwyraźniej poszedł po rozum do głowy, Robin powrócił do jaskini, Nightwing pojawił się ni stąd ni zowąd i tylko rozczarowanego i obrażonego Alfreda nadal brakuje. Bruce Wayne wrócił do roli człowieka-nietoperza, prawda? No niestety, sprawa jest trochę bardziej skomplikowana.
Puchatek: Żenada i wstyd
Jak wielokrotnie pouczają starsi – co nagle, to po diable. „Puchatek: Krew i miód” potwierdza to w całej rozciągłości.
Wporzo
„Niepodległość. Terra Alta II” to powieść kryminalna, ale przy okazji jest zaangażowanym głosem w dyskursie o tożsamości Katalonii.
Kulawe konie: Sez. 1. odc. 1. Witajcie w czyśćcu (a może nawet w piekle)
Nie ulega wątpliwości, że twórcy „Kulawych koni” znakomicie potrafią operować kontrastami i igrać z przyzwyczajeniami widzów. I tak na początku pierwszego odcinka wprawdzie obserwujemy dynamiczną akcje przeprowadzoną przez agentów służb specjalnych, ale szybko wydarzenia toczą się w zgoła odmiennym tempie, Co istotne, mimo to napięcie wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie.
Niejednoznaczny kot
Jeżeli w ruinach kurortu znajdziesz nietknięte drzwi, a obok nich tajemniczą figurkę, na wszelki wypadek jej nie dotykaj, a już na pewno nie podnoś! Tytułowa bohaterka filmu „Suzume” przez swoją lekkomyślność zostaje wciągnięta w niesamowitą przygodę, w trakcie której będzie musiała uratować swój kraj oraz zakocha się w… żółtym krzesełku.
Harry Potter? Narnia? Mozart!
Szafka z zegarem w szkolnej bibliotece okazuje się przejściem do świata fantazji. Brzmi jak początek streszczenia powieści dla młodzieży młodszej? Trochę tak, bo „Czarodziejski flet” Floriana Sigla to niejako próba pożenienia opery Mozarta z motywami typowo szkolnymi: wredny szpaner, sympatyczny fajtłapa, atrakcyjna koleżanka, budzący strach dyrektor. A po drugiej stronie – przygody, ratowanie świata i… królewna. Kogo wybierze bohater?

Muzyka

Magazyn CCXXVI

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

muzyczne

Lollipop Moment
Michel Meis 4tet
Why Do You Mourn
The End
Averno
Kósmos
Nobody’s Heart
Kasper Tranberg
Undo
Richard Andersson NOR, Hilmar Jensson

więcej »

muzyczne

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

Paal Nilssen-Love, Frode Gjerstad
‹Nearby Faraway›

EKSTRAKT:	70%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Nearby Faraway
Wykonawca / Kompozytor	Paal Nilssen-Love, Frode Gjerstad
Data wydania	3 lutego 2017
Wydawca	PNL Records
Nośnik	CD
Czas trwania	42:45
Gatunek	jazz
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Paal Nilssen-Love, Frode Gjerstad

Utwory
CD1
1) Dreams	05:07
2) Close By	06:07
3) Flying Circus	09:02
4) Blue Flame	02:37
5) Mosquito Nest	04:03
6) Slap and Curse	02:46
7) Houdini’s Float	03:24
8) Funny Talks	03:52
9) The Ghost	04:47

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Tu miejsce na labirynt…: Druga twarz artysty awangardowego
[Paal Nilssen-Love, Frode Gjerstad „Nearby Faraway”, Pan-Scan Ensemble „Air and Light and Time and Space” - recenzja]

Sebastian Chosiński

Dzisiaj proponujemy kolejny dwupak płytowy, którego bohaterem jest norweski perkusista freejazzowy Paal Nilssen-Love. Prezentowane albumy wydane zostały w lutym tego roku nakładem należącej do artysty wytwórni PNL Records. Oba prezentują bardziej awangardowe oblicze pracowitego Skandynawa. Pierwszy, „Nearby Faraway”, nagrany został w duecie z Frodem Gjerstadem, drugi – pod szyldem Pan-Scan Ensemble.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Druga twarz artysty awangardowego
[Paal Nilssen-Love, Frode Gjerstad „Nearby Faraway”, Pan-Scan Ensemble „Air and Light and Time and Space” - recenzja]

Paal Nilssen-Love, Frode Gjerstad
‹Nearby Faraway›

EKSTRAKT:	70%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Nearby Faraway
Wykonawca / Kompozytor	Paal Nilssen-Love, Frode Gjerstad
Data wydania	3 lutego 2017
Wydawca	PNL Records
Nośnik	CD
Czas trwania	42:45
Gatunek	jazz
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Paal Nilssen-Love, Frode Gjerstad

Utwory
CD1
1) Dreams	05:07
2) Close By	06:07
3) Flying Circus	09:02
4) Blue Flame	02:37
5) Mosquito Nest	04:03
6) Slap and Curse	02:46
7) Houdini’s Float	03:24
8) Funny Talks	03:52
9) The Ghost	04:47

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Saksofonista i klarnecista Frode Gjerstad to – obok Niemca Petera Brötzmanna („Krakow Nights”, „Live in Copenhagen”) oraz Amerykanina Kena Vandermarka („Lightning Over Water”, „The Lions Have Eaten One of the Guards”) – główny towarzysz muzycznych eksploracji prowadzonych przez czterdziestodwuletniego bębniarza rodem z Molde. Paal Nilssen-Love współpracuje z Gjerstadem od wielu już lat, nie tylko współtworząc jego trio („Russian Standard”, „At Constellation”, „Steam in the Casa”), lecz także występując w duecie. Najczęściej jednak, grając w składzie dwuosobowym, pozostawiają po sobie płyty koncertowe; tym razem uczynili wyjątek. Najnowsze wydawnictwo Norwegów, album „Nearby Faraway”, powstał w znajdującym się w Stavanger studiu Gandsvein.

Nagrano go w ciągu zaledwie jednego dnia – 12 września 2016 roku, a dedykowany został zmarłemu pięć lat temu norweskiemu akordeoniście i pianiście Eivinowi Onemu Pedersenowi. „Nearby Faraway” jest dziełem zaskakującym z jeszcze jednego powodu. Jeśli przyjrzeć się wcześniejszym płytom Nilssen-Love’a i Gjerstada – nieważne, nagranym w duecie czy triu – zawsze wypełniają je rozbudowane, w stu procentach improwizowane kompozycje. Tym razem jest inaczej. Owszem, muzycy wciąż nie rezygnują z improwizacji – one nadal są motorem napędowym ich twórczości – ale tym razem zostały ujęte w znacznie krótsze formy. Dość powiedzieć, że choć najdłuższy utwór trwa wprawdzie dziewięć minut, to jednak normą są numery do pięciu minut. Inna sprawa, że równie dobrze wydawnictwo to można postrzegać jako rodzaj – podzielonej na dziewięć części – suity. I wcale nie byłoby to przesadą. Zawarta na „Nearby Faraway” muzyka jest bowiem bardzo zwarta stylistycznie; jedynie dwie kompozycje – „Flying Circus” i „The Ghost” – odróżniają się od reszty, przypominając to, co Frode i Paal nagrywali wcześniej.

Czego na płycie nie ma? Przede wszystkim – poza dwoma wymienionymi już fragmentami – brakuje klasycznych, szaleńczych improwizacji freejazzowych, w których artyści z północy kontynentu przekraczają wszelkie granice, nierzadko demolując wrażliwość słuchacza. „Nearby Faraway” wypełnia muzyka dużo bardziej stonowana, delikatniejsza, nastrojowa i kontemplacyjna, wypełniona empatycznymi partiami saksofonu („Dreams”, „Close By”, „Funny Talks”), którym nierzadko towarzyszy zadziwiająco łagodna perkusja. Paal chętnie wybija rytm, korzystając z kotłów czy talerzy, uderza w obręcze bębnów, robiąc to z dużym na dodatek umiarem („Houdini’s Float”, wspomniane już „Funny Talks”). Głównym odpowiedzialnym za budowanie klimatu jest jednak Gjerstad; to jego dęciaki najmocniej oddziałują na emocje słuchacza, zmuszając do refleksji bądź – tak, nawet to – pogrążając go w smutku („Mosquito Nest”). Nie jest to łatwa muzyka. Nawet dla wielbicieli jazzu improwizowanego może momentami okazać się zbyt minimalistyczna i awangardowa. Ale tym bardziej warto się z nią zmierzyć.

• • •

Pan-Scan Ensemble
‹Air and Light and Time and Space›

EKSTRAKT:	70%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Air and Light and Time and Space
Wykonawca / Kompozytor	Pan-Scan Ensemble
Data wydania	24 lutego 2017
Wydawca	PNL Records
Nośnik	CD
Czas trwania	45:55
Gatunek	jazz
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Lotte Anker, Anna Högberg, Julie Kjær, Goran Kajfeš, Thomas Johansson, Emir Strandberg, Sten Sandell, Paal Nilssen-Love, Ståle Liavik Solberg

Utwory
CD1
1) Air and Light	12:28
2) Time and Space	33:27

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Paal Nilssen-Love jest jednym z fundamentów prowadzonej przez szwedzkiego saksofonistę Matsa Gustafssona orkiestry NU Ensemble („Hidros6 – Knockin’”). Bigbandowe granie w pewnym momencie tak bardzo spodobało się Norwegowi, że sam postanowił założyć zespół, który mógłby konkurować z takimi formacjami, jak wspomniana powyżej czy też Angles 9 Martina Küchena („Injuries”, „Disappeared Behind the Sun”), względnie Subtropic Arkestra Gorana Kajfeša („The Reason Why, Vol. 2”). Tym sposobem przed czterema laty doszło do narodzin grupy Large Unit, której dyskografia obejmuje dzisiaj już dwie EP-ki („First Blow” i „Rio Fun”) oraz cztery wydawnictwa pełnowymiarowe („Erta Ale”, „2015”, „Ana” i „Selected Tracks 2013-2017”). Piąte („Fluku”) jest już zresztą zapowiedziane. Ale zanim ucieszy ono wielbicieli Paala, mogą oni uraczyć się zupełnie innym, choć również bigbandowym (z pewnym jednak zastrzeżeniem), daniem – debiutem płytowym zespołu Pan-Scan Ensemble.

Działa on od ubiegłego roku i w dużym stopniu bazuje na doświadczeniach Large Unit. Pojawili się w nim bowiem artyści grający z Nilssen-Love’em także w tamtej orkiestrze: saksofonistka i flecistka Julie Kjær oraz trębacz Thomas Johansson („Revolution Before Lunch”). Poza tym Paal zaprosił go współpracy między innymi jeszcze trębacza Gorana Kajfeša oraz pianistę Stena Sandella („Jacana”). Jeśli jednak pomyślicie, że Pan-Scan Ensemble to po prostu inna wersja Large Unit – będziecie w błędzie. W wielkim błędzie. Oba big bandy dzieli tak wiele, że aż trudno uwierzyć, iż stoi za nimi ten sam człowiek. Materiał zawarty na albumie „Air and Light and Time and Space” zarejestrowany został podczas występu na żywo, który miał miejsce 20 grudnia ubiegłego roku w doskonale znanym Paalowi klubie Blow Out w Oslo. Jego właściciele dysponują niewielkim pomieszczeniem, w efekcie zespół z trudem mieścił się na scenie. Na szczęście twórczość Pan-Scan Ensemble charakteryzują zupełnie inne parametry niż to, co proponuje Large Unit – efekt był taki, że nawet na tak małej przestrzeni artyści sobie nie przeszkadzali.

Na płytę trafiły dwie improwizowane kompozycje: krótsza „Air and Light” (nieco ponad dwunastominutowa) oraz dłuższa „Time and Space” (ponad półgodzinna) – zbitka obu tytułów dała z kolei nazwę albumowi. Nie liczcie jednak na granie orkiestrowe. Fakt, że w składzie Pan-Scan Ensemble znalazło się dziewięcioro artystów (w tym sześcioosobowa sekcja dęta) – nie ma najmniejszego znaczenia. Tym razem Nilssen-Love postanowił poprowadzić swoich współpracowników zupełnie inną drogą – w kierunku minimalizmu i awangardy. Dość powiedzieć, że tylko w paru momentach słyszymy wszystkich muzyków grających razem – i są to momenty, które przyprawiają o zawrót głowy (tym bardziej też żal, że jest ich tak mało). Ale poza tym „Air and Light and Time and Space” to zbiór oderwanych od siebie fragmentów, w których big band dzieli się na duety, tria czy kwartety. Dominują pojedyncze, stonowane dźwięki, które tyle samo zawdzięczają tradycji free jazzu, co klasycznej awangardzie spod znaku Karlheinza Stockhausena bądź Johna Cage’a. Tu nie ma miejsca na porywające solówki czy karkołomne podziały rytmiczne (choć, zamiast kontrabasu, jest drugi zestaw perkusyjny); istotną rolę odgrywa również traktowana niemal jak kolejny instrumentalista… cisza.

14 marca 2017

Skład:
Frode Gjerstad – saksofon altowy, saksofon basowy, klarnet basowy, klarnet kontrabasowy
Paal Nilssen-Love – perkusja

Skład:
Lotte Anker – saksofon sopranowy, saksofon altowy, saksofon tenorowy
Anna Högberg – saksofon altowy
Julie Kjær – saksofon altowy, flet
Goran Kajfeš – trąbka
Thomas Johansson – trąbka
Emir Strandberg – trąbka
Sten Sandell – fortepian
Paal Nilssen-Love – perkusja, instrumenty perkusyjne
Ståle Liavik Solberg – perkusja, instrumenty perkusyjne

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: Zima w mojej głowie
Sebastian Chosiński

30 V 2023

Z tymi supergrupami człowiek prawie nigdy nie wie, czy za chwilę nie zawieszą działalności, ponieważ tworzący je muzycy zajmą się w końcu swoimi codziennymi obowiązkami i macierzystymi formacjami. W przypadku The End na szczęście ta prawidłowość nie dotyczy: Szwed Mats Gustafsson i Norweg Kjetil Møster starają się o to, by co dwa-trzy lata wejść do studia i nagrać nowy krążek. Tym razem jest to album noszący – po raz pierwszy anglojęzyczny – tytuł „Why Do You Mourn”.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Przestrzeń do poszukiwań
Sebastian Chosiński

25 V 2023

Są na polskiej scenie jazzowej zespoły, które objawiają się rzadko, ale kiedy już wydają płyty – trudno przejść obok nich obojętnie. Opublikowany cztery lata po debiucie drugi krążek Petera Sextet, na czele którego stoi pianista Dariusz Petera, łączy w sobie wpływy free jazzu z awangardą i muzyką klasyczną. W tym kontekście jego tytuł – „Władza Algorytmów” – należy potraktować jako artystyczną przekorę.

więcej »

Byśmy rośli w siłę i żyli dostatniej…
Sebastian Chosiński

23 V 2023

Grający na perkusji lider Michel Meis 4tet pochodzi z Luksemburga, ale jego współpracownicy urodzili się w krajach sąsiednich – Francji i Niemczech. Wspólnie grają od co najmniej pięciu lat i mają już na koncie – włącznie z tą, której premiera ma miejsce dzisiaj – trzy płyty. „Lollipop Moment” intryguje jeszcze o tyle, że nawiązuje do biznesowej teorii kanadyjskiego mówcy Drew Dudleya.

więcej »